Καπνός και στάχτες

Του Γκαζμέντ Καπλάνι     Βρέθηκα προχθές σε γνωστή καφετέρια στο Χολαργό. Από εκείνες τις τυχερές που ακόμα γεμίζουν με θαμώνες. Εκεί μου έκλεισε συνάντηση ο συνομιλητής μου. Κάποια στιγμή τα μάτια και ο λαιμός μου άρχισαν να τσούζουν από το ντουμάνι. Καθόμουν απέναντι από την είσοδο της καφετέριας και το κατάλαβα καλύτερα όταν το κρύο με χτύπησε σαν κρύα λάμα μαχαιριού. Επειδή μόλις είχα ξεμπλέξει με τη γρίπη, φώναξα πανικοβλημένος τη σερβιτόρα.
Ηρθε αμέσως. «Συγνώμη, γιατί αφήσατε ανοιχτή την πόρτα;» της είπα. «Για να βγει λίγο ο καπνός», απάντησε ευγενικά. «Γιατί δεν λέτε στους πελάτες να σταματήσουν να καπνίζουν;», την ξαναρωτάω. Με κοίταξε σαν να ήμουν ένας ενοχλητικός ανόητος που βρέθηκε στην καφετέριά της. Εκλεισε τότε την πόρτα και εξαφανίστηκε μέσα στο ντουμάνι.....

Θυμήθηκα μια Δανέζα φίλη μου, την Κριστίν, η οποία είχε έρθει να με επισκεφθεί πέρσι στην Αθήνα. Φανατική καπνίστρια η ίδια, είχε βρει υπέροχο το γεγονός ότι στην Ελλάδα κάπνιζαν όλοι αβέρτα γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια το νόμο για την απαγόρευση. Ο ενθουσιασμός της μου θύμισε τον εξωτικό ενθουσιασμό των τουριστών που πηγαίνουν σε περιοχές με ιθαγενείς και τους βρίσκουν υπέροχους ακριβώς επειδή κάνουν πράγματα που εκείνοι δεν θα έκαναν στη χώρα τους. Τη ρώτησα αν θα παραβίαζε το νόμο για την απαγόρευση του καπνίσματος στη Δανία. Κούνησε το κεφάλι της αρνητικά.
Στη Δανία υπάρχουν αρκετοί που δεν συμφωνούν με το νόμο, τον σέβονται όμως γιατί εφαρμόζεται από θεσμούς που εκείνοι νιώθουν ότι τους εκπροσωπούν. Οσοι αντιτίθενται ή μισούν το νόμο θα διαμαρτυρηθούν με την ψήφο τους ή θα φτιάξουν κοινότητες και κινήματα κατά της απαγόρευσης, θα κάνουν εκστρατεία ευαισθητοποίησης, θα κατέβουν στους δρόμους, χωρίς να τους κλείσουν φυσικά. Αυτό κάνει και η φίλη μου η Κριστίν στη Δανία του Βορρά.
Εδώ, στη «Δανία του Νότου», διανοούμενοι πήραν τα τσιμπούκια τους πέρσι και πήγαν στον Ιανό φουμάροντας δημόσια και παραβιάζοντας με πνεύμα επαναστατικό το νόμο της απαγόρευσης. Οι μη διανοούμενοι εφευρίσκουν άλλα κόλπα. Οπως το νέο κόλπο της γλάστρας αντί για τασάκι ή το παλιό κόλπο του λαδώματος του αστυνομικού της γειτονιάς. Και σε βλέπουν σαν ούφο εάν τους πεις ότι η ίδια «λογική» μας ωθεί στην παραβίαση των κόκκινων φαναριών και στη φοροδιαφυγή. Οτι αυτή η «λογική» διαιωνίζει ένα χρεοκοπημένο σύστημα όπου κανείς δεν σέβεται κανέναν.
που ισχύει ο νόμος του ανορθολογισμού, του ισχυρού και του πονηρού. Οπου ψηφίζονται νόμοι που δεν εφαρμόζονται ποτέ. Οπου όλα επιτρέπονται και «λαδώνονται» και ταυτόχρονα όλα απαγορεύονται για να λαδώνονται καλύτερα. Αυτό το σύστημα που οι ίδιοι που το διαιωνίζουν με τις καθημερινές συμπεριφορές τους ταυτόχρονα βρίζουν με πάθος. Γι’αυτό το σύστημα θα εξακολουθεί να ζει, είτε με ευρώ είτε με δραχμή…           Υπάρχουμε….. Συνυπάρχουμε;