Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

Η πόλη στα γόνατα

ΣΤΑΘΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟΣ  Ένα γκραφίτι στην Ομόνοια τα λέει όλα.   Την Κυριακή πήγαμε στη θάλασσα. Ωραία ήταν - ξέχναγες το Κέντρο. Το νερό δεν χρεοκοπεί. Στον γυρισμό, στην οδό Πειραιώς είδα το γκραφίτι του εξωφύλλου μας. Σου κόβεται η ανάσα μόλις το αντικρίσεις. Γιγαντιαίο - πάνω απ’ το πάρκινγκ της Ομόνοιας. Η πόλη στα γόνατα προσεύχεται.




Την άλλη μέρα είπαμε στον Πάνο Μιχαήλ ν’ ανεβεί στην πολυκατοικία και να το φωτογραφίσει. Πήγε δυο φορές, ματαίως: τίποτα δεν μπορούσε να εκφράσει την πραγματική εντύπωση που κάνει. Αλλά έτσι όπως το έβγαλε, από ψηλά, ήταν σαν να προσεύχεται όχι η πόλη, αλλά ο Θεός. Κάτι, εν πάση περιπτώσει, ουράνιο......

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

Σχέδιο "Εύρηκα": Πωλείται η Ελλάς ή μια ρεαλιστική εναλλακτική λύση;

Αυτή η κυβέρνηση είναι παντελώς ανίκανη. Μπλοφάρει συνεχώς απέναντι στους δανειστές αλλά αποκαλύπτεται, κινείται χωρίς κανένα σχέδιο, διαβεβαιώνει τους πάντες για τις προθέσεις της χωρίς να είναι σε θέση να κάνει τίποτα εκτός από το να μετακυλίει τις αποτυχίες της στους εργαζομένους με φόρους και χαράτσια. Δεν μπορεί να αγγίξει το Δημόσιο, την Εκκλησία, τους Εξοπλισμούς, δεν καταργεί τίποτα από το πελατειακό σύστημα, δεν ανοίγει το θέμα της μονιμότητας -πηγή της διαφθοράς και της συναλλαγής στο ελληνικό μεταπολιτευτικό σύστημα-, δεν είναι σε θέση να εισάγει ούτε έναν θεσμό κοινωνικής προστασίας σαν το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα. 
Και η αντιπολίτευση, δεξιά και αριστερή, απλά ροκανίζει τις μέρες μέχρι την βέβαιη πτώση της κυβέρνησης, χωρίς κανένα σχέδιο επίσης και χωρίς να νοιάζεται αν αυτό θα σημαίνει και την πτώση της ίδιας της χώρας. Τους αρκεί η εξουσία στα αποκαΐδια του συστήματος. Χάος στο χάος λοιπόν....

Emmanuel Kelly: Δείτε το video που έκανε τους Αυστραλούς να δακρύσουν.

από: Palmografos.com      O Emmanuel Kelly και ο αδερφός του Ahmed γεννήθηκαν στο Ιράκ κατά τη διάρκεια του χημικού πολέμου, που τους κόστισε την αρτιμέλειά τους.

Βρέθηκαν μέσα σε ένα κουτί και μεταφέρθηκαν στο ορφανοτροφείο.

Εκεί - μικρά παιδάκια - τα βρήκε η διευθύντρια της Οργάνωσης Children First Foundation, Moira Kelly και τα υιοθέτησε, κατάφερε μάλιστα να τα υποβάλει και σε χειρουργική επέμβαση, προκειμένου να βελτιωθεί η φυσική τους κατάσταση.
"Ήταν σαν να είδα έναν άγγελο, όταν είδα για πρώτη φορά τη μαμά", εξομολογείται ο Emmanuel, που θεωρεί την κυρία Kelly ήρωά του και με το δίκιο του.

"Έδωσε μεγάλο αγώνα για να κάνει τη ζωή μας ευκολότερη, χωρίς αυτήν θα ήμουν ένας άνθρωπος χωρίς ταυτότητα", συμπληρώνει.

Ας σημειωθεί εδώ, ότι η κυρία Kelly έχει αναλάβει υπό την προστασία της και δύο άλλα ορφανά δίδυμα παιδάκια από το Μπαγκλαντές, τους Krishna και Trishna.

Τώρα ο Emmanuel δοκιμάζει το ταλέντο του στο X-Factor της Αυστραλίας, τραγουδώντας το Imagine του John Lennon....

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

Σε απεργία πείνας χιλιάδες παλαιστίνιοι κρατούμενοι.

Χιλιάδες Παλαιστίνιοι που κρατούνται από το Ισραήλ άρχισαν απεργία πείνας, καταδικάζοντας την κράτηση ορισμένων Παλαιστινίων για χρόνια σε συνθήκες απομόνωσης, δήλωσε ο Παλαιστίνιος υπουργός Κρατουμένων Ίσα Καράκε.

"Μπορώ να επιβεβαιώσω ότι όλοι οι (Παλαιστίνιοι) κρατούμενοι σε ισραηλινές φυλακές άρχισαν απεργία πείνας τριών ημερών, η οποία θα μπορούσε να παραταθεί, ως μια προειδοποίηση προς τις ισραηλινές αρχές", δήλωσε σε δημοσιογράφους στη Ραμάλα.


Επίσης "σχεδόν 200 κρατούμενοι του
Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (FPLP) και άλλοι άρχισαν χθες (Τρίτη) απεργία πείνας επ’ αόριστον για να διαμαρτυρηθούν για τη συνεχιζόμενη κράτηση σε συνθήκες απομόνωσης του ηγέτη τους Άχμαντ Σααντάτ για τέσσερα χρόνια", προσέθεσε ο υπουργός.   "Υπάρχουν κρατούμενοι που κρατούνται σε συνθήκες απομόνωσης για δέκα χρόνια", προσέθεσε......

Το Ελληνικό ''θαύμα''.

Η πολιτική ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας ίσως στο μέλλον να περιοδολογείται ως προ και μετά Μνημονίου. Στην π.Μ. εποχή, επί δύο σχεδόν αιώνες από τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους, το τελευταίο, ο δημόσιος τομέας με τη στενή και την ευρεία έννοιά του, διογκωνόταν συνεχώς. Επί δύο αιώνες στήριζε την ιδιωτική οικονομία με συμβάσεις και επιχορηγήσεις κάθε είδους. Μια κρατικοδίαιτη αστική τάξη, μια κρατικοδίαιτη κοινωνία και ένα κράτος υπερτροφικό, δύσκαμπτο, αντιπαραγωγικό και διεφθαρμένο, λιγότερο ή περισσότερο κατά περιόδους, τελούσε σε μια ψυχασθενική σχέση αγάπης - μίσους με μας, τους πολίτες του. Μας έκλεβε και το κλέβαμε -κλέβοντας παράλληλα ο ένας τον άλλον-, μας προσλάμβανε, ακόμη κι αν δεν υπήρχε ανάγκη, μας πλήρωνε με δανεικά.

Μέχρι πολύ πρόσφατα οι προσλήψεις αυτές, όπως και όποια άλλη δοσοληψία, προϋπέθεταν πιστοποιητικό πολιτικών φρονημάτων....

Το τοπίο ως σκηνή

Της Pιτσας Mασουρα
Το τοπίο ως σκηνή, το σώμα ως σκηνή, ο χρόνος ως σκηνή. Ανηφορίζω τη Σόλωνος από τη Ναυαρίνου προς το Κολωνάκι. Μετράω τα κλειστά καταστήματα, τα μισοσκισμένα «ενοικιάζεται», τις δεκάδες μισοσκισμένες αφίσες που παραπέμπουν σε συναυλίες, σε πορείες, σε συγκεντρώσεις, σε άθλια συνθήματα. Είναι απελπιστικά πολλά τα «ενοικιάζεται». Κι όσα καταστήματα είναι ανοικτά –με ελάχιστες εξαιρέσεις– γράφουν απ’ έξω κάτι φανταστικές τιμές: Ο, τι πάρετε 2 ευρώ, 6 ευρώ... Ποιος δίνει σημασία; Αδεια ή σχεδόν άδεια. Με προσπερνάει ένας ηλικιωμένος. Προ ολίγου είχαμε ανταλλάξει απόψεις για παλιά βιβλία έξω από τη βιτρίνα βιβλιοπωλείου. «Να απαλλαγούμε απ’ αυτούς», μου ψιθυρίζει και στρίβει βιαστικά προς την Ασκληπιού. Προχωρώ αργά, λες και θέλω να φωτοτυπήσω το τοπίο. Αλήθεια, φωτοτυπείται ένα τοπίο;

Εξω από τη Νομική μια κοπελιά με σπρώχνει με τον αγκώνα της. Μάλλον ασυναίσθητα γιατί τιτιβίζει στο κινητό της .....

Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

Γιατί οι Γερμανοί ζηλεύουν τους μεσογειακούς λαούς;

Του Todd Buchholz* / The New York Times
Η Ελλάδα είναι λυγισμένη και χρεοκοπημένη. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού της φτάνει σχεδόν το 10% του ΑΕΠ, ενώ οι Γερμανοί έχουν πνίξει το δικό τους έλλειμμα στο 1,5%. Ρωτήστε έναν τυπικό Γερμανό και θα σας πει: «Πίνουν και χορεύουν όλη μέρα. Εμείς περιμένουμε το ηλιοβασίλεμα για να ξεκινήσουμε». Αυτή είναι η εικόνα που έχει. Οι σκληρά εργαζόμενοι, πειθαρχημένοι Γερμανοί παραμένουν αξιόχρεοι και νηφάλιοι. Αντίθετα, οι γείτονες της Μεσογείου περιφέρονται σε γόνιμους αγρούς με ανθισμένες λεμονιές και ελιές.
Παρ’ όλα αυτά οι Γερμανοί υποστηρίζουν, έστω και με γκρίνιες, τα πακέτα διάσωσης. Στις πρόσφατες εκλογές στη Γερμανία ενισχύθηκαν οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Πράσινοι, παρότι είναι ακόμη πιο φιλικοί προς το ευρώ απ’ ό,τι η κυβέρνηση Μέρκελ. Μα γιατί οι Γερμανοί βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να σώσουν τον Αλέξη Ζορμπά και τους γείτονές του; Η τυπική απάντηση είναι για να διαφυλάξουν τη γερμανική οικονομία. Αλλά αυτό είναι ένα φτωχό επιχείρημα.....

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Το μέλλον υπάρχει μέσα μας

Tης Τασουλας Kαραϊσκακη
Καθημερινά ξεπηδούν φωνές που μας προειδοποιούν για την έλευση του χάους. «Θέμα εβδομάδων η χρεοκοπία της Ελλάδας», «υπό κατάρρευση οι ελληνικές τράπεζες», «δεν θα αποδώσουν τα μέτρα», «έρχεται ξανά παγκόσμια ύφεση», «ντόμινο απωλειών στα χρηματιστήρια», «κίνδυνος επέκτασης της κρίσης στις αναπτυσσόμενες χώρες», «παγκόσμιος συναγερμός για την κρίση»... Στους 16 μήνες εφαρμογής του Μνημονίου το έλλειμμα μεγάλωσε (από 14,813 σε 18,086 δισ. ευρώ), τα έσοδα μειώθηκαν (κατά 5,3%), οι δαπάνες αυξήθηκαν (κατά 8,1%), παρά τις περικοπές μισθών και συντάξεων και τις αυξήσεις στους φόρους...
Το 30% των καταστημάτων στους μεγάλους εμπορικούς δρόμους είναι κλειστά, ενώ ώς το τέλος του 2012 τουλάχιστον 225.000 επιχειρήσεις και ελεύθεροι επαγγελματίες εκτιμάται ότι θα βάλουν λουκέτο. Ο Ελληνας άρχισε να αλλάζει, από ανάγκη ή άμυνα, ως προς την καταναλωτική συμπεριφορά και τις εξόδους του, και αυτή είναι μια σοβαρή μεταβολή. Ομως η πιο βαθιά μεταστροφή έχει να κάνει μάλλον με ένα αίσθημα κενού, ματαιότητας, ότι δεν έχει τίποτα να περιμένει ή περιμένει τα χειρότερα....

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

Περί παραισθήσεων

Tης Καίτης Βασιλάκου      (Απόσπασμα από την ανέκδοτη νουβέλα μου «Αγαπημένε μου ψυχίατρε»)                                 .Μου λέει η παραίσθησή μου:
«Δεν θέλω να είμαι η παραίσθησή σου».
 Ξεπέρασε δηλαδή η αναρχία κάθε όριο,
έφτασε ως τα όνειρά μας.

  Οι παραισθήσεις, λένε οι ρεαλιστές, δεν έχουν θέση στον κόσμο τούτο της πραγματικότητας.
Οι παραισθήσεις, λένε οι πιο σκληροί, οι πιο ακραίοι από τους ρεαλιστές, έχουν απόλυτη θέση στον κόσμο τούτο της πραγματικότητας.


Γιατί η παραίσθηση είναι προϊόν αυτού του κόσμου και όχι κάποιου άυλου και υπερβατικού. Γιατί η παραίσθηση έχει για υλικό της την ύλη αυτού του κόσμου και χωρίς αυτήν δεν μπορεί να υπάρξει. Γιατί η παραίσθηση γεννιέται μέσα στο πολύ υλικό, πραγματικό μυαλό  μας. Γιατί η παραίσθηση μάς προκαλεί αισθήματα και συναισθήματα που ανήκουν σ’ αυτόν εδώ τον κόσμο και στην πραγματικότητά του....

Το ευρώ της ξενιτιάς

Του Παντελη Mπουκαλα
Προς τα έξω στραμμένο το βλέμμα μας. Από ανάγκη. Την απροσδόκητη ανάγκη που γύμνωσε τις ευφορικές ψευδαισθήσεις μας. Μεταναστεύουν στη Γερμανία ή την Αμερική οι απόφοιτοι των πανεπιστημίων μας, φρέσκα μυαλά, ελπίζοντας ότι θα ειδικευτούν πριν τριανταρίσουν κι ότι θα βρουν δουλειά πριν γεράσουν. Μεταναστεύουν στην Αυστραλία όσοι απόμειναν στην επαρχία κι όσοι στις πόλεις κλείνουν το σουβλατζίδικό τους, το κομμωτήριο, το ψιλικατζίδικο. Και μεταναστεύουν και κεφάλαια. Προς την Ελβετία κυρίως, την Κύπρο και τα φιλόξενα εκείνα νησιά όπου έστησαν τις οφσόρ τους στελέχη του πολιτικού μας συστήματος, οι σύντροφοι των οποίων συνεχίζουν να επαγγέλλονται την κάθαρση.
Ποιο το ύψος των κεφαλαίων που άλλαξαν τραπεζική πατρίδα παραμένει αδιευκρίνιστο. Και δεν είναι βέβαια το μόνο....

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

Η Παγίδα

Του Μιμη Ανδρουλακη Έρχεται μια στιγμή στη ζωή των ανθρώπων και των εθνών που τη βιώνουν σαν παγίδα. Μια συμπαιγνία προσωπικών και κυρίων απρόσωπων δυνάμεων, πέρα κι από τον έλεγχο σου, σε κρατά «φυλακισμένο».

·  Στην προσωπική μας ζωή έρχεται σε οριακές στιγμές η αιφνίδια συνειδητοποίηση ότι είσαι έγκλειστος σ’ ένα κελί κι όσο προσπαθείς να αποδράσεις, κι όσο δραπευτεύεις, οι τοίχοι του μετατρέπονται, τα όρια απλώνονται, η «φυλακή» μεγαλώνει και συ μένεις φυλακισμένος. Τότε η απόπειρα του δραπέτη να την κοπανήσει γίνεται αξιοθρήνητη εγκατάλειψη. Η μόνη εφικτή ελευθερία, όταν περιορίζονται ή εξαντλούνται οι εναλλακτικές, είναι η ανυπότακτη στωική ελευθερία, η υπερήφανη καρτερικότητα.....

Η κουβανέζικη ποίηση (19ος - 20ός αιώνας)


  Μυρσίνη Τσακίρη

 Sierra Maestra  Το 19ο αιώνα η κουβανέζικη ποίηση χαρακτηρίζεται από το επαναστατικό της περιεχόμενο. Οι κυριότεροι εκπρόσωποί της (Zenea - Palma - Valdes) ηγούνται των εξεγέρσεων εναντίον των Ισπανών αποικιοκρατών. Οι Zenea και Valdes εκτελέστηκαν από τους Ισπανούς σαν εχθροί του αποικιακού καθεστώτος.
Η κουβανέζικη ποίηση του 19ου και κυρίως του 20ού αιώνα, παρά τις ιδιομορφίες των εκπροσώπων της, παρουσιάζει χαρακτηριστικά, που συμπυκνώνονται στις παρακάτω παρατηρήσεις:

α)
'Εντονος εθνικός και κοινωνικός χαρακτήρας. Ο αγώνας ενάντια στους Ισπανούς και σε συνέχεια στους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές αντανακλάται στην ποίηση, της οποίας εκπρόσωποι πολλές φορές εγκαταλείπουν την τέχνη τους για τους εθνικούς αγώνες. Ο αγώνας ενάντια στις δικτατορίες Ματσάδο και Μπατίστα και την κοινωνική αδικία αφήνει τη σφραγίδα του στην τέχνη τους......

Με ταχύτητα μεγαλύτερη του φωτός

Με επιφυλάξεις, αλλά και θαυμασμό «ακούει» η διεθνής επιστημονική κοινότητα τις ανακαλύψεις που σχετίζονται με την πιθανή ανατροπή της θεωρίας της σχετικότητας του Αϊνστάιν. Ιταλοί φυσικοί που συμμετέχουν στο πείραμα «Opera» - που πραγματοποιείται 1.400 μέτρα κάτω από το έδαφος, στο υπόγειο Εθνικό Εργαστήριο Γκραν Σάσο, σε συνεργασία με το Cern στα γαλλο-ελβετικά σύνορα, από όπου στέλνονται στην Ιταλία ακτίνες νετρίνο – βρήκαν ενδείξεις ότι τα συγκεκριμένα σωματίδια (νετρίνο) ταξιδεύουν με ταχύτητα μεγαλύτερη και από αυτή του φωτός!
Μέχρι τώρα, από καμία έρευνα δεν είχε εντοπιστεί το παραμικρό μεγάλο σώμα ή μικροσκοπικό σωματίδιο, το οποίο να κινείται με ταχύτητα μεγαλύτερη των299.792.458 μέτρων ανά δευτερόλεπτο. Όμως, ο ανιχνευτής του πειράματος «Opera» (βάρους 1.800 τόνων) εκτίμησε ότι τα νετρίνο που καταλήγουν σε αυτόν από το Cern, διανύοντας μια απόσταση περίπου 732 χιλιομέτρων, φθάνουν 60 νανοδευτερόλεπτα πιο γρήγορα από ό,τι θα επέτρεπε η ταχύτητα του φωτός.....

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011

Μαζεύοντας εικόνες στο ακρογιάλι

 Του Γκασμεντ Καπλανι    Στο Μπατσί της Άνδρου το ΚΤΕΛ έχει «ιδιαίτερες» συνήθειες. Αν και το χωριό απέχει μόλις πέντε χιλιόμετρα από το λιμάνι του Γαυρίου, κάνοντας την διαδρομή με λεωφορείο έχεις την εντύπωση ότι ταξιδεύεις προς την πόλη του Μεξικού – πρέπει να αλλάξεις λεωφορείο δυο φορές. Όταν δε από το Μπατσί προσπαθείς να πας με ΚΤΕΛ στην Χώρα της Άνδρου ή σε κάποιον άλλον προορισμό η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο κωμικοτραγική. Ένας μουτρωμένος σοφέρ με το βαν του περνάει πάντα καθυστερημένα για να παραλάβει τους επιβάτες από την στάση στο Μπατσί. Μετά από δυο χιλιόμετρα τους κατεβάζει από το βαν σε ένα ερημικό σταυροδρόμι χωρίς να τους ενημερώνει καν τι θα κάνουν. Όσοι γνωρίζουν ελληνικά, μετά πολλών βασάνων, καταφέρνουν να μάθουν ότι θα περιμένουν το μεγάλο λεωφορείο του ΚΤΕΛ για να πάνε στον προορισμό τους. Όσο για τους ξένους τουρίστες εκείνοι είναι κυριολεκτικά χαμένοι στη μετάφραση. Ο σοφέρ τους απαντά σε βλοσυρά ελληνικά ότι δεν καταλαβαίνει τα ξένα, τους αφήνει σαν σάκους από αλεύρι στο ερημικό σταυροδρόμι και φεύγει. Τότε είναι που στο σταυροδρόμι ακούγονται πολυγλωσσικά επιφωνήματα όπως «merde», «shit», «cazzo», «scheife»...

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Ανερχόμενη χίμαιρα

του Γιάνη Βαρουφάκη                                        Το θαύμα που περίμεναν (ότι ίσως η παγκόσμια οικονομία απογειωθεί βοηθώντας την ευρωζώνη να ξεπεράσει την Κρίση) δεν έγινε και το δηλητήριο το οποίο χορηγούσαν ως φάρμακο (συνδυασμός μεγάλων δανείων στα πτωχευμένα κράτη υπό τον όρο της σμίκρυνσης του εθνικού εισοδήματός τους) απεδείχθη... δηλητηριώδες. Οποία έκπληξις!
Έπρεπε λοιπόν να φτάσουμε στα τέλη του 2011 για να αποδεχθούν οι ευρωπαίοι ηγέτες μας την απλή πραγματικότητα ότι η χρεοκοπία του ελληνικού δημοσίου απλώς αναβλήθηκε (ενώ παράλληλα διογκώνεται) με την Μνημονιακή πολιτική που ακολουθούν εδώ και ενάμιση χρόνο. Μπορεί δημοσίως να λένε ότι το Μνημόνιο απέτυχε επειδή δεν εφαρμόστηκε αλλά, πιστέψτε με, γνωρίζουν καλά ότι, όπως και να εφαρμοζόταν (βλ. π.χ. την Ιρλανδία όπου εφαρμόστηκε έως τελευταίας τελείας), η αποτυχία του ήταν δεδομένη....

Χριστός και Παναγία...

Tου Παντελη Mπουκαλα
Οι σχέσεις του καθενός με τον Θεό του, είτε τον πίστεψε σε ώριμη ηλικία είτε κληρονόμησε την πίστη από το οικογενειακό και εθνικό περιβάλλον του, είναι προσωπική του υπόθεση· πιστεύει-δεν πιστεύει, είναι δικός του λογαριασμός, και όχι επιταγή προς εξαργύρωση. Ιδιαίτερα, μάλιστα, όσον αφορά τον οικείο μας χριστιανισμό, που και την επί ματαίω λήψη του θεϊκού ονόματος απαγορεύει, αλλά και τις ελεημοσύνες και τις προσευχές «έμπροσθεν των ανθρώπων προς το θεαθήναι αυτοίς» καταδικάζει ρητά, θα περίμενε κανείς ότι το ναρκισσιστικά ή δημαγωγικά επιδεικνυόμενο θρησκευτικό φρόνημα θα προκαλούσε βαριά δυσφορία στο χριστεπώνυμο πλήρωμα και, ως εκ τούτου, θα αποθάρρυνε τους δημοσίως και θεατρικότατα σταυροκοπούμενους.
Δεν φαίνεται όμως να έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Η πίστη, αυθεντική ή απλώς δηλούμενη, είναι κι αυτή ένα κομμάτι του πολιτικού παιγνίου και του τηλεοπτικώς καθοδηγούμενου σόου. Υπάρχουν έτσι ιεράρχες που συντάσσουν το κήρυγμά τους με την κάμερα κατά νουν και...

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

ΖΗΤΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ

  • Η κρίση χρέους στην Ελλάδα και σε πολλές χώρες της ευρωζώνης προσεγγίζει την οικονομική, κοινωνική και πολιτική καταιγίδα που έχουμε περιγράψει στο Βαμπίρ και Κανίβαλοι (2004). Όσο περνά μάλιστα ο χρόνος θα βλέπετε ότι πίσω από την κρίση δημοσίου χρέους υποβόσκει η δημογραφική γήρανση. Μερικοί έχουμε το ατύχημα να βλέπουμε το εφιαλτικό «έργο» δύο φορές. Τη μια στην ανάλυση μας, στη φαντασία μας, την άλλη στην πραγματικότητα σαν από φθαρμένη, κομμένη κόπια. Πολλοί ενοχλούνται και από τις έγκαιρες προειδοποιήσεις κινδύνου, μια και καταστρέφουν την ατμόσφαιρα της μέθης, και δεύτερη φορά ξανατσατίζονται όταν αυτές επιβεβαιώνονται και συνεπώς καταστρέφονται οδυνηρά  οι συλλογικές αυταπάτες μιας δεκαετίας. Αυτό συνέβη και με τις ύστατες κραυγές αγωνίας ενώπιον του ναρκοπεδίου όπως ήταν η προεκλογική του Ε, Πρόεδρε!....

Ας μιλήσουν

του Κώστα Γιαννακίδη     Υπάρχουν γιατροί που δεν τολμούν να σου πουν ότι ο άνθρωπος σου ετοιμάζεται να πλεύσει την Αχερουσία. Ακόμα και όταν η Άτροπος, η μοίρα με τα ψαλίδια, χτυπάει νευρικά το πόδι της, μετράει αναπνοές και ετοιμάζεται να κόψει το νήμα της ζωής, ο γιατρός θα σου πει ότι ο Θεός είναι μεγάλος και χάρισε θαύματα στην επιστήμη. Τελικά ο Θεός παίρνει τον άνθρωπο και κρατάει τα θαύματα κάβα για πιο δυνατές προσευχές. Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον γιατρό. Ο δισταγμός μεταφράζεται σε ευγένεια και η συστολή σε παρηγοριά.
Με τους πολιτικούς τα πράγματα είναι αλλιώς ή θα έπρεπε να είναι. Ο πολιτικός οφείλει να επιδεικνύει ευθύτητα και ειλικρίνεια. Υποχρεούται να σου λέει ότι δεν υπάρχει δράκος και όχι να ισχυρίζεται ότι τον σκότωσε. Πρέπει να σβήνει κεριά και να ανάβει φώτα. Όχι στη δική μας τραγωδία. Εδώ και μερικές μέρες πληροφορίες και φήμες σέρνονται σαν τεράστια φίδια στα πόδια της κοινωνίας. Τυλίγουν και τρομοκρατούν ανθρώπους.....

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

Ψυχική Ανατολή–Δωρεάν νουβέλα

Ακίδα            ISBN: 978-960-93-3325-2
Κατεβάστε την δωρεάν σε μορφή PDF ή διαβάστε την online:

Η Εθνική μας οντισιόν

της Αφροδίτης Αλ Σάλεχ       Στις αρχαίες τραγωδίες του Αισχύλου και του Σοφοκλή, ο ήρωας έχοντας διαπράξει την ύβρι, το ανώτατο αμάρτημα, θα λυτρωθεί μόνο αντιμετωπίζοντας την αποκάλυψη της αλήθειας, κι αυτή ακριβώς η διαδικασία συνιστά την κάθαρση. Κλασσικό παράδειγμα είναι ο Οιδίπους Τύραννος: ο Οιδίποδας αφού δεν σεβάστηκε το λόγο του Τειρεσία όταν ο τελευταίος του αποκάλυψε ότι ο ίδιος είναι ο φονιάς που αναζητεί και κατηγόρησε τον μάντη ότι τα λέει αυτά επειδή εποφθαλμιά το βασίλειο του (η ύβρις), η λύτρωση του αλλά και του γένους του έρχεται με την αποκάλυψη της αλήθειας (η κάθαρση).    
Κατόπιν ήρθε ο Ευριπίδης, εισάγοντας έναν πρώιμο μοντερνισμό.  Το βασικό πλέον χαρακτηριστικό των αρχαίων τραγωδιών είναι ο «από μηχανής θεός».....

Σακούλια σε χρώμα κυανόλευκο

Από μακριά έμοιαζε με μεγάλο δέμα. Σαν αυτά που συνηθίζουμε να πετάμε οι άνθρωποι στα πάρκα και τα άλση, βέβαιοι ότι κάποιος (άλλος) θα τα μαζέψει.
Οσο πλησίαζα, το σχήμα έπαιρνε μορφή. Στα είκοσι μέτρα νόμισα και στα δέκα ήμουν βέβαιος ότι το «δέμα» ήταν άνθρωπος.

Ανθρωπος που (ευχήθηκα να) κοιμόταν σε στάση εμβρυακή• όπως ο πολύ μόνος: κουλουριασμένος στο πλάι, με γόνατα μαζεμένα και τα χέρια στα σκέλια.
Πλησίασα κι άλλο, προσεχτικά μην τον ξυπνήσω, αλλά περισσότερο να δω αν ανασαίνει. Το ελάχιστο που μπορούσε ένας άνθρωπος, ένας πρωινός περιπατητής του Υμηττού, που βλέπει ένα πεταμένο «δέμα» σε συσκευασία ανθρώπου να κοιμάται στο άλσος της Πανεπιστημιούπολης, σε απόσταση αναπνοής από κτίριο υπό φοιτητική κατάληψη...

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Ε, άι- σιχτίρ πια!

ΤΟΥ ΚΙΜΠΙ                               Έχουμε προσεγγίσει το δράμα μας με κάθε δυνατό τρόπο. Ορθολογικό, μεταφυσικό, συναισθηματικό, αυτοκριτικό, νηφάλιο, οργισμένο, οικονομικό, πολιτικό, ιδεολογικό, ψυχολογικό, αναλυτικό, συνθετικό, κωμικό, τραγικό, αγωνιώδη ή ψύχραιμο. Στους 21 μήνες από την επίσημη ένταξή μας στον θάλαμο ευρωπαϊκών βασανιστηρίων και στο καθεστώς ελεγχόμενης χρεοκοπίας -διότι περί αυτού πρόκειται και δεν είναι κάποια νέα ανακάλυψη του ευφάνταστου Γερμανού υπουργού Οικονομίας Φίλιπ Ρέσλερ ή των σκοτεινών κερδοσκόπων- τα έχουμε δει όλα, τα έχουμε ακούσει όλα, τα έχουμε υποστεί όλα. Με εξαίρεση, ενδεχομένως, μια κανονική κατάληψη της πλατείας Συντάγματος από γερμανικά Leopard, μια εισβολή Γερμανών κομάντος στο Γενικό Λογιστήριο και μια διάλυση της ελληνικής Βουλής από το συνταγματικό δικαστήριο της Καρλσρούης, που αποφάσισε ότι η κρατική κυριαρχία είναι αποκλειστικό προνόμιο της Γερμανίας. Άντε, και κάνα δυο ακόμη χωρών.

Η «κατοχή», που ήταν μια έννοια η οποία έθιγε τον πολιτικό καθωσπρεπισμό πολλών μνημονιοφρόνων και μη, έχει γίνει μια εφιαλτική κυριολεξία, ομολογούμενη δειλά και από τους ίδιους....

Samara Plan

Του Γκασμεντ Καπλανι   Ο κ. Σαμαράς ανάμεσα στα πολλά σημαντικά που είπε χθες στην συνέντευξη Τύπου - όπου για άλλη μια φορά απέδειξε ότι είναι λαϊκό παιδί και πιστεύει στον Θεό - ανακοίνωσε, ξανά, ότι θα καταργήσει τον Νόμο για την ιθαγένεια. Το γιατί επιμένει τόσο πολύ δεν χρειάζεται καμία βαθειά ανάλυση. Αυτό που με εντυπωσίασε αυτή την φορά είναι το γεγονός ότι προχθές έδωσε και μια άλλη, οικονομική διάσταση, στο θέμα. Είπε «είναι και αυτό οικονομικό θέμα και θα μπορούσε το θέμα της παράνομης μετανάστευσης να λυθεί με οικονομικό όφελος». Αρχίζω και καταλαβαίνω, νομίζω, το μεγαλοφυές σχέδιο του κ. Σαμαρά. Μόλις γίνει Πρωθυπουργός θα δώσει εντολή να μαζέψουν τους μετανάστες, νομίμους και παράνομους, σε γήπεδα και αλλού και ταυτόχρονα θα προτείνει στην Τρόικα να τους πουλήσει ως δούλους στις Βόρειες χώρες της Ευρώπης – οι οποίες, καθώς ξέρουμε, ελέγχουν το «ταμείο» της Ένωσης. Εκείνος, ως διαβασμένος και με ντοκτορά στο Χάρβαρντ...

Φλυαρούσες τάξεις

Του Κώστα Μίντζηρα, www.protagon.gr, 19.9.11
Δεν ξέρω, πόσοι ξαφνιάσθηκαν από την ανάδειξη της καλλιέργειας εθνικής υπερηφάνειας στους μαθητές ως βασικού κριτηρίου που πρέπει να υπηρετεί η στοιχειώδης εκπαίδευση(*) αλλά και της Ακαδημίας Αθηνών σε υπέρτατο κριτή της καταλληλότητας των σχολικών βιβλίων. Παρέλειψε να διευκρινίσει, εάν στην αρμοδιότητά της θα υπάγονται πλην των άλλων και τα βιβλία θετικών επιστημών    -χημείας, φυσικής- ενώ η βιολογία δεν αποκλείεται να της ανήκει.
Ο Α. Σαμαράς στη φετεινή παρουσία του στη ΔΕΘ συμπεριφέρθηκε με τον κλασσικό τρόπο που μας αρέσει να λειτουργούμε: διακρίνοντας πως η πραγματικότητα είναι δυσάρεστη διάλεξε να γυρίσει το πρόσωπό του προς άλλη κατεύθυνση.
Με περισσή σταθερότητα επέμεινε να απαγγείλει ομιλία που -όπως όλα δείχνουν- είχε ετοιμάσει από τα μέσα της εβδομάδος και πάντως πριν από την συνεδρίαση των Eurogroup και Ecofin στην Πολωνία και να αναδείξει στη συνέντευξη τύπου τα θέματα που είχε προετοιμάσει με το επιτελείο του (οι συνεργάτες στέλνουν «δύσκολες» ερωτήσεις και τις απαντήσεις τους), επαναλαμβάνοντας γνωστές λίγο πολύ απαντήσεις.....

Τα κοινωνικά τείχη υψώνονται ήδη

Tης Τασουλας Kαραϊσκακη

Μια παράπλευρη, αλλά βαρύνουσα, συνέπεια της οικονομικής κρίσης είναι οι επιπτώσεις της στους οικογενειακούς και κοινωνικούς δεσμούς. Θα αντέξει το πολυδοκιμασμένο ελληνικό «κύτταρο», η πολυδιασπασμένη ελληνική κοινωνία τη ραγδαία κλιμάκωση της κρίσης, το καμίνι του αίματος, την πίκρα του κάθε κυττάρου μετά τις «καταιγίδες» ανακοινώσεων, αντιφατικών δηλώσεων, ανατριχιαστικών αποκαλύψεων, τη συνεχή αγωνία για το μέλλον, το οποίο ανά δίμηνο λαμβάνει ένα και μόνο όνομα: χρεοκοπία; Η αναδουλειά, όπως και οι παραπάνω ώρες δουλειάς για να καλυφθούν οι μειώσεις, οι διογκούμενες οικονομικές υποχρεώσεις, τα χρέη διαλύουν τα νοικοκυριά. Η ανέχεια φέρνει καθημερινή τριβή, γκρίνια, αισθήματα ενοχής, απομόνωση, καταρράκωση των γονέων, εκτροχιασμό των παιδιών. Οι σχέσεις των ανθρώπων στεγνώνουν, διαρρηγνύονται όταν η επιβίωση αποβαίνει η μοναδική τους ψύχωση. Η στέρηση επιτρέπει μόνο έναν τρόπο κατανόησης της πραγματικότητας - χρήμα. Η απουσία του οδηγεί εκτός κοινωνικής ζωής. Αλλά και στις οικογένειες μεσαίων εισοδημάτων, η συνειδητοποίηση ότι η οικονομική σταθερότητα έλαβε τέλος ανατρέπει εσωτερικές ισορροπίες.....

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

Πανεπιστήμια Ορθάνοιχτα κλειστά, και το «μικρό μου pony»

Toυ Γιωργου Πηττα  Ε λοιπόν, εγώ το χάρηκα ιδιαίτερα που ξαφνικά στα Ελληνικά Πανεπιστήμια προέκυψε συγκροτημένη τάση που θέλει τα Ανώτατα Ιδρύματα, να είναι Ανοιχτά. Και πριν τα διάφορα βλοσυρά γκρουπούσκουλα πεταχτούν να μιλήσουν για…συστημικούς εγκάθετους, έγινε αντιληπτό, πως αυτοί οι «φριχτοί λακέδες» ενώ θέλουν τα Πανεπιστήμια ανοιχτά, ενώ εναντιώνονται στις καταλήψεις, ταυτόχρονα έχουν και βασικές αντιρρήσεις με τον περί Παιδείας νόμο που πρόσφατα πέρασε από τη Βουλή.
Και το χάρηκα ιδιαίτερα, γιατί στην Ελλάδα η αντίληψη «μαύρο-άσπρο» κυριαρχεί σε όλα σχεδόν. Ενδιάμεσοι τόνοι δεν υπάρχουν, γιατί απλούστατα δεν υπάρχει συζήτηση. Στον τόπο που μια φορά κι έναν καιρό γεννήθηκε η Διαλεκτική, ο Διάλογος έχει παραχωρήσει τη θέση του στους μονολόγους των απολύτως ομονοούντων. 
Τα πάντα λειτουργούν με την παραταξιακή λογική (αν υποθέσουμε πως υπάρχει λογική στην παραταξιακή αντίληψη).

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΖΩΟΦΙΛΩΝ ΛΕΥΚΑΔΑΣ

Λευκάδα 17/9/2011

Όταν
ο άνθρωπος, είναι εμπαθής και σκληρός, δεν καταλαβαίνει ούτε από εκστρατείες, ούτε από κινητοποίηση της τοπικής αυτοδιοίκησης για ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κόσμου, κυρίως των παιδιών, υπέρ των απροστάτευτων ζώων του νησιού μας.

Η
εκστρατεία που οργάνωσε το Σωματείο Ζωόφιλων Λευκάδας,  υπό την αιγίδα του Δήμου Λευκάδας, με σύνθημα «Βάλτε ένα μπολάκι νερό έξω από την πόρτα σας για τα αδέσποτα. Διψάνε και αυτά όπως και εσείς!», είχε μεγάλη ανταπόκριση, όχι μόνον στα στενά όρια της Λευκάδας, αλλά και πανελλαδικά. Τα δοχεία νερού πολλαπλασιάστηκαν, στις αυλές και στα πεζοδρόμια. Έγινε κατανοητό οτι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙΣ ΤΑ ΖΩΑ, κυρίως όταν είναι παρατημένα ή γεννημένα στον δρόμο....

Δυστυχώς, όμως, κάποιοι, όχι μόνον δεν θέλουν να
το παραδεχτούν αυτό, αλλά άρχισαν να πετάνε τα δοχεία των γειτόνων τους ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΑ!...

Εβδομάδα καθοριστικών εξελίξεων

Του Σ.Κουλογλου   Εβδομάδα ραγδαίων πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων ξεκινά από σήμερα, μετά την χθεσινή αιφνιδιαστική ματαίωση της επίσκεψης του Γ. Παπανδρέου στην Νέα Υόρκη.  Κάτω από τη πίεση των ξένων δανειστών και μετά το τριήμερο σφυροκόπημα της από τους εταίρους στη Βαρσοβία, η κυβέρνηση καλείται να επιλέξει από νέα μέτρα μέχρι πρόωρες εκλογές.
 
 Είναι χαρακτηριστικό ότι η απόφαση του Έλληνα πρωθυπουργού να επιστρέψει από το Λονδίνο στην Αθήνα, αντί να συνεχίσει το ταξίδι του προς τις ΗΠΑ, αιφνιδίασε το ΔΝΤ με την ηγεσία του οποίου προβλεπόταν να συναντηθεί ο κ. Παπανδρέου. Ο Πολ Τόμσεν, εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην Ελλάδα, ειδοποιήθηκε να πετάξει από την Βαρσοβία, όπου βρισκόταν,  στην Ουάσιγκτον για να προετοιμάσει την συνάντηση  Παπανδρέου-Λαγκάρντ(επικεφαλής του ΔΝΤ) για να μάθει ότι τελικά η συνάντηση είχε ματαιωθεί, μετά από απόφαση της ελληνικής πλευράς....

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

Μια πορεία στον καιρό της καρδιάς

Μια πορεία στον καιρό της καρδιάς
Την υγρασία σε ξηρασία μεταλλάσειֹ η χρυσή βολή
Λυσσομανά στον παγωμένο τάφο.
Μια πορεία στην εποχή των φλεβών
Τη νύχτα σε μέρα μεταλλάσειֹ αίμα στους ήλιους τους
Φωτίζει το ζωντανό σκουλήκι.
Μια πορεία στο μάτι προειδοποιεί
Τα κόκκαλα της τύφλωσης κι η μήτρα
Οδηγεί στο θάνατο καθώς η γη διαρρέει.
‘Ενα σκοτάδι στον καιρό του ματιού
Είναι το μισό του φωςֹ η βυθομετρημένη θάλασσα
Σκάζει σε λεία γη.
Ο σπόρος που πλάθει ένα δάσος νεφρών
Καρφώνει το μισό καρπό τουֹ και μισό στάζει
Αργά σ’ έναν άνεμο υπνωμένο.....

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την παράνομη πώληση αδέσποτων ζώων

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας θα πραγματοποιήσουν αύριο στις 10.00 το πρωί στο Παζάρι του Σχιστού, στο Κερατσίνι, μια ομάδα φιλόζωων, προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για την παράνομη πώληση ζώων που λαμβάνει χώρα εκεί κάθε Κυριακή.

Σε σχετική τους ανακοίνωση αναφέρουν: «Συγκεντρωνόμαστε την Kυριακή και ώρα 10.00 το πρωί στο Παζάρι του Σχιστού για να διαμαρτυρηθούμε για την παράνομη πώληση ζώων που λαμβάνει χώρα εκεί κάθε Κυριακή!Καλό θα ήταν να υπάρχει μεγάλη συμμετοχή για να μπορέσουμε με καταγγελίες να κινηθούμε νομικά!!Πρέπει να σταματήσει αυτό το πανηγύρι!!!Ας είμαστε ΟΛΟΙ εκεί!!!».


Επιμέλεια: Μίτση Σκέντζου          
Zougla online      

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Η προοπτική της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας ίσως να φαντάζει σήμερα παράλογη, αλλά η ιστορία είναι γεμάτη "παραλογισμούς"


Την εκτίμηση πως η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ περισσότερο γεννά και λιγότερο λύνει προβλήματα, ανέλυσε, σε συνέντευξή του σε ελληνικό μέσο ενημέρωσης (ΑΠΕ-ΜΠΕ), ο επικεφαλής των Πρασίνων στην Ευρωβουλή Ντανιέλ Κον Μπεντίτ.

Κατά την άποψή του, η έμφαση που αποδίδουν οι Έλληνες σε αυτά τα σενάρια είναι «παρανοϊκή» και υπογραμμίζει πως αντίθετα, πρέπει να αποδοθεί σημασία στη διαμόρφωση «μιας καλύτερης ισορροπίας ανάμεσα στην προσπάθεια και τη βοήθεια». Απαντώντας εξάλλου σε ερώτηση για τις πληροφορίες που θέλουν το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών να μελετά σενάριο εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη, ο κ. Κον Μπεντίτ παρατήρησε ότι «αυτή είναι η δουλειά του, να εξετάζει όλα τα σενάρια», ενώ υπογράμμισε πως η ΕΕ «πρέπει να ενισχύσει την υπευθυνότητα των Ελλήνων χωρίς να τους πνίξει». Τέλος υποστήριξε, πως η προοπτική της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας είναι αναγκαία, μολονότι μπορεί να μοιάζει «παράλογη. Όμως η ιστορία είναι παράλογη» παρατήρησε....

Έκθεση-αφιέρωμα για τον Έρνεστ Χέμινγουεϊ στις 19 Σεπτεμβρίου

Τη ζωή και το έργο του Έρνεστ Χέμινγουεϊ θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν τον Σεπτέμβριο, οι επισκέπτες της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, μέσα από φωτογραφίες που παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και σπάνιο οπτικοακουστικό υλικό.

Με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από τον θάνατό του, η Ελληνοαμερικανική Ένωση σε συνεργασία με το Μουσείο της Ελληνικής Συλλογής Νόμπελ, διοργανώνει έκθεση-αφιέρωμα στον νομπελίστα Αμερικανό συγγραφέα.

Τα εγκαίνια της έκθεσης με τίτλο «Έρνεστ Χέμινγουεϊ: Από τη ζωή στο έργο» (Ernest Hemingway: From Life to Fiction), θα πραγματοποιηθούν την Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου, στις 20:30, στις γκαλερί της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης (Μασσαλίας 22, Κολωνάκι).....

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

Πού είναι το όριο;

«Το ποσό είναι εξαψήφιο και ο αριθμός των απολύσεων διψήφιος» μου γράφει αναγνώστης τπου δηλώνει διευθυντής μεγάλης επιχείρησης. Επίσης μου εξηγεί πως το τέλος ακίνητης περιουσίας ουσιαστικά ματαιώνει την εκτέλεση ενός επενδυτικού σχεδίου που θα πατούσε στην καλή πορεία του τουρισμού και θα έδινε δουλειά σε είκοσι ανθρώπους. Αλλά αυτές είναι οι γνωστές πατημασιές, τα ίχνη που οδηγούν στο τέλμα της ύφεσης. Γύρω μας υπάρχουν πλέον λάκκοι ολόκληροι, τάφοι ανοιχτοί, γεμάτοι με ανθρώπους που γονατίζουν μπροστά στο τέρας. Και δεν έχουν πια ούτε Θεό να απευθυνθούν, τους χώρισε η διαφορετική φορολογική μεταχείριση.

Ζούμε ημέρες όπου ο καθένας μπορεί να πάρει την προσωπική του ιστορία και να ανεβάσει τραγωδία. Μόνο που πάντα θα υπάρχει κάποιος άλλος για να πει κάτι με περισσότερα δάκρυα. Και δεν παρακολουθούμε τον αργό θάνατο της μεσαίας τάξης, φοβούμαι πως βιώνουμε τη βίαιη εξαθλίωση της. Λες και ένα χέρι την έπιασε από τα μαλλιά και της χτυπάει το κεφάλι στον τοίχο. Δεν είναι υπερβολή, είναι καθημερινότητα. Υπάρχουν άνθρωποι που, πολύ απλά, αυτό το φθινόπωρο δεν θα τα καταφέρουν. Θα σκίσουν χαρτιά, θα τα ρίξουν πάνω από το κεφάλι τους σαν βροχή και θα βγάλουν μία φωνή που δεν γνώριζαν ότι την είχαν....

Τάνγκο

Γιατί βιομήχανοι και μεγαλοεπιχειρηματίες, δεν παρεμβαίνουν αποφασιτικά, να σπρώξουν την κυβέρνηση αλλά και τη Νέα Δυστυχία σε ρεαλιστική τροχιά; Γιατί σχεδόν δεν βγάζουν τσιμουδιά; Αφού ο δικομματισμός είναι άκρως καπιταλιστικός, τότε γιατί ακολουθούν κι αυτοί, σιωπηρά και υποτακτικά, τον δρόμο προς το γκρεμό;

Με απαξιωμένο το κεφάλαιό τους, με κατεστραμμένες τις μετοχές τους και με μπόλικα δανεικά; Μα. επειδή μεγαλοπελάτες του κράτους αρκετοί εξ αυτών. Επειδή ένα τεράστιο κομμάτι του καταχρεωμένου δημόσιου ταμείου καττέληξε στα δικά τους ταμεία, στις δικές τους βίλες, στα δικά τους σκάφη και πισίνες και στις δικές τους καταθέσεις στο εξωτερικό. Παράδειγμα; Οι φαρμακοβιομηχανίες που τα προιόντα τους τ αγόραζαν τα δημόσια νοσοκομεία και οι ασφαλιστικοί φορείς τρεις, τέσσερις και καμιά φορά δέκα ίσως και περισσότερες φορές απ όσο πληρώνουν για τα ίδια φάρμακα οι χώρες της ευρωζώνης. Παράδειγμα; Οι κατασκευαστικές των εθνικών οδών και των λεωφόρων.....

Ένας θανατηφόρος καρκίνος που μπορεί να προληφθεί!

Το μελάνωμα αποτελεί κακοήθη όγκο των μελανινοκυττάρων (κυττάρων που παράγουν μελανίνη, χρωστική που προσδίδει το φυσικό χρώμα στο δέρμα και αυξάνεται μετά την έκθεση στον ήλιο). Η κύρια εντόπισή του είναι το δέρμα, γίνεται λοιπόν εύκολα αντιληπτό.

 Μπορεί όμως να παρουσιαστεί και σε άλλα σημεία, όπως νύχια, στόμα, κόλπο, πρωκτό, οφθαλμούς, μήνιγγες εγκεφάλου. Αν και λιγότερο συχνό από τους άλλους καρκίνους δέρματος, το μελάνωμα είναι επιθετικό, δύναται να δώσει μεταστάσεις σχεδόν σε κάθε όργανο (κυρίως εγκέφαλο), μπορεί να υποτροπιάσει και ευθύνεται για το 75% των θανάτων που σχετίζονται με καρκίνο δέρματος. Η εντόπιση είναι συχνότερη στον κορμό στους άνδρες και στα κάτω άκρα στις γυναίκες. Το 30% αναπτύσσεται σε προϋπάρχοντες σπίλους, ενώ το υπόλοιπο 70% ως νέα βλάβη....

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011

Ελληνικός σουρεαλισμός

Tου Άγγελου Στάγκου
Ανεξάρτητα από το κατά πόσον είναι δίκαιο ή αποτελεσματικό το μέτρο της έκτακτης φορολόγησης των κατοικιών, σε μία απεγνωσμένη προσπάθεια να κλείσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού, η σχετική εξαγγελία της κυβέρνησης στα εγκαίνια της ΔΕΘ αναδεικνύει σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια τον σουρρεαλισμό που χαρακτηρίζει την Ελλάδα ως κρατικό μόρφωμα, ως πολιτική σκηνή και ως κοινωνία. Ξεκινάμε από το γεγονός ότι μία κυβέρνηση που δεν έχει καταλάβει δύο χρόνια τώρα την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε και προσπαθεί να ξεφύγει από την πραγματικότητα κοροϊδεύοντας τον εαυτό της και τους άλλους, αντιλαμβάνεται ξαφνικά ότι δεν έχει άλλα περιθώρια. Ο πανικός την οδηγεί στη σύγκληση υπουργικού συμβουλίου στη Θεσσαλονίκη, πριν από τη συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού, για να πάρει μία επώδυνη απόφαση, αυτήν περί έκτακτης φορολόγησης της κατοικίας.....

Κοροβέσης, Μακριδάκης, Μίσσιος, Τατσόπουλος, Φάρος για τη φοροδιαφυγή της εκκλησίας

Η εκκλησία εξαιρείται από την έκτακτη εισφορά στα ακίνητα. Πέντε προσωπικότητες σχολιάζουν στο tvxs.gr και την Κρυσταλία Πατούλη.                                                                                             Περικλής Κοροβέσης, συγγραφέας – δημοσιογράφος

Γιάννης Μακριδάκης, συγγραφέας
Καμιά διαφορά από ότι συνέβαινε έως και 500 χρόνια πριν. Ούτε οι Τούρκοι τολμούσαν να φορολογήσουν την εκκλησία και γι’ αυτό γέμισε η Ελλάδα ξωκλήσια....

Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011

Γη, ο πλανήτης Μελαγχολία

Tου Ηλια Μαγκλινη

Στην τελευταία ταινία του Λαρς φον Τρίερ «Μελαγχολία», η Γη καταστρέφεται από έναν τερατώδη μπλε (blue - εκ του θλιμμένου) πλανήτη που φέρει το όνομα Μελαγχολία. Υποφέροντας ο ίδιος από κατάθλιψη, ο Τρίερ έκανε μια ταινία μέσα από την οποία μιλά για τη λεγόμενη «νόσο του αιώνα», για το πώς ολόκληρη η ανθρωπότητα είναι αντιμέτωπη με τη μελαγχολία, αλλά και με μια αρχέγονη εμμονή: το τέλος του κόσμου. Κατά ένα ειρωνικό τρόπο, η ταινία του Τρίερ μοιάζει (και) επίκαιρη σήμερα ή έστω εκφράζει το γενικό κλίμα με το οποίο παλεύουν καθημερινά οι Ελληνες τα τελευταία δύο χρόνια.
Η «Μελαγχολία» μοιάζει με όπερα: μια ονειρική, ποιητική οβερτούρα στην αρχή παραθέτει μερικά από τα βασικά μοτίβα που επαναλαμβάνονται αργότερα, είναι χωρισμένη σε δύο «πράξεις» και έχει ένα πραγματικά grand φινάλε. Στο μυθοπλαστικό σύμπαν του Τρίερ δεν επιβεβαιώνεται ο Τ. Σ. Ελιοτ των «Κούφιων ανθρώπων»: «Ετσι τελειώνει ο κόσμος / Οχι μ’ ένα βρόντο μα μ’ ένα λυγμό»....

Η μίμηση της ζωής στη λογοτεχνία

Tης Καίτης Βασιλάκου                                       Δεν ξέρω πολλούς χαρούμενους ανθρώπους που να είναι καλλιτέχνες. Εννοώ μεγάλους καλλιτέχνες. Γενικά δεν ξέρω πολλούς χαρούμενους ανθρώπους που να σημάδεψαν την ανθρώπινη Ιστορία στην τέχνη, την πολιτική, τις επιστήμες. Οι χαρούμενοι άνθρωποι δεν έχουν κανένα λόγο να ξεβολευτούν από τη χαρούμενη ζωή τους και να ταλαιπωρηθούν ψάχνοντας για λύσεις και απαντήσεις στα αινίγματα του ανερμήνευτου κόσμου μας.

Θα ήθελα όμως εδώ να επικεντρωθώ ειδικότερα στους συγγραφείς, σ’ αυτούς τους ανθρώπους που αφήνουν τη ζωή να τρέχει έξω από την πόρτα τους, ενώ οι ίδιοι βυθίζονται στους εσωτερικούς τους κόσμους και μόνοι και σιωπηλοί αναπαράγουν μια μορφή ζωής που μιμείται την πραγματική, αλλά δεν είναι.

Η πραγματική ζωή είναι χαώδης και ασυνάρτητη......

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

Ο ηττημένος Λεωνίδας Κύρκος

 the books' journal, Editorial,
Το ΚΚΕ είναι το μόνο ειλικρινές κόμμα στην ελληνική κοινωνία. Φορέας γνήσιας οπισθοδρόμησης, μια μηχανή που απλώς επικαλείται μονότονα κάποια δίκαια του λαού, μονότροπο και μονόχνωτο, αυταρχικό και περιχαρακωμένο, δεν εξέδωσε ανακοίνωση για τον Λεωνίδα Κύρκο μετά το θάνατό του. Από την πλευρά τους, τα στελέχη του ΚΚΕ έπραξαν με συνέπεια. Ο Λεωνίδας Κύρκος βρέθηκε στον αντίποδα αυτού που εκείνα υπηρέτησαν. Υπήρξε ανοιχτός και κοσμοπολίτης, απέναντι στη χωριατιά και στο κλείσιμο. Διεκδίκησε τη γνώση, την πολύπλευρη καλλιέργεια, την περιπέτεια των ιδεών εκεί όπου αρκεί η απομνημόνευση μιας σειράς στενών και στεγνών τσιτάτων. Διεκδίκησε ελευθερίες – τις οποίες ο κομμουνισμός φαλκίδευσε. Διεκδίκησε τη συνεννόηση εκεί όπου μεθοδεύεται η κυριαρχία. Διεκδίκησε τη δημοκρατία εκεί όπου την απεχθάνονται...


Όλα τα άλλα κόμματα, που έσπευσαν να εξάρουν την προσφορά του εκλιπόντος στην ελληνική πολιτική ζωή, δεν κινήθηκαν από αστική ευγένεια. Απλώς, υπάκουσαν στην πεπατημένη, στο τυπικό μιας επιφανειακής διαδικασίας, στη συχνά κενή φόρμα της μεταπολίτευσης (στελέχη του ΣΥΝ, π.χ., που εξέδωσε ανακοίνωση, σε άλλες στιγμές, όταν δεν προέχει η τυπικότητα, έχουν ελεεινολογήσει τον άνθρωπο, π.χ.....

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2011

Χρόνης Μίσσιος: "Να γυρίσουμε στα χωριά μας, να ξαναδεθούμε με τη γη..."

Ο Χρόνης Μίσσιος γεννήθηκε στη Καβάλα, από γονείς καπνεργάτες. Έζησε τα πρώτα του χρόνια στα Ποταμούδια, μια γειτονιά γεμάτη πρόσφυγες, εργάτες και παράνομους κομμουνιστές κυνηγημένους από τη δικτατορία του Μεταξά. Η οικογένεια του καταφεύγει στη Θεσσαλονίκη, όπου Χρόνης δουλεύει σαν μικροπωλητής.
Με την απελευθέρωση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη. Οργανώνεται στο Δημοκρατικό στρατό πόλεων, και στα 17 του το 1947, συλλαμβάνεται, βασανίζεται άγρια, και καταδικάζεται σε θάνατο. Έζησε εννιά μήνες περιμένοντας κάθε πρωί να τον εκτελέσουν. Το 1953 αποφυλακίζεται, παρουσιάζεται στο στρατό και στέλνεται στο Μακρονήσι, αργότερα στον Αη-Στράτη, ώς το 1962 που διαλύθηκε το στρατόπεδο. Από τότε, δουλεύει ως στέλεχος της Ε.Δ.Α. Η δικτατορία του '67 τον βρίσκει μέλος της πενταμελούς γραμματείας της Δ.Ν. Λαμπράκη. Περνάει στη παρανομία και μαζί με άλλα στελέχη ιδρύουν το Π.Α.Μ. Το Νοέμβριο του 1967 συλλαμβάνεται και καταδικάζεται από το στρατοδικείο σε δεκαοχτώ χρόνια φυλακή. Και πάλι Αβέρωφ, Κέρκυρα, Κορυδαλλός, ως την αμνηστία, τον Αύγουστο του 1973.


Σε συνέντευξή του που παραχώρησε στο Car & Driver δήλωσε πως: "η ζωή είναι ένα δώρο που μάς δίνεται άπαξ. Εχει ημερομηνία λήξεως. Και έχουμε το δικαίωμα να τη χαρούμε, να την μοιραστούμε, να δημιουργήσουμε"......

Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011

Μελετώντας το εσωτερικό του φεγγαριού

Μπορεί 109 διαστημικές αποστολές, επανδρωμένες και μη, να έχουν πάει στη Σελήνη μέχρι σήμερα, 12 άνθρωποι να έχουν περπατήσει πάνω της και τρεις επιστημονικοί δορυφόροι αυτή τη στιγμή να βρίσκονται σε τροχιά γύρω της, όμως καμία αποστολή δεν έχει ακόμα μελετήσει τι υπάρχει στο εσωτερικό της.

Αυτό ακριβώς, για πρώτη φορά, πρόκειται να κάνει η νέα «δίδυμη» αποστολή GRAIL που ετοιμάζεται να στείλει η NASA στο φεγγάρι.


Η αποστολή, σύμφωνα με τα πρακτορεία Ρόιτερ και Γαλλικό, αποτελείται από δύο πανομοιότυπους δορυφόρους, με στόχο να μελετήσουν από κοινού τις διακυμάνσεις στο πεδίο βαρύτητας του δορυφόρου της Γης και, έτσι, να αποκτήσουν οι επιστήμονες μια ιδέα για τον πυρήνα του, κατά πόσο είναι στερεός, υγρός ή ένας συνδυασμός αυτών των δύο, καθώς και ποια στοιχεία περιέχει....

Νόμος είναι... ό,τι μας αρέσει

Tης Ξενιας Κουναλακη
Υστερικές ήταν οι πρώτες αντιδράσεις πολιτών στην αθώωση, λόγω αμφιβολιών, του Κώστα Κεντέρη και της Κατερίνας Θάνου, που κατηγορούνταν ότι σκηνοθέτησαν τροχαίο ατύχημα για να αποφύγουν έλεγχο αντιντόπινγκ, πριν από τους Ολυμπιακούς του 2004. Θα πρέπει να είναι οι ίδιοι άνθρωποι που σε εκείνη την επονείδιστη κούρσα κραύγαζαν ρυθμικά «Κεντέρης Κεντέρης», λες και τους είχαν πάρει το χρυσό μετάλλιο μέσα από τα χέρια οι «κακοί ξένοι», όποιοι κι αν είναι αυτοί που απεργάζονται όλα τα δεινά της χώρας μας.
Πέρα όμως από τον αθλητικό σοβινισμό, που ξαναξύπνησε την Κυριακή με την ήττα της Εθνικής ομάδας μπάσκετ από την ΠΓΔΜ, το πλέον ανησυχητικό της παραπάνω περιγραφείσας, σχεδόν αταβιστικής, αντίδρασης είναι η αμφισβήτηση της Δικαιοσύνης και συλλήβδην όλων των θεσμών. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπάρχουν παραδικαστικά κυκλώματα, υπερβολική καθυστέρηση στην εκδίκαση υποθέσεων, δικομανία των Ελλήνων κ.λπ...

Το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας πενθεί την απώλεια του Γεωργίου – Αλέξανδρου Μαγκάκη

Το  ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας πενθεί την απώλεια του Γεωργίου – Αλέξανδρου Μαγκάκη και εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ελληνικού τμήματος βάζοντας πρώτος την υπογραφή του στο Ιδρυτικό του Καταστατικό. Φέρει τον αριθμό 1 στο μητρώο μελών των ελληνικού τμήματος.
Ο αγώνας του για δικαιοσύνη τον οδήγησε κατά τα χρόνια της δικτατορίας στη φυλακή. Καταδικάστηκε σε 18 χρόνια κάθειρξη, βασανίστηκε και παρέμεινε για πολλούς μήνες σε απομόνωση. Οι βασανιστές του, όμως, δεν κατάφεραν να κάμψουν τον Γεώργιο – Αλέξανδρο,  καθώς ακόμα και μέσα από τη φυλακή δεν σταμάτησε να αγωνίζεται.....

«Aνάπηροι» σε ανάπηρη χώρα

Tης Μαριας Κατσουνακη

Πού να αποδώσει κανείς τα υψηλά ποσοστά αναπηρίας στην Κρήτη; Πάνω από 18% στα Χανιά και στο Ρέθυμνο. Και στη Λευκάδα παρατηρούνται παρόμοια φαινόμενα. Πρόσφατα, στη Ζάκυνθο αποκαλύφθηκε ότι το 2% των κατοίκων (από τους 35.000 οι 700) είναι... τυφλοί. Πριν από μερικούς μήνες η Πάτρα μετρούσε πάνω από 8.000 αναπηρικά επιδόματα. Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας, η Ελλάδα κατέχει τον υψηλότερο μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε ποσοστό αναπηρικών συντάξεων: 14,5% (στην Ε. Ε. είναι 8% - 9%), 324.835 δικαιούχοι δηλαδή. Σε αυτούς προστίθενται 600.000 - 700.000 δικαιούχοι επιδομάτων. Κάποιοι δικαίως, κάποιοι πάλι καθόλου.
Το ΙΚΑ εντόπισε 1.473 περιπτώσεις συνταξιούχων που ενώ είχαν αποβιώσει... εισέπρατταν κανονικά τα χρήματα.....

Θεσσαλονίκη -Φιλόδοξο πρόγραμμα για τα αδέσποτα

Τη δημιουργία ενός δικτύου φιλόζωων πολιτών και οργανώσεων και τη λειτουργία μιας ιστοσελίδας όπου ο κάθε ενδιαφερόμενος θα μπορεί να ενημερώνεται για τα αδέσποτα ζώα της Θεσσαλονίκης και για τη δυνατότητα υιοθεσίας τους, προετοιμάζει η αντιδημαρχία Περιβάλλοντος, Ποιότητας Ζωής και Ελεύθερων Χώρων του δήμου Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με δημοσίευμα της ιστοσελίδας agelioforos.gr.
Τους τελευταίους μήνες μάλιστα το συνεργείο της αντιδημαρχίας πραγματοποιεί δεκάδες στειρώσεις ζώων, ενώ έχει ξεκινήσει και πρόγραμμα υιοθεσιών...

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011

Η άγρια βία της ανεργίας

Του ΓΙΩΡΓΟΥ Χ.ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ
«Τι ξέρετε εσείς από ανεργία; Μιλάτε για διάλυση του κοινωνικού ιστού, αλλά δεν ξέρετε τίποτα για τη γκρίνια που φέρνει η φτώχεια, για τη διάλυση της οικογένειας, για το φόβο των παιδιών, για το σμπαράλιασμα της ψυχής και του εαυτού». Λόγια ενός πρώην εργαζόμενου, πρώην οικογενειάρχη, πρώην ανθρώπου, νυν αόρατου. «Δεν ξέρετε τίποτα για την ανεργία» ξαναλέει, μιλώντας περισσότερο στον εαυτό του.

Μιλάει για την ενδοβολή της βίας, για την κατάθλιψη και τις χημικές αλυσίδες. Η ζωή πια δεν τον γνωρίζει. Η κοινωνία δεν τον αναγνωρίζει. Είναι άχρηστος, περιττός, όπως οι άνθρωποι στα ολοκληρωτικά καθεστώτα. Κι άλλοτε υπήρχε πείνα, κι άλλοτε υπήρχε ανεργία, αλλά η σημερινή δεν αντέχεται. Γιατί δεν έχεις να μοιραστείς την οδύνη σου με κανέναν. Οι άλλοι δεν σε ξέρουν.....

Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

Πιες τη ζωή στην πληρότητά της


Ένα απόγευμα στον Παράδεισο, στο πιο γνωστό από όλα τα καφέ, ο Λάο Τσε, Ο Κομφούκιος και ο Βούδας κάθονται και συζητούν. Ο σερβιτόρος έρχεται με ένα δίσκο με τρία ποτήρια χυμό που τον ονομάζει “Ζωή” και τους τον προσφέρει.
O Βούδας κλείνει αμέσως τα μάτια του και αρνείται λέγοντας: «Η ζωή είναι δυστυχία».
Ο Κομφούκιος μισοκλείνει τα μάτια του. Είναι οπαδός της μέσης οδού, συνήθιζε να κηρύττει τη χρυσή τομή, και ζητά από τον σερβιτόρο να του δώσει το ποτήρι. Θα ήθελε να πιεί μια γουλιά, αλλά μόνο μια γουλιά, αφού χωρίς να τη δοκιμάσει πως μπορεί κάποιος να πει ότι η ζωή είναι μια δυστυχία ή όχι; Ο Κομφούκιος είχε επιστημονική σκέψη, δεν ήταν ιδιαίτερα μυστικιστής, είχε περισσότερο έναν ορθολογιστικό, γήινο τρόπο σκέψεως. Ήταν ο πρώτος συμπεριφοριστής τον οποίο γνώρισε ο κόσμος, ιδιαίτερα λογικός. Και η στάση του είναι απόλυτα ορθή καθώς λέει: «Πρώτα θα δοκιμάσω μια γουλιά και έπειτα θα πω τη γνώμη μου». Δοκιμάζει μια γουλιά και ύστερα λέει: «Ο Βούδας έχει δίκιο, η ζωή είναι μια δυστυχία».
Ο Λάο Τσε....

Η «σύγκρουση πολιτισμών» ως εργαλείο ανάλυσης

Πολλοί είναι πεισμένοι ακόμη ότι οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου δεν ήταν μόνο πράξεις πολιτικής τρομοκρατίας, αλλά και μέρος ενός πολιτιστικού πολέμου, μιας σύγκρουσης πολιτισμών.

Τα δύο στοιχεία που συμβάλλουν περισσότερο στην υπόθαλψη των παθών στις πολιτιστικές συγκρούσεις είναι η
θρησκεία και το σεξ, ιδιαίτερα ο τρόπος με τον οποίο οι άνδρες αντιμετωπίζουν τις γυναίκες. Όπως είναι προφανές, η θρησκεία χρησιμοποιείται ως εργαλείο για τον έλεγχο της σεξουαλικής συμπεριφοράς και των σχέσεων ανάμεσα στα δύο φύλα.

Η πολιτιστική ερμηνεία της 11ης Σεπτεμβρίου ως σύγκρουση πολιτισμών, γράφει ο ολλανδικής καταγωγής βρετανός συγγραφέας
Ιαν Μπουρούμα στην Κοριέρε ντέλα Σέρα, εξηγεί γιατί πολλοί πρώην αριστεροί συντάχθηκαν με τους δεξιούς, υιοθετώντας μιας αρνητική στάση απέναντι στο ισλάμ....

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

Οι ευεργέτες δεν μένουν πια εδώ

Της Μαριας Κατσουνακη
Κατά πόσο οι ανά τον κόσμο δισεκατομμυριούχοι είχαν διαβάσει το άρθρο του Ρόμπερτ Γκεστ στο ετήσιο, επετειακό, τεύχος του «Economist» (Ιανουάριος 2011) είναι αδύνατον να το εξακριβώσουμε. Οπως και να ’χει, πάντως, η σύμπτωση παρουσιάζει ενδιαφέρον. Υπό τον τίτλο «Ζάπλουτοι» («The filthy rich») ο Γκεστ σχολίαζε πως οι «ελάχιστα συμπαθείς κροίσοι» θα πρέπει μέσα στο 2011 ή να κρυφτούν ή να το ρίξουν στις φιλανθρωπίες. «Το 2011 οι μάζες θα είναι οργισμένες για το χάος μέσα στο οποίο βρίσκεται ο κόσμος και δεν θα κατηγορούν γι’ αυτό μόνο τους μεγάλους τραπεζίτες αλλά και την παγκόσμια ελίτ εν γένει. (...). Οι πολύ πλούσιοι θα πρέπει να κρατήσουν ένα χαμηλό προφίλ το 2011, τουλάχιστον στη Δύση. Να δαπανούν λιγότερα σε θορυβώδεις εμφανίσεις του πλούτου τους, όπως τιάρες από διαμάντια ή γιοτ τόσο μεγάλα που να μην μπορούν να αγκυροβολήσουν στις μαρίνες. Να ξοδεύουν τα χρήματά τους με πιο διακριτικούς τρόπους (...). Το πιο προφανές που μπορούν να κάνουν οι πλούσιοι στη Δύση για να εξευμενίσουν τη λαϊκή οργή είναι να ανακαλύψουν τις χαρές της φιλανθρωπίας». Ο αρθρογράφος επισημαίνει, μάλιστα, το παράδειγμα του Μπιλ Γκέιτς «που αναγεννήθηκε» μαχόμενος εναντίον της ελονοσίας στην Αφρική......

Η θεραπεία της ανοησίας

Tου Πασχου Mανδραβελη
H ανοησία δεν είναι κουσούρι. Ούτε κάποια πνευματική ασθένεια. Ανόητα συμπεριφέρεται κάποιος όταν ενεργεί χωρίς να λαμβάνει υπόψη του την πραγματικότητα. Αν, δηλαδή, κάποιος αδιαφορήσει για την ύπαρξη μιας τζαμαρίας και περάσει σαν να μην υπάρχει, λέμε ότι συμπεριφέρθηκε ανοήτως. Αν κάποιος συνεχίζει να σπαταλά λεφτά ενώ βρίσκεται σε καθεστώς χρεοκοπίας, λέμε ότι συμπεριφέρεται ανοήτως ανεύθυνα.
Η Ελλάδα βρέθηκε τον Μάιο του 2010 στα πρόθυρα του οικονομικού της θανάτου. Λεφτά δεν υπήρχαν ούτε για τις βασικές λειτουργίες του κράτους. Οι μηχανισμοί συλλογής εσόδων, ύστερα από πέντε χρόνια «επανίδρυσης του κράτους», ήταν (και παραμένουν) διαλυμένοι. Η παραγωγική της βάση, ισχνότατη· είχαμε και έχουμε μια οικονομία που παράγει υπηρεσίες προς αλλήλους.....