Οι διοξίνες ειναι εδώ....

Στο 8% των δειγμάτων τροφίμων και ζωοτροφών που συγκεντρώθηκαν στην Ευρώπη από το 1999 έως το 2008 βρέθηκαν υψηλά επίπεδα καρκινογόνων διοξινών, σύμφωνα με έκθεση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA).

Τα προϊόντα από ήπαρ ζώων και ψαριών παρουσίασαν τα υψηλότερα επίπεδα διοξινών στην κατηγορία των τροφίμων, ενώ στις ζωοτροφές τα ιχθυέλαια ήταν αυτά που είχαν τη μεγαλύτερη συγκέντρωση διοξινών.

"Η μακρόχρονη έκθεση σε υψηλά επίπεδα διοξινών έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί μια σειρά επιπτώσεων, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου", αναφέρει η EFSA.

"Η επιμονή τους και το γεγονός ότι αυτές συσσωρεύονται στην τροφική αλυσίδα, ιδιαίτερα στα ζωικά λίπη, συνεχίζει να προκαλεί ορισμένες ανησυχίες για την ασφάλεια", προσθέτει η αναφορά.

Για τη δημιουργία της έκθεσης χρησιμοποιήθηκαν περισσότερα από 7.000 δείγματα που συγκεντρώθηκαν σε 21 ευρωπαϊκές χώρες.

Το υψηλό ποσοστό των παράνομων επίπεδων διοξινών στα δείγματα προέκυψε εν μέρει από την "επικεντρωμένη δειγματοληψία κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων συμβάντων ρύπανσης", ανέφερε ακόμη η ευρωπαϊκή αρχή.

Σύμφωνα με την EFSA, οι συνεχείς τυχαίες δοκιμές σε έναν επαρκή αριθμό δειγμάτων" είναι αναγκαία για να καταστεί δυνατή η ακριβέστερη εκτίμηση των επίπεδων των διοξινών στα τρόφιμα και τις ζωοτροφές.   news.ert.gr  

Σε πενήντα οκτώ χώρες επιβάλλεται η θανατική ποινή

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί την Κίνα να κοινοποιήσει τον ακριβή αριθμό των εκτελέσεων στις οποίες προέβη το 2009, με αφορμή την ετήσια αναφορά της για τη θανατική ποινή στον κόσμο.

Η Διεθνής Αμνηστία αρνήθηκε να δώσει στη δημοσιότητα τα στοιχεία που διαθέτει για τον αριθμό των εκτελέσεων στην Κίνα υποστηρίζοντας ότι ο πραγματικός αριθμός υπερβαίνει κατά πολύ αυτόν που θα κοινοποιούσε η οργάνωση. Ο αριθμός υπολογίζεται, σύμφωνα με την οργάνωση, σε κάποιες χιλιάδες.

"Η Κίνα εκτέλεσε το 2009 συνολικά πολύ περισσότερους ανθρώπους από όλες οι υπόλοιπες χώρες του πλανήτη", αναφέρει η Διεθνής Αμνηστία.

"Κανένας καταδικασμένος σε θάνατο δεν έχει δικαίωμα σε μια δίκαιη δίκη στην Κίνα" καταγγέλλει η Διεθνής Αμνηστία.

"Εφ' όσον οι κινεζικές αρχές υποστηρίζουν ότι σήμερα πια γίνονται λιγότερες εκτελέσεις στη χώρα απ' ότι παλαιότερα, γιατί δεν λένε στον κόσμο πόσοι άνθρωποι στέλνονται στο απόσπασμα κάθε χρόνο;" αναρωτιέται ο Κλαούντιο Κορντόνε, γενικός γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας.

Σύμφωνα, πάντως, με την αναφορά της οργάνωσης, 714 άνθρωποι εκτελέστηκαν σε 18 χώρες το 2009, κυρίως στην Ασία, στη Μέση Ανατολή και στην Βόρειο Αφρική. Το λιγότερο 2.001 άνθρωποι καταδικάστηκαν σε θάνατο με την ποινή τους να μη ν έχει ακόμη εκτελεστεί σε 56 χώρες.

Εκτός από την Κίνα, τα κράτη που προσέφυγαν κυρίως σε αυτό τον τρόπο επιβολής της τιμωρίας το 2009 είναι το Ιράν (τουλάχιστον 388 εκτελέσεις), το Ιράκ (τουλάχιστον 120 εκτελέσεις), η Σαουδική Αραβία (τουλάχιστον 69 εκτελέσεις) και οι ΗΠΑ (52 εκτελέσεις).

Η Διεθνής Αμνηστία παρ' όλα αυτά εκφράζει την ικανοποίησή της για τις προόδους που έχουν σημειωθεί παγκοσμίως, διότι ο αριθμός των χωρών όπου έχει καταργηθεί η θανατική ποινή έφτασε τις 95, με το Τογκό και το Μπουρούντι προσφάτως να έχουν προχωρήσει στις απαραίτητες αλλαγές στη νομοθεσία τους.

Τριάντα πέντε χώρες διατηρούν τη θανατική ποινή αλλά χωρίς εδώ και μια δεκαετία να την έχουν επιβάλει.

Σε πενήντα οκτώ χώρες επιβάλλεται για τρέχοντα αδικήματα. Οι μέθοδοι εκτέλεσης είναι ο απαγχονισμός, η ηλεκτροπληξία, ο αποκεφαλισμός, η εκτέλεση με σφαίρα, o λιθοβολισμός και με ένεση.

"Μυστήριο καλύπτει τη θανατική ποινή στη Χιλή, στη Λευκορωσία, στο Ιράν, στη Μογγολία, στη Β.Κορέα και στο Βιετνάμ", διαπιστώνει η Διεθνής Αμνηστία.

Καμία εκτέλεση δεν έγινε στο Αφγανιστάν, στην Ινδονησία και στο Πακιστάν το 2009, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια.

Τουλάχιστον, 17.118 άνθρωποι παγκοσμίως ήταν καταδικασμένοι σε θάνατο το 2009.     Enet.gr   

''ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΣΥΝΝΕΦΙΑΣ''

Πρόταση βιβλίου                                                                       ''ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΣΥΝΝΕΦΙΑΣ'' του ΜΑΡΚΟΥ ΣΑΡΙΜΑΝΩΛΗ

ποιητική συλλογή
πρώτη έκδοση 2009

δεύτερη έκδοση 2010

σελ.108, τιμή 14,90€                                                           (απόσπασμα απο το ποίημα ΣΤΑ ΥΠΟΓΕΙΑ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ, ειδικά αφιερωμένο στην ανθρωπιστική οργάνωση "ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ", η οποία είναι και επίσημος αρωγός της προσπάθειας του ποιητή)

...να βάψουμε το κόκκινο στους τοίχους με λευκό,
να σβήσουμε κάθε ανάμνηση του πολέμου
απο τα μάτια των παιδιών,
με το σεντόνι που σε φάσκιωνα ειρήνη να τυλίξεις,
και τα μάτια σου στην άκρη τους δεμένη
να μην κρατάνε μια σταγόνα παράπονου
.....
να βλέπουνε τον κόσμο φωτεινό,
να χαίρουνται τα χρώματα απόψε και αύριο και πάντα!
γιατί είναι μάτια μικρού παιδιού
μάτια μικρού παιδιού...
......
είμαστε όλοι παιδιά του Ήλιου
και μιαν ημέρα οι νεκροί θα μας τιμήσουν,
στην άκρη κάποιου μύθου
ένα στιχάκι θα γράψουν και για εμάς
ο Όμηρος ίσως ή κάποιος μικρός Θεός,
.....
στην προβλήτα της Ιστορίας
θα δέσουμε και εμείς,
ας είναι να γίνει με ειρήνη…   

H τραγωδία του πατέρα.....

«Θέλω να ζητήσω από τον περήφανο λαό των Ελλήνων, την Ελληνική Αστυνομία, τον κ. Παπανδρέου και την κυβέρνησή του να βρουν και να συλλάβουν τους δολοφόνους του παιδιού μου. Θέλω να ξέρω ότι μια μέρα θα δικαστούν.
Αυτοί που σκότωσαν τον Χαμί δεν δολοφόνησαν απλά τον γιο μου. Στο πρόσωπό του σκότωσαν τα εκατομμύρια των προσφύγων που ξεριζωθήκαμε για να βρούμε αλλού μια καλύτερη ζωή». Μεσημέρι Τρίτης έξω από το δωμάτιο 602 του Ερυθρού Σταυρού ο Μοχάμεντ Νατζάφι μόλις έχει μιλήσει με τη 45χρονη γυναίκα του Ζάχρα για τα ελάχιστα λεπτά που άλλαξαν για πάντα τη ζωή της οικογένειάς του. Η τραγική μάνα διηγείται ξανά και ξανά τη στιγμή που η 11χρονη Φερστέ βρήκε τη μαύρη πάνινη τσάντα και, χαρούμενη που βρήκε κάτι πολύτιμο, φώναξε τον 15χρονο αδελφό της Χαμί να τη βοηθήσει να την κουβαλήσουν. Το πώς ο Χαμί άνοιξε την τσάντα, τον θόρυβο που ακούστηκε όπως οι βόμβες που έσκαγαν κοντά στο σπίτι τους στο Γκάζνι, ύστερα το σκοτάδι, οι κραυγές από ξένους ανθρώπους και τα δύο παιδιά αιμόφυρτα.

«Με πονάει το ότι δεν ήμουν εκεί. Ίσως η βόμβα να σκότωνε εμένα και να γλίτωνε το παιδί μου. Ίσως πάλι να καταλάβαινα τι ήταν μέσα στην τσάντα και να γλίτωνα το κακό» λέει στα «ΝΕΑ» ο Μοχάμεντ Νατζάφι.

Στο Αφγανιστάν ήταν διευθυντής δύο δημοτικών σχολείων στο Γκάζνι, το οποίο βρίσκεται νοτιοανατολικά της Καμπούλ, κοντά στα σύνορα με το Πακιστάν. «Ακολούθησα την οικογενειακή μας παράδοση. Έγινα δάσκαλος όπως ο πατέρας μου που έφτιαξε τα δύο αυτά σχολεία. Οι Ταλιμπάν όμως δεν θέλουν την εκπαίδευση κι εγώ δεν μπορούσα να αφήσω τα παιδιά μου και ακόμη περισσότερο τις κόρες μου χωρίς εκπαίδευση. Όταν ήρθαν οι Αμερικανοί πιστέψαμε πως είχαμε τελειώσει με τους Ταλιμπάν. Τον τελευταίο καιρό όμως απέκτησαν και πάλι δύναμη και η ζωή έγινε και πάλι εφιάλτης».

Δύο από τα κορίτσια της οικογένειας βρέθηκαν στο Ιράν με τη βοήθεια συγγενών, ένα άλλο στην Αυστραλία για να γλιτώσουν από την καταπίεση των Ταλιμπάν. Η οικογένεια Νατζάφι πούλησε όλα της τα υπάρχοντα και βρήκε μέσω Πακιστάν τους δουλεμπόρους που θα τη μετέφεραν στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας.

«Από τον πατέρα μου είχα μάθει πολλά για την ελληνική ιστορία και κυρίως για τον Μέγα Αλέξανδρο που στο Αφγανιστάν το όνομά του είναι πολύ σημαντικό. Όταν μαζέψαμε τα λεφτά είπα στην οικογένειά μου πως θα πάμε να μείνουμε στην Ελλάδα. Ήθελα τα παιδιά μου να μάθουν τη γλώσσα και να ζήσουμε σε μια χώρα που θαυμάζαμε για τον πολιτισμό της. Δυστυχώς αφήσαμε πίσω μας τις βόμβες πιστεύοντας πως είχαμε σωθεί, αλλά ο θάνατος μάς παραμόνευε στην Αθήνα».

Ακόμη και τώρα που μέσω του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη δίνεται στην οικογένεια η δυνατότητα να ταξιδέψει σε όποια χώρα επιθυμεί, ο Μοχάμεντ Νατζάφι δηλώνει πως θα παραμείνει στην Ελλάδα. «Μόνο που αυτή τη φορά θα έχω έναν λόγο παραπάνω, αφού εδώ θα είναι θαμμένος ο γιος μου». Η Οδύσσεια ............

ΛΑ.Ο.Σ-ΧΑΟΣ-ΘΑΝΑΤΟΣ-ΕΜΕΙΣ

Του Γιωργου Πήττα                                       Όταν πεθαίνει ο Χαμιντουλάν μπορεί να είναι νόμιμος ο ΛΑ.Ο.Σ;

Είχα ήδη ξεκινήσει να κάνω σημειώσεις για αυτό το άρθρο με μόνο αντικείμενο τον ΛΑ.Ο.Σ όταν ήρθε η είδηση για τον αδιανόητο θάνατο του 15χρονου Χαμιντουλάν και τον τραυματισμό της αδερφούλας του.

Σκέφτομαι συνέχεια τη διαδρομή του πατέρα του, ενός αξιοπρεπούς δασκάλου και ιδρυτή σχολείων στο Αφγανιστάν που διωγμένος από το ταλιμπανικό χάος προσπάθησε να προσφέρει ορίζοντα στα παιδιά του ερχόμενος στην Ελλάδα.

Αυτό που βίωσε η μητέρα τους, βλέποντας τον γιο τους να γίνεται κομμάτια, ο νους μου δεν το χωράει. Δεν μπορεί να το χωρέσει.

Αλλά δεν μπορεί να χωρέσει και την εκρηκτική απουσία της επόμενης μέρας.

Περίμενα –ο ανόητος και αφελής- το επόμενο πρωί, στο σημείο του φονικού να έχουν μαζευτεί χιλιάδες άνθρωποι, με χιλιάδες λουλούδια, άνθρωποι βουβοί από οδύνη αλλά και από οργή ξέχειλη για τη βία.

Περίμενα -ο ανόητος και αφελής- πως χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες θα παρατούσαν τα σπίτια τους και θα συγκεντρώνονταν εκεί αυθόρμητα με κεριά και άνθη να κάνουν πραγματικό επιτάφιο, στον μόνο αληθώς εσταυρωμένο, στον ανατιναγμένο πένητα, αυτόν τον καθρέφτη του υμετέρου αλλά και ημετέρου συλλογικού μας τίποτα.

Ο Χαμιντουλάν, δεν σκοτώθηκε τυχαία. Δολοφονήθηκε.

Ο ηθικός αυτουργός του φονικού, είμαστε όλοι εμείς...................

Οι Έλληνες αθλούνται λιγότερο στην Ευρώπη

Οι Ελληνες συγκαταλέγονται στους ευρωπαίους πολίτες που αθλούνται λιγότερο στους «27»,σύμφωνα με τα αποτελέσματα του ευρωβαρόμετρου που δόθηκε στη δημοσιότητα στις Βρυξέλλες.

 Ειδικότερα,σύμφωνα με την κοινοτική δημοσκόπηση, μόνο το 3% των Ελλήνων,των Ιταλών και των Βουλγάρων, δηλώνουν ότι αθλούνται «τακτικά», το 15% των συμπολιτών μας δηλώνει ότι αθλείται «κάπως συχνά», το 15% «σπάνια» και το 67% «ποτέ».

 Υψηλά ποσοστά πολιτών που δηλώνουν ότι δεν αθλούνται ποτέ παρατηρούνται ακόμη στη Βουλγαρία (58%), την Πορτογαλία και την Ιταλία (55%) ενώ τα χαμηλότερα ποσοστά σημειώνονται στον κοινοτικό Βορά : Σουηδία (6%), Φιλανδία (7%) και Δανία (18%). Ο μέσος κοινοτικός όρος είναι 39%.

 Σε ό,τι αφορά τον τόπο άσκησης, το 63% των Ελλήνων δηλώνουν ότι αθλούνται κάπου μεταξύ σπιτιού και σχολείου,χώρου εργασίας ή καταστημάτων (31% στην ΕΕ), το 27% σε κάποιο πάρκο ή έξω στη φύση (48% στην ΕΕ) και το 13% σε γυμναστήριο (11% στην ΕΕ).

 Εξ άλλου,σύμφωνα με το ευρωβαρόμετρο, το 13% των Ελλήνων δηλώνουν ότι είναι μέλη κάποιου γυμναστηρίου, αθλητικού συλλόγου ή ενός συλλόγου με δυνατότητα άθλησης, ενώ στην ΕΕ ο μέσος όρος είναι 25%.

 Σε ό,τι αφορά, τέλος, τους λόγους που τους εμποδίζουν να αθληθούν , οι Ελληνες σε ποσοστό 51% επικαλούνται ως βασικότερη αιτία την έλλειψη χρόνου. Ο μέσος κοινοτικός όρος είναι 45%.

Πηγή:ΑΠΕ-ΜΠΕ

«Φαίνεται πια πως τίποτα - τίποτα δεν μας σώζει...»

Νίκος Καββαδίας, Γράμμα στον ποιητή Καίσαρα Εμμανουήλ

                         «Φαίνεται πια πως τίποτα - τίποτα δεν μας σώζει...»
                                                              ΚΑΙΣΑΡ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ


Ξέρω εγώ κάτι που μπορούσε, Καίσαρ, να σας σώσει.
Κάτι που πάντα βρίσκεται σ' αιώνια εναλλαγή,
κάτι που σχίζει τις θολές γραμμές των οριζόντων,
και ταξιδεύει αδιάκοπα την ατελείωτη γη.

Κάτι που θα 'κανε γοργά να φύγει το κοράκι,
που του γραφείου σας πάντοτε σκεπάζει τα χαρτιά·
να φύγει κρώζοντας βραχνά, χτυπώντας τα φτερά του,
προς κάποιαν ακατοίκητη κοιλάδα του Νοτιά.

Κάτι που θα 'κανε τα υγρά, παράδοξά σας μάτια,
που αβρές μαθήτριες τ' αγαπούν και σιωπηροί ποιηταί,
χαρούμενα και προσδοκία γεμάτα να γελάσουν
με κάποιον τρόπο που, όπως λεν, δε γέλασαν ποτέ.

Γνωρίζω κάτι, που μπορούσε, βέβαια, να σας σώσει.
Εγώ που δε σας γνώρισα ποτέ... Σκεφτείτε... Εγώ.
Ένα καράβι... Να σας πάρει, Καίσαρ... Να μας πάρει...
Ένα καράβι που πολύ μακριά θα τ' οδηγώ.

Μια μέρα χειμωνιάτικη θα φεύγαμε.
– Τα ρυμουλκά περνώντας θα σφυρίζαν,
τα βρωμερά νερά η βροχή θα ράντιζε,
κι οι γερανοί στους ντόκους θα γυρίζαν.

Οι πολιτείες οι ξένες θα μας δέχονταν,
οι πολιτείες οι πιο απομακρυσμένες
κι εγώ σ' αυτές αβρά θα σας εσύσταινα
σαν σε παλιές, θερμές μου αγαπημένες.

Τα βράδια, βάρδια κάνοντας, θα λέγαμε
παράξενες στη γέφυρα ιστορίες,
για τους αστερισμούς ή για τα κύματα,
για τους καιρούς, τις άπνοιες, τις πορείες.

Όταν πυκνή η ομίχλη θα μας σκέπαζε,
τους φάρους θε ν' ακούγαμε να κλαίνε
και τα καράβια αθέατα θα τ' ακούγαμε,
περνώντας να σφυρίζουν και να πλένε.

Μακριά, πολύ μακριά να ταξιδεύουμε,
κι ο ήλιος πάντα μόνους να μας βρίσκει·
εσείς τσιγάρα «Κάμελ» να καπνίζετε,
κι εγώ σε μια γωνιά να πίνω ουίσκυ.

Και μια γριά στο Αννάμ, κεντήστρα στίγματος,
–μια γριά σ' ένα πολύβοο καφενείο–
μια αιμάσσουσα καρδιά θα μου στιγμάτιζε,
κι ένα γυμνό, στο στήθος σας, κρανίο.

Και μια βραδιά στη Μπούρμα, ή στη Μπατάβια
στα μάτια μιας Ινδής που θα χορέψει
γυμνή στα δεκαεφτά στιλέτα ανάμεσα,
θα δείτε - ίσως - τη Γκρέτα να επιστρέψει.

Καίσαρ, από ένα θάνατο σε κάμαρα,
κι από ένα χωματένιο πεζό μνήμα,
δε θα 'ναι ποιητικότερο και πι' όμορφο,
ο διάφεγγος βυθός και τ' άγριο κύμα;

Λόγια μεγάλα, ποιητικά, ανεκτέλεστα,
λόγια κοινά, κενά, «καπνός κι αθάλη»,
που ίσως διαβάζοντάς τα να με οικτίρετε,
γελώντας και κουνώντας το κεφάλι.

Η μόνη μου παράκληση όμως θα 'τανε,
τους στίχους μου να μην ειρωνευθείτε.
Κι όπως εγώ για έν' αδερφό εδεήθηκα,
για έναν τρελόν εσείς προσευχηθείτε.

Από τη συλλογή Μαραμπού (1933)

Δεύτερη Διεθνής Ημέρα Δράσης κατά του Ισραηλινού Απαρτχάιντ

Δεύτερη Διεθνής Ημέρα Δράσης κατά του Ισραηλινού Απαρτχάιντ, σήμερα, 30 Μαρτίου 2010.    Εδώ και 43 ολόκληρα χρόνια το Ισραήλ έχει αφαιρέσει τα δικαιώματα της περίθαλψης, της πρόσβασης στο νερό, της ελεύθερης μετακίνησης, της στέγασης και της ζωής από περίπου 4 εκατομμύρια Παλαιστίνιους που ζουν στη Δυτική Όχθη, την Αν. Ιερουσαλήμ και τη Λωρίδα της Γάζας, ενώ για 62 χρόνια το 20% των πολιτών του Ισραήλ είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας ακριβώς επειδή είναι Παλαιστίνιοι. Την ίδια στιγμή, το τείχος της Δυτική Όχθης διαχωρίζει τα Παλαιστινιακά χωριά και πόλεις από τους παράνομους Ισραηλινούς εποικισμούς αλλά και μεταξύ τους δημιουργώντας «μπαντουστάν» όπως ακριβώς στην Ν. Αφρική. Το Τείχος έχει χαρακτηριστεί παράνομο από το Διεθνές Δικαστήριο. Κι όλα αυτά ενώ το Ισραήλ κρατά φυλακισμένους περισσότερους από 11.000 Παλαιστίνιους ακόμη και παιδιά σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην έρημο και μέσα σε σκηνές...... φωτογραφίες απο το φιλο Παλαιστίνιο φωτογράφο Ahmad Mesleh     http://ahmadmesleh.wordpress.com/   

Περί πολιτικής ευθυξίας (και ιατρικής δεοντολογίας)

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ της ΡΟΔΟΥ

Δεν συμβαίνει συχνά, ωστόσο, κάποιες φορές συμβαίνει, για να μας θυμίζει ότι υπάρχουν και άνθρωποι οι οποίοι δεν αρκούνται στο να κάθονται απλά σε θώκους δημόσιων αξιωμάτων. Επιθυμούν να είναι στοιχειωδώς αποτελεσματικοί στις θέσεις όπου τους έστειλε η ψήφος των πολιτών. Και όταν αυτό δεν συμβαίνει, προτιμούν να παραιτηθούν. Αυτό, ει μη τι άλλο, σημαίνει ότι υπάρχει ακόμη – αν και σπανίζει –πολιτική ευθιξία.

Στην σημερινή πολιτική πρακτική, η παραίτηση δεν είναι παρά μια κούφια «απειλή», ένα πυροτέχνημα, που σχεδόν ποτέ δεν φέρνει αποτέλεσμα, κάθε φορά που επισείεται ως τρόπος αντίδρασης, διαμαρτυρίας ή πίεσης. Και είναι φυσικό να μην φέρνει αποτέλεσμα, αφού κανένας δεν πιστεύει ότι αυτοί που απειλούν να παραιτηθούν θα το κάνουν και ούτε ασφαλώς και οι ίδιοι που το λένε είναι διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν τις καρέκλες τους. Διότι την εξουσία, μικρή ή μεγαλύτερη, ουδείς εμίσησεν.

Στην προκειμένη περίπτωση, αυτή του Διευθυντή της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας στο Νοσοκομείο της Ρόδου κ. Μανώλη Τριανταφύλλου, έχουμε την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον προαναφερθέντα κανόνα. Παραιτήθηκε από τη θέση του νομαρχιακού συμβούλου, σαν ελάχιστος τρόπος αντίδρασης στα χρονίζοντα και άλυτα παρά τις επανειλημμένες υποσχέσεις, προβλήματα του Νοσοκομείου.
Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τον κ. Τριανταφύλλου όπως ο ίδιος είπε στη συνεδρίαση του νομαρχιακού συμβουλίου, ήταν το γεγονός ότι δεν κατέστη δυνατό, να εισαχθεί στη μονάδα εντατικής θεραπείας μια 17χρονη από την Κάλυμνο η οποία είχε τραυματιστεί σοβαρά, σε τροχαίο ατύχημα. Η νεαρή μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο του Ηρακλείου, ενώ είχε χαθεί πολύτιμος χρόνος που μπορεί να κόστιζε τη ζωή της..............

Μεταρρυθμίσεις εδώ και τώρα...

Η άμεση προώθηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων και η πορεία του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης βρέθηκε στο επίκεντρο του άτυπου υπουργικού συμβουλίου τη Μ. Τρίτη. Νωρίτερα το διαθεσμικό όργανο αποφάσισε την συγκρότηση επιτροπής για την αξιολόγηση των υποψηφιοτήτων για τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Σύμφωνα με πληροφορίες , ο κ. Παπανδρέου θεωρεί ότι ο πρώτος στόχος επετεύχθη με την ουσιαστική στήριξη εκ μέρους της Ε.Ε. αλλά και την στήριξη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στα ελληνικά ομόλογα.  "Τώρα είναι η ώρα για δράση στο εσωτερικό της χώρας" ήταν το μήνυμα που έστειλε ο πρωθυπουργός στους υπουργούς, τονίζοντας ότι απαιτείται συνέπεια και αυστηρή τήρηση του χρονοδιαγράμματος του ΠΣΑ.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες στις πρώτες θέσεις της κυβερνητικής ατζέντας βρίσκονται:

- το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, με το σχετικό νομοσχέδιο να προωθείται μετά το Πάσχα
- η δημόσια διαβούλευση για το ασφαλιστικό
- η επίσπευση του ΕΣΠΑ
- νέος τρόπος κατάρτισης των Προϋπολογισμών
- η εφαρμογή του Καλλικράτη

"Το 2010 θα προωθήσουμε τις μεγάλες αλλαγές" δήλωσε ο πρωθυπουργός, προσθέτοντας ότι "περάσαμε έναν κάβο αλλά έχουμε μπροστά μας δύσκολο αγώνα". Ο κ. Παπανδρέου ζήτησε περισσότερη και ποιοτικότερη δουλειά και μεγαλύτερη επαφή με τον κόσμο.
Ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε τον " Καλλικράτη", "ραχοκοκαλιά για τις μεγάλες θεσμικές αλλαγές" οι οποίες πρέπει να δώσουν στο λαό αίσθημα ελπίδας. "Χρειάζεται κινητοποίηση όλων των δυνάμεων" τόνισε. Ο ίδιος δήλωσε ότι σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο της διεθνούς επικαιρότητας, πράγμα που χαρακτήρισε πολύ σημαντικό. "Η χώρα κατάφερε να ανακτήσει μετά από μεγάλη προσπάθεια την αξιοπιστία της" συμπλήρωσε.
      Νοοz.gr

Κάπως έτσι ψήφισε η Ιταλία...!

Κάπως έτσι ψήφισε η Ιταλία...!

Tο Σύμπαν επεκτείνεται επιταχυνόμενο.....

Εντυπωσιακά είναι τα αποτελέσματα της μεγαλύτερης έρευνας που πραγματοποίησε το διαστημικό τηλεσκόπιο Ηubble στα 20 χρόνια λειτουργίας του. Ομάδα αστρονόμων από την Ολλανδία ερεύνησε, με τη βοήθεια του Ηubble, 446 χιλιάδες γαλαξίες και επιβεβαίωσε τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, όσον αφορά τη διαστολή του Σύμπαντος. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι πράγματι το Σύμπαν επεκτείνεται και μάλιστα επιταχυνόμενο, δηλαδή επεκτείνεται στον χώρο και μάλιστα με ταχύτητες που είναι συνεχώς αυξανόμενες. Ο Αϊνστάιν είχε προβλέψει την ύπαρξη μιας απωστικής δύναμης που δρα αντίθετα από τη βαρύτητα και αναγκάζει τα σώματα να απομακρύνονται μεταξύ τους. Η ύπαρξη αυτής της δύναμης αποτρέπει τη συστολή του Σύμπαντος και την κατάρρευσή του τελικά κάτω από το ίδιο το βάρος του. Στη διάρκεια των ετών η απωστική αυτή δύναμη ονομάστηκε «σκοτεινή ενέργεια» και αποτελεί σταθερό σημείο έρευνας της επιστημονικής κοινότητας εδώ και δεκαετίες. «Η έρευνά μας επιβεβαιώνει ότι υπάρχει μια άγνωστη πηγή ενέργειας στο Σύμπαν που προκαλεί την επιταχυνόμενη διαστολή του» αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Λούντοβικ βαν Βάρμπεκε, του Τμήματος Φυσικής και Αστρονομίας του Πανεπιστημίου Leiden στην Ολλανδία       tovima.gr   

Πεθαίνοντας στην Αθήνα

                                                                                                                                                                     ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ ΒΕΛΙΔΑΚΗ.  Ζούμε σε μία χώρα που ποτέ δεν πρόκειται να ισχύσει η φράση «τα είδαμε όλα»- μία χώρα που βιώνει περισσότερο χάος από όσο μπορεί να καταναλώσει. Μία βαθιά άρρωστη χώρα, που αφειδώλευτα προσφέρει μαύρες ειδήσεις, χωμένη στο καβούκι της- χώρα σε κρίση.

Εκεί όπου οι βόμβες ενίοτε σκοτώνουν της Γης τους κολασμένους και όχι μόνο... τους κάδους απορριμμάτων. 15χρονος αφγανός πρόσφυγας νεκρός. Η αδερφή του, 11 ετών, τυφλή. Η μάνα τους, ρακοσυλλέκτης σε μία διεφθαρμένη δυτική χώρα, είδε τα παιδιά της να ματώνουν στην Αθήνα και όχι στο Αφγανιστάν- απ’ όπου έφυγε για να τα προστατεύσει από τις βόμβες.

Μία βαθιά αρρωστημένη κοινωνία από τα πάνω ως τα κάτω, έχει μάθει να ανέχεται, να κουκουλώνει, να χώνεται στη λήθη, να αποχαλινώνεται με την ατιμωρησία και στο τέλος να αποχαυνώνεται με πολιτικαντισμούς και (ιδεολογικές…) μπούρδες.

Πέθανε ένας 15χρονος κολασμένος γιατί ήταν δίπλα μας και δεν τον βλέπαμε, διαμελίστηκε το κορμί του γιατί κάποιοι κτήνη έβαλαν βόμβα. Διότι ως κοινωνία ξεπεράσαμε τον πάτο, ξύνουμε την επιφάνεια για να βουτήξουμε πιο βαθιά στο βόρβορο.

Όσο κι αν μοιάζει ως αδόκητος χαμός, ήταν προσχεδιασμένος από τα πράγματα..............

Ημέρα πένθους για τη Mόσχα.

Ημέρα πένθους για τη ρωσική πρωτεύουσα κήρυξε τη σημερινή ο δήμαρχος της Μόσχας Γιούρι Λουσκόφ, ενώ τα θύματα των δύο χθεσινών τρομοκρατικών επιθέσεων ανέρχονται πλέον στα 38, καθώς μία σοβαρά τραυματισμένη γυναίκα υπέκυψε στα τραύματά της κατά τη διάρκεια της νύχτας, όπως ανακοίνωσε ο επικεφαλής των υπηρεσιών υγείας της Μόσχας.
    Οι διασώστες έχουν ήδη απομακρύνει από τον σταθμό Λουμπιάνκα, όπου πραγματοποιήθηκε η πρώτη επίθεση, τις σορούς των θυμάτων, αλλά ο σταθμός παραμένει κλειστός για το κοινό. Το μετρό της Μόσχας ανακοίνωσε χθες ήδη από τις 12:55 GMT ότι η κυκλοφορία είχε αποκατασταθεί στη γραμμή αυτή, ενώ η κυκλοφορία στις υπόλοιπες 11 γραμμές του μοσχοβίτικου μετρό δεν διεκόπη καθόλου.
    Σύμφωνα με πηγή των υπηρεσιών ασφαλείας την οποία επικαλείται το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Interfax, η ταυτότητα των δύο καμικάζι καθώς και των δύο γυναικών που τις συνόδευσαν μέχρι την είσοδο του μετρό έχει εντοπιστεί χάρη στα βίντεο που κατέγραψαν οι κάμερες ασφαλείας των σταθμών.Αυτές οι δύο γυναίκες, καθώς επίσης και ένας πιθανός τρίτος συνεργός -ένας άντρας- αναζητούνται από την αστυνομία, σύμφωνα με την ίδια πηγή.     nooz.gr     

ΠΟΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΣΕ ΔΙΩΧΝΕΙ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ?

 Πριν ένα χρόνο περίπου πέρναγα από το κέντρο της Αθήνας ένα πρωινό μιας αργίας. Ανάμεσα σε μαύρους, πακιστανούς, σκυλιά, πρεζάκια που ξέρναγαν, μπότες αστυνομικών που πάταγαν, γυναίκες ελαφρών ηθών, ελληνίδες και ξένες ενωμένες που φώναζαν στους αστυνομικούς για να ελευθερώσουν τον νταβατζή τους. Είχα πολλά χρόνια να περάσω από εκεί και ομολογώ ότι δεν ήταν αυτό που περίμενα. Η εικόνα που μου έμεινε στο μυαλό αρχίζει σιγά-σιγα να ξεθωριάζει, αλλά μου έμεινε η μυρωδιά. Αυτή η άθλια ανάμιξη ιδρώτα, σάπιας αναπνοής, "αμαρτωλών" υγρών, εμετού και πόνου. Όλα εκεί είναι μοιρασμένα στα δυο. Οι «καταπιεσμένοι» και τα όργανα της τάξης. Ναι, κατάλαβα ότι εκεί δεν υπάρχει ρατσισμός, ότι εκεί όλοι είναι αδέρφια. Συμφιλιωμένοι μπρος σε θάνατο και «ζωή», παιδιά ενός κατώτερου Θεού. Δεν ασχολήθηκαν με μένα ούτε για να μου ρίξουν μακάρι ένα βλέμμα. Ήμουν ξένο σώμα. Δεν είχα το θάρρος να φαντάζομαι τότε πως όλα μπορεί να τα αλλάξει η νύχτα, με τον γλυκό απατηλό μανδύα της που όλα τα σκεπάζει και τους δίνει άλλο χρώμα, αλλάζοντας τις ισορροπίες. Όταν τα βαποράκια και οι νταβαζτίδες πουλάνε ένα κομμάτι στιγμιαίας «ευτυχίας», μάλλον ανενόχλητοι. Δεν ήθελα να μου μείνει ούτε καν η ανάμνηση. Μέχρι χθες την νύχτα. Όταν άκουσα ότι ένα παιδί πέθανε, σκεπάζοντας με αίμα και με κομμάτια του κορμιού του την ίδια του την μάνα. Όταν η μικρή του αδελφή κινδυνεύει να χάσει την όραση της, με σοβαρά εγκαύματα σε όλο της το σώμα. Όταν μια οικογένεια κατατρεγμένων ψάχνοντας στα σκουπίδια για ζωή, βρήκε απλώς τον θάνατο. Ξένο σώμα και αυτοί στις ίδιες περιοχές. Δεν ξέρω ποιοι έβαλαν την βόμβα και γιατί, δεν ξέρω αν λυπούνται η αν το κοιτάζουν ψυχρά, λογαριάζοντας αυτές τις ψυχές σαν «παράπλευρες απώλειες». Ξέρω όμως ποιοι είναι αυτοί που χαίρονται. Είναι όλοι αυτοί οι «περήφανοι Έλληνες» που μεταφέρουν την κληρονομία των μεγάλων προγόνων από τα πάτρια εδάφη στις ελβετικές τράπεζες. Αυτοί που πήγαν τις επιχειρήσεις τους σε άλλες χώρες για φτηνότερα χέρια εργασίας και μεγαλύτερο προσωπικό κέρδος. Αυτοί που δεν ήθελαν τους συμπατριώτες τους στις δουλειές, αλλά ξένους εργάτες, για τον ίδιο λόγο. Οι ίδιοι που λένε ότι εμείς δεν θέλουμε δουλειές και ας βλέπουν ότι πτυχιούχοι γλύφουν και ζητιανεύουν για μια δουλειά στην οικοδομή η στα σκουπίδια του κάθε δήμου. Οι ίδιοι που μας τρομάζουν τώρα με συνθήματα τύπου ότι για όλα φταίνε οι άλλοι- που ήρθαν για μια καλύτερη ζωή σε μια καινούργια πατρίδα. Εκείνοι που φωνάζουν σε παρελάσεις συνθήματα που κάνουν τους ήρωες του έθνους να στριφογυρίζουν μες στο τάφο τους. Που μαθαίνουν στα παιδιά τους..............

θλιμένο φεγγάρι.....

...για το παλικάρι από το Αφγανιστάν που εχασε άδικα την ζωή του στην αθλια πόλη μας........              

1ο Φεστιβάλ Ανεξάρτητων Ελλήνων Κινηματογραφιστών

Είμαστε στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσουμε την συνεργασία μας με το
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης για την διοργάνωση του
1ου Φεστιβάλ Ανεξάρτητων Ελλήνων Κινηματογραφιστών,
το οποίο θα πραγματοποιηθεί στις 16-17-18 Απριλίου 2010 σε μία από τις πλέον σύγχρονες κινηματογραφικές αίθουσες της Αθήνας που διαθέτει το Πολιτιστικό του Κέντρο.

Στόχος του Chainfree Film Festival είναι να προσφέρει βήμα και οθόνη στους ανεξάρτητους δημιουργούς ώστε να παρουσιάσουν τις κινηματογραφικές τους δημιουργίες στο ευρύτερο κοινό, μια δυνατότητα που, αν εξαιρέσουμε το διαδίκτυο, με τα σημερινά δεδομένα παραμένει δύσκολα εφικτή για να συνδυαστεί με φυσική παρουσίαση και προβολή στο παραδοσιακό πανί της μεγάλης οθόνης. Στον θεσμό του φεστιβάλ αυτού δεν θα υπάρχει διαδικασία έγκρισης των ταινιών που υποβάλλονται ούτε και η διαδικασία ψηφοφορίας και απονομής βραβείων από κριτική επιτροπή όπως συνήθως συμβαίνει με όλα τα υπόλοιπα Φεστιβάλ.

Αυτή τη χρονιά στο Chainfree Film Festival 2010 θα συμμετάσχουν 19 μικρού και 2 μεγάλου μήκους ταινίες, που δημιουργήθηκαν την τελευταία διετία από συνολικά 13 νέους σκηνοθέτες, που ανήκουν στο Δίκτυο Chainfree         Ώρες προβολών 19:00-23:00

Είσοδος : 5 ευρώ                      Διεύθυνση: Πειραιώς 206, (ύψος Χαμοστέρνας), Ταύρος,Τηλ.: 210 341 8550

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με κρατήσεις εισητηρίων δείτε την παραπάνω αφίσα.

Θα σας δούμε όλους εκεί!   CHAINFREE- ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΤΩΝ       

Κροατία: Ντοκυμανταίρ για τον Τίτο "ξεπέρασε" το Χάρι Πότερ

Ο πρώην ηγέτης της Γιουγκοσλαβίας Γιόσιπ Μπροζ Τίτο, ο οποίος πέθανε πρίν από περίπου τριάντα χρόνια, φαίνεται να είναι πιο δημοφιλής στην Κροατία, απ' ότι ο Χάρι Πότερ, καθώς ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή του έχει προσελκύσει τεράστιο ενδιαφέρον, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο εκπρόσωπος της κροατικής κρατικής τηλεόρασης.
Το δεύτερο από τα 12 επεισόδια του ντοκιμαντέρ για τη ζωή του Τίτο, που μεταδόθηκε την Παρασκευή από την κρατική τηλεόραση της Κροατίας HRT παρακολούθησε το 14,9% των τηλεθεατών στην Κροατία, δήλωσε ο Ντάνκο Ντρουζίγιανιτς.
Η ιδιωτική τηλεόραση RTL που μετέδιδε την ίδια στιγμή την ταινία «Ο Χάρι Πότερ και το Κύπελλο της Φωτιάς", προσήλκυσε το 11,92% των τηλεθεατών.
Ένα πολύ δημοφιλές reality show, όπου τοπικές διασημότητες εργάζονται σε μια φάρμα, και μεταδόθηκε από την ιδιωτική τηλεόραση Nova TV, επίσης, την ίδια στιγμή, εξασφάλισε ένα 14,1% τηλεθέασης.
Το πρώτο επεισόδιο του ντοκιμαντέρ για τον Τίτο, που προβλήθηκε από το HRT στις 12 Μαρτίου είχε προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Το 22,6% των Κροατών είχε παρακολουθήσει το πρόγραμμα, δήλωσε ο Ντρουζίγιανιτς.
Ο Τίτο κυβέρνησε την γιουγκοσλαβική Ομοσπονδία επί 35 χρόνια από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου έως το θάνατό του το 1980. Μια δεκαετία μετά τον θάνατό του, η Γιουγκοσλαβία κατέρρευσε σε μια σειρά αιματηρών συγκρούσεων. Νοοz.gr

«Η Αριστερά και ο κακός ο λύκος»

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ της ΡΟΔΟΥ                                           Το τελευταίο βιβλίο του Χριστόφορου Κάσδαγλη, «Η Αριστερά και ο κακός ο λύκος – Το γαμώτο ενός αριστερού» ομολογώ ότι δεν το είχα διαβάσει, μέχρι την ώρα της παρουσίασης του στη Ρόδο, το βράδυ του περασμένου Σαββάτου, στο βιβλιοπωλείο «Το Δένδρο».
Από το ενημερωτικό σημείωμα στο οπισθόφυλλο, μέχρι την εξαιρετική ανάλυση – παρουσίαση του περιεχομένου του ανά ενότητα από τον δικό μας Νίκο Νικολάου της «Δημοκρατικής», το είχα αγαπήσει. Μου άρεσε η αμεσότητα, το άλλοτε πικρό και άλλοτε καυστικό χιούμορ, ο κυνισμός , η κριτική και συχνά αιρετική ματιά του συγγραφέα, στον πολιτικό χώρο που αφιέρωσε ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής του, μέσα από την ενεργό και οργανωμένη δράση. Στοιχεία που έγιναν άμεσα αντιληπτά, από τις πρώτες ματιές που έριξα στις σελίδες του, την ίδια ώρα της παρουσίασης.
Ο συγγραφέας αντλεί παραδείγματα από την καθημερινότητά του και τα προβάλλει στο φόντο των πολιτικών του εμπειριών, για να οδηγηθεί σε συμπεράσματα άλλοτε αποκαλυπτικά και άλλοτε απλώς πικρά, στην προσπάθειά του να απαντήσει στα υπαρξιακά ζητήματα της Αριστεράς σήμερα, χωρίς να χαϊδεύει αφτιά, με απόψεις που – όπως ξεκαθαρίζει από την αρχή – είναι οι δικές του προσωπικές απόψεις και δεν είναι κανένας υποχρεωμένος να τις αποδεχθεί. Μου αρέσει αυτή η «εξήγηση» του συγγραφέα και προς στιγμή αισθάνομαι ότι με τον τρόπο του απενοχοποιεί και όλους εκείνους που κατά βάθος συμφωνούν, αλλά ως εκ της (κομματικής) θέσεώς τους είναι υποχρεωμένοι να διαφωνήσουν. Οι υπόλοιποι; Αν θέλουν να είναι ειλικρινείς, μάλλον δύσκολα θα βρουν επιχειρήματα για να διαφοροποιηθούν.
Περί τίνος προκειται;

Ο συγγραφέας του «Απολύομαι και τρελαίνομαι» και του «Σπλιτ!» αποφασίζει..............

Αρχαίο νεκροταφείο στην Λευκάδα

Αρχαίο νεκροταφείο έφεραν στο φως ανασκαφές.

Στην περιοχή της διαστάυρωσης Φιλοσόφων και Λευκάδας - Νυδριού, μετά από ανασκαφή που έγινε για οικοδόμιση ήρθαν στο φως αρκετοί αρχαίοι τάφοι που χρονολογούνται στο τέλος του 5ου αρχές 4ου αιώνα π.χ. Πρόκειτε για τμήμα αρχαίου νεκροταφείου που βρίσκονταν στην περιοχή το οποίο έχει διατηρηθεί σε πολύ καλή κατάσταση . Μέχρι στιγμής έχουν βρεθεί περίπου 20 τάφοι ενώ ένας από αυτούς είναι ενός μικρού παιδιού.      περισσότερα στο     Λευκαδίτικα Νέα        

«Ὁ στρατιώτης ποιητής»

Δὲν ἔχω γράψει ποιήματα
μέσα σε κρότους
μέσα σε κρότους
κύλησε ἡ ζωή μου

Τὴ μιὰν ἡμέρα ἔτρεμα
τὴν ἄλλην ἀνατρίχιαζα
μέσα στὸ φόβο
μέσα στὸ φόβο
πέρασε ἡ ζωή μου

Δὲν ἔχω γράψει ποιήματα
δὲν ἔχω γράψει ποιήματα
μόνο σταυροὺς
σὲ μνήματα
καρφώνω

«Ὁ στρατιώτης ποιητής», Μίλτος Σαχτούρης, από τη συλλογή «Τα φάσματα ή η χαρά στον άλλο κόσμο», 1958

Σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή το 2005 ο Μίλτος Σαχτούρης, ένας από τους σημαντικότερους μεταπολεμικούς Έλληνες ποιητές, τιμημένος με τρία κρατικά βραβεία...............

ΤΙ ΠΑΝΙΚΟΣ

Σκιτσο του Γ Καλαιτζη enet.gr

Λειτουργίες "τοποθεσίας" από το Facebook

To Facebook θα προσθέσει σύντομα μία νέα λειτουργία που θα ονομάζεται places και θα σχετίζεται με διάφορες λειτουργίες που έχουν να κάνουν με την τοποθεσία που βρίσκεται ο χρήστης. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται στο επίσημο blog της δημοφιλούς υπηρεσίας κοινωνικής δικτύωσης, πάνω από 400 εκατομμύρια χρήστες θα βρουν σύντομα λειτουργίες βασισμένες στην τοποθεσία τους, παρόμοιες με αυτές που προσφέρουν ιστοσελίδες όπως οι Foursquare και Gowalla.

Στις συγκεκριμένες, οι χρήστες μπορούν να χρησιμοποιήσουν το κινητό τους και να κάνουν check-in σε εστιατόρια και δημοφιλείς τοποθεσίες, ενημερώνοντας παράλληλα τους φίλους τους. Σύμφωνα με πληροφορίες των New York Times, η υπηρεσία Places θα αποκαλυφθεί στις 21 Απριλίου, στο ετήσιο συνέδριο των developers εφαρμογών για το Facebook.

ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ

Τις γυναίκες της Μεγαλοβδομάδας θυμάμαι και τη Μάννα μου…
λυπημένες και κάτωχρες,
να ακολουθούν βήμα - βήμα τη πορεία του Νυμφίου ως το Έσχατο
Φορτωμένες με μύρα και το δικό τους Γολγοθά
Η Μαγδαληνή, η Μαρία του Κλοπά, η Φραγγογιαννού και η άλλη Μαρία
Οι άντρες οι ξωμάχοι, κι ο πατέρας μου…
στον μόχθο ως την ώρα της Αποκαθήλωσης
Αυστηροί, συσταυρωθέντες. Κυρηναίοι
Είναι γλυκός ο Απρίλης, τέτοιες μέρες, στο Αιγαίο
Μοσχοβολούν ασβέστη κι ανθισμένες πασχαλιές
οι δρόμοι, τα σπίτια, οι αυλές
Ελπιδοφόρα διάσταση του αρχέγονου μύθου της Περσεφόνης
Παρηγοριά στη θλιμμένη Μάννα του Ναζωραίου
Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…
Μνήμες
Καισαριανή, Σκοπευτήριο, Άη Στράτης
Κοπέλες, στολίζουν Επιταφίους
με αγκαλιές λουλούδια και ένοχες ευχές
Είναι γλυκός ο Απρίλης, τέτοιες μέρες, στο Αιγαίο
Έλα να πάρουμε απ’ το χέρι το μέσα μας παιδί
με τη λαμπάδα της νονάς κι ένα κόκκινο αυγό
Να γεμίσουμε τις τσέπες αυτοσχέδια βαρελότα
και ν’ ανεβούμε κάθιδροι κι ανυπόμονοι το βράχο της Παναγιάς
Έλα, να πάρουμε απ’ το χέρι το μέσα μας παιδί
να τ’ Aαναστήσουμε         Χρυσόστομος Γελαγώτης  

Η Περσεφόνη και η γυναίκα σκελετός

Κάθε φορά που η Περσεφόνη πηγαίνει να συναντήσει τον εραστή της τον Πλούτωνα, αφήνει πίσω της θλιμμένη και κλαίουσα, τη μητέρα της Δήμητρα, η οποία θα προσμένει καρτερικά για ακόμη μια φορά την επιστροφή της. Στον μύθο, η μετάβαση της Περσεφόνης στον Άδη σηματοδοτεί την έναρξη της χειμερινής περιόδου και τελειώνει με την επιστροφή της θεάς, όταν φέρει μαζί της και την πρώτη ανοιξιάτικη αύρα. Ο συμβολισμός της αέναης εναλλαγής που διέπει ως αρχή τη δημιουργία εμφανίζεται σε μύθους όλων των πολιτισμών αντανακλώντας το δέος του ανθρώπου προς τους νόμους της φύσης που τον περιβάλλει.

Καθώς αποτελούμε κομμάτι της, η πένθιμη συμφωνία της χειμερινής φύσης αγγίζει με τις κρύες της νότες τις πιο σκοτεινές χορδές της ψυχής μας, και μας συνεπαίρνει ως άλλη Περσεφόνη στα έγκατα του Κάτω Κόσμου ερωτοτροπώντας με τον θεό Άδη. Η μυστηριακή, θα λέγαμε, μέθεξη της ψυχής με την γυμνή, κρύα και πολλές φορές τρομακτική πλευρά της φύσης, μάς αναγκάζει ν’ αφουγκραστούμε την εσωτερική μας φωνή. Είναι περίοδος ανάπαυσης, περισυλλογής, ενδοσκόπησης, εγκαρτέρησης. Η ψυχή φαντάζει ως πολεμιστής που καλείται να ανασυντάξει τις δυνάμεις του για την επόμενη μάχη.

Ωστόσο, η εσωτερική απογύμνωση του εαυτού μας χωρίς το εκτυφλωτικό φως και το οργιαστικό όσο και παραπλανητικό πνεύμα του καλοκαιριού, μας τρομάζει. Τρομάζει το εγώ μας. Το εγώ μας αρέσκεται στις ηδονές και την καλοπέραση. Αντιστέκεται στη λαχτάρα της ψυχής μας για εξέλιξη και υπέρβαση. Μένει προσκολλημένο στα θέλω του και τρέφεται από την εσωτερική τεμπελιά, την πλάνη, τη βολή. Γίνεται υπερτροφικό. Αρνείται πεισματικά ν’ αποδεχτεί τη φύση της αιώνιας εναλλαγής των πάντων, επειδή αρνείται να αντιμετωπίσει οτιδήποτε του θυμίζει θάνατο. Αρνείται, γιατί φοβάται. Φοβάται ότι θα χάσει την υπόσταση και την ταυτότητά του. Όπως τρέμει μπροστά στην εξολοθρευτική δύναμη της αγάπης, έτσι εθελοτυφλεί στους μικρούς και μεγάλους, τους πραγματικούς ή συμβολικούς θανάτους, γιατί δεν πιστεύει στην αναγέννηση. Για το εγώ μας o ρυθμικός κανόνας «ζωή – θάνατος – ζωή» έχει την τρομακτική εικόνα του σκελετού, όπως μας αφηγείται με αλληγορικό τρόπο ο «Μύθος της γυναίκας σκελετού» των Ίνουιτ...........

Σαν σήμερα.....Virginia Woolf

Σαν σήμερα, πριν από ακριβώς 69 χρόνια, στις 28 Μαρτίου 1941 αυτοκτόνησε μία από τις σημαντικότερες μορφές της λογοτεχνίας του 20ου αιώνα. Ο λόγος για την Virginia Woolf, την Αγγλίδα μυθιστοριογράφο που με το νεωτεριστικό ύφος της πρωτοπόρησε όχι μόνο στη συγγραφή αλλά και στην ίδια την ανανέωση της αγγλικής γλώσσας.

Η Adeline Virginia Stephen, ή κατά κόσμο Virginia Woolf γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 25 Ιανουαρίου 1882, κόρη της καλλονής Julia Prinsep Stephen και του συγγραφέα και κριτικού Sir Leslie Stephen. Η Woolf έλαβε εκτενή εκπαίδευση μέσα στο σπίτι από τους γονείς της και πιο συγκεκριμένα διδάχτηκε κλασικούς συγγραφείς και αγγλική λογοτεχνία, κάτι το οποίο δεν συνέβη και με τα ετεροθαλή αδέλφια της.

Ο πρώτος νευρικός κλονισμός που υπέστη, ήρθε όταν εκείνη ήταν μόλις 13 χρονών και ως συνέπεια του ξαφνικού θανάτου της μητέρας της από γρίπη. Ο θάνατος του πατέρα της 9 χρόνια μετά, προκάλεσε την πιο ανησυχητική κατάρρευση της νεαρής Virginia, κάτι το οποίο οδήγησε σε σύντομη νοσηλεία της σε κλινική αλλά και την απόφαση να μετακομίσει με τα αδέλφια της Vanessa και Adrian από το Hyde Park του Kensington στη Gordon Square του Bloomsbury.

Eκεί σπούδασε στο King’s College London και ήρθε σε επαφή, μεταξύ άλλων, με τους Leonard Woolf, μέλλοντα σύζυγο της, και τον Roger Fry, ιδρυτές μια ομάδας διανοούμενων, συγγραφέων και καλλιτεχνών, της λεγόμενης Ομάδας Bloomsbury. Το 1912 παντρεύτε τον Leonard Woolf και ίδρυσαν τον εκδοτικό οίκο Hogarth Press, όπου εκδίδεται το μεγαλύτερο μέρος των έργων της, έργα του T.S Eliot και άλλων.

H Woolf ξεκίνησε να γράφει επαγγελματικά το 1900, ενώ το πρώτο της μυθιστόρημα «The Voyage Out» εκδόθηκε το 1915. Θεωρείται μία από τους μεγαλύτερους πρωτοπόρους της αγγλικής γλώσσας, τα έργα της χαρακτηρίζονται κατά βάση από τη συνείδηση των χαρακτήρων, τα συναισθηματικά και ψυχολογικά κίνητρα τους, ενώ στο σύνολο τους διαπνέονται από έναν έντονο λυρισμό...............

Οι ελίτ και οι στρεβλώσεις των λέξεων

  Η θεωρία των ελίτ είναι μια παλιά υπόθεση στην ιστορία του πνεύματος. Την απαντάμε, σπερματικά, στον πλατωνικό λόγο αλλά και σε αυτόν του Νίτσε, μέχρι που συστηματοποιείται κατά την αρχή του 20ου αιώνα. Είναι στη βάση της μια θεωρία εξόχως συντηρητική, αφού καθαγιάζει τις ανισότητες, απολυτοποιεί τις σχέσεις εξουσίας –ομάδες ικανών που εναλλάσσονται, σε 
αντιδιαστολή με τις μάζες- και αρνείται την ιστορική πρόοδο. Ανώτατα στρώματα, προσοντούχοι φυσικώ τω τρόπω, επιφορτίζονται τη διακυβέρνηση, ελέγχοντας τους μηχανισμούς άσκησης της εξουσίας, άρα και τη δημόσια σφαίρα, αλλά και την ανάπτυξη του πνευματικού πολιτισμού.

Οι άλλοι, οι μάζες, μένουν να εξουσιάζονται, αφού για τίποτα άλλο δεν κρίνονται ικανοί. Όσο για τη λαϊκή κυριαρχία, τούτη εξαποστέλλεται στη σφαίρα του μύθου. Στους παράδοξους καιρούς μας, έτσι όπως δημόσια λέγεται ο όρος ελίτ, ποια σχέση μπορεί να έχει με τις εν λόγω θεωρίες; Εξακολουθεί να υποδηλώνει τους εκλεκτούς μιας κοινωνίας, τους ευνοούμενους της φύσης, τους άρχοντες του συστήματος; Και, αν ναι, γιατί, όταν ακούγεται, συνήθως παραπέμπει σε ομάδες εργαζομένων; Η κινητικότητα των ελίτ είναι τέτοια που φτάσαμε στο σημείο να συμπεριλαμβάνονται σ’ αυτές οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας; Διότι, δεν εξηγείται διαφορετικά το γεγονός πως οι απολυμένοι της Ολυμπιακής, για παράδειγμα, που έκλεισαν την Πανεπιστημίου τις προάλλες, διεκδικώντας τις αποζημιώσεις τους, παρουσιάζονται ως κομμάτι των ελίτ. Προηγήθηκαν δε ως τέτοιοι, οι υπάλληλοι του ΟΤΕ, οι λιμενεργάτες κ.ο.κ.

Οι άνθρωποι δηλαδή που κατά παράδοση ανήκαν στις λεγόμενες παραγωγικές – εργατικές τάξεις, τόσο ανέβηκαν στην κοινωνική ιεραρχία ώστε έπαψαν να συναποτελούν τη μάζα και βρέθηκαν να ελέγχουν την εξουσία και τους μηχανισμούς της; Για τις θεωρίες των ελίτ, βέβαια, που αντιτίθενται στο μαρξισμό, ο ταξικός χαρακτήρας της κοινωνίας δεν υφίσταται, όπως δεν υφίστανται και οι κοινωνικές συγκρούσεις. Οπότε, πώς γίνεται να μαθαίνουμε για την ύπαρξη ομάδων ελίτ στους κόλπους των εργαζομένων κατά τη διάρκεια διεκδικήσεων, άρα και συγκρούσεων;

Η στρέβλωση είναι προφανής............

Οι αγορές, η κρίση και η πολιτική

Tου Πασχου Mανδραβελη

Αν μη τι άλλο, οι Γάλλοι ψηφοφόροι άρχισαν να λύνουν ένα από τα μυστήρια του Ιουνίου του 2009. Τότε εμφανίστηκαν στον εγχώριο και στον διεθνή Τύπο χιλιάδες άρθρα για το «παράδοξο των ευρωεκλογών». Η βασική απορία ήταν: πώς μπορεί ο καπιταλισμός να βρίσκεται σε κρίση και η κεντροδεξιά να ευημερεί εκλογικά;
Η αλήθεια βέβαια είναι ότι δύσκολα μπορεί κάποιος να βγάλει συμπεράσματα από μία εκλογική αναμέτρηση και ειδικά αν μιλάμε για περιφερειακές εκλογές. Οι ψηφοφόροι ποτέ δεν στέλνουν ένα μήνυμα και τα αποτελέσματα ποτέ δεν είναι απλά. Το ίδιο όμως ίσχυε και για τις ευρωεκλογές του 2009. Η είδηση περί θανάτου της σοσιαλδημοκρατίας ήταν υπερβολική. Οσο υπερβολική μπορεί να αποδειχθεί η σημερινή εκτίμηση περί εκλογικής ευημερίας της.
Οι γαλλικές εκλογές έδειξαν ότι οι κοινωνίες δεν λειτουργούν με τον ρυθμό των αγορών ούτε με τον ρυθμό των ΜΜΕ. Υστερούν χρονικά, επειδή οι διεργασίες εντός τους είναι πολύπλοκες. Απαιτείται χρόνος να απορροφηθούν οι δονήσεις και να μεταμορφωθούν σε πολιτικά αποτελέσματα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στις αρχές της δεκαετίας του ’90, λίγο μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού, στην Ευρώπη σάρωναν οι κεντροαριστερές κυβερνήσεις. Είναι βέβαιο ότι η κρίση, η οποία δεν είναι μόνο ελληνική (απλώς εδώ, λόγω των διαρθρωτικών προβλημάτων της οικονομίας μας πήρε πιο δραματική μορφή), θα μετατοπίσει τον πολιτικό άξονα της Ευρώπης..........

Η εγχείρηση πέτυχε, ο ασθενής πεθαίνει

Καθώς κάθεται η σκόνη και σβήνουν οι κραυγές των ΜΜΕ, ευκαιρία για μια ψύχραιμη αποτίμηση της “μάχης” στην Ευρωπαική Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες. Με δεδομένο ότι η χώρα έχει βάλει στόχο να συνεχίσει να αποπληρώνει τα δάνεια (παρ ότι η στάση πληρωμής του εξωτερικού χρέους μοιάζει όλο και περισσότερο με μονόδρομο) αποτελεί θετική εξέλιξη ότι ο στόχος εξασφάλισης κάποιων λογικών επιτοκίων δανεισμού μάλλον επετεύχθη. Δεν υπάρχει όμως κανένα περιθώριο για θριαμβολογίες: το να αποκαλείς νίκη την εξασφαλίση του δικαίωματος στον δανεισμό, είναι σαν τον μελλοθάνατο που ενθουσιάζεται επειδή βρέθηκε σχονί για να τον κρεμάσουν.

Αυτή η θετική εξέλιξη είναι προσωρινή, καθώς ο γαλλογερμανικός συμβαβισμός αφήνει ελεύθερο πεδίο στις περίφημες αγορές: η κυβέρνηση χρειάζεται να δανειστεί 40 δισ. ευρώ έως το τέλος του χρόνου, 16 από τα οποία θα πρέπει να βρεθούν μέχρι το τέλος Μαΐου. Μπορεί μετά απ' όσα έγιναν τα επιτόκια για τα νέα δάνεια να μην απογειωθούν στα επίπεδα των προηγούμενων εβδομάδων αλλά αν παραμείνουν υψηλά θα επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο την υπερχρεωμένη ελληνική οικονομία.

Περισσότερα αποτελέσματα ίσως επιφέρει η απόφαση του Ζαν Κλωντ Τρισέ να μην υποτιμήσει την αξία των ελληνικών ομολόγων, μέχρι το 2011, αν και ο πρόεδρος της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά: ένα μεγάλο μέρος των ομολόγων του Ελληνικού δημοσίου κατέχουν ευρωπαικές τράπεζες και επομένως, αν ο Τρισέ τα υποτιμούσε, θα ήταν σαν να πυροβολεί τα πόδια του. Σε καθέ περίπτωση το μέτρο δίνει ανάσα στις ελληνικές τράπεζες, που είναι όμως αμφίβολο ότι θα το αξιοποιήσουν για να ενισχύσουν τις επιχειρήσεις που χρειάζονται ρευστό.........

Nα μην τα επαναλάβουμε......

Για την ανάγκη για μια νέα επανάσταση «με άλλα μέσα, άλλους στόχους και άλλον εχθρό» κάνει λόγο ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου σε άρθρο του που δημοσιεύεται στον «Κόσμο του Επενδυτή».

«Πριν από 189 χρόνια οι Έλληνες επαναστάτησαν και κέρδισαν την ελευθερία τους... Σήμερα είμαστε μια ανεξάρτητη και δημοκρατική χώρα, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης. Η ανάγκη, όμως, για μια νέα επανάσταση, με άλλα μέσα, άλλους στόχους και άλλον εχθρό είναι και πάλι επίκαιρη και επιτακτική», επισημαίνεται στο άρθρο.

«Τότε, το ζητούμενο ήταν η απελευθέρωσή μας από τον ζυγό, τον κατακτητή», αναφέρει. «Σήμερα, είναι η απελευθέρωσή μας από όσα μας οδήγησαν στο μεγάλο οικονομικό και κοινωνικό αδιέξοδο που ζούμε, στη μεγαλύτερη κρίση της πρόσφατης Ιστορίας μας».

Ο πρωθυπουργός τονίζει ότι η νέα αυτή επανάσταση απαιτεί «να σπάσουμε οριστικά τα δεσμά μας με ό,τι μας οδήγησε στις σημερινές ασφυκτικές συνθήκες, τις οποίες βιώνουμε καθημερινά», ενώ απευθύνει έκκληση να αναγνωρίσουμε τα λάθη που διαγράψαμε στο παρελθόν ώστε «να μην τα επαναλάβουμε και να ανατρέψουμε τα πολιτικά, τα ηθικά, τα μορφωτικά, τα πολιτιστικά, ακόμα και τα αισθητικά πρότυπα που κυριάρχησαν στη ζωή μας για δεκαετίες».

Στη Βενεζουέλα ο Πούτιν

Στη Βενεζουέλα θα ταξιδεύσει την επόμενη Παρασκευή ο Ρώσος πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν.

Την πρώτη του επίσημη επίσκεψη στη Βενεζουέλα θα πραγματοποιήσει την επόμενη Παρασκευή ο πρωθυπουργός της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν.

«Περιμένουμε την επόμενη Παρασκευή, σε μία εβδομάδα, τον ρώσο πρωθυπουργό, το φίλο μας Βλαντιμίρ Πούτιν» δήλωσε κατά τη διάρκεια Συνέντευξης Τύπου ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες, ο οποίος συνοδευόταν από τον πρόεδρο του Ισημερινού Ραφαέλ Κορέα.

Ο ηγέτης της Βενεζουέλας πρόσθεσε ότι είναι ευγνώμων στη Ρωσία η οποία «βοηθά στην ενίσχυση των αμυντικών δυνατοτήτων» της Βενεζουέλας απέναντι στην «απειλή» των ΗΠΑ κατά των επαναστατικών κυβερνήσεων της Λατινικής Αμερικής.

Η Βενεζουέλα είναι ο κύριος σύμμαχος της Ρωσίας στη Λατινική Αμερική και οι δύο χώρες έχουν υπογράψει πολλές συμφωνίες για το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και τους εξοπλισμούς.  ΑΠΕ

Το μυστήριο των ονείρων

Κάποτε ονειρεύτηκα ότι ήμουν μια πεταλούδα. Όταν ξύπνησα, δεν ήξερα εάν ήμουν πράγματι ένας άνθρωπος που ονειρεύτηκε πως ήταν πεταλούδα, ή μια πεταλούδα που ονειρεύεται πως είναι άνθρωπος...

Τι είναι τα όνειρα; Αυτός ο παράξενος κόσμος που υπάρχει παράλληλα με τον δικό μας, μέσα και έξω από αυτόν την ίδια στιγμή; Ένας κόσμος μήπως, που είναι ίδιος κι απαράλλαχτος με αυτόν της εγρήγορσης, με μόνη διαφορά το «μάτι» της συνείδησης που κάνει τον έναν κόσμο πραγματικό και τον άλλο φανταστικό;

Οι άνθρωποι από την αρχαιότητα είχαν διάφορες πεποιθήσεις σχετικά με τον ονειρικό κόσμο και τη σπουδαιότητα του. Σήμερα οι επιστήμονες που ερευνούν τα μυστικά του εγκεφάλου, πιστεύουν πως έχουν φτάσει ακόμα πιο κοντά στο αίνιγμα των ονείρων.

Τα όνειρα είναι νοητικές και συναισθηματικές εκφράσεις, που προβάλλονται στην οθόνη του νου μας την ώρα που κοιμόμαστε. Ονειρευόμαστε περίπου μία με δύο ώρες κάθε βράδυ. Μπορεί να έχουμε 4 με 7 όνειρα κατά τη διάρκεια του ύπνου μας. Κάθε άνθρωπος ονειρεύεται, αλλά δε θυμούνται όλοι τα όνειρά τους. Τα όνειρα είναι έγχρωμα και συχνά εμπλέκουν όλες τις αισθήσεις μας δίνοντας μας εντυπώσεις από οσμές, ήχους, εικόνες, γεύσεις και πράγματα που αγγίζουμε. Κάποιες φορές βλέπουμε συχνά το ίδιο όνειρο ξανά και ξανά, άλλες φορές έχουμε την αίσθηση πως κάποιο όνειρο το έχουμε ξαναδεί, χωρίς όμως να μπορούμε να θυμηθούμε εάν όντως συνέβη αυτό και κάποιες φορές μπορεί να ονειρευτούμε άγνωστες περιοχές και καταστάσεις, που μας φαίνονται όμως παράδοξα γνώριμες.

Καλλιτέχνες, συγγραφείς και επιστήμονες, έχουν δηλώσει κατά καιρούς πως άντλησαν τις ιδέες τους μέσα από όνειρα. Ο τραγουδιστής Paul McCartney των Beatles, αναφέρει πως κάποιο πρωί ξύπνησε με τη μελωδία του "Yesterday" στο μυαλό του, ενώ η συγγραφέας Mary Shelley δήλωσε πως είχε δει ένα πολύ έντονο όνειρο, σχετικά με έναν επιστήμονα που χρησιμοποιούσε κάποια μηχανή για να φέρει στη ζωή ένα πλάσμα. Όταν ξύπνησε, άρχισε να γράφει το βιβλίο της που αναφερόταν σε έναν επιστήμονα ονομαζόμενο Δρ. Φράνκενστάιν!

Για εκατοντάδες χρόνια, οι άνθρωποι προσπαθούν να καταλάβουν τι σημαίνουν τα όνειρα..............

Ομιλία φωτισμένου δασκάλου για την 25η Μαρτίου, κι Αφώτιστου Ανωνύμου

Αυτά τα λόγια απηύθυνα στους μαθητές µου (λέει ο Δάσκαλος), στο 2ο ΕΠΑΛ Αχαρνών, για την επέτειο της 25ης Μαρτίου:

«Σκέφτηκα να σου µιλήσω για τον Καραϊσκάκη, αλλά το µυαλό σου θα πάει στο γήπεδο.
Σκέφτηκα να σου µιλήσω για το 21, αλλά ο νους σου θα πάει στην Ορίτζιναλ.
Συλλογίστηκα πολύ για να καταλήξω, αν αξίζει να σε ταλαιπωρήσω για κάτι τόσο µακρινό, τόσο ξένο.
Δύο αιώνες πίσω κάποια γεγονότα, τι να λένε σε σένα; Σε σένα που ßιάζεσαι να φύγεις, να πας για τσιγάρο, για καφέ ή για κάτι άλλο…

Θα σου µιλήσω λοιπόν προσωπικά.
Εγώ, ο δάσκαλος που δούλεψα ένα χρόνο σ’ αυτό το σχολείο και σε δεκαπέντε µέρες φεύγω γι’ αλλού,
σε σένα που είσαι εδώ ένα, δύο, τρία ή και περισσότερα χρόνια, θα σου µιλήσω σταράτα, για να σου εκφράσω δυο σκέψεις µου:

Οι µαθητές που συνάντησα µέσα στις τάξεις, οι µαθητές που δίδαξα φέτος, στη συντριπτική τους πλειονότητα µε σεßάστηκαν, αν και δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του µαθήµατος.
Πολλοί όµως από τους υπόλοιπους µαθητές δε µε σεßάστηκαν, µε προσέßαλαν κατ’ επανάληψη. Με έργα, µε λόγια, µε ύßρεις. Δείχνοντας ένα χαρακτήρα κι ένα ήθος που µε σόκαρε, που µ’ έßαλε σε µελαγχολικές σκέψεις.

Αυτό το φαινόµενο αποδεικνύει πως κάτι σάπιο υπάρχει σ’ αυτό το σχολείο, πως, εκτός του γνωστικού ελλείµµατος, το συγκεκριµένο σχολείο χωλαίνει δραµατικά και στο ηθικοπλαστικό του έργο, στη διαµόρφωση δηλαδή των µαθητικών ψυχών και πνευµάτων.
Και η ευθύνη γι’ αυτή την αποτυχία είναι ευθύνη αποκλειστικά δική µας: των δασκάλων σας και των γονιών σας.
Δεν έχουµε κατορθώσει να σας δείξουµε πως, χωρίς αρχές, η ζωή σας αύριο θα είναι µια κόλαση, πως, χωρίς όνειρα και στόχους, θα χρειαστείτε υποκατάστατα, θα καταφύγετε πιθανόν σ’ επιλογές που θα σας ξεφτιλίσουν, θα σας κάνουν να σιχαίνεστε τον εαυτό σας, θα σας γεµίσουν τη ζωή πλήξη και κούραση, θα σας γεράσουν πρόωρα.

Αν όµως θέλετε µια συµßουλή από ένα δάσκαλο, σκεφτείτε το παράδειγµα του Μακρυγιάννη, που έφτασε αγράµµατος µέχρι τα πενήντα σχεδόν, για να καταλάßει τότε, πως η µόρφωση, η καλλιέργεια, ήταν το όπλο που έλειπε απ’ την προσωπική του θήκη. Και κάθισε µε πολλή δυσκολία και χωρίς δάσκαλο κι έµαθε πέντε κολλυßογράµµατα, για να µας πει την ιστορία του ßίου του, το παραµύθι της επανάστασης των υπόδουλων Ρωµιών.
Αυτό το παράδειγµα είναι για σένα το πιο κατάλληλο, και µπορείς τριάντα χρόνια νωρίτερα από το στρατηγό Μακρυγιάννη ν’ ακολουθήσεις το δρόµο που εκείνος έδειξε, το µονοπάτι της καλλιέργειας, το δρόµο της παιδείας, τη λεωφόρο της προσωπικής σου προκοπής.

Δεν είστε σε τίποτε λιγότερο ικανοί από το µπάσταρδο γιο της καλογριάς, τον Αρßανίτη Γιώργη Καραϊσκάκη.............

Bed-In:41 χρονια πριν.....

Το 1969 και ενώ ο πόλεμος του Βιετνάμ βρισκόταν σε εξέλιξη, το θρυλικό σκαθάρι John Lennon και η σύζυγος του Yoko Ono πραγματοποίησαν μία από τις πιο... ιδιαίτερες διαμαρτυρίες που έχουν γίνει. Το πασίγνωστο Bed In, ήταν μία διαμαρτυρία υπέρ της ειρήνης, διάρκειας δύο εβδομάδων. Σκοπός του ζευγαριού ήταν η προώθηση της ειρήνης αλλά και των μη βίαιων τρόπων διαμαρτυρίας.                        Δεδομένου ότι ο γάμος τους στις 20 Μαρτίου του 1969 θα ήταν ένα τεράστιο για τον τύπο γεγονός, το ζευγάρι αποφάσισε να χρησιμοποιήσει αυτή την χωρίς όρια δημοσιότητα προκειμένου να διαμαρτυρηθεί για τον πόλεμο του Βιετνάμ. Αποφάσισαν λοιπόν να περάσουν το δικό τους γαμήλιο ταξίδι στην προεδρική σουίτα του ξενοδοχείου Χίλτον στο Άμστερνταμ από τις 25 έως και την 31η Μαρτίου, ξαπλωμένοι στο κρεβάτι και καλώντας τους δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο καθημερινά από τις 09:00 έως 21:00, προκειμένου να τραβήξουν φωτογραφίες και να κάνουν ερωτήσεις. Κι αν κάποιοι θεώρησαν ότι το Bed In θα περιελάμβανε τις οποιεσδήποτε ερωτικές περιπτύξεις το ζευγάρι αντίθετα δεν έχασε στιγμή το στόχο του και τον έλεγχο. Καθόντουσαν απλώς στο κρεβάτι, μιλώντας για την ειρήνη με συνθήματα όπως «Hair Peace» και «Bed Peace» να στολίζουν τους τοίχους του δωματίου.                                                                                                                     Ο δεύτερος γύρος του Bed-In ήταν προγραμματισμένος να διεξαχθεί στη Νέα Υόρκη, προκειμένου να προσδοθεί περισσότερο πολιτικό περιεχόμενο στη διαμαρτυρία. Η λογική ήταν να ζητήσουν το τέλος του πολέμου του Βιετνάμ μέσα στην καρδιά της Αμερικής προσελκύοντας την προσοχή και την υποστήριξε κυρίως των νέων που δήλωναν αντίθετοι στον πόλεμο. Ωστόσο, η είσοδος στη χώρα είχε απαγορευτεί στον John Lennon λόγο της καταδίκης σε βάρος του για κατοχή κάνναβης το 1968. Έτσι η διαμαρτυρία μεταφέρθηκε αρχικά στις Μπαχάμες και κατόπιν στο Μόντρεαλ. Εκεί έμειναν στα δωμάτια 1738 και 1742 στο ξενοδοχείο Queen Elizabeth. Κατά τη διάρκεια των επτά ημερών της διαμονής τους ο Timothy Leary, ο Tommy Smothers και ο Dick Gregory τους επισκέφτηκαν και όλοι μαζί τραγούδησαν τον ύμνο για την ειρήνη «Give Peace a Chance». Ένα από τα διασημότερα τραγούδια όλων των εποχών ηχογραφήθηκε... στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου, δίπλα στο κρεβάτι... που έγινε σύμβολο διαμαρτυρίας.    tvxs.gr

Τι πέτυχε ο Γιώργος

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗς ΡΟΔΟΥ
Ένας καλός μου φίλος ταξιδεύει αυτές τις μέρες στη Γαλλία. Μια χώρα στην οποία εδώ και πολλά χρόνια ταξιδεύει πολύ - πολύ συχνά. Μου λέει λοιπόν ότι είναι πρωτοφανής η αναφορά του συνόλου των ΜΜΕ της χώρας στην οικονομική κρίση της Ελλάδας. Αλλά όχι μόνο αυτό. Είναι εντυπωσιακή η αναγνωρισιμότητα του Έλληνα πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, όχι μόνο στη Γαλλία αλλά σχεδόν σε όλη την Ευρώπη. Ειδικά για τους Γάλλους ο George Papandreou έχει αυτή την περίοδο την ίδια, αν όχι μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα ακόμη και από τον Ανδρέα Παπανδρέου, ενώ είναι προφανής η άνεση που κινείται σε διεθνές διπλωματικό επίπεδο και σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής, ως απόλυτα ισότιμος συνομιλητής όλων των ηγετών εντός και εκτός Ευρώπης.

Και είναι αλήθεια. Ο Γιώργος Παπανδρέου, από την ώρα που ανέλαβε στα χέρια του την τύχη της χώρας, έχει επιδοθεί σε ένα πρωτοφανή διπλωματικό μαραθώνιο, που δεν έχει προηγούμενο στα ελληνικά χρονικά.
Από την Αμερική, μέχρι τη Ρωσία, ενώ «αλώνισε» όλη την Ευρώπη. Δεν υπάρχει κανένας, καλοπροαίρετος ή κακοπροαίρετος, που να μην αναγνωρίζει την πρωτοφανή προσπάθεια διάσωσης της οικονομίας της χώρας.

Αν η συμφωνία που επετεύχθη στη Σύνοδο Κορυφής προ ημερών στις Βρυξέλλες θα αποβεί τελικώς επ’ ωφελεία της χώρας, θα έχουμε την ευκαιρία να το αποτιμήσουμε προσεχώς. Είναι λογικό να υπάρχουν επιφυλάξεις και προβληματισμοί για τη συνέχεια. Θα ήταν αφύσικο να μην υπάρχουν.
Πέραν αυτού όμως , αποτελεί αδιάμφισβήτητη προσωπική επιτυχία του Γιώργου Παπανδρέου το γεγονός ότι κατάφερε, όχι απλά να κάνει το πρόβλημα της Ελλάδας πρόβλημα της Ευρώπης, αλλά να προχωρήσει ακόμη πιο πέρα. Κατάφερε να κάνει άνω-κάτω την Ευρώπη. Ανέδειξε το υπαρκτό πρόβλημα την Ευρώπης. Αυτό, δηλαδή, που θα έπρεπε να ήταν και το αυτονόητο εδώ και πολλά χρόνια και που οι συντηρητικές κυβερνήσεις της Ε.Ε. δεν μπορούσαν ή δεν ήθελαν να καταλάβουν και να αντιμετωπίσουν, το κατάφερε η Ελλάδα με τον Γιώργο Παπανδρέου.

Ο ασκός του Αιόλου...

Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Το σημερινό ελληνικό δράμα εξελίσσεται σε ευρωπαϊκή και παγκόσμια τραγωδία. Ο Ελλην πρωθυπουργός το διεθνοποίησε, παρ' όλο που αυτό θα γινόταν από μόνο του, ακόμη και παρά τη θέλησή του.

Σήμερα, οι χρηματαγορές σε Ευρώπη, Ασία, Αμερική παραμένουν κρεμασμένες από τη μικρή χώρα, που αντιπροσωπεύει μόλις 2,7% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ. Από την ελληνική έκβαση, η αμερικανική FED εξαρτά το παγκόσμιο δίλημμα μεταξύ επεκτατικής και περιοριστικής πολιτικής, την ανοδική ή καθοδική διακύμανση του δολαρίου και του γιουάν, τη διεθνή φερεγγυότητα των κρατικών ομολόγων. Ομως, ενώ οι διεθνείς παρατηρητές αφθονούν, σημειώνεται εντυπωσιακή δυστοκία λύσεων και η χώρα μας εξωθείται στην οδό όχι της υπέρβασης αλλά της επιδείνωσης, με αναπόφευκτο και δυσβάστακτο κόστος για το σύνολο των εμπλεκομένων πλευρών.

Ειρωνεία της ιστορίας: παγκόσμια ανησυχία αλλά και παγκόσμια αμηχανία. Η ευρωζώνη, ενώ διεκδικεί αυτόνομο διεθνή ρόλο, επαφίεται στη «ζώνη δολαρίου», προκειμένου να επιλύσει πρόβλημα δικής της εσωτερικής σταθερότητος. Η διεθνοποίηση του ελληνικού προβλήματος αποδεικνύεται ωφέλιμη, όχι γιατί αποφέρει λύση αλλά γιατί καθιστά κατάδηλη την αδυναμία ευρωπαϊκής λύσης. Εάν κάποιες χώρες-μέλη της ευρωζώνης προσφέρουν εκουσίως διμερή στήριξη στη χώρα μας, αυτό επιβεβαιώνει καταλυτικό έλλειμμα θεσμικής ευρωπαϊκής πρόβλεψης για τη διασφάλιση εσωτερικής σταθερότητας στη νομισματική περιοχή του ευρώ. Ο πρόεδρος Μπαρόζο διευκρινίζει ότι η διμερής στήριξη παραμένει εκούσια και συνεπώς δεν παραβιάζει τη Συνθήκη της Λισσαβώνος, που απαγορεύει τη θεσμική διάσωση χώρας-μέλους.

Την ειρωνεία ολοκληρώνει ο ευρωπαϊκός ενθουσιασμός απέναντι στο ελληνικό πρόγραμμα λιτότητας που, με αύξηση φορολογίας και περικοπή εισοδημάτων, εγκαθιστά μακρά περίοδο ύφεσης και αυτό παρ' όλο που όλοι συμφωνούν ότι έτσι δυναμιτίζονται τόσο το ευρώ όσο και η ευρωζώνη.................

Εισβολή στη Λωρίδα της Γάζας...

Εισβολή στη Λωρίδα της Γάζας πραγματοποίησαν τα ισραηλινά τανκς, την επομένη της ανταλλαγής πυρών που οδήγησε στον θάνατο των δύο ισραηλινών στρατιωτών, έγινε γνωστό από παλαιστινιακές ιατρικές πηγές. Η σύντομη εισβολή προκάλεσε το θάνατο ενός Παλαιστινίου.

Παράλληλα, σύμφωνα με ισραηλινό στρατιωτικό εκπρόσωπο, Παλαιστίνιοι εκτόξευσαν ρουκέτα σήμερα το πρωί από την Λωρίδα της Γάζας προς το έδαφος του νοτίου Ισραήλ, χωρίς να υπάρξουν θύματα ή υλικές ζημίες. Η ρουκέτα προσγειώθηκε σε αγρό, όπως διευκρινίστηκε.

Ο Παλαιστίνιος σκοτώθηκε από την έκρηξη οβίδας που εκτοξεύθηκε από τεθωρακισμένο άρμα μάχης, ενώ επτά ακόμη Παλαιστίνιοι τραυματίσθηκαν. Τα ισραηλινά τανκς, υποστηριζόμενα από ελικόπτερα, διείσδυσαν σε απόσταση εκατό μέτρων, στην περιοχή του Χαν Γιούνες και στη συνέχεια αποσύρθηκαν στο ισραηλινό έδαφος.

Η επίθεση πραγματοποιείται μια ημέρα μετά τον θάνατο δύο ισραηλινών στρατιωτών κατά τη διάρκεια ανταλλαγής πυρών με Παλαιστίνιους μαχητές κοντά στον φράκτη ασφαλείας που χωρίζει το Ισραήλ από τη Λωρίδα της Γάζας. Σύμφωνα με τον ισραηλινό διοικητή της νότιας περιοχής του Ισραήλ, τον στρατηγό Γιοάβ Γκαλάν, τέσσερις συνολικά Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της χθεσινής ανταλλαγής πυρών.

Οι Ταξιαρχίες Εζεντίν αλ - Κάσαμ, η ένοπλη πτέρυγα του κινήματος της Χαμάς, που ελέγχει τη Λωρίδα της Γάζας, ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση με ανακοίνωσή της. Σύμφωνα με το κείμενο, δύο ισραηλινοί στρατιώτες σκοτώθηκαν όταν οι μαχητές των ταξιαρχιών «αντάλλαξαν πυρά με μονάδα των ειδικών δυνάμεων του σιωνιστικού στρατού, που πραγματοποιούσε διείσδυση στον τομέα του Χαν Γιούνες».

Οι Ταξιαρχίες Αλ-Κοντς, η ένοπλη πτέρυγα της Ισλαμικής Τζιχάντ, ανέλαβαν επίσης την ευθύνη για άλλη επιχείρηση εναντίον ισραηλινών στρατιωτών.  tvxs.gr