Συμβαίνει και εις Παρισίους

Του Γκασμεντ Καπλανι                                    Απο τότε που η Ελλάδα φλερτάρει βαρέως με την χρεοκοπία οι τσολιάδες (και όχι η Ακρόπολη πια) σκίζουν εις Παρισίους και κοστίζουν και πανάκριβα. Ο άτιμος ο νεοφιλελευθερισμός, απο παντού τα πιάνει!    Το Παρίσι στολίζεται για τα Χριστούγεννα και αγχώνεται για το μέλλον της Ευρώπης. Στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο, στις εφημερίδες αυτό είναι το κύριο θέμα συζήτησης. Οι εκλογές πλησιάζουν και είναι η πρώτη φορά που κάθε συζήτηση για τα «γαλλικά ζητήματα» συνδέεται αναπόφευκτα με τις συζητήσεις για τα «ευρωπαϊκά». Το μέλλον του έθνους εξαρτάται προπαντός από το μέλλον της Ευρωπαϊκής Eνωσης.
Η κρίση έχει φθάσει και εις Παρισίους. Δεν μπορούν να την κρύψουν ούτε οι στολισμένες βιτρίνες των καταστημάτων...........
Οι έμποροι στεναχωριούνται επειδή οι Γάλλοι αγοράζουν λιγότερα από κάθε χρονιά, οι νέοι φοβούνται και στεναχωριούνται για το μέλλον τους, οι ηλικιωμένοι για τις συντάξεις τους. Ο Στρoς-Καν (γνωστός πλέον ως ο «κύριος DSK») στεναχωριέται που έμεινε εκτός προεδρικής κούρσας και προωθεί θεωρίες συνομωσίας για τη συνεύρεσή του με την καμαριέρα σε ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης. Η μελαγχολική του φωτογραφία δεσπόζει στα εξώφυλλα των περιοδικών στις βιτρίνες των περιπτέρων. Είναι δυνατόν κοτζάμ άντρακλας να πάει στράφι για μια καμαριέρα; Αυτοί οι Αμερικανοί είναι βάρβαροι! Εάν κάτι τέτοιο συνέβαινε στη Γαλλία, ίσως να είχε περάσει στο ντούκου και ο DSK να ήταν τώρα στην προεδρική κούρσα. Σε κάθε περίπτωση δεν θα είχε διασυρθεί όπως έγινε στην Αμερική. Αυτή, ίσως, είναι η διαφορά μεταξύ Αμερικής και Γαλλίας. Εάν κάτι τέτοιο συνέβαινε στην Ελλάδα, ίσως να είχαν χώσει μέσα την καμαριέρα, ειδικά αν ήταν μαύρη και μετανάστρια. Και αυτή, ίσως, είναι η διαφορά μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας.
Οι συζητήσεις που ακούς στη Γαλλία για την Ελλάδα και τους Ελληνες σου θυμίζουν τις συζητήσεις που ακούς στην Ελλάδα για τους μετανάστες και τη μετανάστευση. Η Ελλάδα φταίει για όλα όσα συμβαίνουν στην ευρωζώνη. Πολλοί τη βλέπουν σαν «ιστορικό ατύχημα» και, αν ήταν στο χέρι τους ,θα ήθελαν να την απελάσουν από την «ευρωζώνη», πιστεύοντας πως έτσι θα λύσουν τα προβλήματά τους. Είναι εκπληκτικό πως ολόκληρες κοινωνίες, είτε στην εποχή που οι ειδήσεις μεταφέρονταν με άλογα είτε στην εποχή που μεταφέρονται με το διαδίκτυο, όταν τα βρίσκουν σκούρα, λειτουργούν σαν κοπάδι και ψάχνουν έναν αποδιοπομπαίο τράγο για να εξορκίσουν την αδυναμία και τους εφιάλτες τους. Αλλά συμβαίνει και εις Παρισίους...          Υπάρχουμε….. Συνυπάρχουμε;