H τελευταία μας ευκαιρία.

Πρωί κινήσαμε παρέα με τον μπάρμπα Θωμά να σημαδέψουμε τις ελιές για το κλάδεμα. Δικό του ήτανε το χωράφι, χρόνια πολλά το φρόντιζε, το καθάριζε, το φρεζάριζε για να 'ναι το χώμα αφράτο, μάζευε τον καρπό, μπόλιαζε και τα δέντρα ύστερα από καμιά καλοκαιρινή πυρκαγιά που λάχαινε να περάσει από μέσα του, να κάψει τις ελιές και να ξανασκάσουνε αγρέλοι από τα αποκαϊδια. Χρόνια πολλά τον έθρεψε τον Θωμά το χωράφι εκείνο με το λάδι που του 'δινε μα τώρα πια εκείνος γέρασε και δε μπορεί να το 'χει, αγριέψανε τα δέντρα, φουντώσανε και έτσι, μιας και η ελιά θέλει λωλό αφεντικό, όπως λένε στα χωριά μας, το πήρα του λόγου μου για να του πάω παρακάτω το βίο του, μαζί και τον δικό μου.     
Πήγαμε λοιπόν σήμερα πρωί πρωί να κάνουμε το σχέδιο. Με κόκκινη μπογιά ανά χείρας σημάδευα τα κλαδιά που μου υποδείκνυε ο Θωμάς πως πρέπει να κλαδέψω. Να καθαρίσω τις ελιές, να τις κάνω νυφούλες, να χαίρεσαι να τις βλέπεις. Να καθαρίσω και τους αγρέλους για να τους μπολιάσουμε παρέα τον Μάρτη, να μαθαίνω.........

"Αρζεντίνα" της Χαριτίνης Ξύδη...

                      Arzentina

Από τότε που η θάλασσα έγινε η παλαίστρα μου
Ασκούμαι τρυφερά στη θωπεία υφάλων
Ίσως κάποιοι να μ'έβλεπαν κρεμασμένη
Σε βαγόνια γρήγορων τρένων
Σε καράβια κρυφά χωρίς εισιτήριο.....

Εποχή κατάρρευσης ουτοπιών

Tου Ηλια Μαγκλίνη, Καθημερινή, 21.12.11

Είναι βέβαιο ότι, δυστυχώς, ζούμε ιστορικές στιγμές. Δυστυχώς, διότι την Ιστορία είναι πιο ευχάριστο να τη μελετάς παρά να τη ζεις. Και ειδικά σήμερα, είναι όλα τόσο ρευστά που ο καθένας μας αισθάνεται ότι προσπαθεί να διασχίσει μια απέραντη κινούμενη άμμο. Σε κάθε αποφασιστικό βήμα, νιώθουμε ότι βουλιάζουμε ακόμα πιο βαθιά. Αναπόφευκτα, αναζητούμε καταφύγιο στα περασμένα, αναζητούμε την ασφάλεια στην Ιστορία, εκλαμβάνοντάς την ως κάτι κυκλικό, που επαναλαμβάνεται αενάως. Π.χ., «σήμερα ζούμε μια Βαϊμάρη» ή «ζούμε ξανά έναν Μεσοπόλεμο», προβλέποντας μάλιστα καταστροφές και πολέμους. Είναι όμως έτσι; Οι επιρρεπείς στη συνωμοσιολογία έχουν έτοιμες τις δικές τους απαντήσεις. Θεωρούν ότι όλα είναι προσχεδιασμένα. Δεν ξέρω αν έχουν δίκιο, αλλά αναρωτιέμαι με τι κουράγιο σηκώνονται κάθε πρωί απ’ τα κρεβάτια τους - από τη στιγμή που κινούνται με μια βεβαιότητα ότι κάποια αόρατη, ομιχλώδης «επιτροπή» αφανών εξουσιαστών έχει προσχεδιάσει το μέλλον όλων μας.

Στην πραγματικότητα, πέρα από την άγνοια των δημοσιογράφων για τα μελλούμενα (συχνά και για τα τωρινά...), ούτε καν οι ηγέτες των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών δεν γνωρίζουν «τι θα γίνει»....

Η ταπείνωση της τρίτης ηλικίας

Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ        Υπήρξαν κάποτε οι «προνοµιούχοι» του κράτους πρόνοιας. Ή τουλάχιστον έτσι ήθελε να τους αποκαλεί ο προοδευτικός µας λυρισµός. 

Τα γερατειά µας ήταν περήφανα και οι υπόλοιποι βάδιζαν προς την τρίτη ηλικία µε το κεφάλι ψηλά αφού, εκτός από την οργάνωση των Ολυµπιακών, η πανίσχυρη Ελλάδα κατάφερε να ανεβάσει και το προσδόκιµο ζωής.

Ηταν αδύναµοι, κι αυτοί που τους διαδέχθηκαν στην τρίτη ηλικία είναι κι αυτοί αδύναµοι. Μόνον που τώρα κανείς δεν µπορεί να τους υποσχεθεί προστασία.....

Sodade

ΓΙΩΡΓΟΣ Χ.ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ                     Sodade, sodade, λαχτάρα, λαχτάρα για τη γη μου. Ένα τραγούδι και το βλέμμα αλλάζει. Ο κόσμος γίνεται άλλος. Τώρα η γη, που η Σεζάρια Εβόρα περπατούσε και τραγουδούσε ξυπόλυτη για να συντονίζεται με τον παλμό της, θα την αγκαλιάσει τελεσίδικα. Η έλξη της σκόνης προς τη σκόνη θα καταστεί τέλεια. Πίσω, όμως, τα πράγματα θα παραμείνουν ως είχαν, αντιφατικά: πονεμένα, χαρούμενα, άστεγα, άνεργα, ερωτικά, μοναχικά, τρυφερά, μισερά, αγαπητικά, φονικά, ξενιτεμένα, νοσταλγικά. Ένας άστεγος θα κουρνιάζει στην πλατεία Κλαυθμώνος, ένα κορίτσι θα σέρνεται βάναυσα από τους ασφαλίτες στην πλατεία Ταχρίρ κι ένα μωρό στην αγκαλιά της μάνας του μαζί με άλλους μετανάστες θα πνίγεται στην Ινδονησία. Την ίδια ώρα ο τελευταίος Αμερικανός στρατιώτης θα φεύγει από το Ιράκ, αφήνοντας πίσω του μία έρημο αντί για ειρήνη και δημοκρατία, ενώ τα κύματα της θάλασσας στο Πράσινο Ακρωτήρι........

Ελευθερία επί πτωμάτων

Καναβούρης Κ. 

Ολοένα και περισσότερο εισχωρούμε στην απελπισία. Εισχωρούμε, με άλλα λόγια, στον ανεξήγητο και γι' αυτό ανελέητο φόβο. Τον φόβο που νιώθουν από καταβολής κόσμου όλα τα ανθρώπινα όντα, όλες οι ανθρώπινες συλλογικότητες έως τον βαθμό του λαού και της πόλεως, όταν βαραθρώνεται η εξήγηση του κόσμου τους και αντικαθίσταται από την αναίτια (την ανεξήγητη) βαρβαρότητα της επιβολής. 

 Από τον Λόγο, όπου η εξηγημένη και μεταφορική ικανότητα της υπόσχεσης για ενδιατρίβουσα ζωή προς το καλύτερο, μεταλλάσσεται ραγδαία σε Λόγο σπαταλημένων αιτιάσεων, ματαιωμένων υποθέσεων και άνυδρων εμπειριών. Πράγμα που σημαίνει καταστροφή της μνήμης. Και έτσι καταστροφή των πολυσύνθετων συγκριτικών δεδομένων ώστε να προκύψει η δημιουργική κρίση. Στον αντίποδα βρίσκεται η απελπισία. Το προϊόν της καταστροφής. Εδώ βρισκόμαστε σήμερα. Στην απελπισία του ανεξήγητου. Στροβιλιζόμενοι στην τελευταία σπείρα του κυκλώνα όπου η περιδίνηση είναι χαοτική. Τι να συμπεράνεις στην τελευταία σπείρα του κυκλώνα; Ποιον μύθο και ποια προοπτική; Εδώ υπάρχει μονάχα φόβος απελπισμένος....

Μεταβατική ζωή

 Του Οδυσσέα Ιωάννου                 Μεταβατικός πρωθυπουργός, μεταβατική κυβέρνηση, μεταβατικοί υπουργοί. Ένα σκαλί από το πριν στο μετά. Αρκεί να πιστεύεις στη μετά θάνατον ζωή. Έτσι, όλη η ζωή μεταβατική είναι. Στήνουν σκηνικά αλήθειας. Χαράζουν μονόδρομους σε μακέτα. Γνωρίζουν καλά να χειρίζονται τις ανθρώπινες αδυναμίες. Δεν θα τους ξαναπώ ποτέ αφιλοσόφητους. Στη σπορά του φόβου, η σοδειά είναι πάντα υποταγή. Την ίδια Ιστορία διαβάσαμε όλοι, αλλά βγάλαμε διαφορετικά συμπεράσματα για τα “χτυπήματά” της επάνω στα σώματα της ανθρωπότητας. Και στου κάθε ανθρώπου χωριστά. Για κάποιους, οι αρμοί που εμποδίζουν όλες τις επικίνδυνες και ανεξέλεγκτες φυγόκεντρες ροπές, είναι ο έλεγχος του φόβου και η αυτοϋπονόμευση της ίδιας της δημοκρατίας, στο όνομά της.....

Ο νέος πολιτικός αστερισμός

Mιμης Ανδρουλακης - Μια κουβέντα με το Βασίλη Σκουρή για τη Real News

Τελικά η Γερμανία κυριάρχησε πλήρως στην Ευρώπη. Μπορεί, αλήθεια, και έως πότε να υπάρχει γερμανική Ευρώπη;

ΜΑ: Αν όλοι γίνουμε Γερμανοί δε θα υπάρχει Γερμανία. Πρέπει να εξάγει στον Άρη ή να ανακυκλώνει τα πλεονάσματά της σε ευρώ στην Αφροδίτη. Αν εμείς πρέπει να γίνουμε λίγο Γερμανοί αυτοί πρέπει να γίνουν λίγο παραπάνω Νότιοι δηλαδή να ξοδεύουν περισσότερο, να αυξήσουν τις εισαγωγές, να ανεχθούν ένα σχετικά υποτιμημένο Ευρώ και λίγο παραπάνω πληθωρισμό. Διαφορετικά όσο σφραγίζουν τις δικλείδες ασφαλείας στην ευρωπαϊκή μηχανή θα την κάνουν στο τέλος να σκάσει και η Γερμανία θα ξαναγίνει ο μεγάλος ασθενής της Ευρώπης. Θα γίνει η Ιαπωνία της Ευρώπης γιατί και αυτή είχε πάρει στη δεκαετία του ‘80 ψηλά τον αμανέ αλλά κόλλησε στη στασιμότητα.

Ωστόσο βλέπετε ότι επιμένει και μάλιστα επέβαλε στις 26 χώρες τη θέση της.

ΜΑ: Ναι, αντιδρά σαν εξαρτημένος τζογαδόρος που πολλαπλασιάζει το στοίχημα για να καλύψει τη χασούρα. Βάζει ένα ελληνικό στοίχημα και το χάνει. Το τριπλασιάζει με Ιρλανδία, Πορτογαλία. Το δεκαπλασιάζει και δώστου…

Η πτώση της Δύσης: Η φυγή προς τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο

«Πιστεύω ότι τα τραπεζικά ιδρύματα είναι πιο επικίνδυνα για τις ελευθερίες μας από τους τακτικούς στρατούς. Αν ο αμερικανικός λαός επιτρέψει στις ιδιωτικές τράπεζες να ελέγξουν την έκδοση του νομίσματός τους, πρώτα μέσω πληθωρισμού, στη συνέχεια μέσου αποπληθωρισμού, οι τράπεζες και οι εταιρείες θα στερήσουν τον λαό από κάθε περιουσία μέχρι να ξυπνήσουν τα παιδιά τους άστεγα στην ήπειρο που οι πατέρες τους είχαν κατέκτησει». Thomas Jefferson, Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Μετά την κατάρρευση της σοβιετικής αυτοκρατορίας, που χαρακτηρίστηκε σαν το «Τέλος της Ιστορίας» από τον Φουκουγιάμα, η «Pax Americana» φαινόταν ότι θα διαρκέσει χίλια χρόνια.

Σε ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από έλλειψη πρώτων υλών και που το 90% των σπάνιων γαιών βρίσκεται στην Κίνα, η οικονομική κατάρρευση των ΗΠΑ και της Ευρώπης τους οδήγησε να μην ασχοληθούν πια με «αρχές», αλλά να παίρνουν τους πόρους που χρειάζονται με τη βία από τις πιο αδύναμες χώρες, όπως είναι η περίπτωση του Καντάφι που σταυρώθηκε από τη Δύση και να συνεχίζουν να αποσταθεροποιούν τα πάντα με το πρόσχημα μιας μεταμφιεσμένης δημοκρατίας που δεν ξεγελά πλέον κανέναν

Γιατί η παγκόσμια δικτύωση του κόσμου;...

Ο ρατσισμός στο σαλόνι: Και για το AIDS φταίνε οι ξένοι!

«Είναι ανάγκη να απελαθούν οι ιερόδουλες φορείς του AIDS, προκειμένου να πάψουν να συνιστούν απειλή για την ελληνική οικογένεια», επεσήμανε ο υπουργός Υγείας και φερόμενος ως επίδοξος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, κ. Α. Λοβέρδος, σε ημερίδα με θέμα την προαγωγή της δημόσιας υγείας. Ιδού τι απαντά η οργάνωση Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.                       Θυμίζουμε πως ο κ. Λοβέρδος είχε και παλιότερα εκφράσει το ενδιαφέρον του για την ελληνική οικογένεια που κινδυνεύει από τις «παρασπονδίες» ορισμένων μελών της, ενώ έχει υποστηρίξει στο παρελθόν την επαναφορά της θανατικής καταδίκης. Συγκεκριμένα, είχε καλέσει τότε τους πελάτες των αλλοδαπών ιεροδούλων «να μην πηγαίνουν με αδήλωτες πόρνες διότι θα φέρουν το AIDS στο σπίτι τους»......

Εκατομμυριούχοι βουλευτές σε φτωχές πολιτικές

Toυ Κώστα Βαξεβάνη                                         Ποιά τρόικα; Ποιό μνημόνιο; Ποιά πολιτική επιχειρηματολογία; Ξεδιάντροπος πολιτικαντισμός, με λέξεις που τις έχουν ξεφτιλίσει, πριν ξεφτιλίσουν ολόκληρο λαό. Πώς να αντιμετωπίσεις με ευπρέπεια αυτόν που δεν έχει καμία;

Στο πολιτικό προσωπικό της χώρας αναφέρομαι. Ας αφήσουμε στην άκρη αν χρειάζεται μνημόνιο, αν η τρόικα είναι κακή, ή αν το φως στην άκρη του τούνελ είναι το τραίνο της ιστορίας που έρχεται κατά πάνω μας. Ας πάμε στην ηθική των στάσεων. Αυτή την απλή ηθική που έπρεπε να είναι το αυτονόητο στοιχείο στην πολιτική και κατέληξε να είναι το ζητούμενο.

Η χώρα καταρρέει λοιπόν. Πρέπει γι’ αυτό να κοπούν συντάξεις, μισθοί, όνειρα. Την ίδια ώρα, το πολιτικό σύστημα (επιμένω στον όρο που εκφράζει διαπλοκή, ενιαία συμφέροντα και πολιτική ανικανότητα) δεν καταβάλει την παραμικρή προσπάθεια για να κρατήσει τα προσχήματα.

Διατηρεί τα προνόμιά του, οικονομικά και άλλα.....

Η αριθμητική της απόγνωσης

του Γιώργου Πήττα

Λοιπόν, «μολύβι και χαρτί η απόγνωση άνοιξε λαγούμι» που λέει και το άσμα. Και μιας που φτάσαμε ως εδώ, πρέπει να καθόμαστε να λέμε την Αλφαβήτα από την αρχή, να μηρυκάζουμε τα βασικά, μήπως αρχίσουμε όχι μόνο να καταλαβαίνουμε τι μας συμβαίνει, αλλά κυρίως μήπως βρούμε κανένα παράθυρο που μέχρι τώρα δεν είχαμε πάρει χαμπάρι, να τ’ ανοίξουμε για να μπει λίγο φως στα σκοτεινά δώματα της εποχής μας, ενώ όλα ταυτόχρονα μας δείχνουν το υπόγειο.

Και έχουμε τους πολίτες που χρωστάνε στις τράπεζες και το δημόσιο, και έχουμε τις χώρες που μαζί με τους πολίτες τους χρωστάνε στις ισχυρότερες χώρες, και έχουμε ακόμα πιο ισχυρότερες χώρες να χρωστάνε ακόμα πιο πολλά στον εαυτό τους και σε όλον τον κόσμο, αλλά ο κύκλος επιστρέφει όπως πάντα στους μικρούς κάθε είδους που πληρώνουν τον λογαριασμό.....

Γυναίκα – θύμα του trafficking αφηγείται την εμπειρία της

Μια αλλοδαπή γυναίκα θύμα του trafficking που «παγιδεύτηκε στη δουλεία» και κατόρθωσε να γλυτώσει από τα δεσμά της στη Θεσσαλονίκη αφηγείται τη συγκλονιστική εμπειρία της. «Το όνομά μου είναι Αλεξάνδρα. Με νάρκωσαν, με απήγαγαν και με έφεραν λαθραία στην Ελλάδα… μετά με εξανάγκασαν να δουλεύω ως πόρνη».

"Μια μέρα, ένας ντόπιος, ένας πελάτης που δεν έμοιαζε με κανέναν άλλον, έγινε ένας από τους μεγαλύτερους ήρωες που θα μπορούσα να γνωρίσω. Με ρώτησε αν με κρατούσαν στον οίκο ανοχής ενάντια στη θέλησή μου και με βοήθησε να ελευθερωθώ όταν έμαθε την αλήθεια".

Η Αλεξάνδρα είναι ένα μόνο από τα θύματα της εμπορίας ανθρώπων που βρήκαν καταφύγιο στο ξενώνα της διεθνούς μη κυβερνητικής οργάνωση Α21 , η οποία στοχεύει να βοηθήσει τα θύματα της εμπορίας ανθρώπων και στην κατάργηση της αδικίας......

Τζίτζικες και μέρμηγκες

του Γιάνη Βαρουφάκη         Το σημερινό Δελτίο Κρίσης της σημερινής θα είναι πολύ σύντομο. Μια παράγραφος όλη κι όλη. Η εξής: Το κούρεμα (γνωστό κι ως PSI), η χρηματοδότηση του ΔΝΤ από τις Κεντρικές Τράπεζες της ευρωζώνης (ώστε να χρηματοδοτηθούν έμμεσα οι Ιταλία και η Ισπανία), η “μόχλευση” του EFSF, τα 500 δις ευρω με τα οποία θα προικιζόταν ο νέος μηχανισμός (το ESM) ώστε να αρχίσει να λειτουργεί νωρίτερα – όλες αυτές οι μεγάλες «υποσχέσεις» των τελευταίων δυο Συνόδων Κορυφής (26ης Οκτωβρίου και 9ης Δεκεμβρίου) εξανεμίστηκαν. Τίποτα από αυτά δεν έχει μείνει παρά μόνο οι στάχτες τους που τις σκορπίζει ο άνεμος από εδώ κι από εκεί. Τι έμεινε από την Τελική Λύση; Μονάχα η απόφαση να συνάψουμε μια, ουσιαστικά, μη-Συνθήκη, η οποία, έτσι κι αλλιώς, είναι εκτός θέματος (και η οποία έβαλε τέλος στην ΕΕ όπως την ξέραμε, καθώς η Βρετανία άνοιξε τον δρόμο της διάσπασης της Ένωσης). Πάλι καλά που έχουμε γιορτές και κανείς δεν έχει όρεξη να έρθει αντιμέτωπος με την πραγματικότητα. Ζούμε την «ηρεμία» πριν την καταιγίδα του νέου έτους....

"Θύμα βιασμού το 20% των γυναικών στις ΗΠΑ"

Σοκαριστικά είναι τα αποτελέσματα αμερικανικής έρευνας, για την σεξουαλική κακοποίηση στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με αυτά, σχεδόν το 20% των γυναικών έχει βιαστεί ή έχει δεχθεί σεξουαλική επίθεση κάποια στιγμή στη ζωή τους.

Παράλληλα, εκτιμάται ότι το 25% των γυναικών έχει δεχθεί σεξουαλική κακοποίηση από σύντροφο ή σύζυγο.

Σύμφωνα με την έρευνα του Κέντρου Ελέγχου Ασθενειών (Centers for Disease Control - CDC), περισσότεροι από 24 άνθρωποι ανά λεπτό καταγγέλλουν βιασμό, βία ή επίθεση.

Επίσης: ....

Αρζεντίνα

            Στίχοι: Αργύρης Μπακιρτζής.....

Συμβαίνει και εις Παρισίους

Του Γκασμεντ Καπλανι                                    Απο τότε που η Ελλάδα φλερτάρει βαρέως με την χρεοκοπία οι τσολιάδες (και όχι η Ακρόπολη πια) σκίζουν εις Παρισίους και κοστίζουν και πανάκριβα. Ο άτιμος ο νεοφιλελευθερισμός, απο παντού τα πιάνει!    Το Παρίσι στολίζεται για τα Χριστούγεννα και αγχώνεται για το μέλλον της Ευρώπης. Στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο, στις εφημερίδες αυτό είναι το κύριο θέμα συζήτησης. Οι εκλογές πλησιάζουν και είναι η πρώτη φορά που κάθε συζήτηση για τα «γαλλικά ζητήματα» συνδέεται αναπόφευκτα με τις συζητήσεις για τα «ευρωπαϊκά». Το μέλλον του έθνους εξαρτάται προπαντός από το μέλλον της Ευρωπαϊκής Eνωσης.
Η κρίση έχει φθάσει και εις Παρισίους. Δεν μπορούν να την κρύψουν ούτε οι στολισμένες βιτρίνες των καταστημάτων...........

Ολλανδία: Η καθολική εκκλησία κακοποίησε χιλιάδες....

Πολλές δεκάδες χιλιάδες παιδιά κακοποιήθηκαν σεξουαλικά στους κόλπους της ολλανδικής Καθολικής Εκκλησίας από το 1945 και έχουν αναγνωριστεί 800 φερόμενοι ως δράστες, υπογραμμίζει ανεξάρτητη επιτροπή έρευνας στην τελική έκθεσή της, στην οποία επικρίνει τη συγκάλυψη του εγκλήματος αυτού από την Εκκλησία και την κουλτούρα της σιωπής.

Η επιτροπή Deetman υπολογίζει ότι 10.000 ως 20.000 ανήλικοι κακοποιήθηκαν σεξουαλικά ενώ βρίσκονταν υπό την φροντίδα ιδρυμάτων της Καθολικής Εκκλησίας, όπως ορφανοτροφεία, οικοτροφεία και καθολικά κολέγια μεταξύ του 1945 και του 1981. Τα παιδιά αυτά υπέστησαν διάφορες μορφές σεξουαλικής κακοποίησης, από πολύ ελαφρές ως τις πιο σοβαρές, συμπεριλαμβανομένου του βιασμού. Μετά το 1981 υπήρχαν πολύ λίγα ιδρύματα της Εκκλησίας για ανηλίκους....

Δωρεάν εμβολιασμοί από τους Γιατρούς του Κόσμου για παιδιά των άνεργων οικογενειών

Δωρεάν εμβολιασμοί για τα παιδιά ανέργων γονέων πραγματοποιείται από τους Γιατρούς του Κόσμου. Η αρχή έγινε χθες με τον εμβολιασμό 50 παιδιών, στην πλειοψηφία τους βρέφη, στο Πολυϊατρείο του Περάματος. Όλα παιδιά Ελλήνων που έχουν χάσει το βασικότερο δικαίωμά τους: την πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική φροντίδα.

Με αυτό τον τρόπο, την έναρξη ενός εκτεταμένου προγράμματος δωρεάν εμβολιασμού, οι Γιατροί του Κόσμου (ΓτΚ) δίνουν απάντηση ελπίδας και συμπαράστασης σε αυτούς που συνθλίβονται κάτω από το βάρος της οικονομικής κρίσης. ...

ΔΟΥΓΚΕΡΚΗ ΚΑΙ ΝΟΡΜΑΝΔΙΑ !...

Γ. Καπόπουλος                                                 Στη Δουγκέρκη, τον Ιούνιο του 1940, το βρετανικό εκστρατευτικό σώμα στη Γαλλία υποχρεώθηκε σε ταπεινωτική αποχώρηση από τη Γηραιά Ηπειρο, ένα επεισόδιο που τότε ταυτίσθηκε με την εγκαθίδρυση γερμανικής Ευρώπης.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, η απόβαση των ΗΠΑ και της Βρετανίας στη Νορμανδία έκλεινε το κεφάλαιο της σύντομης αγγλοσαξονικής απουσίας από την ηπειρωτική Ευρώπη.

Σήμερα, αν παρομοιάσουμε την απομόνωση της Βρετανίας στη Σύνοδο Κορυφής της Παρασκευής με τη Δουγκέρκη, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι η αγγλοσαξονική αντεπίθεση, η Νορμανδία, ήδη προαναγγέλλεται και προεξοφλείται ως επερχόμενη :

Σε συνέντευξή του στη χθεσινή Monde, ο Σαρκοζί παραδέχθηκε εμμέσως πλην....

Παιδιά ενός απόπατου Θεού

Tsaousa (Έλια Ζερβού)

Η πρώτη μετανάστευση στην οικογένεια, μόλις πραγματοποιήθηκε.

Μια ξαδέλφη μου έφυγε στην Αυστραλία. Για πάντα. Πιο πάντα δεν γίνεται, λέει.

Ο πατέρας της ήταν μετανάστης στην Αυστραλία, αυτή γεννήθηκε εκεί κάτω, αλλά αποφάσισε να ζήσει εδώ, ακριβώς πριν 20 χρόνια.

«Σιγά που θα κάτσω να σκάσω στην Ελλάδα, έτσι όπως την καταντήσανε!» μου είπε όταν έφευγε, πριν ενάμιση μήνα.

Η πρώτη της τηλεφωνική ανταπόκριση σήμερα από το μέτωπο του ζωντανού κόσμου, ήταν η εξής:

«Είμαι καλά, έφτιαξα τα χαρτιά μου, έχω ασφάλιση υγείας παρότι δεν δουλεύω ακόμη, μπήκα στο ταμείο ανεργίας, αγόρασα αυτοκίνητο και ζω πάλι σαν άνθρωπος. Από δουλειές, κάργα, δεν ξέρω ποια να διαλέξω».

Γλίτωσε. Και ένας να σωθεί, αρκεί.

Αν και δεν μιλάμε για έναν. Φεύγουν πολλοί σιγά-σιγά, όσοι τουλάχιστον έχουν ανεπτυγμένο το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. 

Όπως έφυγε ο πατέρας της, τη δεκαετία του ’60......

Το λουλούδι

Του Βασίλη Δημητριάδη              Άφησα τα χνάρια μου στον αγρό. Μύρισα τη φύση και λούστηκα στον ήλιο. Έστρεψα το βλέμμα πίσω μου και είδα το πράσινο μονοπάτι που σμίλεψα στο πέρασμα μου.
Ένιωσα πως άνοιγα τον δρόμο στους επόμενους που θα έρθουν κάποια στιγμή να αισθανθούν όπως εγώ. Να αγαλλιάσει η ψυχή τους, να αισθανθούν την ελευθερία του νου και της όρασης, την απόλαυση της ακοής από το θρόισμα των φύλλων στο δροσερό αεράκι και το κελάιδισμα των πουλιών.
Σήκωσα το κεφάλι ευχαριστώντας την φύση. Έκλεισα τα μάτια για να μην θαμπωθώ από το λαμπερό φως και άνοιξα διάπλατα τα χέρια για ν’ αγκαλιάσω όλη τη γη, ότι υπάρχει γύρω μου.
Έκανα ένα μικρό βήμα και κοίταξα προς το χώμα που με βαστούσε πάνω σε αυτό το θαύμα. Τότε είδα ένα μικρό λουλούδι, με λυγισμένο και σπασμένο το κορμάκι του κάτω από το πόδι μου. Τα πέταλά του δεν είχαν διαλυθεί, στέκονταν ακόμα στητά και ζωηρά σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Θα έλεγα πως το μικρό του ανθοστόλιστο κεφαλάκι με κοίταξε με πόνο.....

"Πρόσωπο της Χρονιάς" ο ανώνυμος διαδηλωτής

Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι το περιοδικό TIME στην ετήσια επιλογή του "Προσώπου της Χρονιάς" πρωτοτύπησε, καθώς αντί να επιλέξει ένα (γνωστό) πρόσωπο, αποφάσισε να βάλει στο εξώφυλλο του τον "ανώνυμο διαδηλωτή".

Μάλλον όμως έχει δίκιο στην επιλογή του: Το 2011- όντως- χαρακτηρίστηκε από αναρίθμητες διαδηλώσεις ανά τον κόσμο που επηρέασαν (ή έβαλαν τα θεμέλια) τον ρου της Ιστορίας.

Το TIME σημειώνει ότι επελέγη ο "ο ανώνυμος διαδηλωτής": Από την Αραβική Άνοιξη, μέχρι την Αθήνα και από το Κίνημα Occupy Wall Street μέχρι τη Μόσχα.

Το αμερικανικό περιοδικό προχώρησε σε αυτή την επιλογή, μολονότι σύμφωνα με τη διαδικτυακή ψηφοφορία, το πρόσωπο που συγκέντρωνε τις περισσότερες προτιμήσεις του κοινού ήταν ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν.

"Η Ιστορία πολλές φορές......

Ονειρεύομαι

του Νίκου Δ. Δενδρή      Χθες το βράδυ, που η μαμά μας έλειπε στο εξωτερικό, τα παιδιά μου είπαν '- Μπαμπά, να έρθουμε να κοιμηθούμε μαζί σου;' Και κοιμήθηκα με τον μικρό απ' τη μία πλευρά και τη μεγάλη από την άλλη. Και με τα αγγελούδια μου αγκαλιά, ονειρεύτηκα. Κι είδα ένα παράξενο όνειρο. Είδα μία μεγάλη μπλε σφαίρα, να κινείται διαρκώς στο διάστημα γύρω από ένα κίτρινο λαμπερό αστέρι...... κι άρχισα να την πλησιάζω σιγά σιγά μέχρι πού' έφτασα να βλέπω πάνω στην επιφάνειά της

... αυτή η σφαίρα ήταν γεμάτη ευτυχισμένους ανθρώπους, και πολλά ζώα και πουλιά, και φάλαινες και ψάρια στους μεγάλους ωκεανούς... κι είχε σπαρμένες στα διάσελα ψηλά ανεμογεννήτριες που φτιάχνανε ενέργεια από τον άνεμο... κι είχε φωτοβολταϊκά και ηλιακούς πύργους πού έκαναν το φως πού έπεφτε πάνω στις άγονες ερήμους ρεύμα και πολιτισμό... και τουρμπίνες μεγάλες, γεννήτριες ποντισμένες στο βυθό, που γυρνάγανε με την παλίρροια, και φωτίζανε τα σπίτια... κι είχε παιδιά, πολλά παιδιά, που τρέχανε ελεύθερα στα πάρκα ...

Στο κτίριο της UNESCO αναρτήθηκε η παλαιστινιακή σημαία

Τη σημαία τους ανάρτησαν την Τρίτη στα κεντρικά της UNESCO στο Παρίσι οι Παλαιστίνιοι. Πρόκειται για μια συμβολική και ιστορική κίνηση που τους φέρνει ένα βήμα πιο κοντά σε ένα ανεξάρτητο κράτος. «Πρόκειται για μια πραγματικά ιστορική στιγμή», δήλωσε ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς, σε μια ομιλία που καταχειροκροτήθηκε από το συγκεντρωμένο πλήθος.

«Ελπίζουμε ότι το γεγονός αυτό θα αποτελέσει μια καλή αφετηρία για την Παλαιστίνη για την είσοδό της ως μέλος σε άλλους οργανισμούς», πρόσθεσε.....

Σφαγεία ψυχών

Του ΓΙΩΡΓΟΣ Χ.ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ                           Συνήλθαν οι εκπρόσωποι των «πάνω» στις Βρυξέλλες κι αποφάσισαν ότι η ζωή μας, η ζωή των εργαζομένων, των συνταξιούχων και εν γένει των «κάτω», οφείλει να συρρικνωθεί ακόμη περισσότερο, μέχρι πλήρους εξάχνωσης. Δηλαδή κι άλλη άγρια λιτότητα. Μέχρι το έλλειμμα, λέει, να φθάσει στο 0,5% του ΑΕΠ. Ούτε λόγος για ανάπτυξη, ούτε λόγος για την αντιμετώπιση της ανεργίας, καμία μέριμνα για τους ανθρώπους, για εκείνους που βρίσκονται σε κατάσταση έσχατης εξαθλίωσης. «Μήπως μοιάζουμε με σκλάβους;» είναι ο τίτλος άρθρου της Le Monde. Η Ευρώπη των λαών είναι πια ένας αρχαίος ευφημισμός. Η Ευρώπη των σκλάβων είναι γεγονός. Η κοινωνία δεν είναι πια κοινωνία, αλλά ένας ασύνδετος και άμορφος χώρος, ένα σφαγείο, όπου το αποκτηνωμένο από το φόβο του θανάτου άτομο κανιβαλίζει τον πλησίον του. Εν προκειμένω δεν ισχύει μόνο ο συναισθηματικός και αισθητικός «θάνατος του πλησίον»(από το βιβλίο του Λουίτζι Τζόγια, εκδόσεις «ίταμος»), αλλά ο κυριολεκτικός φόνος του, καθώς ο διπλανός, ξένος όντας, είναι αυτός που απειλεί. Ο θάνατος του πλησίον συμπίπτει, σύμφωνα με τον Τζόγια, με το θάνατο του Θεού, τον οποίο… ανακοίνωσε ο Νίτσε....

Ο άνθρωπος που αγαπούσε τα σκυλιά

culturenow.gr, Yannis Tsal

Το βιβλίο του Κουβανού συγγραφέα Λεονάρδο Παδούρα με τίτλο Ο άνθρωπος που αγαπούσε τα σκυλιά, κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις Καστανιώτη.

Κούβα, 1977. Ο Ιβάν παλεύει να βγάλει τα προς το ζην και όποτε βρίσκει ευκαιρία περιπλανιέται στην αγαπημένη του παραλία, έξω από την Αβάνα. Εκεί γνωρίζει έναν παράξενο άνθρωπο που του διηγείται μια ιστορία: την ιστορία του Ραμόν Μερκαντέρ, του δολοφόνου του Τρότσκι, από τότε που, νεαρός κομμουνιστής, αγωνιζόταν στον Ισπανικό Εμφύλιο μέχρι την εποχή που βγαίνει από τις φυλακές του Μεξικού και καταφεύγει στη Μόσχα. Πώς όμως είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να γνωρίζει πράγματα που μόνο κάποιος που ήταν παρών στα γεγονότα μπορεί να γνωρίζει; Με αφορμή ένα πραγματικό γεγονός, ο Λεονάρδο Παδούρα χτίζει μια ιστορία στην οποία συναντιούνται οι ζωές τριών ανθρώπων: του Τρότσκι, από τότε που φεύγει στην εξορία μέχρι τη στιγμή που δολοφονείται στο Κογιοακάν του Μεξικού, του Ραμόν Μερκαντέρ, που εκπαιδεύτηκε από τις σοβιετικές μυστικές υπηρεσίες για να δολοφονήσει τον Τρότσκι, και του νεαρού Κουβανού Ιβάν, που θα γίνει ο θεματοφύλακας αυτής της μυστικής και επικίνδυνης ιστορίας. Πάνω απ’ όλα όμως, το βιβλίο είναι ένα ερωτηματικό γεμάτο θλίψη για τη μεγάλη ουτοπία του 20ού αιώνα –την ουτοπία μιας πιο δίκαιης κοινωνίας– που όμως διαστρεβλώθηκε και χάθηκε....

To Δέντρο - Αctive Member

Δελτίο Τύπου, Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας

ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ 24ΩΡΗ ΠΑΝΘΡΙΑΣΙΑΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΟΥ ΚΗΡΥΞΕ ΤΟ ΕΚΕ-ΔΑ ΣΤΙΣ 13/12/11 ΜΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΗΡΩΩΝ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ ΩΡΑ 10:00.
ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΑΖΟΥΜΕ ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΤΡΟΪΚΕΣ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ

Εργαζόμενε, Άνεργε, Συνταξιούχε, Νέε του Θριάσιου Πεδίου, είμαστε εδώ πάλι να συνεχίσουμε τον Δίκαιο και Διαρκή Αγώνα μας.

Είμαστε πανέτοιμοι να εκφράσουμε την οργή και την αγανάκτησή μας.
Είμαστε πάλι εδώ για να στηρίξουμε με αλληλεγγύη τον δίκαιο απεργιακό αγώνα των συναδέλφων μας Χαλυβουργών, που είναι στον δρόμο τώρα 36 ημέρες...

Ένας οδηγός για ΑΜΕΑ

RollOut Οδηγός Πόλης Για Εμποδιζόμενα Άτομα    Κύριε Στρατικόπουλε, πως και αποφασίσατε να προχωρήσετε στη δημιουργία του συγκεκριμένου οδηγού; Από ό,τι γνωρίζω, το 70% του υλικού το καταχωρήσατε μόνος σας. Αλήθεια, πόσο καιρό σας πήρε για να το φτιάξετε και με ποιο τρόπο έγιναν οι επαληθεύσεις των καταστημάτων;

Ουσιαστικά η απόφαση για τη δημιουργία του Rollout πάρθηκε σε μια νύχτα. Όμως η σκέψη για έναν τέτοιο οδηγό πόλης γεννήθηκε από την ανάγκη για διευκόλυνση στις εξόδους μου. Το site ετοιμάστηκε σε περίπου 17 μήνες και πρέπει να παραδεχτώ πως δεν ήταν καθόλου εύκολο ούτε να συγκεντρωθούν οι πληροφορίες ούτε το να καταχωρηθεί όλος αυτός ο όγκος καταστημάτων. όσον αφορά την εγκυρότητα και την επαλήθευση των στοιχείων αυτό γίνεται τηλεφωνικά ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

Η κατηγοριοποίηση στην "αναζήτηση", έχει γίνει με βάση την προσβασιμότητα, αυτή είναι η λέξη "κλειδί" για τα άτομα με κινητικές δυσκολίες;

Όχι, νομίζω πως η λέξη κλειδί για όλα τα άτομα που αντιμετωπίζουν δυσκολίες (κινητικές) είναι η λέξη αυτονομία.....

Το έτος 2011 σε 60'' δεπτερόλεπτα

Ένα βίντεο που απεικονίζει μέσα σε 60΄΄ τα σπουδαιότερα γεγονότα που συνέβησαν στον πλανήτη το έτος 2011  που άλλαξαν τον ρου της Ιστορίας αλλά και αιματοκύλισαν ολόκληρους λαούς μέσα από τα βίαια γεγονότα που διαδραματίστηκαν.....
Year in 60 seconds_ 2011        vorini-gr    

Σε μια κούτα από χαρτόνι....

Του Ρούσσου Βρανά

Φτωχός..... και άστεγος. Στην τηλεόραση είναι πρώτο θέμα. Στη λογοτεχνία νέο είδος, από τότε που ο Μαρκ Ωζέ έγραψε το «Ημερολόγιο ενός άστεγου».

Ο άστεγος...

... είναι ο σιωπηλός ήρωας του καιρού μας. Μπορεί να προσπαθεί να κρυφτεί από τη ματιά μας, αλλά δεν φεύγει, δεν το βάζει στα πόδια. Ξέρει πως ο κόσμος μας είναι τόσο μικρός και στρογγυλός, που η φυγή δεν έχει νόημα. Ζει στη μοναξιά, αλλά όχι στην απομόνωση. Η μοναξιά είναι μια επιλογή (υπάρχει πάντα ο άλλος, αν το θελήσεις). Μα η απομόνωση είναι μια καταδίκη (ο άλλος δεν υπάρχει, όσο και αν το θελήσεις). Ο άστεγος στις μέρες μας δεν είναι πια αυτός που ήταν άλλοτε. Τις νύχτες που κουλουριάζεται μέσα σε μια κούτα από χαρτόνι, ίσως να θυμάται ακόμη τον καιρό που ζούσε μια φυσιολογική ζωή....

EIKONEΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ 10 -12 -2011

Η ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΩΝ "ΣΩΤΗΡΩΝ"

Γκαζμέντ Καπλάνι      Πέθανε την περασμένη εβδομάδα η κόρη του Ιωσήφ Στάλιν. Η Σβετλάνα Αλιλούγιεβα άφησε την τελευταία της πνοή στη φτώχεια και την αφάνεια σε κάποιο γηροκομείο της Αμερικής, όπου είχε ζητήσει πολιτικό άσυλο πριν από χρόνια. Είχε αποκηρύξει την ιδεολογία του πατέρα της και είχε ασπαστεί το φιλελευθερισμό. Οσο και αν προσπάθησε να απαλλαγεί, το όνομα «Στάλιν» την ακολούθησε σαν φάντασμα παντού. Στα απομνημονεύματά της περιγράφει την ευφυΐα και την παράνοια του πατέρα της. Ανάμεσα στα άλλα, διηγείται με λεπτομέρεια τη σκηνή του θανάτου του Στάλιν, όπου ήταν παρούσα....

Ο “ρατσισμός” της πολυπολιτισμικότητας

"Νοιώθετε ηθικά ανώτεροι από τους Ταλιμπάν"; Αυτή είναι η πρώτη ατάκα, που απευθύνεται προς τους θεατές, οι οποίοι καλούνται να απαντήσουν με το χέρι ψηλά.

Ομολογώ οτι δεν έχω δει ποτέ τέτοια “παράσταση χορού” - μια τόσο πολιτική παράσταση, μια τέχνη τόσο μπλεγμένη με την έννοια του debate, του δημόσιου διαλόγου για ένα καυτό θέμα της εποχής μας. Αλλά και το συγκρότημα των Βρετανών DV8, με επικεφαλής τον Αυστραλό χορογράφο Lloyd Newson, δεν δηλώνει ένα συνηθισμένο συγκρότημα χορού, αλλά αυτοπροσδιορίζεται ως “physical theatre”.


Κάθε λέξη του κειμένου του "Can We Talk About This?" προέρχεται από συνεντεύξεις που πήραν οι ίδιοι ή βρήκαν καταγραμμένες. Καταιγιστικά εκφωνείται από τους χορευτές, που κάθε φορά υποδύονται ένα από τα πρόσωπα μια μακρόχρονης διαμάχης: Κατά πόσον η πολιτική της πολυπολισμικότητας που εφαρμόζουν οι ευρωπαϊκές χώρες (και κυρίως η Βρετανία), οδηγεί σε έναν αντίστροφο “ρατσισμό”, μια αντίστροφη καταπίεση, την καταστρατήγηση των αρχών της ελευθερίας του λόγου και της ισότητας.....

Επιστροφή στην απολυταρχία

του ΚΙΜΠΙ     Ιδρυτικός μύθος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ότι αποτελεί το ιδεώδες πλαίσιο εδραίωσης της δημοκρατίας και της ειρηνικής συνύπαρξης των κοινωνιών, στην ήπειρο που κατεξοχήν έχει δοκιμαστεί από ανθρωποκτόνους πολέμους, αυταρχικά καθεστώτα, φασισμούς και αντιδημοκρατικές εκτροπές. Αυτό αποτέλεσε και το θεμελιώδες επιχείρημα της ελληνικής πολιτικής και οικονομικής ελίτ όταν αποφάσισε, με νωπή ακόμη την εμπειρία της δικτατορίας, την ένταξη της χώρας στην τότε ΕΟΚ. 

Ένας λίγο μεταγενέστερος μύθος, καλλιεργημένος και διανθισμένος με πλούτο επιχειρημάτων από τους γκουρού του φιλελευθερισμού και αργότερα του νεοφιλελευθερισμού, λέει πως όχι απλώς η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ο καπιταλισμός της ελεύθερης αγοράς γενικότερα, αυτός που προβλήθηκε αλλά και επιβλήθηκε σχεδόν σε κάθε γωνιά του πλανήτη, είναι ασύμβατος με οποιοδήποτε άλλο πολιτικό καθεστώς πέρα από τη δημοκρατία. Αγορά και δημοκρατία, λένε, είναι οι όψεις του ίδιου νομίσματος. Η μία είναι alter ego της άλλης....

Παπά - Απαπά!

• Toυ Νίκου Δήμου     Αν ανοίξετε τον τηλεφωνικό κατάλογο, θα διαπιστώσετε πως οι μισοί σχεδόν Έλληνες κατάγονται από παπάδες - και έχουν το πρώτο συνθετικό «παπά» στο όνομά τους. Έτσι είναι φυσικό να μας κυβερνούν Παπαδήμοι και Παπανδρέου, τα οικονομικά μας να τα φροντίζουν Παπαντωνίου και Παπακωνσταντίνου και την σκληρή αντιπολίτευση να την κάνει η Παπαρήγα. Οι παλιοί θυμούνται τον πρώτο μας «σοσιαλιστή» Παπαναστασίου και τον δικτάτορα Παπαδόπουλο.

• Αντίδοτο στην οικογένεια των Παπα- (πολύ μικρότερο όμως) είναι οι Καρά-. Με πρώτους, βέβαια, τους Καραμανλήδες (θείο και ανεψιό) και σημερινό εκπρόσωπο τον Καρατζαφέρη. Καρά στα τούρκικα σημαίνει μαύρο - πράγμα που στον σημερινό εκπρόσωπο ταιριάζει τέλεια....

Μπορεί η δημοκρατία να επιβιώσει στη νέα Ευρώπη

Του Ρούσου Βραννά

Ούτε στα δάκρυα...

... ούτε στον θυμό τους. Δεν πιστεύουμε τίποτα πια. Τέτοιες μέρες που η γερμανική ηγεσία ετοιμάζεται να παραδώσει ό,τι έχει ακόμη απομείνει από την παλιά Ευρώπη στις αγορές και σε λοιπές μη δημοκρατικές δυνάμεις, δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε πως είναι γνήσιος ο θυμός της που οι αγορές εκβιάζουν ξανά την ευρωζώνη. Δεν πιστεύουμε τίποτα πια. Μόνο ρωτάμε. Μπορεί η δημοκρατία να επιβιώσει στη νέα Ευρώπη;

Κοκτέιλ μολότοφ...

... απεργίες, πορείες και διαδηλώσεις δεν κατάφεραν να ανατρέψουν τόσες κυβερνήσεις όσες έχουν μέχρι τώρα ανατρέψει οι αγορές στην Ευρώπη, σχολίαζε πρόσφατα ο συνταγματολόγος Ντομινίκ Ρουσό στην εφημερίδα «Λε Μοντ». «Τι βλέπουμε σήμερα;» έγραφε. «Τις αγορές να αναθέτουν την πολιτική διαχείριση της κοινωνίας σε πολιτικούς. Τις αγορές να τους αφήνουν να κυβερνούν όσο οι αποφάσεις αυτών των πολιτικών δεν έρχονται σε σύγκρουση με τα συμφέροντά τους. Τις αγορές να τους απολύουν μόλις θεωρήσουν ασύμφορες αυτές τις αποφάσεις. Τις αγορές να τους αντικαθιστούν με ανθρώπους που δεν έχουν λαϊκή νομιμοποίηση».....

Επάγγελμα: δήμιος

Της Καίτης Βασιλάκου            «Η δουλειά δεν είναι τόσο δύσκολη, όσο μπορεί κανείς να φανταστεί. Σημαδεύουμε, πατάμε τη σκανδάλη και αυτό είναι όλο». Έτσι λέει ο Χου Τσιάο που επαγγέλλεται το δήμιο στην Κίνα και έχει ήδη εκτελέσει μερικές χιλιάδες ανθρώπους που είχαν καταδικαστεί σε θάνατο από τα κινεζικά δικαστήρια. Η εκπαίδευσή του σ' αυτή τη δουλειά δεν του πήρε πολύ χρόνο. Παρακολούθησε δυο εκτελέσεις και επιθεώρησε κατόπιν τα πτώματα.

Δεν ξέρουμε τι κάνει ο Χου Τσιάο, όταν δεν εκτελεί ανθρώπους. Υποθέτω ότι θα επιστρέφει στο σπίτι του, θα αγκαλιάζει τη γυναικούλα του και θα φιλά το παιδί του.  Θα κάθονται στο τραπέζι όλοι μαζί και θα δειπνούν, ενώ η τηλεόραση θα δείχνει τα τελευταία επιτεύγματα της χώρας του, όπως πχ τα χρωματιστά ελαστικά αυτοκινήτων που μόλις κυκλοφόρησαν στην αγορά. Θα βγαίνει με τους φίλους του για καμιά βόλτα και θα συζητά  μαζί τους διάφορα, αθλητικά κυρίως θέματα,  μια τέτοια εντύπωση έχω. Θα νοιάζεται για τους γέροντες γονείς του. Τα βράδια θα κοιμάται ήσυχος.  Δεν κάνει τίποτε παράνομο. Είναι ένας υπάλληλος του κράτους που έχει μια συγκεκριμένη εργασία. Είναι ένας νόμιμος εκτελεστής, ένας δήμιος....

Δήμος Κερατσινίου-Δραπετσώνας:Πρόσκληση στις εκδηλώσεις της παιγνιοθήκης

Στο πλαίσιο του εορτασμού της παγκόσμιας ημέρας των ατόμων με αναπηρία (3 Δεκεμβρίου) και την παγκόσμια ημέρα του εθελοντισμού (5 Δεκεμβρίου), διοργανώνεται διήμερο εκδηλώσεων στις 10 και 11 Δεκεμβρίου στην αίθουσα εκδηλώσεων της Πρόνοιας Δραπετσώνας (Κουντουριώτου και Παπαφλέσσα).

Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων έχει ως εξής:

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου

11:00-19:00

1. Παζάρι δώρων με κατασκευές...

Όταν τελείωσει ο "πόλεμος"...

Μίμης Ανδρουλάκης {συνέντευξη που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Πελοπόννησος"}

Στο νέο σας βιβλίο δώσατε τον τίτλο μιας όπερας του Μότσαρτ «Cosi fan tutte» (Έτσι κάνουν όλες)». Πώς προέκυψε;
Ο ήρωάς μου, συλλέκτης “γυναικών που κρύβουν κάτι” επιμένει ότι αγάπη σημαίνει ελευθερία. Όχι να αντικαθιστάς μια φυλακή με μια άλλη. Η αγάπη όταν γίνει εξάρτηση και βάρος, κουράζει. Εκείνη, αντίθετα, λαχταρούσε ένα μεγάλο και αποκλειστικό έρωτα, με καθολική πίστη και από τις δύο πλευρές. Τυχαία ακούγεται από το cd του εραστή της η μουσική από το “Έτσι κάνουν όλες” του Μότσαρτ. “Ε, δεν το κάνουν έτσι όλες!”, ήταν η πικρή της διαμαρτυρία καθώς τον εγκατέλειπε.....

‘Εκθεση κούκλας από κρατούμενες των φυλακών Θήβας

Για 8η συνεχή χρονιά, στο "Εργαστήρι Μαιρηβή", από τις 16-19 Δεκεμβρίου 2011 θα πραγματοποιηθεί έκθεση με κούκλες ραμμένες από τις κρατούμενες των Γυναικείων Φυλακών Θήβας (πρώην Κορυδαλλού), στο πλαίσιο του προγράμματος «Λόγος και Ύφασμα» της «Άρσις».

Από τότε που μεταφέρθηκαν οι φυλακές Κορυδαλλού στον Ελαιώνα της Θήβας, η πρόσβαση είναι δύσκολη και οι επισκέπτες λιγοστοί. Όμως και φέτος οι κρατούμενες στέλνουν τις κούκλες που έχουν φτιάξει, στο "Εργαστήρι Μαιρηβή", όπου η πρόσβαση είναι εύκολη και ελπίζουν οι επισκέπτες να είναι πολλοί.

Τα έσοδα από τις πωλήσεις των έργων θα κατατεθούν στο λογιστήριο των φυλακών, ξεχωριστά για την κάθε κρατούμενη....

Περιμένοντας τον κόσμο να αλλάξει...

Κλείνουν τρία χρόνια ουσιαστικής κρίσης - όχι μόνο οικονομικής, αν υπολογίσει κανείς την έναρξη της στη δολοφονία Γρηγορόπουλου.   Ο κόσμος αλλάζει. Ραγδαία, θεαματικά, ο 21ος αιώνας γυρίζει ακόμα μια φορά σελίδα. Ολόκληρη η ευρωζώνη, ακόμα και η Γερμανία, απειλείται από τους οίκους αξιολόγησης. Άρα οι συμφωνίες και οι αμοιβαίες υποχωρήσεις μεταξύ Μέρκελ και Σαρκοζί δεν πείθουν τις αγορές - η κυρία πήγε στη συνάντηση με τις απειλές των εταίρων της, που εκφράζουν ως Χριστιανοκοινωνιστές το χειρότερο ή ως Φιλελεύθεροι το πιο “ταλιμπάν” κομμάτι του γερμανικού εκλογικού σώματος, οτι θα αποχωρήσουν αν δεχτεί το ευρωομόλογο. Τώρα λοιπόν, ή θα πάρετε σοβαρά μέτρα στην κατεύθυνση της ενοποίησης της Ευρώπης ή δεν θα πάρετε. Ή θα εγκαταλείψετε το εθνικό συμφέρον για χάρη του υπερεθνικού κολοσσού ή θα υποστείτε τις συνέπειες. Η αρπακτική και ληστρική φύση του ανθρώπου πολλές φορές ωθεί τα πράγματα προς την αναπόφευκτη λύση. Ή προς την καταστροφή, κανείς δεν ξέρει...

Δεκέμβρης 2008: Το ερώτημα που έμεινε αναπάντητο

Του Νικόλαου Μόττα*           Για τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008 έχουν γραφτεί χιλιάδες γραμμές, εκατοντάδες απόψεις περί απόψεων. Η εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξη, η αστυνομική βία, η οργή της νεολαίας, το σοκ, η κοινωνική αγανάκτηση, η πολιτική υποκρισία. Τρία χρόνια μετά, με την κρίση να βαθαίνει ολοένα και περισσότερο το κοινωνικό ρήγμα στη χώρα, έρχεται στο νου μου ένα σύνθημα της περιόδου εκείνης: «Ο Δεκέμβρης δεν ήταν απάντηση, ήταν ερώτηση».

Η πλειοψηφία των ερμηνειών που έχουν δωθεί γιά τα Δεκεμβριανά έχει μονοδιάστατη οπτική. Η μαζική εξέγερση της νεολαίας θεωρήθηκε απλά ως η αντίδραση σε ένα τραγικό γεγονός κρατικής βίας και, σε άλλες περιπτώσεις, ως η εκτόνωση των νέων απέναντι στο καταπιεστικό κοινωνικό σύστημα. Ο Δεκέμβρης του '08, όμως, δεν ήταν ένα σύνολο βίαιων αντιδράσεων ενάντια στην κρατική βία, όπως παρουσιάζεται από τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Ήταν μια ερώτηση προς το κοινωνικό σύνολο: Είστε διατεθειμένοι να αλλάξετε όσο είναι νωρίς;...

Χούντα δεν γνωρίσαμε ούτε κι’ ελευθερία…

του Γιωργου Πηττα        «Σαν σήμερα το 2008 ο Αλέξης Γρηγορόπουλος, σαν σήμερα το 1990 ο Παύλος Σιδηρόπουλος. Αντί επετειακών κειμένων-τα αντιπαθώ κιόλας- θυμήθηκα ένα παλιό μου άρθρο, γραμμένο στην Αθήνα στις 14 Νοεμβρίου του 2008 και δημοσιευμένο στην εφημερίδα την επόμενη μέρα. Το ξανακοίταζα χτες τη νύχτα, είπα να το μοιραστώ μαζί σας σήμερα. Το κείμενο, είναι ακριβώς όπως τότε, με εξαίρεση μία ελάχιστη προσθήκη στίχων του Παύλου Σιδηρόπουλου στο κλείσιμο.»

Βρέθηκα για μόλις δυόμισι μέρες στην Αθήνα.
Αφορμή, δυο γεγονότα διαμετρικά άσχετα μεταξύ τους, από τη μία η συναυλία του αδερφού μου, του Χρήστου Πήττα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών για την πρώτη (στην Ελλάδα ) παρουσίαση του έργου του «1973». 

Είχε προηγηθεί το Round House στο Λονδίνο λίγο μετά την εξέγερση του Νοέμβρη......

Τα καλύτερά μας χρόνια...

Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ τελευταία, εκπλήσσομαι. Όλοι μιλούν για την Ελλάδα του χθες με αγάπη και νοσταλγία. Μιλούν για τις παλιές καλές εποχές και θρηνούν για το κατάντημά μας. Μιλούν για την Ελλάδα που μας τελείωσε και όχι για την Ελλάδα που (απο)τελειώσαμε. Κατασυγκινημένοι κάνουν μνημόσυνο, απορώντας πώς φτάσαμε ως εδώ, λες και ο ασθενής ήταν υγιέστατος και αίφνης απεβίωσε από αναπάντεχο και οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου.

Οδυνηρή και απίστευτα θλιβερή η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας -δε λέω - και απ’ ότι φαίνεται η πορεία προς τους Εμμαούς τέλος δεν έχει. Όμως, προς τι η έκπληξη, βρε παιδιά;

Δεν ξέρω για σας, εγώ όμως συχνά κάθομαι και αναλογίζομαι την Ελλάδα του χθες και φέρνω στο μυαλό μου εικόνες του τόπου μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Ιδού λοιπόν μερικές:...

Άνθρωποι και χρήμα

Της Pιτσας Mασουρα

Παρακολουθώ την πορεία των αριθμών. Πίσω από τα διαγράμματα και τις χρηματιστηριακές διακυμάνσεις διακρίνω την ασύλληπτη δύναμή τους. Βλέπω τις επιθέσεις των αγορών εναντίον ευρωπαϊκών κρατών. Συνειδητοποιώ το αδιέξοδο των κυβερνώντων απέναντί τους. Συσκέπτονται αγωνιούντες. Προβαίνουν σε δηλώσεις, τις περισσότερες φορές αντιφατικές. Βιάζονται. Θέλουν να προλάβουν το εύρος της επίθεσης. Υποχωρούν, ταμπουρώνονται, αντεπιτίθενται. Διαπράττουν σφάλματα. Διακατέχονται από άγνοια, αλλά και πείσμα. Στιγμιαία σκέφτονται ότι οι αγορές θα διαλύσουν την Ευρώπη. Το στιγμιαίο όμως δεν γίνεται διαρκές. Δεν ξεπερνούν τον εαυτό τους, την παλαιομοδίτικη πολιτική τους. Πιστεύουν ότι οι αγορές, οι αριθμοί και το χρήμα, σύντομα θα ισορροπήσουν και η Ευρώπη θα πατήσει ξανά στα πόδια της.

Ενδιαμέσως, σχεδόν καμουφλαρισμένος, ο Ευρωπαίος άνθρωπος. Αυτός που στο μάθημα της Ιστορίας διδάχτηκε για τους μεγάλους παγκόσμιους πολέμους, για τους Ευρωπαίους προγόνους του, για τις σφαίρες του Πρίντσιπ το 1914, για τα εκατομμύρια των νεκρών, για την «ανάπηρη» δημοκρατία της Βαϊμάρης, τον Χίτλερ, την τραγωδία του Νταχάου, την ελληνική κατοχή και τον εμφύλιο.....

Το ποδόσφαιρο της Ουτοπίας

Του Χρίστου Χαραλαμπόπουλου

Ενα από τα πράγματα που το Βατικανό δεν αντέχει να ακούει είναι η Θεολογία της απελευθέρωσης. Εκείνο το ιδεολογικό μονοπάτι του μαρξισμού, που τον παντρεύει με την χριστιανική διδασκαλία. Η μπορεί να συμβαίνει και το αντίστροφο. Η Θεολογία της απελευθέρωσης είναι πολύ δημοφιλής στην Λατινική Αμερική και οι εκπρόσωποί της, ιερείς ή και καρδινάλιοι, μπορούν από την λειτουργία να βρεθούν στην διαδήλωση και το αντίστροφο. Ενσαρκώνουν μία ρήση του Σαρτρ για τον μαρξισμό, σύμφωνα με την οποία «αριστερά, είναι να βλέπεις τα πράγματα από την πλευρά των αδύνατων». Για τους εκπροσώπους της Θεολογίας της Απελευθέρωσης, η θρησκεία είναι η πρόφαση να μιλήσουν για την κοινωνική ανισότητα και να την πολεμήσουν. Και από ανισότητα και φτώχεια στην Λατινική Αμερική, υπάρχει περίσσευμα.

Αν η Θεολογία της Απελευθέρωσης είχε εκπρόσωπό της στο παιχνίδι, στο ποδόσφαιρο, αυτός δεν μπορούσε να ήταν άλλος από τον Σόκρατες....

Χωρίς αξιοπρέπεια

του Κώστα Γιαννακίδη      H γραφειοκρατία μπορεί να κάνει περισσότερα θαύματα από την Παναγία. Αρκεί να ξέρεις πως να τη χειριστείς. Να, επί σειρά ετών χάριζε στην πατρίδα μας το μεγαλύτερο ποσοστό αιωνόβιων συνταξιούχων. Πρώτα έφευγε η ψυχή και μετά η σύνταξη. Η γραφειοκρατία επέτρεπε σε τυφλούς να οδηγούν και σε παράλυτους όχι απλώς να σηκώνονται από το κρεβάτι τους, αλλά να απλώνουν τα πόδια τους ως την απέναντι καρέκλα. Είναι, άλλωστε, γνωστή η ιστορία με τον παράλυτο που αρνήθηκε τη θεραπεία του Ιησού επειδή θα έχανε την αναπηρική σύνταξη.

Όχι πια. Την Παρασκευή η εφημερίδα «Τα Νέα» δημοσίευσε ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ για τον νέο κανονισμό του υπουργείου Εργασίας, με τον οποίο προσδιορίζονται τα ποσοστά αναπηρίας για νοσήματα όπως η μεσογειακή αναιμία, ο αυτισμός, ο διαβήτης, αλλά και για ανθρώπους που έχουν υποβληθεί σε μεταμόσχευση ή πάσχουν από AIDS....

«Εκεί στο Νότο… τρίζει ο θάνατος κι η αγάπη κάνει κρότο…»

Της Μαρίας Χρυσάνθου

«Δεν είναι ζήτημα οικονομικό! Είναι ζήτημα αξιοπρέπειας!» τόνισε η δημοσιογράφος από τη Γάζα και η φωνή της ήταν τόσο δυνατή που δεν χρειαζόταν μικρόφωνο για να ακουστεί. Ίσως γιατί επιχειρούσε να ξυπνήσει αποκοιμισμένες συνειδήσεις. Από το ύφος και τον τόνο της φωνής της ακουγόταν «ώριμης» ηλικίας. Η όψη της δεν μαρτυρούσε να ήταν παραπάνω από εικοσιπέντε.

Με πρωτοβουλία του Ευρωκοινοβουλίου πραγματοποιήθηκε την Τρίτη και την Τετάρτη στις Βρυξέλλες σεμινάριο για δημοσιογράφους στο πλαίσιο των Ευρω-μεσογειακών σχέσεων με τίτλο «Στον απόηχο της Αραβικής Άνοιξης». Ένας απόηχος γεμάτος με όλα όσα δεν είχαν ειπωθεί για τόσες δεκαετίες. Τα παράπονα των νότια της Μεσογείου που έβλεπαν τους βόρεια της Μεσογείου για τόσες δεκαετίες να κάνουν χειραψίες με  τα χέρια που τους στραγγάλιζαν....

Ο τραγικός θάνατος ενός «λαθραίου»

Του Γιώργου Αγγελόπουλου

Πριν πεθάνει, ο 18χρονος Χοακίν Λούνα φόρεσε το καλύτερο κοστούμι του, λευκό πουκάμισο και μαύρη λεπτή γραβάτα, τα ρούχα που φορούσε την Κυριακή για να πάει στην εκκλησία. «Εβαλε τα καλά του για να πάει στον Θεό», είπε ο αδελφός του. Μετά κλείστηκε στο μπάνιο και αυτοπυροβολήθηκε. Αφησε πίσω του ένα σημείωμα όπου εξηγούσε πως έβαλε τέλος στη ζωή του επειδή ήταν απελπισμένος, επειδή αισθανόταν έναν τοίχο να μπλοκάρει το μέλλον του. Εναν τοίχο που έχουν μπροστά τους όσοι βρίσκονται χωρίς χαρτιά στις ΗΠΑ.

Ωστόσο ο Χοακίν ζούσε στο Μίσιον του Τέξας από έξι μηνών. Οι γονείς του, ο ίδιος και τα πέντε αδέλφια του πέρασαν χωρίς βίζα στις ΗΠΑ από τη μικρή μεθοριακή πόλη του Μεξικού όπου κατοικούσαν. Από τότε πέρασαν 18 χρόνια και ο Χοακίν τελείωνε το λύκειο με άριστα. «Ηταν από τους πιο έξυπνους μαθητές. ...

Μήνυμα των απεργών της '"Ελληνικής Χαλυβουργίας" στον εργαζόμενο λαό

''ΟΙ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΟΙ ΔΕΝ ΛΥΓΙΖΟΥΝ!'' - 1 ΜΗΝΑΣ ΗΡΩΙΚΟΥ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟΥ ΑΓΩΝΑ!

''ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΓΕΝΙΚΕΥΟΝΤΑΙ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΟΙ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΟΙ ΣΤΟ ΣΤΟΧΟ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ!''

ΨΗΦΙΣΜΑ
Προς την εργατική τάξη, Τον εργαζόμενο λαό.

Συνάδελφοι
Διαδώστε το μήνυμα μας: Οι χαλυβουργοί δεν λυγίζουν!

Στην πύλη της Χαλυβουργίας γράφουμε όλοι μαζί μια ακόμη σελίδα στο μεγάλο βιβλίο των αγώνων του λαού μας.

Σωματεία, άνεργοι, φτωχός λαός, φοιτητές, μαθητές, μας δίνετε υλική βοήθεια από το υστέρημά σας, από το μισθό που δεν έχετε, από το επίδομα ανεργίας που δεν φτάνει. Μας δίνετε δύναμη και πείσμα!

Κλείσαμε μήνα σε απεργία σκληρή και συνεχίζουμε......