Κοιτάζοντας μέσα από τη γυάλα

Albert Lauren: Monster People

Tης Καίτης Βασιλάκου                 Είναι καιρός τώρα που έχω συνειδητοποιήσει ότι ζω μέσα σε μια γυάλα. Το ίδιο και οι περισσότεροι φίλοι μου. Όταν συναντιόμαστε, μιλάμε για πολλά και διάφορα, συνήθως συμφωνούμε, πότε-πότε διαφωνούμε, αλλά πάντως χρησιμοποιούμε την ίδια γλώσσα, έχουμε τις ίδιες αξίες και  σχηματίζουμε έτσι σιγά-σιγά  τη σφαλερή εντύπωση ότι όλοι οι άνθρωποι είναι λίγο πολύ σαν εμάς.

Το πώς σκέφτεται γενικά ο κόσμος το μαθαίνουμε από τα ΜΜΕ και αυτό είναι πολύ βλαβερό, γιατί δεν το μαθαίνουμε σωστά. Εκτός αυτού, όταν ακούμε για φονικά, ασέλγειες, βιασμούς, χειροδικίες, νομίζουμε ότι κάποιοι λίγοι ανάμεσά μας έχουν μια σκοτεινή ψυχή, αλλά πάντως οι περισσότεροι  είναι σαν κι εμάς, δηλαδή άνθρωποι φιλήσυχοι, ακίνδυνοι και με ήρεμα συναισθήματα.
Μια ιδέα κάπως καλύτερη για τον κόσμο παίρνουμε ίσως διαβάζοντας τα κείμενα και τα σχόλια που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Ειδικά στο face book προσπαθούμε βέβαια όλοι να δείξουμε την καλύτερη πλευρά του εαυτού μας, ωστόσο, αν οι ηλεκτρονικοί μας συνομιλητές είναι πολλοί και διάφοροι, έχουν διαφορετικές ηλικίες, επαγγέλματα, μόρφωση, κοινωνικό επίπεδο, πολιτική ιδεολογία, τότε μπορούμε να πάρουμε μια μικρή ιδέα του πώς είναι, τι σκέφτεται και τι θέλει ο κόσμος που ζει και κινείται έξω από το σπίτι μας....

Παίδεψέ το λίγο!

Του Θανάση Σκόκου               Σε   όλους άρεσε  «Το κουδούνι»!  Όλοι θαυμάσαμε την αφοπλιστική απλότητα του κοινωνικού μηνύματος που θεωρήσαμε ότι αποπνέει. Ελάχιστοι όμως σκεφτήκαμε, μια εξαίρεση ο φίλος μου Γιάννης, να ψάξουμε τον «ιδιοκτήτη» Power Line. Έτσι θα βλέπαμε ότι πρόκειται για ένα από τα ακραία blogs των ρεπουμπλικάνων των ΗΠΑ που δεν δίστασε να κατηγορήσει τον G.W. Bush ως «ανεπαρκώς συντηρητικό». Προφανώς ο κοινωνικός στόχος  του βίντεο είναι «όχι φόρους για κοινωνικές δαπάνες». Εμείς όμως το ποστάραμε γιατί μάλλον πιστέψαμε ότι ταίριαζε στο δικό μας πρόβλημα.

Υποκύψατε στις εκκλήσεις μέσω mails των ποικιλώνυμων πριγκίπων της Ζαμούντα δίνοντας pin και τραπεζικούς λογαριασμούς για να σας εμβάσουν τα εκατομμύρια δολάρια που ήθελαν να σώσουν από τον σφετεριστή του θρόνου θείο τους; Όχι; Μπράβο σας!  Την έχουν όμως πατήσει χιλιάδες αφελείς στην υφήλιο , χάνοντας αρκετά χρήματα. ......

Ζαπατίστας: 18 χρόνια εξέγερσης και αντίστασης

Της Marcela Salas Cassani

Εκατοντάδες ακτιβιστές και πανεπιστημιακοί από όλο τον κόσμο συγκεντρώθηκαν στο Διεθνές Σεμινάριο “Πλανήτης Γη: Αντι-συστημικά Κινήματα” για να συζητήσουν τη σημασία της εξέγερσης των Ζαπατίστας, το 1994, στη 18η επέτειό της. Στο πλαίσιο των λαϊκών εξεγέρσεων που έχουν ξεσπάσει αυτό το χρόνο σε όλη την υδρόγειο, το σεμινάριο που πραγματοποιήθηκε από τις 30 Δεκεμβρίου μέχρι τις 2 Ιανουαρίου στο San Cristobal de las Casas, στην Chiapas, κατέληξε στο συμπέρασμα, μαζί με τον πορτογάλο κοινωνιολόγο Boaventura de Sousa Santos, ότι φαίνεται εκ των υστέρων ότι η επιρροή των Ζαπατίστας έχει γίνει τόσο ισχυρή ώστε «κανείς δεν μπορεί να δει την αριστερά ή τον αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό, χωρίς αυτό το σημείο αναφοράς».

Ο De Sousa Santos δήλωσε ότι η εκρηκτική εμφάνιση του Ζαπατιστικού Στρατού Εθνικής Απελευθέρωσης (EZLN) στη σκηνή, την 1 Γενάρη του 1994, ήταν η πρώτη σημαντική στιγμή της παγκόσμιας αντίστασης στο νεοφιλελευθερισμό. Η εξέγερση έκανε ορατούς τους αυτόχθονες αγώνες που αναπτύσσονταν από τη δεκαετία του ’80 στη Λατινική Αμερική και σύντομα έγινε προάγγελος και άλλων κινημάτων....

Απορώ.

Του Γιάννη Μακριδάκη

Απορώ. Δεν έχουν σκεφτεί ποτέ τον ενδεχόμενο θάνατο; Απορώ ειλικρινά. Τι κάνουν, τι παριστάνουνε καθημερινά οι άνθρωποι αυτοί; Ντυθήκανε με γραβάτες και σακάκια, πιάσανε και θέση ψηλά, στην εξουσία επί των ανθρώπων και νομίζουνε τι; Πως είναι ανώτεροι; Από ποιον; Μα τον θεό δεν καταλαβαίνω τίποτα. Πώς γίνεται να συμβαίνει όλο αυτό σκέφτομαι, κι αν είμαι εγώ, ο βλαξ, σε δρόμο παλαιό κι αδιέξοδο αναρωτιέμαι. Αν έχω μείνει τόσο πίσω και δεν έμαθα κάτι που ξέρουνε αυτοί, διότι σαν αιώνιους κι αθάνατους τους θωρώ να φέρουνται. Ειλικρινά απορώ και δεν ξέρω ποιόνε να ρωτήσω.       Κάθε απόγευμα βγαίνω και περπατάω με τούτο το ερώτημα να γυρνοβολά βασανιστικά μες το μυαλό μου σα σκυλί που το δέσανε με σκοινί κοντό στο δέντρο και φύγανε οι αφέντες του για μέρες...

Γη , μπλέ μάρμαρο

NASA: υπερυψηλής ανάλυσης φωτογραφία της Γης
Η NASA δημοσίευσε μια νέα εικόνα της σειράς "Blue Marble" (μπλε μάρμαρο), η οποία απεικονίζει τη Β. Αμερική. Αυτή διατίθεται δωρεάν για download σε ανάλυση 8.000x8.000 pixels.(kλικ στον πιό κάτω σύνδεσμο της NASA)
Η φωτογραφία τραβήχτηκε το 2012 από το δορυφόρο Suomi NPP και η απεικόνιση των λεπτομερειών είναι απίστευτα καλή. mylefkada
Πηγή:   NASA Goddard Flickr

Η Naomi Klein για την κυβέρνηση Παπαδήμου

Συνέντευξη: Η Naomi Klein για την κυβέρνηση Παπαδήμου from ThePressProject on Vimeo.

Βρετανία: ΑμεΑ σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη διαβίωση τους

Ένας από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους του Λονδίνου έκλεισε χθες από άτομα σε αναπηρικά καρότσια.
Διαμαρτύρονταν για την κακή διαβίωση τους μετά τις μεταρρυθμίσεων της Κυβέρνησης.
Τα μέλη της ομάδας δράσης ακτιβιστών UK Uncut και άλλες αναπηρίες φώναζαν, κυμάτιζαν....

σημαίες και χτυπούσαν τα τύμπανα στη μέση της Oxford Circus, κλείνοντας και την Regent Street.....

Πέτρες στο βυθό.

Του Γιωργου Πηττα       Η εβδομάδα που φεύγει αφήνει αύρα, μαύρη.

Θα πάρει καιρό ίσαμε να γκριζάρει, κι’ ακόμα περισσότερο μέχρι να ξεδιαλύνει, να σπάσει σε κόκκους, και να αφήσει το λευκό να φανεί.

Να γίνει ξανά, Τοπίο στην ομίχλη.

Το πένθος που διαπερνά τους Έλληνες δεν έχει να κάνει με το αν όλοι παρακολουθούσαν εκστατικοί τις ταινίες του Αγγελόπουλου. Καθόλου.

Το πένθος αυτό έχει να κάνει με τη θανάσιμη μοναξιά των Ελλήνων στη βαθύτερη κρίση που έχει περάσει η χώρα τους από τη λήξη του εμφυλίου. Διάβαζα τα σχόλια πολλών πολιτών στις ηλεκτρονικές εκδόσεις εφημερίδων.

Ήταν πολλοί, πάρα πολλοί εκείνοι που ένιωσαν την ανάγκη να εκφράσουν δημόσια θλίψη και παράλληλα να εξομολογηθούν με χαμηλότονες εκφράσεις, σα να δήλωναν αμαρτία, πως είτε δεν είχαν δει καμία ταινία του, είτε συχνά δυσκολεύονταν να τον παρακολουθήσουν. Παρόλα αυτά, όλοι, εξέπεμπαν έναν σπαραγμό:

«Που πας και μας αφήνεις;» «Τώρα φεύγεις;» «Δεν έμεινε κανείς πια να μιλήσει για μας» .....

ΕΝΑΝΤΙΟΝ

Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης, απ΄ όπου και αν προέρχεται. Δεν υπάρχει πιο χυδαία φιλοδοξία, απ’ το να θέλουμε να ξεχωρίζουμε. Αυτό το απαίσιο «υπείροχον έμμεναι άλλων», που μας άφησαν οι αρχαίοι.

Είμαι εναντίον των βραβείων, γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Βραβεύω σημαίνει αναγνωρίζω την αξία κάποιου κατώτερου μου -και κάποτε θα πρέπει να απαλλαγούμε από την συγκατάβαση των μεγάλων. Παίρνω βραβείο σημαίνει παραδέχομαι πνευματικά αφεντικά -και κάποτε θα πρέπει να διώξουμε τα αφεντικά από τη ζωή μας.

Είμαι εναντίον των χρηματικών επιχορηγήσεων. Σιχαίνομαι τους φτωχοπρόδρομους που απλώνουν το χέρι τους για παραδάκι. Οι χορηγίες μεγαλώνουν την μανία μας για διακρίσεις και τη δίψα μας για λεφτά· ξεπουλάνε την ατομική ανεξαρτησία μας.....

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ ΓΙΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ !...

Αναδημοσιευση απο ΛΟΓΟΠΛΟΚΙΕΣ    Σ΄ αυτή την ωμά εκβιαστική και τρομοκρατική συμπεριφορά της τρόϊκας, η χώρα κι ο λαός της είναι ανυπεράσπιστοι, καθώς το πολιτικό προσωπικό - οι εκπρόσωποι - από δω το πάνε, από κει το φέρνουν, όλο στη διαπίστωση, πως "είμαστε σε δεινή διαπραγματευτική θέση..." καταλήγουν κι όλο πιο κάτω κατεβάζουν τα βρακιά τους, μπροστά στους χοντρομαλάκες και τα κωλόπαιδα με τα κουστούμια και τα ταγέρ.

Ο μόνος παράγοντας, που θα μπορούσε να μπει στη μέση, ν΄ ανακόψει το ρεσιτάλ αναίδειας και την αποικιοκρατική συμπεριφορά των υπαλληλίσκων των τοκογλύφων δανειστών μας, είναι ο λαός, αυτός, όμως, έχει παροπλισθεί, έχει απηυδήσει κι έχει μπει στην άκρη.....

"Ποτέ πια" - 67 χρόνια μετά

Tης Χριστιάννας Λούπα                   Άουσβιτς. 27 Ιανουαρίου 1945.

Όταν τα ρωσικά στρατεύματα μπήκαν στο στρατόπεδο του Άουσβιτς και είδαν καπνό να βγαίνει από τα φουγάρα και μία περίεργη οσμή – η μυρωδιά της καμένης σάρκας – γέμισε τα ρουθούνια τους, δεν μπορούσαν ασφαλώς να φανταστούν τι ακριβώς συνέβαινε, γιατί κανένας υγιής νους δεν ήταν δυνατόν να συλλάβει αυτό που η νοσηρή εφευρετικότητα και ο διεστραμμένος νους των αρχιτεκτόνων του Ολοκαυτώματος είχε επινοήσει για την εξαφάνιση των πτωμάτων. Πράγματι, τα κρεματόρια – όσα δεν είχαν προλάβει να καταστρέψουν οι SS - κάπνιζαν ακόμα…

Το καλοστημένο αυτό εργοστάσιο μαζικής γενοκτονίας, που σαν πρώτη ύλη χρησιμοποιούσε ανθρώπινες ζωές, χτίστηκε το....

Τρόικα: «κόψτε τα προνοιακά επιδόματα»!

Δήμητρα Ευθυμιάδου

Σταματημό δεν έχουν οι οδηγίες που δίνουν πλέον με προσβλητικό ύφος πια οι δανειστές μας. Στο στόχαστρο τους πλέον τα προνοιακά επιδόματα τα οποία ζητούν να «κουρευτούν» δεόντως προκειμένου να εξοικονομηθούν κονδύλια.
Ποιοι θα τα χάσουν;
Μόνο στα απαραίτητα επιδόματα και σε όσους τα έχουν μεγάλη ανάγκη ζητά η τρόικα να περιορισθεί η ελληνική κυβέρνηση. Γι αυτό και η ηγεσία του υπουργείου Υγείας τις τελευταίες ώρες κάνει υπολογισμούς για το ποιοι θα χάσουν και ποιοι θα κερδίσουν από αυτή τη διαδικασία.
Σήμερα περίπου 250.000 άνθρωποι λαμβάνουν προνοιακό επίδομα....

Xρόνης Μίσσιος: H κοινωνία δείχνει να έχει πάθει εγκεφαλικό!

  "Για πρώτη φορά, ζω σε μια κοινωνία, η οποία δείχνει να 'χει πάθει εγκεφαλικό! Δεν αντιδρά με τίποτα!" ο Χρόνης Μίσσιος, μιλά εφ' όλης της ύλης, στην Κρυσταλία Πατούλη, για τη σημερινή κατάσταση της χώρας, τονίζοντας μεταξύ άλλων, ότι "πρέπει να αντιληφθούμε ποιά είναι η ουσία και το νόημα της ζωής! Δηλαδή, δεν γίνεται αντί να ζούμε, να προσπαθούμε να επιβιώσουμε!" και προτείνοντας "να πάρουμε τα βουνά, να ξαναεποικήσουμε την Ελλάδα". H κρίση που περνάμε, είναι πολυεπίπεδη, δεν είναι μονάχα οικονομική. Oυσιαστικά είναι κρίση αξιών και χρεοκοπίας του λογοκρατούμενου και τεχνοκρατικού πολιτισμού μας. Τους κινδύνους για την οικολογική κρίση, πια, του πλανήτη, δεν τους αμφισβητεί κανείς, και όλο και περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν την ανάγκη να στρατευτούν σε τέτοιου είδους προσπάθειες για να σώσουν ή να βελτιώσουν το περιβάλλον. Αυτό, όμως, είναι το ένα μέρος: Ο περιβαλλοντολογικός ακτιβισμός.....

ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ

Αδυνατώ να καταλάβω γιατί οι άνθρωποι συνεργάζονται με το κράτος. Γιατί πληρώνουν οτιδήποτε τους επιβληθεί, γιατί σκύβουν το κεφάλι. Γιατί προσκυνούν όσα τους καταρρακώνουν την αξιοπρέπεια. Οι πρεσβευτές του καπιταλισμού, πέταξαν τα δημοκρατικά προσωπεία και έδειξαν τα αποκρουστικά τους πρόσωπα. Οποιαδήποτε πρόσχημα για κοινωνική\ταξική ειρήνη κατέρρευσε.

Δεν χρειαζόμαστε κανένα αφεντικό. Ούτε πρέπει να νιώθουμε την ανάγκη να έχουμε κάποιον από πάνω μας, για να προσέχει κάθε κίνησή μας. Δεν πρέπει να αναγνωρίζουμε κανέναν από αυτούς που το σύστημα εξυψώνει ως σημαντικούς. Αυτοί παίζουν τον ρόλο του μεσολαβητή (καθεστωτικοί δημοσιογράφοι, υποτιθέμενες πνευματικές αυθεντίες), ώστε να μας πείσουν να “προσαρμοστούμε” και να πειθαρχήσουμε. Πιο εύκολα ξεπουλιέσαι, όταν δέχεσαι ψίχουλα από αυτόν που σχεδιάζει να κάνει την ζωή σου μαριονέτα....

Ανάπηρη πόλη....

Εύα Μανωλαράκη     Η Αθήνα είναι μια ευρωπαϊκή πόλη, ή τουλάχιστον έτσι θέλει να συστήνεται και ας μην έχει τις προϋποθέσεις και την υποδομή μίας ευρωπαϊκής πόλης. Μπορεί να έχει χίλια πλεονεκτήματα  αλλά έχει άλλα τόσα μειονεκτήματα και το βασικότερο είναι πως είναι πλήρως αφιλόξενη για τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες. Μπάρες για αναπηρικά καροτσάκια και ειδικές διαδρομές για τυφλούς έχουν στηθεί άναρχα και περισσότερο δυσκολεύουν παρά διευκολύνουν την μετακίνηση των ανάπηρων.

Πάνω σ’ αυτό το θέμα βασίστηκαν και ο Ανιές Σκλάβος και Στέλιος Τατάκης και δημιούργησαν την ταινία μικρού μήκους με τίτλο «Εxtreme Walks» στην οποία στα πλαίσια ενός video game παρουσιάζουν τις δυσκολίες μίας τυφλής κοπέλας να περπατήσει στην πόλη με ασφάλεια...

Η μακροβιότητα κοστίζει ακριβά

Του Ρούσου Βραννά

Με ημίμετρα...

... και παλινωδίες αντιδρούν σήμερα οι πολιτικές ηγεσίες στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ στην κατάσταση που έχει δημιουργηθεί μετά την κρίση. Οχι πως δεν έχουν σχέδιο. Εχουν. Και αυτή η κρίση προσφέρεται σαν μεγάλη ευκαιρία για την εφαρμογή του. Ομως είναι τόσο ριζικό, που οι πολιτικές ηγεσίες διστάζουν μπροστά στις αντιδράσεις που θεωρείται βέβαιο πως θα συναντήσουν. Επειδή αυτό το σχέδιο περιλαμβάνει την ανατροπή ενός κοινωνικού συμβολαίου που εδώ και χρόνια οι λαοί έπαιρναν ως δεδομένο.

Το κοινωνικό...

... συμβόλαιο με το οποίο ζούμε σήμερα συμφωνήθηκε σε μια εποχή που οι άνθρωποι (κυρίως οι άνδρες) εργάζονταν μέχρι τα 65 και πέθαιναν πριν κλείσουν τα 70. Σήμερα πεθαίνουν μετά τα 80....

Σκάκι

Toυ Γκασμεντ Καπλανι      Καθόμουν χθες σε καφετέρια στα δυτικά προάστια. Διάβαζα το «Ημερολόγιο ενός ευαίσθητου killer» του Luis Sepulveda, πίνοντας έναν εσπρέσο. Με πλησιάζει ένας κύριος γύρω στα εβδομήντα περίπου. Καρό πουκάμισο, μαύρο παντελόνι και ένα πρόσωπο από αυτά που έχουν πάντα μάτια χαμογελαστά. «Συγνώμη κύριε μήπως παίζετε σκάκι;» με ρωτάει. «Όχι» απαντώ κάπως ξαφνιασμένος. «Εντάξει» λέει χαμογελώντας και προχωράει πιο πέρα. Ρώτησε δυο – τρεις άλλους πελάτες αλλά ούτε εκείνοι έπαιζαν σκάκι. Το κουτί με το σκάκι το κρατούσε στο χέρι του και ήθελε να μοιραστεί με κάποιον θαμώνα την μοναξιά, τις σκέψεις, το πάθος του για το σκάκι. Αφού έψαξε και δεν  βρήκε συμπαίκτες κάθισε σε ένα τραπέζι, άνοιξε το κουτί και άρχισε να αραδιάζει την Βασίλισσα, τον Βασιλιά, το Άλογο... Ήταν η πρώτη φορά στην ζωή μου που μετάνιωσα για το ότι δεν έμαθα σκάκι. Αυτή η πρόσκληση να μοιραστούμε το παιχνίδι είναι ο,τι καλύτερο μου έχει συμβεί τελευταία σε αυτή την πόλη    Υπάρχουμε….. Συνυπάρχουμε;   

Συλλυπητήρια του Δήμαρχου Λευκάδας για τον θάνατο του Θ. Αγγελόπουλου

ΔΗΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ

Λευκάδα, 25 Ιανουαρίου 2012

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

για την απώλεια του Θόδωρου Αγγελόπουλου

Ένας μέγιστος σκηνοθέτης, ένας παγκόσμιος κινηματογραφιστής, ένας ποιητής της 7ης Τέχνης έφυγε τραγικά από τη ζωή. Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος ήρθε στη Λευκάδα το 1975 σε δύσκολες εποχές για το τόπο, γύρισε σκηνές από το «Θίασο» με τη συμμετοχή των απλών Λευκαδιτών και ανέδειξε το νησί.

Το Μάρτιο του 2010 επέστρεψε στη Λευκάδα για να τιμηθεί από την Κινηματογραφική Λέσχη του Ορφέα και να ανακηρυχθεί Επίτιμος Δημότης από το Δήμο Λευκάδας.

Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του και στον κόσμο της 7ης Τέχνης.
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ Π.Κ. ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΑΔΑΣ
ΚΩΣΤΑΣ Α. ΑΡΑΒΑΝΗΣ      My Lefkada 

CUT

Του Γιωργου Πηττα    Δεν τον γνώριζα προσωπικά.
Για να πεις «γνωρίζω» κάποιον πρέπει να τριφτείς μαζί του αρκετά.    Ωστόσο, κρατώ ένα στιγμιότυπο χαρακτηριστικό θαρρώ: Ήταν πριν από πολύ λίγα χρόνια, 2, άντε 3. Βρισκόμουν στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος για να επιστρέψω στην Κύπρο, είχα φτάσει αρκετά νωρίτερα και έκοβα βόλτες. Βρέθηκα στον χώρο των αφίξεων.

Ήταν αργά τη νύχτα και δεν κυκλοφορούσε πολύς κόσμος στην αναμονή. Χάζευα. Το βλέμμα μου, στυλώθηκε σε μία κάπως γνώριμη φιγούρα που εκείνη τη στιγμή έβγαινε από τις αφίξεις. Ένα γκρι μπλε πουλόβερ, μπλε μπουφάν , μπλουτζίν, και στον ώμο ένα μικρό  φτηνό υφασμάτινο σακ βουαγιάζ.

Θα μπορούσε –ενδυματολογικά- και σύμφωνα με τα «στερεότυπα» να είναι οικονομικός μετανάστης....

Θόδωρος Αγγελόπουλος (A tribute to filmography Theo Angelopoulos)

                                      Ενα κινηματογραφικό ταξίδι μέσα απο το φακό του Θ. Αγγελόπουλου.

Συνέντευξη Θ. Αγγελόπουλου στην Στάθη Ειρήνη .
"Κάθε ταινία είναι μια σημαντική ανθρώπινη περιπέτεια...

Οι φάρμες της ντροπής

Οι φάρμες της ντροπής - Κλουβιά του μαρτυρίου. Με αυτό το πρωτοσέλιδο, το ένθετο Real Planet της εφημερίδας Real News την Κυριακή 22/1/2012 ενημέρωσε με ένα δισέλιδο ρεπορτάζ τους αναγνώστες για τα παράνομα εκτροφεία-βιομηχανίες αναπαραγωγής σκύλων που βρίσκονται σε όλη την Ελλάδα. Διαβάστε το άρθρο της Έφης Λάσκα, αποκλειστικά στο adespoto.gr.

Κυκλώματα θησαυρίζουν από τις μαζικές αναπαραγωγές καθαρόαιμων σκύλων, καταγγέλουν στη Real Planet φιλοζωικές οργανώσεις. Τα ζώα κρατούνται σε άθλιες συνθήκες μέσα σε συρμάτινα κλουβιά ανά ζευγάρια, με μοναδική αποστολή να γεννούν ασταμάτητα.

''Τέτοια εκτροφεία υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα, τα περισσότερα είναι σε δυσπρόσιτες περιοχές. Είναι πάρα πολλά, αλλά δεν μπορούμε να ξέρουμε πόσα ακριβώς, γιατί είναι παράνομα. Στην Αττική υπάρχουν στα Μέγαρα, στο Κορωπί, στα Καλύβια και σε άλλες περιοχές των Μεσογείων'', εξηγεί η Ιρις Καλφοπούλου, μέλος της Πανελλήνιας Φιλοζωικής Ομοσπονδίας....

Μαφία: Το τέλος της μικρής βυζαντινής μας πόλης;

Του Βασίλη Κεχαγιά

Τελικά, τι είναι καλύτερο; «Να πέφτεις από τα σύννεφα» ή «να πέφτεις από τα μπαλκόνια»; Διότι, τελευταία, στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης μοιάζει να είναι απείρως οδυνηρότερο το πρώτο από το δεύτερο. Ίσως επειδή η συγκεκριμένη κοινωνία διαθέτει στις τάξεις της τον πρωταθλητή της πτώσης από μπαλκόνι, τον Χρήστο Ζαχόπουλο. Ωστόσο, θα σύστηνα στους αγαπητούς συμπολίτες μου να μην πέφτουν από μπαλκόνια, μια που υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να σκοτωθούν. Αντίθετα καμιά «πτώση από τα σύννεφα» δεν στοίχισε ανθρώπινη ζωή.        Tην ώρα που η βυζαντινοβριθής κοινωνία της Θεσσαλονίκης (με λίγο από θρησκευτικό Βυζάντιο και πολλούς βυζαντινισμούς) «πέφτει από τα σύννεφα», ο Λεωνίδας πρόλαβε να πέσει από το μπαλκόνι, και με το κρανίο του ανοιχτό καταμεσής της Μητροπόλεως διαψεύδοντας τους πολλούς «πιστούς» της γειτονιάς μας....

Η κοινωνική παγωνιά

Του Τάκη Θεοδωρόπουλου

Ακόμη κι αν υποθέσουμε πως η Ελλάδα γλιτώνει απ' τη χωματερή της άτακτης χρεοκοπίας, μένει μια παράμετρος που η πολιτική είναι ανίκανη να αντιμετωπίσει. Είναι η παράμετρος της αξιοπιστίας. Και δεν αναφέρομαι στην περίφημη αξιοπιστία απέναντι στους εταίρους μας, αναφέρομαι κυρίως στην αξιοπιστία απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό, σ' αυτό το ελάχιστο «πίστης» που απαιτείται για να μπορέσει να αποκατασταθεί η κοινωνική συνοχή.

Λέξη φάντασμα, θα έλεγε κάποιος ψυχαναλυτής...
Την ανέφερα ήδη τρεις φορές μέσα σε δύο φράσεις και είμαι κιόλας έτοιμος για την τέταρτη. Η δυσπιστία και η καχυποψία που διακατέχει την καθημερινότητά μας μόνο μ' αυτήν που κυκλοφορούσε στα χρόνια της χούντας μπορεί να συγκριθεί. Τότε δεν τολμούσες να «ανοιχτείς» γιατί φοβόσουν τον χαφιέ που μπορεί να κρυβόταν κάτω από τον αδιάφορο περαστικό....

Χαλυβουργία: μια απεργία για το μέλλον της οικονομίας

Του Πέτρου Λινάρδου-Ρυλμόν

Η διαχείριση της οικονομίας από την κυβέρνηση Παπαδήμου έχει εγκαταλείψει το στόχο τής προοδευτικής μείωσης του δημόσιου χρέους, όπως έχει εγκαταλείψει την επιδίωξη του συντονισμού των διαφόρων πολιτικών για τη σταθεροποίηση της οικονομίας. Ακόμα κι αν ολοκληρωθεί η διαδικασία της εθελοντικής ανταλλαγής ομολόγων (PSI) και υπάρξει μια νέα δανειακή σύμβαση που θα αυξήσει φυσικά το χρέος, το αδιέξοδο της υπερχρέωσης θα εκδηλωθεί αργά ή γρήγορα.

Σε αυτές τις συνθήκες, τόσο οι πολιτικές....

Το Νησί

Το νησί σου
το νησί μου
στα βράχια του θα χτυπηθώ
- σε κάθε σου “σ αγαπώ” -
κομμάτι κομμάτι θα αφήσω τη σάρκα μου
μέχρι η ψυχή μου να μείνει γυμνή.

Θα έχει πέσει ο ήλιος,
μικροί φτερωτοί άγγελοι θα κατέβουν απ’ τον ουρανό,
θα την αγκαλιάσουν και θα την παραδώσουν στα πόδια σου.

Εσύ γυμνή,
στο σημείο ακριβώς που σε άφησα,
θα χύσεις το κρασί που κρατάς έναν αιώνα στο αριστερό σου χέρι,....

Η Σαρία στο... εδώλιο!

Tης Χριστιάννας Λούπα     Με ιδιαίτερo ενδιαφέρον πληροφορηθήκαμε πρόσφατα τις δηλώσεις περί Σαρίας του αναπληρωτή υπουργού Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας κ. Σωκράτη Ξυνίδη, σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησε στα ΜΜΕ της Θράκης στις 9 Ιανουαρίου. Συγκεκριμένα, ο αναπληρωτής υπουργός δήλωσε μεταξύ άλλων ότι το καινούργιο νομοσχέδιο είναι μια γέφυρα μέχρι την οριστική κατάργηση των δικαστικών αρμοδιοτήτων των μουφτήδων.

Ας ρίξουμε όμως μια ματιά στο ιδιαίτερο νομικό καθεστώς που ισχύει σε μια ολόκληρη περιφέρεια της Ελλάδας. Όσο κι αν ακούγεται παράξενο, η απονομή Δικαιοσύνης για τους μουσουλμάνους της Θράκης είναι αρμοδιότητα του μουφτή, ενός ιεροδίκη δηλαδή χωρίς τις παραμικρές νομικές γνώσεις, ο οποίος εφαρμόζει τη Σαρία, δηλαδή τον ιεροϊσλαμικό νόμο.

«Σε χωρίζω, σε χωρίζω, σε χωρίζω», μπορεί ο μουσουλμάνος σύζυγος να πει μπροστά στο μουφτή κι έτσι απλά να βγει το διαζύγιό του, σύμφωνα με τη Σαρία  που, μολονότι ακόμα και στην Τουρκία έχει καταργηθεί από το 1926, στη Δυτική Θράκη εξακολουθεί να διακυβεύει το Οικογενειακό και Κληρονομικό Δίκαιο των Ελλήνων μουσουλμάνων....

Όπως και να το κάνουμε...

Όπως και να το κάνουμε, το να κοιμάσαι σε χαρτόκουτο σε αρχαιοπρεπές υπαίθριο θέατρο είναι άλλη αίσθηση και αποδεικνύει ότι όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες, οι δανειστές μας ζούσαν σε σπηλιές. Η φωτογραφία είναι από την Πλ. Κουμουνδούρου και αν προσέξει κανείς, θα διακρίνει και ένα αναπηρικό καροτσάκι...     Η ΑΥΓΗ   

 Palmografos.com

Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει.Ρε.

Του Γιωργου Πηττα Πληκτρολόγησα στον υπολογιστή «κύκλωμα παιδεραστίας» στην ελληνική γλώσσα και, έχασα τον λογαριασμό από τις αναφορές που ξεπετάχτηκαν.

Πληκτρολόγησα ξεχωριστά και άλλες λέξεις: Διαφθορά, διασπάθιση, εκβιαστές, τοκογλύφοι, μετανάστες –εκμετάλλευση, παιδική πορνεία, πολιτική αλητεία, κ.α.

Σε κάθε περίπτωση, η οθόνη μου κυριολεκτικά μπουμπούκιαζε με την παραγωγικότητα της νεοελληνικής κοινωνίας και των συχνά υψηλά ισταμένων εκπροσώπων της.

Πολιτευτές, στελέχη, δικαστές, παπάδες, στρατιωτικοί, γραφειοκράτες, ελεγκτές, αστυνομικοί και δίπλα σε αυτούς....

Η γλυκόπικρη γεύση της σοκολάτας

Γράφει η Μαρία Φωτεινού.

Theobroma δηλαδή «Η τροφή των θεών» ήταν η πρώτη ονομασία που δόθηκε από το Σουηδό βοτανολόγο Linnaeus για το γνωστό σε όλους μας κακάο. Οι Μάγια από το 600μ.Χ. ακόμα, γνώριζαν τα μυστικά της καλλιέργειας του κακαόδεντρου. Οι κόκκοι του θεωρούνταν πολύτιμοι, αφού χρησιμοποιούνταν ως νόμισμα, ως προσφορά στους βασιλείς και βέβαια στις θρησκευτικές τελετές.
Στην Ευρώπη ήρθε από τους Ισπανούς το 1519μ.Χ. και το ταξίδι της γευστικής κατάκτησης όλης της ηπείρου και βέβαια ολόκληρου του κόσμου συνεχίστηκε για να φτάσουμε στο σήμερα όπου η σοκολάτα αποτελεί μία από τις δημοφιλέστερες τροφές.
Είδη σοκολάτας
Ανάλογα με την περιεκτικότητα κάθε πλάκας σοκολάτας σε κακάο....

Ο «Μυκηναίος πολεμιστής της Αμφιλοχίας» και άλλα «προϊστορικά» ευρήματα της Αιτωλοακαρνανίας

Πρώτοι εγκαταστάθηκαν στην Αιτωλοακαρνανία οι Κεφαλήνες και οι Μεγανησιώτες.

Γράφει ο συγγραφέας, κ. Γιώργος Λεκάκης, www.lekakis.com

Κατά τις εργασίας της Ιονίας Οδού, για την παράκαμψη του Αγρινίου, στην θέση Κουβαράς, μεταξύ Φυτειών-λίμνης Αμβρακίας-Αμφιλοχίας, ευρέθη αρχαιότατος τάφος (χρονολογήθηκε στα τέλη του 10ου π.Χ. αι.) με κτερίσματα, όπως ένα χάλκινο ξίφος (0,94 μ.), ένας χρυσός κύλικας, όλη η αρματωσιά του νεκρού – που ονομάσθηκε συμβολικώς ο «Μυκηναίος πολεμιστής της Αμφιλοχίας» - ένα μικρότερο χάλκινο ξίφος (μήκους 0,42 μ.) με οστέινη λαβή, και ένα μαχαίρι, που δεν διασώθηκε σε καλή κατάσταση, μια αιχμή βέλους, μια αιχμή δόρατος, ένας τριποδικός λέβητας – που σπανίζει σε μυκηναϊκούς τάφους – αλλά το σημαντικότερο όλων, ένα ζεύγος περικνημίδων, επίσης σπανιότατο και δη στην Δυτ. Ελλάδα.[1]

Αλλά αυτός ο «Μυκηναίος» δεν ήταν μόνος, φυσικά....

Στην Κόστα Ρίκα τη Δευτέρα ο Παπανδρέου

Με τη συμμετοχή 300 εκπροσώπων κομμάτων - μελών της Σοσιαλιστικής Διεθνούς από όλο τον κόσμο και κεντρικό ομιλητή τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και της Σ.Δ., Γιώργο Παπανδρέου, συνεδριάζει την προσεχή Δευτέρα στο Σαν Χοσέ της Κόστα Ρίκα το Συμβούλιο της οργάνωσης.

Θα προηγηθεί, την Κυριακή, 22 Ιανουαρίου, συνάντηση εργασίας του Προεδρείου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, ενώ τη Δευτέρα, κατά την έναρξη των εργασιών του Συμβουλίου, θα απευθύνουν χαιρετισμό ο γενικός γραμματέας της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, Λούις Αγιάλα και ο πρόεδρος του Κόμματος Εθνικής Απελευθέρωσης, Μπερνάλ Χιμένες.

Κύρια θέματα της ατζέντας του Συμβουλίου της Σ.Δ. είναι:...

Οι λάτρεις του αργεντίνικου τάνγκο δίνουν ραντεβού στο 3ο Τάνγκο Day στην Αθήνα

Μία συναυλία, πέντε ορχήστρες τάνγκο και η Τεχνόπολις του Δήμου Αθηναίων είναι πανέτοιμη να υποδεχτεί το Σάββατο 21 Ιανουαρίου το 3o Athens Tango Day και Gran Orquestazo de Tango. Ένα event σταθμός στην ελληνική τάνγκο σκηνή, με τον τίτλο «Η Αθήνα χορεύει και ... ακούει τάνγκο» συνεχίζεται για άλλη μία χρονιά, αναβιώνοντας ένα μουσικό έθιμο της χρυσής εποχής του τάνγκο. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει συναυλία, χορευτικά shows, χορευτική βραδιά τάνγκο αλλά και μαθήματα για επίδοξους χορευτές.

Το event ξεκινά στις 5 το απόγευμα με δωρεάν εισαγωγικά μαθήματα τάνγκο....

Πόλη - πόρνη

Του Βασίλη Δημητριάδη            Η νύχτα έπεσε βαριά στην πόλη. Ο μοναχικός άντρας που περιδιάβαινε τους δρόμους της ένιωθε μια γλυκιά χειμερινή μελαγχολία. Ντυμένος ζεστά με ένα μάλλινο παλτό πάνω στο ακριβό κουστούμι του περπατούσε τραβώντας βαθιές ανάσες από τον κρύο αέρα που έδειχνε καθαρότερος λόγω της σπάνιας κίνησης των αυτοκινήτων.

Τα λιγοστά φώτα των δρόμων και των ελάχιστων ανοιχτών καταστημάτων έκαναν παρέα με τις φωτεινές πινακίδες των κλειστών και όλα μαζί τον συντρόφευαν διακριτικά στο βραδινό του περίπατο.

Οι παράταιρες και σπασμένες πλάκες του πεζοδρομίου με το γκριζωπό χρώμα χάνονταν κάτω από τη γυαλάδα των παπουτσιών του. Συνέχισε να ανεβαίνει τον κεντρικό δρόμο με τα χέρια στις τσέπες και ασυναίσθητα να παρατηρεί για πολλοστή φορά τα λιγοστά δέντρα του γειτονικού πάρκου....

Πολιτική και αντι-διαφήμιση. Occupy WallStreet: Ψάχνοντας πίσω απ’ την καμπάνια

Της Χριστινας Τσαμουρα

Χρόνια λέμε πως η δύναμη της διαφήμισης είναι τέτοια που μπορεί να υποδαυλίσει καταναλωτικές ανάγκες, ακόμη και πλαστές. Οι adbusters δοκίμασαν αν υπό Χ συνθήκες μπορεί να υποδαυλίσει και κινήματα.

Η θρυλική πρώτη αφίσα με τον ταύρο, το σύνθημα-πολυεργαλείο «Occupy… something» και το εμπνευσμένο σλόγκαν «Είμαστε το 99%» συνθέτουν την εικόνα μιας τόσο άρτιας καμπάνιας που θα έλεγε κανείς ότι στήθηκε από ειδικούς της διαφήμισης. Ε, λοιπόν δε θα έπεφτε και πολύ έξω.

Από την πρώτη στιγμή που είδα να κυκλοφορεί στο facebook η αφίσα με τη χορεύτρια και τον ταύρο, αρχές του περασμένου Αυγούστου, ομολογώ ότι και εντυπωσιάστηκα και τη θαύμασα και αναρωτήθηκα. Δεν θα σταθώ όμως εδώ ούτε στην πολιτική σημασία του «πρωτοφανούς» διαδικτυακού καλέσματος κατάληψης της Wall Street, αν και δεν είναι λίγο να βλέπεις φρέσκες κινηματικές πρακτικές του εξαθλιωμένου βορειοαφρικανικού Βορρά και του υποβαθμισμένου ευρωπαϊκού Νότου να εξάγονται, εν μια θερινή νυκτί, στην «καρδιά του κτήνους».....

Ο Δήμαρχος Λευκάδας με τον Πρέσβη της Δημοκρατίας της Βενεζουέλας

Κώστας Αραβανής-Rodrigo Chaves

ΔΗΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ

Λευκάδα, 19 Ιανουαρίου 2012

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Tην Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012 ο Δήμαρχος Λευκάδας Κώστας Αραβανής υποδέχθηκε τον Πρέσβη της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας στην Ελλάδα κ. Rodrigo Chaves και το Σύμβουλό του κ. Robert Jimenez Duran στα πλαίσια Πανελλαδικής περιοδείας που πραγματοποιεί η Πρεσβεία της Βενεζουέλας για την προώθηση της Βενεζολάνικης κουλτούρας.

Στη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε μέσα σε κλίμα ιδιαίτερης χαράς και εγκαρδιότητας, η αντιπροσωπεία παρουσίασε στο Δήμαρχο, τους Αντιδημάρχους κα Ζωή Σκιαδά και κ. Ελευθέριο Αραβανή καθώς και στον Αντιπρόεδρο του Πνευματικού Κέντρου κ Τάσο Γαζή πολιτιστικές προτάσεις για μουσική , χορό και κινηματογράφο.....

Καπνός και στάχτες

Του Γκαζμέντ Καπλάνι     Βρέθηκα προχθές σε γνωστή καφετέρια στο Χολαργό. Από εκείνες τις τυχερές που ακόμα γεμίζουν με θαμώνες. Εκεί μου έκλεισε συνάντηση ο συνομιλητής μου. Κάποια στιγμή τα μάτια και ο λαιμός μου άρχισαν να τσούζουν από το ντουμάνι. Καθόμουν απέναντι από την είσοδο της καφετέριας και το κατάλαβα καλύτερα όταν το κρύο με χτύπησε σαν κρύα λάμα μαχαιριού. Επειδή μόλις είχα ξεμπλέξει με τη γρίπη, φώναξα πανικοβλημένος τη σερβιτόρα.
Ηρθε αμέσως. «Συγνώμη, γιατί αφήσατε ανοιχτή την πόρτα;» της είπα. «Για να βγει λίγο ο καπνός», απάντησε ευγενικά. «Γιατί δεν λέτε στους πελάτες να σταματήσουν να καπνίζουν;», την ξαναρωτάω. Με κοίταξε σαν να ήμουν ένας ενοχλητικός ανόητος που βρέθηκε στην καφετέριά της. Εκλεισε τότε την πόρτα και εξαφανίστηκε μέσα στο ντουμάνι.....

Φωτογραφίες-σοκ: Ομαδικοί τάφοι για τους φτωχούς στις Η.Π.Α.

Τριάντα νεκροί θάφτηκαν σε μαζικό τάφο προαστίου του Σικάγο την Τετάρτη, λόγω έλλειψης οικονομικής δυνατότητας για εξασφάλιση προσωπικού χώρου ταφής και κάλυψη εξόδων κηδείας όσο οι εν λόγω άνθρωποι βρίσκονταν εν ζωή. Μαζικοί τάφοι, αν και ως τώρα δημιουργούνταν κατά κύριο λόγο σε χώρες του τρίτου κόσμου, πλέον εμφανίζονται διαρκώς περισσότεροι και στις Η.Π.Α. ως απόρροια της οικονομικής κρίσης.

Τα άψυχα σώματα των τριάντα ανθρώπων μεταφέρθηκαν στο νεκροταφείο Homewood Memorial Gardens, 25 μίλια νοτιοδυτικά του Σικάγου, και, μάλιστα, στο ειδικό τμήμα που έχει δημιουργηθεί για όσους δεν έχουν τα χρήματα να εξασφαλίσουν στον εαυτό τους μια αξιοπρεπή τελετή κηδείας. Κατά τη διάρκεια της μαζικής ταφής, δεν παρευρέθηκαν καθόλου συγγενείς ή φιλικά πρόσωπα των νεκρών.....

Το κουλούρι του άστεγου

της Άννας Δαμιανίδη             Aυτές οι γυναίκες από το Αφγανιστάν όλο χαμογελάνε. Είναι κάτι ανεξήγητο, πού το βρίσκουν τέτοιο κέφι; Το καλοκαίρι εντάξει, έβγαιναν όλες μαζί βόλτα με τα πιτσιρίκια τους στο πάρκο, μιλούσαν μεταξύ τους και χαμογελούσαν. Τώρα πετυχαίνω πού και πού καμία μονάχη με τα πιτσιρίκια της, πάλι χαμογελάν. Είναι μυστήριο. Τόσο ευχαριστημένες είναι πια που βρέθηκαν στον παράδεισο της Δύσης; Ή μήπως τους έχουν δώσει κάποια συμβουλή του στυλ: «εκεί που θα πάτε, κοιτάτε να είστε ευχάριστες, για να σας κρατήσουν και να μη σας βάλουν σε κανένα αεροπλάνο επαναπατρισμού στα γρήγορα»; Πού τις επαναπατρίζουν αυτές και τα παιδιά τους είναι επίσης μυστήριο.

Δεν ξέρουν καμία γλώσσα να μιλήσουν, μόνο φαρσί....

Παζάρι του σεξ

  Του Niko Ago          Κάθε πόλη που σέβεται τον εαυτό της, έχει και το ονομαστό παζάρι της. Ειδικά οι πόλεις της Ανατολής, τα παζάρια τους τα έχουν σε περίοπτη θέση και από αυτά αντλούν πολλά μεγάλα κέρδη. Ιστορικά, μάλιστα, ακόμα και οι πιο φτωχοί άνθρωποι, περίμεναν την ημέρα του παζαριού, για να βάλουν τα καινούργια τους ρούχα οι γυναίκες -τα ρούχα του παζαριού τα ονομάζανε- να στολίσουν το άλογό τους οι άνδρες και να κατέβουν στο παζάρι. Εκεί για λίγο ένιωθαν όπως και οι πλούσιοι. Θα μπορούσαν με αυτόν τον τρόπο, χάριν του παζαριού, για μια μέρα της βδομάδας να κορέσουν την πείνα των ματιών τους και της κοιλιάς, χωρίς να φανούν απένταροι και πένητες. Κάπως έτσι λειτουργούν και σήμερα τα παζάρια. Λείπουν βέβαια τα άλογα και περισσεύουν τα καινούργια ρούχα αλλά η πείνα και οι πένητες όλο και πληθαίνουν. Και τα κέρδη αυτών που παζαρεύουν, επίσης. Φαντάζομαι ότι όλοι το βλέπετε δίπλα σας...

Υπό του μηδένος

Αγαπητέ παραλήπτη,

όταν σταματήσουμε να αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας σαν πουτάνες που κλαίμε όταν μας κόβουν το μερίδιο από τα δεδουλευμένα μας και όταν αυξάνουν τα ποσοστά παρακρατήσεων των υπηρεσιών που δίνουμε, ίσως πάρουμε μπροστά. Διότι εσύ με το σκυμμένο κεφάλι που νομίζεις ότι τελείωσε ο κόσμος γιατί μίκρυνε ο δικός σου μικρόκοσμος πρέπει να δεις από κάτοψη την όλη κατάσταση και να σταματήσεις να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Εκτός αν είσαι κομματοβολεμένο κτήνος και χάνεις τα ποσοστά από το νταβατζιλίκι. Εσύ κομματόσκυλο της όποιας παράταξης, ούτως ή άλλως πουτάνα είσαι εκ γενετής. Πεθαμένος από την μήτρα της μάνας σου. Προδοτική λανθάνουσα γέννα που πρέπει να εξαλειφθεί από κύτταρο χωρίς ίχνος οίκτου.

Αλλά απευθύνομαι στον άλλον, σε αυτόν που δούλεψε, που ονειρεύτηκε έναν καλύτερο κόσμο και πέρα από τον κώλο του, που έκανε οικογένεια γιατί το πόθησε και όχι για τα μόρια διορισμού. Σε αυτόν που τα χέρια του ακόμα και στις τσέπες κρυμμένα γίνονται γροθιές όταν βλέπει το άδικο να εξελίσσεται μπροστά του κι ας μην είναι δική του δουλειά. Εσύ, λοιπόν, δεν έχεις κανένα δικαίωμα να φέρεσαι σαν πόρνη.....

Έκκληση από τους ψαράδες της Γάζας

Μην ξεχνάτε εμάς, τους ψαράδες της Παλαιστίνης, που δεν μας επιτρέπεται να αλιεύσουμε πέραν του μονομερώς επιβεβλημένου ισραηλινού ορίου των  3 ναυτικών μιλίων και που οι ζωές μας απειλούνται συνεχώς από τις ισραηλινές ναυτικές δυνάμεις. Σας περιμένουμε για να άρετε το ναυτικό αποκλεισμό που έχει επιβληθεί στη Λωρίδα της Γάζας και στα νερά της και να αναγκάσετε το Ισραήλ να σεβαστεί τις  διεθνείς νομικές υποχρεώσεις.

11 Ιαν. 2012 – Πολιορκημένη Γάζα, Κατεχόμενη Παλαιστίνη

Εμείς, οι παλαιστίνιοι ψαράδες της  πολιορκημένης Λωρίδας της Γάζας, το CPSGaza, η Ένωση αλιέων της Γάζας, η Παλαιστινιακή Ένωση για την αλιεία και τα θαλάσσια σπορ και ο Συνεταιρισμός Al Tawofeek κάνουμε έκκληση στον κόσμο να αναγκάσει το Ισραήλ να άρει το ναυτικό αποκλεισμό που περιορίζει την παλαιστινιακή περιοχή αλιείας σε 3 ναυτικά μίλια και να υποστηρίξει το Oliva και παρόμοιες ειρηνικές αποστολές πολιτών που έχουν ως στόχο να παρακολουθούν τις ισραηλινές παραβιάσεις και να εξασφαλίζουν στους Παλαιστίνιους ψαράδες τη δυνατότητα  να αλιεύουν σε ασφαλείς συνθήκες.....

Περιμένοντας τον σωτήρα

Της Pιτσας Mασουρα

Ο προηγούμενος αιώνας χαρακτηρίστηκε ως ο αιώνας της τόλμης. Οσα διαδραματίστηκαν τότε ήταν κάτι ανάμεσα σε παροξυσμό αισιοδοξίας και ανείπωτες απογοητεύσεις, ανάμεσα σε διθυράμβους και ολοφυρμούς. Ο κόσμος θρηνούσε το απερχόμενο γνώριμο κομμάτι ζωής και παράλληλα προσδοκούσε το καινούργιο. Κυριαρχούσε η ελπίδα, η ταύτιση μαζί της, ειδικότερα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι δεισιδαιμονίες γίνονταν παρελθόν και ο άνθρωπος προχωρούσε απελευθερωμένος προς τα εμπρός. Ενα από τα χαρακτηριστικά του 20ού αιώνα, πέρα από το ανεξάντλητο επιστημονικά πεδίο, ήταν η έφεση για ζωή. Εφεση για ύπαρξη που συνδέθηκε με τον υλισμό, την κατανάλωση, με το ρήμα ξοδεύω και απολαμβάνω, αλλά και με τον κρατισμό ή το κοινωνικό κράτος. Μια αχαλίνωτη τολμηρή φαντασία που με τον καιρό μετουσιώθηκε σε αχανίλωτη πραγματικότητα.

Ο 21ος αιώνας δεν έχει τίποτα από την ορμή της ζωής, όπως τη γνωρίσαμε. Τουλάχιστον όχι στη Δύση, που θυμίζει ψάρι στον πάγκο του ψαρά τη στιγμή που βιαστικά και βίαια του αφαιρεί τα λέπια. Ο σύγχρονος δυτικός άνθρωπος ξεπέρασε τα όριά του και τώρα νιώθει σαν ψάρι έξω από το νερό. Ξεγελασμένος από το δόλωμα, χωρίς να έχει διακρίνει το αγκίστρι, μόνος έξω από το κοπάδι...

Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ !...

ΛΟΓΟΠΛΟΚΙΕΣ     Τα ζητήματα της κρίσης και στη χώρα και στο ΠΑΣΟΚ, ανέλυσε με τον δικό του τρόπο και από τη δική του οπτική, ο Στέφανος Τζουμάκας, μιλώντας στην πρόσφατη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου. Στο χαρακτηριστικό απόσπασμα που ακολουθεί, ο ομιλητής αναλύει και επεξηγεί όσα έγιναν με αφορμή την πρόταση του Γ. Παπανδρέου για το Δημοψήφισμα.

«…Η λογική των μονόδρομων και της μονοφωνίας ισχύει για άλλα καθεστώτα που δεν μπορούν να αποτελέσουν ποτέ μέρος της φυσιογνωμίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. επανέφερε στη μνήμη μας μέρος της ιδρυτικής μας διακήρυξης που αναφέρεται στην ανεξάρτητη πολιτική της χώρας. Πολύ καλά έκανε. Διότι η ευρωπαϊκή ελίτ μετά την μη έγκριση του Ευρωσυνταγματος από δημοψηφίσματα είχε θέσει μία ομερτα -και τη γνωρίζουμε οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ- πως καμία ηγεσία δεν θα ξανά επιδιώξει κανένα δημοψήφισμα. Δηλαδή έξω από θεσμούς, μια ευρύτερη συνεννόηση προκειμένου να εμπεδωθεί ένα νέο-συντηρητικό σχέδιο όπου θα βαδίζουμε σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση που κυρίαρχα θα είναι τα στοιχειά της αγοράς και όχι η πολιτική ενοποίηση και η εκλογή ηγεσίας και όπου θέλουν τον κυρίαρχο λόγο να τον έχουν το χρηματιστηριακό κεφάλαιο και τα μονοπώλια και όχι εργαζόμενοι και πολίτες....

Λίγη ιστορία...

Toυ Γκασμεντ Καπλανι      Το μέλλον του ευρώ δεν παίζεται στην Ελλάδα αλλά στην Ιταλία. Αν πέσει η Ιταλία το ευρώ τελείωσε. Σήμερα η κα. Μέρκελ είπε «η Ιταλία ας τα καταφέρει μόνη της». Ο Ιταλός Πρωθυπουργός κ. Μόντι είχε ζητήσει σε δραματικούς τόνους τις προάλλες χαμηλότερα επιτόκια από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Αυτό σημαίνει ότι οι χώρες της ευρωζώνης με 3Α πρέπει να βάλουν το χέρι τους πιο τολμηρά και βαθειά στην τσέπη.  Πράγμα που οι Γερμανοί αρνούνται να κάνουν. Προχθές όταν η κα Μέρκελ έμαθε την υποβάθμιση της Γαλλίας είπε λακωνικά «δεν εξεπλάγην!». Ούτε λόγια αλληλεγγύης ούτε....

Ο αντιεξουσιαστής μπάρμπα - Γιάννης

Τέσσερα χρόνια πέρασαν από το θάνατο του Γιάννη Ταμτάκου, του κουλουρτζή, του λούστρου, του μεγάλου αγωνιστή.
Πρόσφυγας από τη Μικρά Ασία ξεκίνησε τη μεγάλη του πορεία μια εργατική Πρωτομαγιά στην Ευαγγελίστρια της Θεσσαλονίκης σε ηλικία μόλις 11 ετών. Ήταν η πρώτη του συμμετοχή σε εργατική συγκέντρωση. Από τότε, πήρε μέρος σε όλους τους εργατικούς αγώνες της πόλης ως τσαγκάρης με την ιδιότητα του εκλεγμένου συμβούλου (1926-1927), ως γραμματέας του σωματείου υποδηματεργατών Θεσσαλονίκης (1928-1929) και αργότερα μέσω του σωματείου ανέργων.
Το 1931 βρέθηκε στην πρώτη γραμμή διαδήλωσης ανέργων στην Πλατεία Συντριβανίου όπου δέχτηκε τη βίαιη επίθεση ομάδας χωροφυλάκων με επικεφαλής τον ανiψιό του Αστυνομικού Διευθυντή, ο οποίος τον πυροβόλησε και του έκοψε τη γλώσσα.
Το Μάιο του 1936 καταδικάστηκε ερήμην από το Κακουργοδικείο Έδεσσας ως ένας από τους υποκινητές της απεργίας των καπνεργατών της Θεσσαλονίκης. Μαζί του καταδικάστηκαν 52 εργάτες. Έμεινε στην εξορία από το 1937 έως το 1942, όταν η απερχόμενη κυβέρνηση Τσουδερού τους άφησε στη Γαύδο και τους παρέδωσε στους γερμανούς.....

Ισίδωρος Πόσδαγλης: Από το 1952 γνώριζε τι θα συμβεί στην Ελλάδα;

Ήταν Γενάρης του 1952, όταν ο Ισίδωρος Πόσδαγλης ολοκλήρωνε το πόνημά του "Πατριωτική Οικονομική Πολιτική", ένα μικρό βιβλιαράκι που "κάποιοι" φρόντισαν να εξαφανιστεί. Αντίτυπά του μοιράζονταν από χέρι σε χέρι μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1980, περίπου τρεις δεκαετίες μετά την πρώτη του έκδοση από τις οικονομικές εκδόσεις "Μπιστιρλή", το γνωστό στους μυημένους εξειδικευμένο εκδοτικό οίκο που από τις αρχές του αιώνα εξέδιδε τα πλέον προχωρημένα επιστημονικά συγγράμματα για λίγους και εκλεκτούς.
Ποιος ήταν ο Ισίδωρος Πόσδαγλης; 
Γεννήθηκε στη Λαμία το 1907. Εντάχθηκε από πολύ νωρίς, ήδη από το 1922 στην ηλικία των 15 χρονών, στον "Όμιλο Ελεύθερης Σκέψης" κι άρχισε να διαμορφώνει την πατριωτική του οικονομική θεωρία. Μετά, έφυγε για τη Σοβιετική Ένωση όπου σπούδασε οικονομικά στο Κρατικό Πανεπιστήμιο  της Μόσχας -το γνωστό μετονομασθέν σε Λομονόσοφ - και στη συνέχεια εργάστηκε μαζί με μερικά από τα πιο κορυφαία μυαλά της εποχής του σε ορισμένα από τα πιο προχωρημένα και άκρως απόρρητα οικονομικά προγράμματα της τότε Σοβιετίας. Το 1940 επιστρέφει στην Ελλάδα, εντάσσεται στην Αντίσταση και με το τέλος του πολέμου συλλαμβάνεται από τους Άγγλους και παραδίδεται στη Χωροφυλακή. Μένει φυλακισμένος, "ξεχασμένος" για χρόνια. Στο κρατητήριο ολοκληρώνει το βιβλίο "Πατριωτική Οικονομική Πολιτική" που δεν πέρασε απαρατήρητο από τον εκδοτικό οίκο "Μπιστιρλή", ο οποίος και το εκδίδει....

Ο απύθμενος εγωτισμός μας.

Απ' όλες τις δυνάμεις, τις πολύ πραγματικές και καθόλου μεταφυσικές, που μας τραβάνε προς τα κάτω, ο ίδιος μας ο εαυτός είναι είναι εκείνη η παράμετρος που βάζει τις πιο πολλές τρικλοποδιές. Ο άνθρωπος τείνει, όπως επισήμανε και ο Μ. Μπακούνιν, να έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, ως μονάδα. Στον φιλελεύθερο τρόπο οργάνωσης της ζωής, ο άνθρωπος είναι ένα τέλειο ον, ελεύθερο εκ προοιμίου, μοναδικά ιδιαίτερο και εξαιρετικό και  - φυσικά - αύταρκες Ένα τέτοιο πλάσμα, τί έχει να κερδίσει άραγε από μια κοινωνία;  Τίποτα φυσικά! Η στενή συνύπαρξη του με άλλα τέτοια πλάσμα θα περιορίσει την αυτοτέλεια του, τη σφαίρα δράσης του και τις δυνατότητες ανάπτυξης του. Το άτομο έχει περισσότερες δυνατότητες ανάπτυξης, αν πάρει τον δικό του μοναδικό δρόμο. Η κοινωνία για τον φιλελεύθερο είναι κάτι επίπλαστο και επιβαλλόμενο, κάτι που δεν υπάρχει.
 Χρόνια ιδιωτείας, βέβαια, μας οδήγησαν σε μια ηθική - οικονομική τάση , που θεωρεί τη συσσώρευση πλούτου ως υπέρτατο ιδανικό, μας έχτισε μέσα σε κλειστοφοβικές πόλεις και θεωρούμε, ότι είναι καλύτερο να βρίσκεται κανείς σε μια ιδιόκτητη τρύπα, παρά σε ένα κοινό, ανοιχτό ορίζοντα. Η βασική και απλή διαπίστωση όμως, που το είδος των ανθρώπων πέτυχε από τα αρχαία χρόνια είναι η εξής: "Ο δε μη κοινωνείν δεόμενος ή θηρίον ή θεός" (Πολιτ. Α΄ α΄)....

Αντίο στον Ρωμιό των τουρκικών γηπέδων

Ο παππούς μου ήταν όπως το όνομά του: ελεύθερος". Μ' αυτή τη χαρακτηριστική φράση και με πολλές αναφορές στη μεγάλη ποδοσφαιρική πορεία του Λευτέρη Αντωνιάδη, τα εγγόνια του, Οζλέμ και Οζτζάν Κατμέρ, σκιαγράφησαν το πορτρέτο του ελληνικής καταγωγής θρύλου του τουρκικού ποδοσφαίρου, στη μεγάλη τελετή που διοργάνωσε η ομάδα του, η Φενέρμπαχτσε, για να του πει το "τελευταίο αντίο".

Περίπου 10.000 άτομα, μεταξύ αυτών ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, υπουργοί και προσωπικότητες του τουρκικού αθλητισμού συγκεντρώθηκαν, χθες, στο στάδιο "Σουκρού Σαράτσογλου" προκειμένου να αποτίσουν φόρο τιμής στον παίκτη της καρδιάς τους, τον Λεφτέρ Κιουτσουκαντωνιάδη, όπως τον αποκαλούσαν οι Τούρκοι.

Ο Λευτέρης Αντωνιάδης, ο Ρωμιός που αγαπήθηκε με πάθος από τους Τούρκους ποδοσφαιρόφιλους...

Ο σοσιαλισμός και ο άνθρωπος στην Κούβα του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα

Sierra Maestra   Οι εκδόσεις Διεθνές Βήμα & η Πρεσβεία της Κούβας 

σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου βιβλίου 

Ο σοσιαλισμός και ο άνθρωπος στην Κούβα

 του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα 

Κυριακή 22 Γενάρη, 7.00 μ.μ.

Στην αίθουσα του ASCLAYE 

οδός Φαλήρου 47α, Κουκάκι 

σταθμός του μετρό «Συγγρού – Φιξ»

* * * 

Τι είναι ο σοσιαλισμός; Η οικοδόμηση μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας είναι στόχος εφικτός; Μήπως είναι, όπως επιχειρηματολογούν οι εχθροί του, μια ουτοπία ενάντια στην «ανθρώπινη φύση»; Ποια είναι η σχέση ατόμου και πρωτοπορίας μέσα σε μια επανάσταση; ....

Στην ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ συνεχίζουμε μέχρι τη νίκη!

Γιώργος Σιφωνιός: Στην ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ συνεχίζουμε μέχρι τη νίκη!

Συνέντευξη στο Γιώργο Λαουτάρη

Τις 77 μέρες κλείνει η ηρωϊκή απεργία στη Χαλυβουργία Ελλάδος. Ο πρόεδρος του εργοστασιακού σωματείου Γ. Σιφωνιός. δηλώνει στο ΠΡΙΝ βέβαιος πως η απειλή του βιομήχανου για λουκέτο δε θα πραγματοποιηθεί και πως η έκβαση της μάχης θα κρίνει πολλά για όλη την εργατική τάξη.



Το δίλημμα που θέτει η εργοδοσία της Χα­λυβουργίας Ελλάδος και το οποίο αντιμε­τωπίζουν ταυτόχρονα χιλιάδες άλλοι εργα­ζόμενοι είναι «μείωση μισθών ή απολύσεις». Πώς απαντάτε;

Με γενική συνέλευση θέσαμε αυτό το δί­λημμα στους εργαζόμενους. Απαντήσαμε ό­τι αυτό το δίλημμα δεν αντιστοιχεί στις ανάγκες των εργαζομένων. Δεν μπορεί να δουλεύει κάποιος στην πιο βαριά βιομηχανία τη; χώ­ρας, μέσα στη φωτιά και στο σίδε­ρο για τέτοιους μισθούς που θέλει να δώσει ο Μάνεσης. Τον έχουμε χαρακτηρίσει «λαγό των βιομηχά­νων»....

Στρατόπεδα συγκέντρωσης σύγχρονων δούλων

Του Ρούσου Βραννά

Πρώτα ήταν...

... οι θάνατοι από υπερκόπωση. Είναι τόσο συνηθισμένοι στην Κίνα ώστε έχουν φτιάξει ειδική λέξη: «γκουολαόσι». Η «Κινεζική Ημερησία» έγραφε πως 600.000 κινέζοι εργάτες βρίσκουν τέτοιο θάνατο κάθε χρόνο, φτιάχνοντας πράγματα που αγοράζουμε εμείς. Τα αγοράζουμε πάμφθηνα χρόνια τώρα, ανυποψίαστοι για το πανάκριβο ανθρώπινο τίμημα. Υστερα ήρθαν οι μαζικές αυτοκτονίες.

Εγκλειστοι...

... σε γιγάντιες πόλεις-εργοστάσια, οι κινέζοι εργάτες δεν βγαίνουν από αυτές σχεδόν ποτέ. Πόλεις που εξειδικεύονται στη βιομηχανική παραγωγή συγκεκριμένων προϊόντων, πόλεις που παράγουν κάλτσες, πόλεις που παράγουν φερμουάρ, πόλεις που παράγουν αιρκοντίσιον. Το Φοξκόν ήταν πριν από 30 χρόνια ένα ψαροχώρι. Σήμερα είναι μια πόλη-εργοστάσιο με εκατομμύρια ανθρώπους.....