Η Ελλάδα δίνει σήμερα την εικόνα μιας εκπτωχευμένης χώρας. Ερημα τα μαγαζιά και τα εστιατόρια, αποκαρδιωτικά τα «ενοικιάζεται» στις γυμνές τζαμαρίες, εκφοβιστικοί οι κενοί από αυτοκίνητα και ανθρώπους δρόμοι τα βράδια, άδεια τα ταξί, άφαντος ο προκλητικός πλούτος που μεσουρανούσε υπεράνω νόμων, πανίσχυρος, αφορολόγητος, τροφοδοτώντας την ελληνική καθημερινότητα με τα εντυπωσιακά συμπαρομαρτούντα της λάμψης του - τα σκάνδαλα, τις υπερβολές, τους μύθους του.
Τώρα τίποτα πλέον δεν σκανδαλίζει με την επιδεικτική παρουσία του.....
Δεν ρέει το χρήμα, δεν βγάζει μάτι η χλιδή. Δεν στήνονται ουρές παρά μόνο σε εστιατόρια με εκπτωτικά κουπόνια, σε στοκατζίδικα, σε μαγαζιά με ευκαιρίες. Δεν αστράφτουν πια στους δρόμους, επιθετικά, κυριαρχικά τα Cherokee, οι BMW cabrio, τα Cayenne, οι Chrysler, τα Range Rover, τα Lexus...
Μέρος αυτού του πλούτου έχει εκποιηθεί. Στελέχη επιχειρήσεων, ελεύθεροι επαγγελματίες, δημόσιοι υπάλληλοι, εργολάβοι οικοδομών, κρεοπώλες, σουβλατζήδες, πατωματζήδες με αυτοκίνητα αξίας 80.000 -180.000 ευρώ έτρεξαν να τα πουλήσουν στις μάντρες σε χαμηλότερη τιμή ή να τα επιστρέψουν στις εταιρείες χρονομίσθωσης υπό τον φόβο του τεκμηρίου, του ΦΠΑ, των φόρων πολυτελείας, των φόρων εταιρικών αυτοκινήτων, των υψηλότερων τελών κυκλοφορίας, των αυξήσεων στην τιμή των καυσίμων... Πολλοί, άπρακτοι, τα «σκότωσαν» στη μισή τιμή, στο παζάρι του Σχιστού. Και ξανάβγαλαν στην κυκλοφορία τα «μικρά» που είχε «επιβάλει» εις διπλούν η μονοζυγοποίηση...
Πολυτελή γιοτ πουλήθηκαν ή κατασχέθηκαν από τράπεζες. «Επεσε» η κίνηση στις σουίτες των ξενοδοχείων ελληνικών θερέτρων. Μειώθηκαν οι επισκέψεις σε μπουτίκ με επώνυμες φίρμες, σε κοσμηματοπωλεία, ακριβά εστιατόρια, εταιρείες εμπορίας σκαφών αναψυχής.
Ενα άλλο μέρος του πλούτου, του πλέον εύρωστου οικονομικά 10% του ελληνικού πληθυσμού, για λόγους κατ’ αρχήν αυτοπροστασίας, έχει αποσυρθεί διακριτικά από το προσκήνιο. Τα πολυτελή αμάξια, τα παλαιά και τα νέα (οι πωλήσεις αυτοκινήτων το α΄ 15ήμερο του Μαρτίου έπεσαν έως και 70% σε σχέση με το 2004, των πολυτελών έως και 80%, αλλά δεν μηδενίστηκαν) μένουν τώρα περισσότερο χρόνο στα γκαράζ. Οι «αποδράσεις» δεν γίνονται εντός, αλλά εκτός Ελλάδας, στην Κωνσταντινούπολη, το Παρίσι, τη Ρώμη, το Μιλάνο, αν κρίνει κανείς από την αξιοπρόσεκτη αύξηση στις αεροπορικές μετακινήσεις με business class. Η μικρή μερίδα των Ελλήνων που δεν φαίνεται να θίγεται τουλάχιστον άμεσα από την κρίση περιμένει, μαζεμένη, προσεκτική, τις εξελίξεις.
Ακόμη προσεκτικότερη, αφανής, σιωπηλή αναμένει, διασκορπισμένη ανάμεσα στα πάσχοντα εκπτωχευμένα πλήθη, η πολυάριθμη τάξη όσων υποπίπτουν στα συνήθη εθνικά αμαρτήματα, τη φοροδιαφυγή, την εισφοροδιαφυγή, την απόκρυψη από το κράτος του οικονομικού τους κέρδους. Γνωρίζουν πως το μυστικό μιας «αλώβητης» εξόδου από την κρίση έγκειται στο να καταφέρουν να γλιτώσουν από τη «λαίπαπα» της πρώτης αναστάτωσης, από τον πέλεκυ της πρώτης εφαρμογής των νόμων. Αν τα καταφέρουν, κανένας κίνδυνος δεν θα κρέμεται πάνω από τα κεφάλια τους. Η φοροεισπρακτική μηχανή δύσκολα θα εκτραπεί από την ευρεία, βαθιά πεπατημένη. STEVENIKO
kathimerini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου