Ιστορία μου, πελατεία μου

Tου Παντελη Mπουκαλα

Το βασικό επιχείρημα που διατύπωσε η συνδικαλιστική ηγεσία της ΓΕΝΟΠ– ΔΕΗ, μετά την έκθεση του συνδικάτου από τη ΔΕΗ με 31,2 εκατ. ευρώ στα χρόνια 1999–2010, ήταν απλό: «Μα η χρηματοδότηση της ΓΕΝΟΠ από τη ΔΕΗ γίνεται αδιατάρακτα επί 27 χρόνια». Ο εστί μεθερμηνευόμενον, τι σας έπιασε τώρα και τα σκαλίζετε, αφού πρόκειται για κεκτημένα, για έθιμα, για παράδοση, για νομιμοποίηση εκ χρησικτησίας, ή περίπου. Κι έπειτα άρχισαν τα συνήθη: «Δεν είναι τυχαίο που γίνονται τώρα οι αποκαλύψεις, κάποια πλεκτάνη στήνεται» κ.ο.κ.

Οτι και παχνίδια στήνονται και σχέδια εκποιήσεως υπάρχουν, εύκολα το υποψιάζεται κανείς και λογικότατα το υποθέτει. Αυτό όμως δεν αναιρεί την ιστορία (την εικοσιεφτάχρονη ιστορία του κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού) ούτε νομιμοποιεί αναδρομικά ό,τι συνέβη. Ακόμα δηλαδή κι αν τώρα τρέχουν τα σενάρια της εκποίησης της ΔΕΗ υπέρ των καιροφυλακτούντων «επενδυτών», αυτό δεν δίνει εκ των υστέρων επαναστατικό χαρακτήρα στις εκδρομές πολυτελείας και δεν εξυψώνει σε αντιστασιακούς μυστικούς δείπνους τα πλουσιοπάροχα πάρτι.....

Εξεγέρσεις, επεμβάσεις και θεωρίες συνωμοσίας

Του Πετρου Παπακωνσταντινου

Oι αραβικές εξεγέρσεις συνάντησαν εξαρχής την καχυποψία ευρέoς φάσματος κρατών, πολιτικών δυνάμεων και αναλυτών. Αλλοι παρακινούμενοι από το κρατικό συμφέρον και άλλοι από ιδεολογικές εμμονές, βιάστηκαν να ερμηνεύσουν την εκδίωξη των Μπεν Αλι και Μουμπάρακ ως στρατιωτικά πραξικοπήματα υπό αμερικανική καθοδήγηση. Η επέμβαση των Δυτικών στη Λιβύη και η εξάπλωση της πυρκαγιάς στην αντισιωνιστική Συρία ενίσχυσαν την υπόνοια μιας μεγάλης, ιμπεριαλιστικής συνωμοσίας, στο ίδιο μήκος κύματος με τις «βελούδινες επαναστάσεις» της Ανατολικής Ευρώπης. Την οπτική αυτή υιοθετούν και ριζοσπαστικών αντιλήψεων αναλυτές, οι οποίοι όσο καυτηριάζουν την Αμερική, τόσο αναπαράγουν την αυταπάτη της «παντοδυναμίας» της, ενισχύοντας την πολιτική μοιρολατρία.

Ασφαλώς, κρατικές συνωμοσίες γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται. Για τον σκοπό αυτό υπάρχουν η CIA, η Μοσάντ, η FSB (πρώην KGB) και όλες οι σοβαρές, μυστικές υπηρεσίες του κόσμου, με τις στρατιές των αναλυτών και των εκτελεστών, τους δορυφόρους και τους υπερυπολογιστές τους.....

Η «ουδέτερη επιστήμη» και οι φιλολαϊκές εφαρμογές της

Του Κώστα Γαβρόγλου

Η κυρίαρχη αντίληψη μάς έχει πείσει ότι οι επιστήμες είναι ουδέτερες και αυτό που είναι σημαντικό είναι ο τρόπος εφαρμογής τους. Μήπως, όμως, υπάρχει ένα διαφορετικό σημείο θέασης; Μήπως οι διαδικασίες και οι αξίες που εγγράφονται στο στάδιο παραγωγής των επιστημονικών γνώσεων, να καθορίζουν -ώς ένα, σημαντικό όμως, βαθμό- την κοινωνική τους λειτουργία;

Είναι εντυπωσιακό πόσο συγκρατημένοι, σώφρονες και σοβαροί είναι στον δημόσιο λόγο τους πολλοί επιστήμονες που σχετίζονται με τα πυρηνικά. Ενώ από την αρχή ήταν απολύτως σαφές ότι έχουμε να κάνουμε με μια συγκλονιστική καταστροφή, σχεδόν το σύνολό τους ήθελαν και άλλα στοιχεία, περίμεναν τι θα πουν οι διεθνείς οργανισμοί, τι δηλώσεις θα κάνουν οι κυβερνήσεις κ.λπ. Θυμάμαι πόσοι πολλοί επιχειρηματολογούσαν ότι η Φουκουσίμα δεν είναι Τσέρνομπιλ. Από ό,τι φαίνεται έχουν διαψευσθεί πανηγυρικά......

Εσύ πήδηξες σήμερα;

του κοριτσιού του διπλανού portal                           Παίδες είμαι ασυγχώρητη. Ξέχασα να σας πω το καλύτερο. Όταν πλησίασα να μιλήσω με τον ξάδερφο τις προάλλες τον είδα να κάνει loginσ΄ένα site.

-Τι ναι αυτό ρε μαλάκα; ρωτάω όλο τεχνητό ενδιαφέρον γιατί ήμουν σίγουρη πως θα είναι το site της Πίτσα Χατ  όπου έδινε παραγγελία.
-Το www.ijustmadelove.com. μου είπε όλο υπερηφάνεια και έστρεψε την οθόνη του λάπτοπ προς το μέρος μου ώστε να τον καμαρώσω καλύτερα. Όπως μου εξήγησε αυτό είναι ένα σάϊτ όπου μπαίνεις και δηλώνεις πως μόλις το κανες (αλλά και ΠΩΣ το κανες, με ΠΟΙΟΝ τοκανες και ΠΟΥ το κανες!!!). Δεν ξέρω ποιος τον ενημέρωσε το Σάκη για την ύπαρξή του αλλά προφανώς το χε μαράζι που δεν μπορούσε να είναι μέλος της διαδικτυακής κοινότητας των γαμίκουλων της γης. Οπότε μόλις το κανε ( με κάτι που δεν είχε χνούδι και μπορντοροδοκόκκινο χρώμα) έσπευσε να το δηλώσει πασιχαρής!....

Δυο ερωτευμένες μοναξιές

Από την Λίλυ Εξαρχοπούλου

Γκασμέντ Καπλάνι

με λένε Ευρώπη

εκδόσεις Λιβάνη Το νέο βιβλίο του Γκασμέντ Καπλάνι 

Μετά τα Ημερολόγια συνόρων ο Γκασμέντ Καπλάνι συγγράφει ένα ακόμη προσωπικό οδοιπορικό-μαρτυρία, στο οποίο επιχειρεί να αποτυπώσει, με διαφορετικό τρόπο αυτή τη φορά, την προσωπική του εμπειρία ως οικονομικού, αρχικά, μετανάστη στην Ελλάδα, διανθισμένη με τις αφηγήσεις/μαρτυρίες άλλων μεταναστών. Οι μαρτυρίες που συναποτελούν τα κείμενα-αφηγήσεις μεταναστών είχαν δημοσιευτεί στα «Νέα», στη στήλη που κρατούσε ο συγγραφέας, και χρησιμοποιούνται για να αποκαλύψουν παραστατικά τις εμπειρίες και τα βιώματα των μεταναστών. Αναφέρονται στα προσωπικά τους οδοιπορικά για το πέρασμα των συνόρων αλλά και στις απόψεις τους για τη χώρα μας. Πολλοί τη θεωρούν πλέον πατρίδα, ιδιαίτερα τα παιδιά μεταναστών, οι λεγόμενοι μετανάστες δεύτερης γενιάς, που ακόμη δεν έχουν αποκτήσει έγγραφα αυτής της χώρας. Από τις 24 αφηγήσεις οι τέσσερις προέρχονται από έλληνες μετανάστες σε άλλες χώρες όπου βρέθηκαν, είτε λόγω της μετανάστευσης/ προσφυγιάς των γονιών τους είτε από προσωπική τους επιλογή.....

«Παρασκευή της οργής» στη Συρία

Έκκληση για νέες διαδηλώσεις σήμερα απευθύνουν από χθες μέσω Facebook οι «νέοι της επανάστασης στη Συρία», σε ένδειξη αλληλεγγύης προς την Ντεράα, που έχει ήδη πληρώσει βαρύ φόρο αίματος από την άγρια καταστολή του καθεστώτος. «Παρασκευή της οργής, η 29η Απριλίου, σε ένδειξη αλληλεγγύης προς την Ντεράα», αναφέρεται στη σελίδα στο Facebook, η «Συριακή Επανάσταση 2011». Σε διαδήλωση κατά του καθεστώτος Άσαντ, με αιτήματα την ελευθερία και τη δημοκρατία, καλεί σήμερα, μετά την καθιερωμένη προσευχή της εβδομάδας, και η έκνομη στη Συρία Μουσουλμανική Αδελφότητα.

«Προς τους νέους της επανάστασης, την Παρασκευή θα είμαστε σε όλα τα μέρη, σε όλους του δρόμους... σε όλες τις πολιορκούμενες πόλεις, συμπεριλαμβανομένης και της Ντεράα», γράφουν οι διαχειριστές της σελίδας «Συριακή Επανάσταση 2011» και τονίζουν πως «Δεν θα αφήσουμε την Ντεράα μόνη», αναφέροντας ότι διαδηλώσεις θα γίνουν και στις πόλεις Χομς και Μπανιάς....

Τι πρέπει να κάνουμε; «Απαντά» ο Νικόλας Άσιμος!

Οι υποτιθέμενες απαντήσεις του Νικόλα Άσιμου είναι φράσεις από τα τραγούδια του. Την ιδέα της συνέντευξης ο Κώστας Ντάρας την... εμπνεύστηκε από το θέμα "Τι πρέπει να κάνουμε" της Κρυσταλίας Πατούλη για το tvxs.gr, όπου επικοινώνησε και πρότεινε πρόσωπα για συμμετοχή, όπως και άλλοι αναγνώστες.
Ο Κώστας Ντάρας ζει και εργάζεται στη Γαλλία ως Πολιτισμολόγος - Παιδαγωγός Ανθρώπων με Ειδικές Ανάγκες

Καλησπέρα Νικόλα, είναι αλήθεια πως δυσκολεύτηκα πολύ να σε βρω, ούτε στον Παράδεισο απαντούσες ούτε στην κόλαση...

Ο παράδεισος εμένα δε με θέλει πια και στη κόλαση σαν πήγα πάθανε ζημιά, κουβαλάω τους αιώνες κι όλους σας ξανά. Δεν θέλω άνθρωπο να δω, aller-retour ζωής ταξίδια θανάτου, άγγελος είμαι του κόσμου, την έχω κάνει τη ζημιά. Συμβόλαιο δεν έχω πια με τη ζωή ετούτη.

Να με συγχωράς πάντως για το θράσος μου να χρησιμοποιήσω, έτσι αυθαίρετα, τα στιχάκια σου για να απαντήσουν στις ερωτήσεις που θα σου θέσω σε τούτη τη φανταστική συνέντευξη.

Είναι αυτο-δύναμη και αδυναμία μου κι έγινε πια ύπαρξη με την πάροδο του πόνου η ανυπαρξία μου. Δε μου 'χει μείνει φωνή, δε μου 'χει μείνει λαλιά και μου χρειάζεται καινούργια καρδιά. Μετενσαρκώνομαι σε δάδα κι έλαμψα στο πουθενά. Έπιασα και το δρεπάνι και ο Χάρος τάχει κάνει.....

Τα 82 γράμματα του Nίκου Καββαδία

«Όσο για το δικό μου Πάσχα… Ανήμερα φτάσαμε στην Αλεξάνδρεια. Πρώτη φορά που λυπόμουνα γιατί ταξιδεύω. Δε μας έλειπε τίποτε από το τραπέζι. Μονάχα το κέφι. Πάλι, για πρώτη φορά στη ζωή μου στεναχωρήθηκα με τις αισχρές ιστορίες που συνηθίζουνε οι ναυτικοί στο τραπέζι. Ήθελα να ΄μουνα στην Αθήνα να πάμε μαζί βόλτα στις εκκλησιές. Είχα ένα κέφι για κλάματα…».

Γράμματα μιας ζωής. Γράμματα από το στρατό. Γράμματα από το Αλβανικό Μέτωπο. Γράμματα από λιμάνια και θάλασσες: Κάρντιφ, Μασσαλία, Τζένοβα, Αλεξάνδρεια, Βηρυτός, Άντεν, Περσικός, Ινδικός, Κολόμπο, Κεϋλάνη, Χονγκ Κονγκ, Μελβούρνη. Γράμματα νοσταλγίας και γράμματα σαρκασμού.

Ογδονταδύο επιστολές και καρτ ποστάλ από το 1935 έως το 1965 που έστειλε ο ασυρματιστής Νίκος Καββαδίας, «ασυρματιστής» μιας ξεχωριστής ποίησης, στην αδελφή του και στην ανιψιά του , παραδίδονται στη δημοσιότητα , με ένα βιβλίο 195 σελίδων που κυκλοφόρησαν αυτές τις μέρες οι εκδόσεις Άγρα. Τίτλος: «Νίκος Καββαδίας. Γράμματα στην αδελφή του Τζένια και στην Έλγκα».....

Η ψυχοθεραπεία της επαναστατικότητας

Του Πέτρου Αργυρίου                                        «Ο φόβος φιλά τα έρμα» Πως αλλιώς να ερμηνευθεί ότι ένα μαλακό καθεστώς μιας χούφτας ανθρώπων κρατάει τον ελληνικό πληθυσμό υπό καταστολή όταν τα όπλα δεν αρκούν για να κάνουν το ίδιο σε γειτονικούς πληθυσμούς;

Πολλά χάσαν οι Έλληνες τα τελευταία χρόνια. Και με κάθε μέρα χάνουν όλο και περισσότερα. Το πρώτο πράμα που χάσαν ήταν την κριτική τους ικανότητα. Μετά την αξιοπρέπεια τους. Μετά τις ευαισθησίες τους. Μετά ακολούθησαν όλα τα υπόλοιπα. Το χέρι του άρπαγα ελάχιστες αντιστάσεις βρήκε σε έναν πληθυσμό που βρισκόταν σε ένα διαρκή λήθαργο.

Πολλά χάσαν οι Έλληνες. Αυτό που δε χάσαν εντελώς όμως ήταν η βολή τους. Η βολή του να έχεις έστω ένα μισθό, μια οικογένεια ή να συμβιβάζεσαι με τα όποια εισοδήματα των γονέων σου. Και αυτή η βολή θα τον κρατούσε προσκολλημένο στο άρμα των εξελίξεων που θα τον πλήγωνε όλο και περισσότερο , όλο και βαθύτερα....

Χωρίς Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας η χώρα

Πρωτοφανής καθυστέρηση έχει σημειωθεί στην εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 6 και 7 του ν. 3863 (ΦΕΚ 115/15-7-2010), οι οποίες αφορούν στην οργάνωση και λειτουργία του ενιαίου Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας και στην κατάρτιση νέου Κανονισμού Εκτίμησης Βαθμού Αναπηρίας, βάσει του οποίου θα καθορίζεται το ποσοστό αναπηρίας, γεγονός που προκάλεσε την άμεση κοινοβουλευτική παρέμβαση του Βουλευτή Ηρακλείου της Δημοκρατικής Συμμαχίας, Λευτέρη Αυγενάκη, προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, κ. Α. Λοβέρδο

Ειδικότερα, στην παρέμβασή του ο Βουλευτής σημειώνει ότι «σύμφωνα με το άρθρο 7 ο νέος Κανονισμός θα είχε καταρτιστεί εντός εξαμήνου από την ημερομηνία ψήφισής του, δηλαδή από τις 15-7-2010. Η Ειδική Επιστημονική Επιτροπή που γνωμοδοτεί επί του νέου ΚΕΒΑ, στην οποία συμμετέχει και η Ε.Σ.ΑμεΑ., δεν έχει συνεδριάσει ούτε μία φορά έως και σήμερα, παρόλο που έχει ζητηθεί από την αρμόδια υπηρεσία ο ορισμός εκπροσώπου της σε αυτήν.....

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Κάθε μέρα χτυπούσες την πόρτα του μεγάλου πύργου και κανείς δε σου άνοιγε.
Κάθε μέρα σε ρώταγε ο φύλακας «Τι θέλεις;» κι’ εσύ αποκρινόσουν «Ήρθα να δω τους άρχοντες» κι’ εκείνος έλεγε «Κανείς δεν επιτρέπεται να δει τους άρχοντες» κι’ εσύ του απαντούσες «Κάποια μέρα, κάποια μέρα θα ξεσπάσει η επανάσταση και τότε αυτό το κάστρο θα γκρεμιστεί συθέμελα και οι άρχοντες που πίνουν το αίμα μας τόσα χρόνια θα πληρώσουν για όσα μας έκαναν» και ο φύλακας γέλαγε, και σε χτύπαγε φιλικά στην πλάτη και σούλεγε «Αύριο πάλι, αύριο πάλι θα τα ξαναπούμε». Χτες το βράδυ, αποκαμωμένος, κοιμήθηκες στα σκαλοπάτια του μεγάλου πύργου.....

Τσερνόμπιλ:Συγκλονιστικές φωτογραφίες απο την πόλη Prypiat πριν το ατύχημα και τώρα....

Σε ποιον ανήκει το σώμα μας;

Της Καίτης Βασιλάκου                                                                   Υπάρχει στη γλώσσα μας μια πολύ σαφής διάκριση ανάμεσα στο ζωντανό σώμα και το νεκρό, ειδικά όταν αναφερόμαστε σε ανθρώπους.

 Αλλά  και όταν αναφερόμαστε σε ζώα, η διάκριση αυτή υπάρχει σε πολλές περιπτώσεις. Λέμε παραδείγματος χάριν: «Υπάρχει μια γάτα στον κήπο» και εννοούμε μια ζωντανή γάτα. Αλλιώς θα λέγαμε: «Υπάρχει μια νεκρή γάτα στον κήπο». Η διάκριση αυτή χάνεται, όταν το νεκρό ζώο προορίζεται για τη διατροφή μας. Τότε μιλάμε για «κατσικάκια, αρνάκια, μοσχαράκια» κλπ και είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε εδώ ότι χρησιμοποιούμε τις ίδιες χαϊδευτικές λέξεις, όταν δείχνουμε στα παιδιά μας αυτά τα ζώα ζωντανά. Η γλώσσα μας δηλαδή υπακούοντας στις βαθύτερες σκέψεις μας αποφεύγει να μιλήσει για πτώματα ζώων, όταν πρόκειται να τα βάλουμε στο τραπέζι μας και να τα φάμε.

Δεν ισχύει το ίδιο και με το νεκρό άνθρωπο. Εδώ η γλώσσα κάνει σαφή τη διάκριση: ο ζωντανός άνθρωπος είναι ο τάδε....

25 Απριλίου 1986 - Τσέρνομπιλ: Ώρα μηδέν!

Palmografos.com    Tης Χριστιαννας Λουπα     «Και εφονοκτονήθη η γη εν τοις αίμασι και εμιάνθη εν τοις έργοις αυτών…»*

Είκοσι πέντε χρόνια πέρασαν κιόλας από το φοβερότερο πυρηνικό ατύχημα που αντιμετώπισε ως τώρα ο πλανήτης μας. Είκοσι πέντε χρόνια από τότε που η ανθρωπότητα χωρίστηκε σε προ και μετά Τσέρνομπιλ εποχή.

Η διαρροή ραδιενέργειας από το ιαπωνικό εργοστάσιο Φουκουσίμα είναι αναμφίβολα τραγική και καταστροφική, σε καμία περίπτωση ωστόσο δεν μπορεί να συγκριθεί με το μέγεθος της καταστροφής που προκάλεσε το ατύχημα του Τσέρνομπιλ, ένας εφιάλτης που μόνο τα πιο τολμηρά σενάρια επιστημονικής φαντασίας μπορούσαν ως τότε να συλλάβουν.Η θλιβερή ιστορία της νεαρής Άνια που ακολουθεί, είναι μόνο μία ανάμεσα στις χιλιάδες των χιλιάδων.......

Χιροσίμα: Η επόμενη ημέρα της ατομικής βόμβας

Ένα φιλμ στο οποίο απεικονίζονται στιγμές από την κοινωνική ζωή και τις προσπάθειες αποκατάστασης μετά την καταστροφή στην ιαπωνική πόλη Χιροσίμα, όπου στις 6 Αυγούστου του 1945 ο αμερικανικός στρατός εκτόξευσε ατομική βόμβα, ήρθε στο φως της δημοσιότητας.

Το βίντεο προέρχεται από το Εθνικό Αρχείο των ΗΠΑ.

Το φιλμ, το οποίο δεν έχει ήχο, προβάλλει εικόνες από τον τρόπο που οι Ιάπωνες διαχειρίζονταν την επόμενη ημέρα της καταστροφής από την ατομική βόμβα.

Η βιντεοσκόπηση έγινε από τις 22 Μαρτίου του 1946 μέχρι τις 8 Απριλίου του ιδίου έτους.

Η αποκάλυψη του ντοκουμέντου έγινε από την ιστοσελίδα Cryptome.

Δείτε το βίντεο:....   

Ελονοσία - Ο τρίτος μεγαλύτερος δολοφόνος παιδιών παγκοσμίως.

Η ελονοσία είναι ο τρίτος μεγαλύτερος δολοφόνος παιδιών παγκοσμίως. Υπολογίζεται ότι 800.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από την ασθένεια, με το 90% των θανάτων αυτών να σημειώνονται στην Αφρική, όπου η νόσος είναι υπεύθυνη για περίπου τον ένα στους έξι όλων των θανάτων παιδιών.

Όπως δήλωσε ο Εκτελεστικός Διευθυντής της UNICEF Αντονι Λέικ επ' ευκαιρία της χθεσινής Παγκόσμιας Ημέρας κατά της Ελονοσίας, «κάθε μέρα περίπου 2.000 παιδιά πεθαίνουν από το τσίμπημα ενός κουνουπιού, έχουμε όμως αποτελεσματικά μέσα για την καταπολέμηση αυτής της θανάσιμης ασθένειας και πρέπει να τα χρησιμοποιήσουμε για να σώσουμε ζωές.»

Η ελονοσία είναι τόσο αποτρέψιμη όσο και ιάσιμη. Μελέτες έχουν δείξει ότι όταν τα παιδιά μιας κοινότητας κοιμούνται κάθε βράδυ κάτω από την προστασία μιας ειδικά επεξεργασμένης με εντομοκτόνο κουνουπιέρας, η συνολική παιδική θνησιμότητα μπορεί να μειωθεί έως και 20%.....

Η «απόσυρση» της προκλητικότητας

Tης Τασουλας Kαραϊσκακη
Η Ελλάδα δίνει σήμερα την εικόνα μιας εκπτωχευμένης χώρας. Ερημα τα μαγαζιά και τα εστιατόρια, αποκαρδιωτικά τα «ενοικιάζεται» στις γυμνές τζαμαρίες, εκφοβιστικοί οι κενοί από αυτοκίνητα και ανθρώπους δρόμοι τα βράδια, άδεια τα ταξί, άφαντος ο προκλητικός πλούτος που μεσουρανούσε υπεράνω νόμων, πανίσχυρος, αφορολόγητος, τροφοδοτώντας την ελληνική καθημερινότητα με τα εντυπωσιακά συμπαρομαρτούντα της λάμψης του - τα σκάνδαλα, τις υπερβολές, τους μύθους του.

Τώρα τίποτα πλέον δεν σκανδαλίζει με την επιδεικτική παρουσία του.....

Κίνημα των 10: Τα ρολόγια στον σταθμό

Του Γκαζμέντ Καπλάνι- Λιγότερα συνθήματα (εάν γίνεται). Νομίζω ότι  η "συνθηματολογία" ως επικρατέστερος τρόπος σκέψης στην Ελλάδα που απευθύνεται αποκλειστικά στο θυμικό έχει νικήσει κατά κράτος τον ορθολογισμό. Δημιούργησε δε μια κοινωνία που μιλάει ακατάπαυστα για αγάπη, νομιμότητα, αλληλεγγύη αλλά που στην καθημερινότητα ο άνθρωπος συμπεριφέρεται συχνά σαν λύκος για τον άνθρωπο.

- Οι μαθητές των δημόσιων σχολείων αντί να μάθουν να παρελαύνουν  μήπως ήρθε η ώρα να διδάσκονται τι σημαίνει φορολογική συνείδηση, ανακύκλωση και το πως στο μετρό δεν πρέπει να ορμάμε για να μπούμε στον συρμό πριν βγουν από αυτόν οι άλλοι επιβάτες;

- Ουσιαστικός χωρισμός κράτους και εκκλησίας. Για να ανακτήσει η εκκλησία την πνευματικότητά της και το κράτος να γίνει πραγματικά νεωτερικό και ορθολογικό....

Μετά σαράντα τέσσερα έτη

Tου Πασχου Mανδραβελη

Εχουν γραφεί κι έχουν λεχθεί πολλά για το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου, τη θλιβερή επέτειο του οποίου είχαμε πριν από λίγες ημέρες. Κάποια από αυτά είναι σωστά, κάποια άλλα είναι μύθοι, που δυστυχώς δεν μας επιτρέπουν να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα, όχι μόνο γι’ αυτά που μας συνέβησαν, αλλά και για όσα μας συμβαίνουν. Ο μεγαλύτερος όλων των μύθων είναι ο ίδιος που ανακυκλώνεται σε κάθε καμπή της ιστορίας μας· είναι ο «μύθος των αθώων Ελλήνων» που έπεσαν θύματα ξένων κέντρων.

Η ιστορική έρευνα έχει αποδείξει πως και συνωμοσίες υπήρξαν, και κάποιο από τα πολλά αμερικανικά δάχτυλα μπήκε, και η χούντα εξυπηρέτησε πολλάκις τους σχεδιασμούς των Αμερικανών. Η αλήθεια όμως που αποσιωπάται είναι ότι δεν ήταν όλοι οι πραξικοπηματίες πράκτορες ή κατά συνείδηση προδότες. Απλώς υιοθέτησαν την καταστροφική πλάνη ότι υπάρχει κάτι υπέρτερο της Δημοκρατίας που πρέπει να διασωθεί....

Έφυγε από τη ζωή ο ποιητής Γκονζάλο Ρόχας

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 93 ετών ένας από τους κορυφαίους μοντέρνους ποιητές της Λατινικής Αμερικής, ο χιλιανός Γκονζάλο Ρόχας, ο οποίος είχε υποστεί εγκεφαλικό το Φεβρουάριο.

Είχε τιμηθεί με πολλά λογοτεχνικά βραβεία, μεταξύ αυτών και το Βραβείο Θερβάντες για το 2003, το κορυφαίο βραβείο για την ισπανόφωνη λογοτεχνία. Εξορίστηκε από τη χώρα του με τη δικτατορία του Πινοσέτ, η οποία του απαγόρευσε να διδάξει σε οποιοδήποτε πανεπιστήμιο της Χιλής.

Ο Γκονζάλο Ρόχας γεννήθηκε το 1917 στο Λέμπου. Ήταν το έβδομο παιδί ενός ανθρακωρύχου.  Στα νεανικά του χρόνια υπήρξε αρχισυντάκτης στο περιοδικό Αντάρκτικα του Σαντιάγο ενώ εργάστηκε ως λέκτορας στο πανεπιστήμιο του Βαλπαραΐσο. Το 1948 εκδίδεται η πρώτη του ποιητική συλλογή.

Η δικτατορία του Πινοσέτ του απαγόρευσε να εργαστεί σε οποιοδήποτε πανεπιστήμιο της χώρας και του αφαίρεσε την υπηκοότητα. Την περίοδο εκείνη το πανεπιστήμιο του Ροστόκ της Ανατολικής Γερμανίας του προσφέρει μία θέση......

Wikileaks: Αθώοι 150 κρατούμενοι στο Γκουντάναμο

Νέες διαστάσεις λαμβάνει η υπόθεση εγκλεισμού στις φυλακές του Γκουντάναμο, καθώς, όπως προκύπτει από διαρροές των Wikileaks, οι ΗΠΑ θεωρούσαν αθώους πολλούς από τους κρατούμενους.

Τα έγγραφα που δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες αποτελούν εκθέσεις για τους 780 κρατούμενους του Γκουντάναμο και δείχνουν ότι περίπου 220 θεωρούνταν επικίνδυνοι τρομοκράτες, ωστόσο 150 ήταν αθώοι Αφγανοί και Πακιστανοί.

Το Πεντάγωνο αρκέστηκε να σημειώσει ότι η δημοσίευση των αρχείων μπορεί να πλήξει τις αντιτρομοκρατικές προσπάθειες.

Σύμφωνα με τα ντοκουμέντα, οι κρατούμενοι που θεωρούνται αθώοι είτε συνελήφθησαν ως φερόμενοι τρομοκράτες είτε βρέθηκαν σε λάθος τόπο τη λάθος συγκυρία...

Μέτρα για τη δημιουργία «πράσινων» νησιών στο Αιγαίο

Μπορεί για πολλούς Ελληνες να αποτελούν απλά έναν προορισμό για τις καλοκαιρινές ή τις πασχαλινές διακοπές, αλλά τα ελληνικά νησιά είναι ένα πολύτιμο οικοσύστημα, όπου αναπτύχθηκαν και εξακολουθούν να αγωνίζονται τοπικές κοινωνίες. Τα πολυσύχναστα στις διακοπές νησιά νιώθουν και είναι λησμονημένα -και από την Αθήνα και από τις Βρυξέλλες- την υπόλοιπη περίοδο. Ισως γι’ αυτό εκπρόσωποι 15 νησιωτικών δήμων του Αιγαίου βρέθηκαν στα μέσα Απριλίου στις Βρυξέλλες και υπέγραψαν (μαζί με άλλους 23 εκπροσώπους νησιών της Ευρώπης) το Σύμφωνο των Νησιών. «Το Σύμφωνο των Νησιών .....

Η μεγάλη μπίζνα με την αναδιάρθρωση

Σπέκουλα διαρκείας για την ελληνική οικονομία, η οποία βρίσκεται «δεμένη» στο άρμα μιας ανεξέλεγκτης φημολογίας που εκπορεύεται από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού, ενισχυμένη όμως από εγχώρια «παπαγαλάκια» και συμφέροντα. Παρά τις επίσημες διαψεύσεις και τοποθετήσεις αξιωματούχων της ελληνικής κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, υιοθετούνται ως θέσφατο και δεδομένο οι θέσεις και οι απόψεις συμφερόντων που έχουν λόγους? δισεκατομμυρίων ευρώ να αποτύχει η ελληνική τιτάνια προσπάθεια ομαλής επιστροφής στις αγορές και αποφυγής της χρεοκοπίας.

Οι «έγκυροι».
Κομμάτι της σπέκουλας εις βάρος της χώρας μας αποτελούν ακόμη και διεθνή και έγκυρα πρακτορεία ειδήσεων, τα οποία φιλοξενούν και προβάλλουν απόψεις διεθνών κερδοσκόπων και εγνωσμένων τζογαδόρων. Η ψυχολογία της αγοράς είναι τέτοια, που ένα ανώνυμο μέιλ ή ένα αμφίβολης προέλευσης «ριπόρτ» αρκεί για να καταστρέψει χρηματιστηριακές αξίες ή να στρέψει καταθέτες σε κινήσεις απόγνωσης......

Το χαμένο δώρο της αθανασίας

Tου Παντελη Μπουκαλα

Πριν αναλάβει η επιστήμη να υποσχεθεί στο γένος των ανθρώπων την αθανασία, την επιμήκυνση της ζωής δηλαδή με τις τεχνικές και τα φάρμακά της, η ανθρωπότητα ονειρεύτηκε από νωρίς έναν κόσμο απελευθερωμένο από τον ζυγό του θανάτου. Τα όνειρά της αυτά στοιχειώνουν τις κοσμογονίες, τις θεογονίες και τις ανθρωπογονίες που συνέθεσε το πνεύμα της σχεδόν σε κάθε γωνιά του πλανήτη, σε διάστημα χιλιετιών. Σχεδόν σε όλα αυτά τα συστήματα σκέψης, πρώιμα και ώριμα, είναι ευδιάκριτη μια εμμονή εξήγησης, αν όχι δικαιολόγησης: πώς έγινε κι ο άνθρωπος εξέπεσε από τον κόσμο των αθανάτων στον κόσμο των βροτών, πώς δηλαδή χάθηκε το δώρο της αθανασίας, που απέμεινε αποκλειστικότητα των θεών. Κάθε μυθολογία ή θρησκεία δίνει τη δική της ερμηνεία, κι όσες ακούγονται σήμερα πειστικές (ή, τέλος πάντων, έχουν μεγάλο ακροατήριο και αντίστοιχη οργάνωση προβολής και επιβολής), κάποτε κρίνονταν αφελείς, και το αντίστροφο: όσες τώρα καταδικάζονται σαν αφελείς και παιδαριώδεις, δημιούργησαν στον καιρό και στον κόσμο τους αισθήματα και πεποιθήσεις, δημιούργησαν δηλαδή πίστη. Οι θεοί που η δράση τους είναι σήμερα τμήμα της ύλης των εγκυκλοπαιδικών τόμων που καταπιάνονται με τις μυθολογίες, αλλού και άλλοτε, για άλλους δηλαδή, ήταν θεοί θρησκειών. Και το πότε μια θρησκεία υποχωρεί σε μυθολογία είναι ένα ερώτημα που δεν έχει εύκολες απαντήσεις, τουλάχιστον αν θέλουμε να παρακολουθήσουμε με σεβασμό την περιπέτεια του ανθρώπινου πνεύματος και την πορεία των επινοημάτων του, δηλαδή με τρόπο άλλον από αυτόν που μας εξασφαλίζουν τα δόγματα και η φανατική πίστη τους....

ΠΑΣΧΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ 2011....

                 ΛΟΓΟΠΛΟΚΙΕΣ    

Ένας Σκληρός Απρίλης

της Μαρίας Χρυσάνθου

«Ο Απρίλης είναι ο μήνας ο πιο σκληρός…» είχε γράψει ο Τ.Σ Έλιοτ στην «Έρημη Χώρα» και ο φετινός Απρίλης ήταν διπλά σκληρός και άσπλαχνος και παράλογος, όπως συνηθίζει να είναι στην έρημη χώρα της Παλαιστίνης. Ο Γενάρης και ο Φλεβάρης με την μυρωδιά του γιασεμιού στον αραβικό κόσμο, έστω και ανακατεμένη με εκείνη της εκτέλεσης, έφερναν μια κάποια ελπίδα. Μα στην έρημη χώρα της Παλαιστίνης οι ελπίδες για γιασεμιά δολοφονήθηκαν τον Απρίλη εις το όνομα μιας άρρωστης ιδεολογίας με συγκάλυψη θρησκείας.

Ο Τζουλιάνο Μερ Καμίς ήταν μισός Εβραίος και μισός Παλαιστίνιος, μα η αγάπη του ξεπερνούσε τις διαφορές των λαών που τον γέννησαν. Γι αυτό και δήλωνε «εκατό τοις εκατό Παλαιστίνιος και εκατό τοις εκατό Ισραηλινός». Ο Βιτόριο Αριγκόνι ήταν Ιταλός, μα η αγάπη του για τον άνθρωπο ξεπερνούσε τα όρια της χώρας του. Γι αυτό και το μήνυμά του στους φίλους και τους συνεργάτες του ήταν να «παραμένουν ανθρώπινοι».....

Ο επιτάφιος της Ανά(σ)τασης

"Τα παράσημα" ελαιογραφία του Λευτέρη Κανακάκη, 130 Χ 100 (1973)

Συλλογή Β.Γουνελά.

Tου ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΗΤΤΑ  Παρακαλείται ο κάτοχος της Αλήθειας να την μετακινήσει λίγο πιο κει γιατί μας κλείνει την θέα του κόσμου. *

Στην πρόσφατη ιστορία, οι ημερομηνίες είναι απόλυτες και αναμφισβήτητες.

Κανείς ας πούμε, δεν μπορεί να πει πως το πραξικόπημα του 1967 εκδηλώθηκε κάποια άλλη μέρα, αλλά βέβαια, αποτελεί κοινό τόπο πως κάθε ημερομηνία που ξεχωρίζει ανάμεσα στις άλλες, δεν είναι τίποτα άλλο από κάποιο ειδικό σημείο μιας διαδρομής που έχει παρελθόν και συνεχίζεται στο μέλλον.

Σε ένα παλιότερο άρθρο μου, είχα καταγράψει κάπως κινηματογραφικά μια εικόνα που μας μετέφερε στο σπίτι ο πατέρας μας Μικές Πήττας, εκείνο το πρωινό Παρασκευής.

Επειδή οι εικόνες περιέχουν πάντα τους συμβολισμούς τους, επαναλαμβάνω συνοπτικά:

Ο Μ.Π. έφυγε από το σπίτι της οδού Ναϊάδων στο Παλαιό Φάληρο για να κατηφορίσει στην παραλιακή λεωφόρο Ποσειδώνος προκειμένου να πάρει το λεωφορείο και να πάει στη δουλειά του.

Φτάνοντας στη στάση, το πρώτο πράγμα που τον υποψίασε πως «κάτι δεν πάει καλά» ήταν η απόλυτη ησυχία. Κανένα αυτοκίνητο, καμία κίνηση στο δρόμο, κανένας περαστικός....

ΚΑΛΟ... ΠΑΣΧΑ!!!!

 

Jaime Bateman Cayón

Σαν σήμερα 23 Απριλίου 1940 γεννήθηκε ο μεγάλος Κολομβιανός επαναστάτης και ιδεολόγος Jaime  Bateman Cayón   Γεννηθηκε στην Σάντα Μάρτα , Magdalena - πέθανε 28 Απριλίου του 1983 ...σε αεροπορικό δυστύχημα. Ηταν ο ηγέτης , ιδρυτής και διοικητής του  αντάρτικου κινήματος M-19.                          JAIME BATEMAN CAYON   

Τσε Γκεβάρα: Ο άνθρωπος πίσω απ’ το μύθο

του Νικολάου Μόττα                          Sierra Maestra   

Ήταν 5 Μαρτίου 1960 όταν ο φωτογραφικός φακός του Αλμπέρτο Κόρντα αποτύπωνε τη μορφή του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα που έμελλε να μείνει στην αιωνιότητα. Έκτοτε, εκείνη η φωτογραφία αποτέλεσε για ολόκληρες γενιές το «εικόνισμα» του ασυμβίβαστου επαναστάτη. Πέρα όμως από το βλοσυρό και αποφασιστικό βλέμμα του γενειοφόρου αργεντίνου υπήρχε και ένας άλλος Ερνέστο. Αυτός της ευρυμάθειας και της ευαισθησίας. Πέρα απ’ τον commandante υπήρχαν και άλλες, περισσότερο ανθρώπινες, όψεις του Τσε:  αυτή του πολιτικού στοχαστή, αλλά και του ποιητή, του φωτογράφου, του συζύγου και πατέρα. 

Μέσα από την ενδελεχή μελέτη των λόγων και των γραπτών του Γκεβάρα προκύπτει μια αξιοσημείωτη ευρεία πολιτική και κοινωνική μόρφωση εξίσου σημαντική με τις στρατηγικές του ικανότητες στον ανταρτοπόλεμο. Αφοσιωμένος μαρξιστής και ταυτόχρονα λάτρης μιας πλειάδας πνευματικών έργων που εκτείνονται από τους αρχαίους έλληνες φιλοσόφους μέχρι την πολιτική κληρονομιά του Χοσέ Μαρτί και από την ποίηση του Πάμπλο Νερούδα μέχρι τις υπαρξιακές αναζητήσεις του Ζαν Πωλ Σαρτρ. 

O ασπασμός της μαρξιστικής ιδεολογίας από τον Γκεβάρα δεν ήταν αποτέλεσμα αποκλειστικά και μόνο της συνεχούς διεύρυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων και του ιμπεριαλισμού που ο ίδιος, ως φοιτητής ιατρικής, είχε αντιληφθεί ταξιδεύοντας σε χώρες της λατινικής Αμερικής. Υπήρξε και απότοκος βαθύτερης σκέψης και προσωπικών αναζητήσεων, με στόχο την κατανόηση της επανάστασης ως μέσου για την κατάκτηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας.......

Μήνυμα Παπανδρέου για το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου

«Σήμερα δίνουμε και θα δίνουμε πάντα τη μάχη για την δημοκρατία και την αξιοπρέπεια, τη μάχη για μια καλύτερη Ελλάδα,
μέσα στις δύσκολες συνθήκες μιας κρίσης που πλήττει ευρύτερα κοινωνικά στρώματα, τα οποία συνεισφέρουν με τις θυσίες τους για το ξεπέρασμά της», αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο πρωθυπουργός Γιώργος Α. Παπανδρέου στο μήνυμά του για τα 44 χρόνια από το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21η Απριλίου στη χώρα μας.
Καταλήγει λέγοντας ότι η προσπάθεια είναι δύσκολη και επίπονη αλλά συνάμα προοιωνίζει και ένα καλύτερο αύριο, ενώ εκφράζει παράλληλα την βεβαιότητά του για επιτυχή έκβαση της «μάχης».
Αναλυτικά το μήνυμα:
«Σαράντα τέσσερα χρόνια μετά την επιβολή της χούντας των συνταγματαρχών, μετά την κατάλυση της Δημοκρατίας και την έναρξη μιας από τις πιο μαύρες σελίδες της σύγχρονης ιστορίας του τόπου, σήμερα που η Δημοκρατία δέχεται πλήγματα και υπονομεύεται από κάθε είδους συμφέροντα και από δυνάμεις της συντήρησης και της οπισθοδρόμησης, οι θεσμοί αμφισβητούνται....

Fidel Alejandro Castro Ruz - a living legend (Αφιέρωμα)

Πριν από 2 ημέρες στις 19 Απριλίου οι τίτλοι τέλους έπεσαν για την πολιτική ζωή του τελευταίου ίσως επαναστάτη του πλανήτη. Ο Φιντέλ Κάστρο αποχώρησε από το Κομουνιστικό Κόμμα της Κούβας, μεταβίβασε τις αρμοδιότητες στον αδερφό του Ραούλ και ξεκίνησαν οι μεταρρυθμίσεις με άνοιγμα του ιδιωτικού τομέα, μειώσεις των θέσεων εργασίας στο δημόσιο, μειώσεις των κρατικών επιδοτήσεων, μορφές αυτοδιαχείρισης στις επιχειρήσεις, ακόμα και δικαίωμα στην αγοραπωλησία ακινήτων. ...Όλα δείχνουν ότι σύντομα η Κούβα δεν θα είναι πια αυτή που ξέρουμε......

η αρχή μιας εφτάχρονης νύχτας

  Αναδημοσιευση απο ''καλώδια''                                        Παρασκευή 21η Απριλίου 1967. (μπήκαν στην πόλη οι οχτροί)       οι ηλίθιοι είναι αήττητοι (Νεοελληνική ρήση)  

"Και μείνατε χωρίς μάτια για να βλέπετε, χωρίς αφτιά/Ν᾿ ακούτε, με σφραγισμένα στόματα και δε μιλάτε..."

(από την Ποιητική του Μανώλη Αναγνωστάκη)

Στις 2:00 το πρωί ο ταξίαρχος, τότε, Στέλιος Παττακός επικεφαλής 100 θωρακισμένων φθάνει στον κόμβο Αμπελοκήπων. Περήφανος για την επιτυχία της πορείας του που ξεκίνησε από το Γουδί ενημερώνει τα αδέλφια του μέσω ασυρμάτου:

 "Ουδαμού συνήντησα εχθρόν!"

Τον "αδελφό Στέλιο" δεν θα θα τον θυμόμαστε για την ευφυΐα του αλλά τι περίμενε να συναντήσει, εκτός από ξενύχτηδες, ο άνθρωπος; Οδοφράγματα αντίστασης; Ποιοί θα τα έστηναν  άραγε;

Γιατί παρόλο που η απειλή μιας στρατιωτικής δικτατορίας ήταν ένα χαρτί που έπαιζε, ύπνος ήταν βαθύς και εκείνο το βράδυ...

Μάλιστα, αρκετοί πολιτικοί των αστικών κομμάτων είχαν συμιβαστεί με μια τέτοια προοπτική ή και φλέρταραν με την ιδέα "του λοχία που θα βάλει τάξη", όπως είχε γράψει η πεφωτισμένη-από τότε-Καθημερινή. Ας θυμηθούμε ενδεικτικά:

"Η Βουλή εξευτελίσθη. Μετεβλήθη εις οίκον εμπορίου… Παρόμοιος εξευτελισμός του Κοινοβουλίου δεν έχει προηγούμενον εις την πολιτική ιστορία της χώρας"

(Γ. Παπανδρέου, διακήρυξη προς τον λαό, Ιούλιος 1966).....

Των Ελλήνων τα πάθη

Γραφει η Δηιδάμεια
Το Πάθος του Κυρίου, διήρκησε σύμφωνα με τις γραφές τρεις μέρες. Πόσο διαρκούν των Ελλήνων τα πάθη;

Χρόνια τώρα ο Ελληνικός λαός στενάζει κάτω από την μπότα διεφθαρμένων πολιτικών ηγεσιών. Ηγεσιών που μόνες τους έννοιες είναι η μίζα και το πώς θα υπηρετήσουν καλύτερα την νέα παγκόσμια τάξη.

Αποτέλεσμα η διάλυση του παραγωγικού ιστού της χώρας. Οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι. Τα κλεισμένα εργοστάσια. Τα ‘ενοικιάζεται’ σε χιλιάδες καταστήματα. Τα χέρσα χωράφια της Ελληνικής γης. Η μετανάστευση των πιο μορφωμένων Ελλήνων νέων στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα για αναζήτηση εργασίας. Ελάχιστα πράγματα παράγουμε. Γίναμε κυρίως καταναλωτές. Συχνά χωρίς συνείδηση του ότι η εργασία μας δεν οδηγεί σε συγκεκριμένα παραγωγικά αποτελέσματα. Αλλά και χωρίς διάθεση να αλλάξουμε τον τρόπο εργασίας μας σε πιο παραγωγικές κατευθύνσεις.

Αποτέλεσμα και η διάλυση του κοινωνικού ιστού. Όλοι εναντίον όλων. Κάθε κοινωνική ομάδα που θέλει ‘οι άλλοι’ να ‘εκσυγχρονιστούν’. Που θεωρεί ότι αλλού υπάρχουν ‘αγκυλώσεις’. Που κοιτάει τα δικά της ‘κεκτημένα’ να κατοχυρώσει. Που μόνο το δικό της δίκιο βλέπει, το ανάγει σε ‘Εθνικό συμφέρον’ και πιέζει προς αυτή την κατεύθυνση την πρακτική της ‘πολιτική’ ηγεσίας.

Το χοροθέατρο ΔΑ.ΓΙ.ΠΟ.ΛΗ παρουσιάζει την παράσταση «ΠΕΔΙΟΝ ΟΛΙΣΘΗΡΟΝ»

Η διαρκής πάλη με τον εαυτό μας και τους άλλους, με τα σκοτεινά, τα ανεξιχνίαστα, τα ολισθηρά μονοπάτια της ψυχής και του νου. Η αναζήτηση, η προσπάθεια να επανέλθουμε στο κέντρο μας, άλλοτε επιτυχημένη, άλλοτε όχι, οι απώλειες, οι αντοχές.

Η αέναη πορεία μέσα στο πύρινο αλώνι. Ένα παιχνίδι σύγκρουσης που καλεί τον θεατή να βγει απ’ την βολική θέση του απλού παρατηρητή και να δοκιμάσει τα όρια και τις αντοχές του.
 
Και περνά ξαφνικά απ’ το νου σα φωτιά που ξεπηδάει απ’ το κορμί, όλο εκείνο το ποτάμι που πίναμε, που μας έπινε, μας έσερνε, μας σκότωνε, μας εξουσίαζε.
Κάτι τεντώνεται στο νου μου. Κάτι άγριο σαν τρέλα και σαν αγάπη, οργιάζει στην ψυχή μου.

Τα μάτια μου βλέπουν βαθιά, πολύ βαθιά…..
Κι είναι όλα τα χρυσάνθεμα της ψυχής μου μεγάλα.....

Η τυραννία του οικονοµολόγου

ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ                               «Την άνοιξη εκείνη λεφτά δεν είχαµε. Πέφταµε να κοιµηθούµε ως εργαζόµενοι και δεν ξέραµε αν θα ξυπνήσουµε άνεργοι. Οµως τα πράγµατα δεν ήσαν δα και τόσο άσχηµα. Αν µη τι άλλο, είχαµε την ευκαιρία, την τύχη για την ακρίβεια, να παρακολουθούµε πολύ ενδιαφέρουσες συζητήσεις για το µέλλον µας.

Γύρω µας διάφοροι άνθρωποι µιλούσαν για την αναδιάρθρωση. Εµβριθείς οικονοµικοί επιστήµονες, πρωθυπουργοί, υπουργοί και υφυπουργοί στα πρόθυρα νευρικής κατάρρευσης, δηµοσιογράφοι, πρόσφεραν γενναιόδωρα τις γνώσεις τους προς τέρψιν και συµµόρφωσιν ηµών των αναξιοπαθούντων.

∆εν καταλαβαίναµε και πολλά, όµως αυτό δεν έχει σηµασία. ∆εν χρειάζεται να ξέρεις τι ακριβώς σηµαίνει αναδιάρθρωση ολόγυµνη ή µισοντυµένη, επείγουσα ή καθυστερηµένη. Αύριο, µεθαύριο, του χρόνου, τι είναι ένας χρόνος µπροστά στην αιωνιότητα; Σηµασία έχει το ταξίδι, που λέει και ο ποιητής, οι γνώσεις, οι εµπειρίες, τα πολλά καλοκαιρινά πρωινά, τα άφθονα µυρωδικά.....

Ξένοι ημεδαποί και αλλοδαποί

Της Καίτης Βασιλάκου      Κάποτε, πριν τρεις δεκαετίες και περισσότερο, άνθιζαν στους τοίχους της πρωτεύουσας τα συνθήματα: «Έξω  οι βλάχοι από την Αθήνα», «Βλάχοι, να πάτε στα χωριά σας» και άλλα παρόμοια που έδειχναν την ενόχληση των γηγενών Αθηναίων για τη μαζική εσωτερική μετανάστευση στο άστυ που είχε αλλοιώσει σοβαρά την καθημερινότητά τους.

Οι «βλάχοι» ωστόσο όχι μόνο δεν έφυγαν από την Αθήνα, αλλά συνέχιζαν να καταφθάνουν και να προστίθενται στα εκατομμύρια των κατοίκων της πόλης.

Εγκαταστάθηκαν κανονικά εδώ, βρήκαν δουλειές, άνοιξαν μαγαζιά, έγιναν  τεχνίτες ή ιδιωτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι, παντρεύτηκαν και πολλαπλασιάστηκαν, οι δε γηγενείς χάθηκαν κάτω από τον πληθυσμιακό τους όγκο και έγιναν είδος προς εξαφάνιση......

Ο Φιντέλ αποχωρεί καταχειροκροτούμενος...

Ο 84χρονος πρώην πρόεδρος της Κούβας, Φιντέλ Κάστρο, ο οποίος δεν έχει κάνει καμία δημόσια εμφάνιση τον τελευταίο μήνα, συμμετείχε στην τελετή λήξης του 6ου Συνεδρίου του ΚΚ της Κούβας.

Τέλος εποχής για τον Φιντέλ Κάστρο

Ντυμένος με ανεπίσημη περιβολή, ο Φιντέλ Κάστρο κάθισε στην κεντρική σειρά των επισήμων πλάι στον αδελφό του Ραούλ - στον οποίο έχει μεταβιβάσει από το 2006 την προεδρία για λόγους υγείας - υπό τα χειροκροτήματα των αντιπροσώπων στο Συνέδριο.

Σε ειδικό του μήνυμα, που δόθηκε στον Τύπο, ο Φιντέλ Κάστρο επιβεβαίωσε πως- όπως είχε ανακοινώσει ο ίδιος τον Μάρτιο- παραιτείται του αξιώματος του πρώτου γραμματέα του ΚΚ, του οποίου ηγείται από της ιδρύσεώς του, το 1965.....

Ε.Ε: Αυξάνεται η έκθεση των παιδιών στο Ιντερνετ

Τα παιδιά είναι ολοένα και περισσότερο παρόντα στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης όπως ο Facebook, χωρίς να συνειδητοποιούν πάντα τους κινδύνους που αναλαμβάνουν αποκαλύπτοντας ιδιωτικές πληροφορίες, προειδοποίησε σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. «Ένας αυξανόμενος αριθμός παιδιών βρίσκονται σε online κοινωνικά δίκτυα, αλλά πολλά δεν παίρνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να προστατευθούν», σχολίασε η επίτροπος αρμόδια για τις νέες τεχνολογίες Νίλι Κρους.

Σύμφωνα με μια έρευνα που έγινε μεταξύ 25.000 νέων σε 25 ευρωπαϊκές χώρες και δημοσιεύεται σήμερα από τις Βρυξέλλες, το 38% των παιδιών 9-12 ετών έχουν φτιάξει προφίλ σε ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης. Για τις ηλικίες 13-16 ετών, το ποσοστό φτάνει το 77%.

Όμως ένα τέταρτο απ' αυτά λένε πως αυτό του προφίλ είναι «δημόσιο», δηλαδή μπορεί να έχει πρόσβαση οποιοσδήποτε, μερικές φορές ακόμη και μέσω μιας απλής μηχανής αναζήτησης. Και ένα στα πέντε αναφέρει στο προφίλ του τη διεύθυνση και/ή τον αριθμό τηλεφώνου του.....

Η Ελλάδα σαν σημείο λοιδορούμενο

Του Παντελη Mπουκαλα

Δεν πρόλαβα τ’ όνομά του στην τηλεόραση. Αλλά δεν παραέχει σημασία. Γερουσιαστής ήταν. Αμερικανός. Ρεπουμπλικάνος. Αλλά ούτε και η εθνικότητά του έχει σημασία ή η πολιτική του ταυτότητα. Και Δημοκρατικός θα μπορούσε να είναι, και Γερμανός ή Αγγλος, Ιταλός, Κινέζος ή Ρώσος. «Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να καταντήσει η χώρα μας σαν την Ελλάδα», έλεγε. Ετσι, με την Ελλάδα σαν το όνομα του απεχθούς αντιπαραδείγματος, της ηθικά έρημης χώρας, του απολωλότος προβάτου. Αν γνωρίζει σε ποια ήπειρο πέφτει η Ελλάδα, αν μπήκε στο κόπο να μελετήσει έστω πέντε λεπτά τα πεπραγμένα της, ή απλώς υιοθέτησε με τη σειρά του τον κοινό τόπο που κυριαρχεί πάνω από ένα χρόνο στα ΜΜΕ όλου του κόσμου, δεν μπορεί να το ξέρει κανείς.

Το μόνο βέβαιο είναι το δικό μας πληγωμένο συναίσθημα, οι δικές μας πικρές σκέψεις κάθε φορά (αμέτρητες πια) που ακούμε να λοιδορείται ο τόπος μας, να χρησιμοποιείται το όνομά του για να δηλωθεί η παταγώδης αποτυχία. Αλλά όχι μόνο αυτό: Ταυτόχρονα εξαπολύεται ο υπαινιγμός ότι η οικονομική χρεοκοπία ήταν απόρροια ενός μαζικού ηθικού εκπεσμού, μιας σχεδόν φυλετικής κατρακύλας.....

Ο μύθος της καθαρής φύσης

ΤΟ ΑΚΟΛΟΥΘΟ ΚΕΙΜΕΝΟ του ιταλού συγγραφέα Κλάουντιο Μάγκρις είναι απόσπασμα άρθρου του που δημοσιεύθηκε στην «Corriere della Sera».

Αυτές τις ώρες έχουμε μερικές φορές την εντύπωση ότι παρακολουθούμε το τέλος του κόσμου σε απευθείας μετάδοση: τα πελώρια κύματα, το νερό και η φωτιά, που στην Ιαπωνία καταστρέφουν τόσες ανθρώπινες ζωές, φτάνουν στα σπίτια μας. Ξαφνικά, απέναντι στη φύση -την οποία εμείς έχουμε τόσο εξουσιάσει, εκμεταλλευτεί, μολύνει- αισθανόμαστε όπως οι λιλιπούτειοι μπροστά στον Γκιούλιβερ. Τι είναι όμως αυτή η λεγόμενη φύση, στην οποία συχνά οι άνθρωποι αντιπαρατίθενται -άλλοτε με την αλαζονεία του κυρίαρχου και άλλοτε με την ανήσυχη ταπεινότητα του ένοχου καταστροφέα- σαν να μην αποτελούν και αυτοί μέρος της φύσης, σαν να μην είναι και αυτοί φύση, όπως είναι τα ζώα, τα φυτά ή τα κύματα; Οι φυσικές καταστροφές οδηγούν συχνά σε εμβριθείς ιερεμιάδες για την τιμωρημένη υπεροψία του ανθρώπου, ο οποίος έχει την αξίωση να κυριαρχήσει πάνω στη φύση, για την τεχνική που καταστρέφει τη ζωή. Κάθε καταστροφή είναι καλή αφορμή για να ασκήσουμε κριτική στην εμπιστοσύνη στην τεχνική και στην πρόοδο. (...) ....

Είναι εφικτή η "σωτηρία" με Λάθος Χάρτη;

του Μιμη Ανδρουλακη                                    «Ίσως ναι», λέμε για τον ατελή ή λάθος χάρτη με τον οποίο η ευρωζώνη διαχειρίζεται την κρίση χρέους της Ελλάδας και των άλλων περιφερειακών χωρών. Επί δέκα χρόνια στέλναμε μια νότα κινδύνου κόντρα στη μέθη και την ευφορία του φθηνού χρήματος, αλλά τώρα, αντίθετα, προέχει να αντιμετωπίσουμε την κουλτούρα του φόβου και την ψυχολογία της ερήμου. Στο Ε, Πρόεδρε!, την ύστατη προεκλογική προειδοποίηση κινδύνου, όταν τα σημάδια στην ελληνική πολιτική ζωή και στην απρόθυμη Γερμανία έδειχναν ότι θα πάμε με «Λάθος Χάρτη», υπενθυμίσαμε την παρακάτω διδακτική και αληθινή πολεμική ιστορία:
 
Ένα μικρό απόσπασμα στρατιωτών χάνεται στις Άλπεις μέσα στις χιονοστιβάδες, ενώ επιχειρούσε πολεμικούς ελιγμούς. Η χιονόπτωση συνεχίζεται επί μέρες, μαζί και οι χιονοστιβάδες. Η μονάδα καταγράφει όλους τους στρατιώτες στις απώλειες. Δεν υπήρχε πιθανότητα σωτηρίας τους. Έπειτα από μέρες το απόσπασμα εμφανίζεται σώο από ένα απρόβλεπτο σημείο. Το άναυδο Επιτελείο προσπαθεί να βγάλει άκρη. «Ένας στρατιώτης μας βρήκε έναν παλιό χάρτη στο σακίδιο του και έτσι ανακαλύψαμε το δρόμο», απάντησαν. Ο χάρτης μελετήθηκε προσεκτικά και αποκαλύφθηκε ότι ήταν μιας ορεινής περιοχής των Πυρηναίων και δεν είχε σχέση με τις Άλπεις. Με λάθος χάρτη βρήκαν το δρόμο τους. Ο λάθος χάρτης τους εμψύχωσε να μην παραλύσουν από φόβο, να εντείνουν τις αισθήσεις τους, να ανοίξουν τα μάτια τους, να διερευνήσουν πιθανά σενάρια απεγκλωβισμού τους και, τελικά, να διαχειριστούν με επιτυχία την αβεβαιότητα του προσανατολισμού τους......

Κούβα: Ενεκρίθη η "διόρθωση" του Σοσιαλισμού

Το 6ο συνέδριο του Κουβανικού Κομμουνιστικού Κόμματος ενέκρινε το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και ανοίγματος που προτάθηκε από τον πρόεδρο Ραούλ Κάστρο για να "διορθωθεί" το σοσιαλιστικό μοντέλο που βρίσκεται σε ισχύ εδώ και μισό αιώνα, σύμφωνα με επίσημα έγγραφα που δόθηκαν στη δημοσιότητα.
    Η ολομέλεια των 1.000 συνέδρων ψήφισε το πρόγραμμα, το οποίο περιλαμβάνει περίπου 300 μέτρα που αφορούν το άνοιγμα του ιδιωτικού τομέα, μειώσεις των θέσεων εργασίας στο δημόσιο τομέα, μειώσεις των κρατικών επιδοτήσεων, μορφές αυτοδιαχείρισης στις επιχειρήσεις, τους φόρους και την αποκέντρωση του κρατικού μηχανισμού.
    "Στον εκσυγχρονισμό του οικονομικού μοντέλου, ο σχεδιασμός θα έχει το προβάδισμα, αλλά θα λαμβάνει υπόψη τις τάσεις της αγοράς", αναφέρεται στην απόφαση που δημοσιοποιήθηκε από τον ιστότοπο Cubadebate.cu, στην οποία υπογραμμίζεται πάντως ότι "μόνον ο σοσιαλισμός είναι ικανός να νικήσει τις δυσκολίες και να διαφυλάξεις τις κατακτήσεις της επανάστασης"....

Κομίζοντας αναδιάρθρωση στην Αθήνα

Tου Πασχου Μανδραβελη

Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει τυφλός που δεν θέλει να βρει το φως του κι Ελληνας που δεν επιθυμεί την αναδιάρθρωση. Αν μπορεί να γίνει «φιλικά», δηλαδή δίχως σοβαρές επιπτώσεις για τη χώρα, όλοι θα την πανηγυρίζαμε, με πρώτη την κυβέρνηση, που θα είχε και πολιτικό όφελος από αυτή. Επομένως, όπως είναι αυτονόητο το «καλύτερα υγιής και πλούσιος, παρά άρρωστος και φτωχός», εξίσου αυτονόητο είναι το «καλύτερα με μικρότερο χρέος, παρά με μεγαλύτερο». Κάθε κουβέντα επ’ αυτού περιττεύει. Συμφωνούμε όλοι· δεξιοί, κεντρώοι, αριστεροί, παλαβοί και λογικοί, κυβερνητικοί κι αντικυβερνητικοί.

Η έκκληση, λοιπόν, για αναδιάρθρωση του χρέους έχει νόημα αν η αναδιάρθρωση δεν πρέπει να είναι «φιλική». Αν δηλαδή κάποιος πιστεύει ότι το κόστος ενός μονομερούς κουρέματος είναι μικρότερο από το όφελος, έχει καθήκον να πιέσει την κυβέρνηση να προχωρήσει. Μια έκκληση για «φιλική αναδιάρθρωση» δεν κομίζει απλώς γλαύκα στην Αθήνα· απευθύνεται και σε λάθος κοινό. Οι Ελληνες είναι πεπεισμένοι. Το θέμα είναι να πειστούν και οι Γερμανοί. Υπ’ αυτήν την έννοια, μια συνέντευξη του κ. Κώστα Σημίτη θα είχε νόημα αν γινόταν στη S­ddeutsche Zeitung....

Αφήστε την κρίση και πιάστε το μελίσσι

του Σταύρου Θεοδωράκη                 Διαφωνεί ο Σημίτης με τον Παπανδρέου. Η Λούκα με τον Παπακωνσταντίνου. Το «μισό» ΠΑΣΟΚ με το άλλο «μισό». Αν τώρα πάμε και στο υπουργικό, κάθε καρέκλα είναι και ένα δοβλέτι. Μόνο την λέξη «αποκρατικοποιήσεις» να πεις θα ακούσεις 15 διαφορετικές απόψεις (όσοι και οι υπουργοί). Και μέσα σε αυτό το χάος είναι δύσκολο να εκτιμήσεις ποιος έχει δίκιο. Υποψιάζομαι δηλαδή αλλά δεν είμαι και ο πλέον ειδικός οπότε αφήνω την δουλειά στον Βαρουφάκη και άλλους επαΐοντες. Αυτό νομίζω ότι πρέπει να κάνουν και οι υπουργοί αλλά και το υπόλοιπο πολιτικό δυναμικό της χώρας. Δεν μπορεί όλοι, αρμόδιοι και αναρμόδιοι, σχετικοί και άσχετοι, πληροφορημένοι και απληροφόρητοι να «μαλώνουν» κάθε μέρα για το κούρεμα, την αναδιάρθρωση, το ψαλίδισμα, την επιμήκυνση. Αφήστε που νομίζω ότι η… κρισιολογία έχει καταντήσει πλέον το άλλοθι για να μην κάνει κανείς την δουλειά του σε αυτή τη χώρα. Να κάνουμε εν ανάγκη ένα τοπικό πρωτάθλημα κρισιολογίας να συμμετέχουν 10 από το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου, δέκα από το «παλαιό ΠΑΣΟΚ», δέκα από την δεξιά πολυκατοικία και άλλοι τόσοι από την αριστερή και όλοι οι άλλοι να ασχοληθούμε με τα υπόλοιπα......

Σαν δούλοι

Του Κώστα Κάρη, Αυγή, 16.4.11

Ειναι δυνατόν να γίνονται όσα αποκαλύφθηκαν για φραουλοχώραφα κοντά στην Ανδραβίδα; Η ασφάλεια έκανε σωστά τη δουλειά της. Οι τοπικές αρχές τι έκαναν; Οι πληροφορίες ανέφεραν ότι ένας Έλληνας κρατά Ρουμάνους, τους εξαναγκάζει να εργάζονται στη συγκομιδή φράουλας και να ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες σε πρόχειρα νάυλον παραπήγματα που είχε φτιάξει. Οι αστυνομικοί της Ασφάλειας Αττικής -προέσεξτε, όχι της περιοχής- διαπίστωσαν ότι οι καταγγελίες ήταν πέρα για πέρα αληθινές. Απελευθέρωσαν 10 υπηκόους Ρουμανίας που εργάζονταν σε θερμοκήπια με φράουλες υπό την επίβλεψη των δραστών, ενώ ζούσαν σε παραπήγματα από χαρτόνι και πλαστικό. Εκεί δούλευαν και άλλοι 25 Ρουμάνοι που φοβισμένοι αρνήθηκαν να καταθέσουν....

Carthago delenda est!*

Της Χριστιάννας Λούπα                                  Θησείο. Οδός Αδριανού. Άνοιξη, απογευματάκι Δευτέρας. Πεζόδρομος, τραπεζάκια έξω. Παραγγέλνω καφέ, μονό ελληνικό. Το ωραιότερο κομμάτι της πρωτεύουσας απλώνεται μπροστά μου. Στα δεξιά ο ναός του Ηφαίστου, μοναχικός  δεσπόζει στο λόφο του. Αριστερά ο βράχος της Ακρόπολης, πάντα επιβλητικός και υποβλητικός, παρά τα απροσμέτρητα βάσανα που έχει υποστεί ανά τους αιώνες. Διακρίνω το Ερεχθείο, τον Παρθενώνα και έναν γερανό. Στους πρόποδες, τα Αναφιώτικα, απομεινάρι παλιάς αρχοντιάς ξεχασμένης και μακρινής εποχής. Ολόισια μπροστά μου, ανάμεσα στους δύο λόφους, ξεχωρίζει ένας τρίτος λόφος, εκείνος του Φιλοπάππου. Αδρές φιγούρες ανθρώπων που θαυμάζουν τη θέα, αχνοφαίνονται στην κορυφή του.

Μπροστά στα πόδια μου ακριβώς, απλώνεται η Αρχαία Αγορά. Καταπράσινη. Γεμάτη ελληνικά χρώματα και μυρωδιές. Πεύκα, αμυγδαλιές, χαρουπιές, ελαιόδεντρα, πικροδάφνες και διάφοροι θάμνοι ξεπροβάλλουν εδώ κι εκεί, δίπλα σε διάσπαρτες αρχαίες πέτρες από ερείπια. Χάρμα οφθαλμών, γαλήνη της ψυχής, ανάμεσα στο πολύβουο Θησείο και το πολυεθνικό Μοναστηράκι.....