Ελληνικός σουρεαλισμός

Tου Άγγελου Στάγκου

Ανεξάρτητα από το κατά πόσον είναι δίκαιο ή αποτελεσματικό το μέτρο της έκτακτης φορολόγησης των κατοικιών, σε μία απεγνωσμένη προσπάθεια να κλείσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού, η σχετική εξαγγελία της κυβέρνησης στα εγκαίνια της ΔΕΘ αναδεικνύει σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια τον σουρρεαλισμό που χαρακτηρίζει την Ελλάδα ως κρατικό μόρφωμα, ως πολιτική σκηνή και ως κοινωνία. Ξεκινάμε από το γεγονός ότι μία κυβέρνηση που δεν έχει καταλάβει δύο χρόνια τώρα την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε και προσπαθεί να ξεφύγει από την πραγματικότητα κοροϊδεύοντας τον εαυτό της και τους άλλους, αντιλαμβάνεται ξαφνικά ότι δεν έχει άλλα περιθώρια. Ο πανικός την οδηγεί στη σύγκληση υπουργικού συμβουλίου στη Θεσσαλονίκη, πριν από τη συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού, για να πάρει μία επώδυνη απόφαση, αυτήν περί έκτακτης φορολόγησης της κατοικίας.....


Τη συγκεκριμένη απόφαση την ανακοινώνει ο υπουργός Οικονομικών και όχι ο πρωθυπουργός, ο οποίος συγκεντρώνει παραδοσιακά όλα τα φώτα της δημοσιότητας επάνω του κάθε Σεπτέμβριο, που επισκέπτεται τη Θεσσαλονίκη. Είναι ο ίδιος υπουργός που πριν από λίγους μήνες είχε δηλώσει ότι η ΔΕΗ δεν είναι φοροεισπρακτικός λογαριασμός, αποδεικνύοντας για άλλη μία φορά ότι συχνά «η γλώσσα του προτρέχει της διανοίας». Οι εξελίξεις όμως τον αναγκάζουν τώρα να καταφύγει στους λογαρισμούς της ΔΕΗ για να εξασφαλίσει την καταβολή του νέου φόρου από τους πολίτες.
Είναι καταπληκτικό ότι ο μόνος αξιόπιστος μηχανισμός στο ελληνικό κράτος για την είσπραξη του ανταποδοτικού τέλους της ΕΡΤ, των δημοτικών τελών και τώρα του φόρου επί της κατοικίας είναι ο λογαριασμός της ΔΕΗ. Αυτό και μόνο του δείχνει την ανυπαρξία της κρατικής διοικητικής μηχανής, κάτι που άλλωστε αποδεικνύεται και από τη διαχρονική αποτυχία των κυβερνήσεων να περιορίσουν τη φοροδιαφυγή και τη φοροκλοπή, ακόμη και στη σημερινή συγκυρία, παρά τα επιδόματα που έδιναν στους εντεταλμένους υπαλλήλους. Οι οποίοι με τη σειρά τους απεργούν, παρά τις απογοητευτικές επιδόσεις τους, διαμαρτυρόμενοι γιατί τους τα κόβουν.
Ελλείψει λοιπόν άλλου αξιόπιστου μηχανισμού, ο Ευάγγελος Βενιζέλος αναγκάζεται να καταπιεί τη γλώσσα του και να καταφύγει στη ΔΕΗ, αλλά αμέσως προβάλλει άλλος γίγαντας των δικαιωμάτων και των συμφερόντων του λαού, ο γνωστός Νίκος Φωτόπουλος, αρχισυνδικαλιστής της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ. Δηλώνει αμέσως ότι δεν θα επιτρέψει η εταιρεία…ΤΟΥ (για όποιον δεν το έχει καταλάβει, η ΔΕΗ ανήκει στον Φωτόπουλο και τη ΓΕΝΟΠ) να μεταβληθεί σε φοροεισπρακτικό μηχανισμό του κράτους. Αλλο δηλαδή η επιδότηση της ΓΕΝΟΠ από την εταιρεία ΤΟΥ, άλλο η επιδότηση του συνταξιοδοτικού ταμείου της ΔΕΗ με 600 περίπου εκατομμύρια από το κράτος (παλαιότερα ήταν και περισσότερα) και άλλο η χρησιμοποίηση του λογαριασμού της ΔΕΗ…ΤΟΥ από το κράτος.
Με τέτοια σουρεαλιστικά σκηνικά φτάσαμε να αναφωνούμε «Ελλάς, το μεγαλείο σου βασίλεμα δεν έχει»!       Καθημερινή        Πολιτική Επιθεώρηση