«Σουρεαλιστικές» γέφυρες έδωσαν έναν καλλιτεχνικό τόνο στο Google Earth

Τι συμβαίνει όταν οι τρεις διαστάσεις του ορατού κόσμου μας συγκρούονται με τις δισδιάστατες απεικονίσεις του; Στην Google θα πιστεύουν ότι το αποτέλεσμα μοιάζει με τον γνωστό πίνακα του Σαλβαντόρ Νταλί Η εμμονή της Μνήμης (1931), με τα παραμορφωμένα -σαν να λιώνουν- ρολόγια.

Η σύγκρουση του τρισδιάστατου και του δισδιάστατου συνέβη πρόσφατα στο Google Earth, λόγω ενός τεχνικού σφάλματος. Το ορατό αποτέλεσμα ήταν ορισμένες από τις πιο διάσημες γέφυρες του κόσμου να εμφανίζονται παραμορφωμένες σαν τα ρολόγια του Νταλί....

Το λάθος του Πλαύτου

Tου Παντελη Μπουκαλα

Aς δεχτούμε προς στιγμήν όσα συνήθως λέγονται για τους πολέμους και προς νομιμοποίησή τους. Ας δεχτούμε δηλαδή ότι δεν διαπράττει δολοφονία ο στρατιώτης που, εκτελώντας τις διαταγές των ανωτέρων του, σκοτώνει τον εχθρό του πριν προλάβει να τον σκοτώσει εκείνος (που εκτελεί επίσης διαταγές ανωτέρων)· πυροβολεί με τη συνείδησή του ήσυχη (ή καθησυχασμένη και πάλι από τους ανωτέρους), αφού οι σφαίρες του, έτσι του λένε ή έτσι πιστεύει αυθορμήτως κάποιες φορές, υπηρετούν κάποιο ιδανικό, αυθεντικό ή κατασκεύασμα της προπαγάνδας.

Τίποτα από αυτά, ωστόσο, δεν ισχύει στο νέο (κι ακόμα χειρότερο) Αμπού Γκραΐμπ που αποκαλύφθηκε από το περιοδικό Rolling Stone. Τα φρικαλέα φωτογραφικά τεκμήρια κυκλοφορούν ήδη στο Διαδίκτυο και σίγουρα δεν θα ευχαριστήσουν όσους επιμένουν ότι ο πόλεμος στο Αφγανιστάν, όπως δα και όλοι οι υπόλοιποι της εποχής μας, έχει ανθρωπιστικό περιεχόμενο. Από πλήξη λοιπόν (έτσι λέει το ρεπορτάζ, βασισμένο στις καταθέσεις των ίδιων των άθλιων πρωταγωνιστών), οι Αμερικανοί πεζοναύτες της διμοιρίας Bravo είπαν, Γενάρη του 2010, να κάνουν κάτι να περάσει η ώρα τους....

Έξι χρόνια από το θάνατο του Μίλτου Σαχτούρη

Δὲν ἔχω γράψει ποιήματα
μέσα σε κρότους
μέσα σε κρότους
κύλησε ἡ ζωή μου
Τὴ μιὰν ἡμέρα ἔτρεμα
τὴν ἄλλην ἀνατρίχιαζα
μέσα στὸ φόβο
μέσα στὸ φόβο
πέρασε ἡ ζωή μου
Δὲν ἔχω γράψει ποιήματα
δὲν ἔχω γράψει ποιήματα
μόνο σταυροὺς
σὲ μνήματα
καρφώνω

«Ὁ στρατιώτης ποιητής», Μίλτος Σαχτούρης, από τη συλλογή «Τα φάσματα ή η χαρά στον άλλο κόσμο», 1958.....

Νεκρά χιλιάδες δελφίνια και φάλαινες

Περισσότερα από 5.000 κήτη- φάλαινες και δελφίνια- έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας της πετρελαιοκηλίδας της ΒΡ στον Κόλπο του Μεξικού το 2010, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Conservation Letters της Εταιρίας Βιολογίας Διατήρησης (Society for Conservation Biology).

Συνολικά 101 σκελετοί βρέθηκαν στην πληγείσα περιοχή, όπου η διαρροή πετρελαίου από την πλατφόρμα Deepwater Horizon προκάλεσε μια τεράστια οικολογική καταστροφή.

Όμως στην πραγματικότητα, αυτοί οι σκελετοί δεν αντιπροσωπεύουν παρά μόνο ένα μικρό ποσοστό των ζώων που έχασαν τη ζωή τους από τη μεγαλύτερη πετρελαιοκηλίδα στην ιστορία των ΗΠΑ, υπογραμμίζουν οι επιστήμονες που συμμετείχαν στη μελέτη αυτή. Σύμφωνα με τους ίδιους, ο αριθμός αυτός πρέπει να πολλαπλασιαστεί επί 50 για να έχουμε τον πραγματικό αριθμό των ζώων που χάθηκαν. ....

Αλλάζει όψη ο Φαληρικός Όρμος - Υπόγεια η Ποσειδώνος!

Στον πρωθυπουργό παρουσιάστηκε την Τετάρτη το masterplan της παρέμβασης - μαμούθ στην περιοχή του Φαληρικού Όρμου, από τον αρχιτέκτονα Renzo Piano. Στο σχέδιο του μεγάλου μητροπολιτικού πάρκου περιλαμβάνεται και ο υποβιβασμός της λεωφόρου Ποσειδώνος.

Η αστική ανάπλαση αφορά το μετασχηματισμό σε πάρκο μιας περιοχής έκτασης 760 περίπου στρεμμάτων παραλιακής ζώνης και εντάσσεται στη στρατηγική της κυβέρνησης για την ανάδειξη της Αθήνας ως ανταγωνιστικού τουριστικού προορισμού.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΥΠΕΚΑ θα δοθεί Συντελεστής Δόμησης 2.500 τμ. περίπου για την έκταση με στόχο τη δημιουργία ενός πόλου υπερτοπικής σημασίας, λαμβάνοντας υπόψη και τις εξελισσόμενες μελέτες στο χώρο του Παλαιού Ιππόδρομου για τη δημιουργία της Εθνικής Βιβλιοθήκης και της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.....

Συν-ουσία, αγάπη μου!

Της Ίνας Ταράντου                                        Νομίζω ότι έχει γίνει πολλή μεγάλη φασαρία γύρω από το σεξ. Και αυτό είναι το πρόβλημα, ότι γίνεται πολλή φασαρία, αλλά όχι σεξ! Έχω την εντύπωση ότι δεν έχουμε τοποθετήσει στην πραγματική της διάσταση αυτήν την πανίσχυρη σεξουαλική μας παρόρμηση. Οι εικόνες και οι σκέψεις γύρω από τη συνουσία είναι πολλές περισσότερες από ότι η ίδια η πράξη!                                   Όλη η σύγχρονη ζωή μας, έχει να κάνει με μια καθημερινή φθηνό-πρόκληση για να εξάψει, δήθεν, τα ερωτικά μας ένστικτα. Τόσα γυμνά κορίτσια και αγόρια σε παντός είδους διαφημίσεις, μας προσφέρουν δωρεάν σεξουαλική επιθυμία για να μας οδηγήσουν δήθεν αυθόρμητα να τρέξουμε να αγοράσουμε οδοντόκρεμα, κορν φλέικς και αυτοκίνητα!

Εκπομπές στην τηλεόραση πρωί – πρωί, με πλαστικές γκόμενες, φουσκωτά στήθη και τούρλα οπίσθια να σου πουλάνε την ευκολία με την οποία μπορεί κάποιος να ρίξει «ωραίες» γυναίκες στο κρεβάτι του. Μακιγιαρισμένα πρόσωπα, κοντές φούστες, ύφος….

Δύο επισκέψεις στην Αργεντινή

Tης Μαριαννας Τζιαντζη

Ο Γιώργος Αυγερόπουλος είχε τη δημοσιογραφική και ιστορική τύχη να βρεθεί στην Αργεντινή πριν από 10 χρόνια και να καταγράψει την κοινωνική έκρηξη του Δεκέμβρη του 2001. Τώρα ταξίδεψε ξανά σε αυτή τη χώρα, για τις ανάγκες ενός νέου ντοκιμαντέρ του Εξάντα με τίτλο «Το πείραμα της Αργεντινής», που το πρώτο μέρος του προβλήθηκε στις 23/3 (ΝΕΤ).

Αλλο πράγμα η κρίση της Αργεντινής και άλλο της Ελλάδας και θα αδικούσαμε το ντοκιμαντέρ (αλλά και την πραγματικότητα), αν αναζητούσαμε με σχηματικό τρόπο ομοιότητες και αναλογίες. Ομως αρκετές αναφορές στην Ελλάδα κάνει ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Αργεντινής, ο Ντομίνγο Καβάλο, που εφάρμοσε το μοντέλο που οδήγησε στη χρεοκοπία της χώρας. Αλλοι μιλούν για τις «ξέφρενες ιδιωτικοποιήσεις» της κυβέρνησής του, όμως ο ίδιος θεωρεί ότι έφερε τον εκσυγχρονισμό στην Αργεντινή. Δηλώνει επίσης ότι το ΔΝΤ, που «βοήθησε αρκετές χώρες και τώρα βοηθά την Ελλάδα μαζί με την Ευρώπη», απλώς αδίκησε την Αργεντινή, εφαρμόζοντας επιλεκτικά τη θεωρία «της ηθικής του κινδύνου».....

"μεγάλα νέα φέρνω από κει πάνω...."

 Ιάκωβος Καμπανέλλης-Αυλαία και γι αυτόν                                                               Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης γεννήθηκε στη Νάξο το 1922. Η οικογένειά του μετακόμισε στην Αθήνα το 1934. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής συνελήφθη από τους Ναζί και εστάλη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μαουτχάουζεν, όπου και παρέμεινε μέχρι την απελευθέρωσή του από τους συμμάχους, το Μάιο του 1945. Από τους 320.000 ανθρώπους που κρατήθηκαν συνολικά εκεί, επέζησαν μόνο 80.000 μέχρι το τέλος του πολέμου.

Μία παράσταση στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν, το 1945, ήταν η θρυαλλίδα για την ενασχόλησή του με το θέατρο. Το 1950 παρουσίασε το πρώτο του θεατρικό έργο, το "Χορό Πάνω στα Στάχυα". Τις επόμενες πέντε δεκαετίες υπέγραψε δεκάδες ακόμη έργα, όπως η "Έβδομη Μέρα της Δημιουργίας", η "Αυλή των Θαυμάτων", η "Ηλικία της νύχτας", το "Παραμύθι Χωρίς Όνομα", η "Γειτονιά των Αγγέλων" και το "Μεγάλο μας Τσίρκο".....

Μια Αυλή χωρίς θαύματα

Tης Αφροδίτης Αλ Σάλεχ                               Εκεί, κάπου στην Αχαρνών.
«Σε μια λαϊκή γωνιά της Αθήνας. Όλο το έργο διαδραματίζεται μέσα σε μια αυλή με πολλά δωμάτια, όπου σε καθένα από αυτά μένει και μια οικογένεια»…
Η περιγραφή στο θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Η αυλή των θαυμάτων» ταιριάζει ιδανικά στην αυλή που επισκεφτήκαμε. Το μόνο που αλλάζει είναι τα ονόματα. Ο Ιορδάνης γίνεται Χασάν και η Αννέτω, Αζίζα. Ίσως και κάτι ακόμα: στη σύγχρονή μας αυλή οι νοικάρηδες… δεν ελπίζουν πια σε θαύματα.

Εκεί, κάπου στην Αχαρνών.
Μια εσωτερική αυλή με επτά κατοικημένα δωμάτια και τρία εγκαταλελειμμένα. Κάποτε, στη δεκαετία του ’50, στην αυλή αυτή οι νοικάρηδες θα ήταν Έλληνες από φτωχά κοινωνικά στρώματα. Απελπισμένοι και ανυπεράσπιστοι μεροκαματιάρηδες με το όνειρο της μετανάστευσης προς την Αυστραλία ως μόνιμη επωδό – «Θα βγάλω χαρτιά, θα πάω στην Αυστραλία… εκεί που βρίσκουνε ακόμη και χρυσάφι», όπως θα έλεγε κι ο Μπάμπης και θα ονειρευόταν η Βούλα, του Καμπανέλλη κι όχι μόνο...

Η Σιωπηλή 'Ανοιξη της Ιαπωνίας

Το ραδιενεργό εξώφυλλο του Νew Yorker -ένα από τα καλύτερα της ιστορίας του          

“Dark Spring” του Christoph Niemann.

(Τα περιοδικά πεθαίνουν;)       ΣΤΑΘΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟΣ       Lifo       

        

Στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου

Της Χριστιάννας Λούπα                                        Στη μακρινή αυτή χώρα της Ανατολής με τα περίεργα έθιμα και την ξεχωριστή κουλτούρα, ο ήλιος λατρεύτηκε όσο πουθενά αλλού, αφού εκεί, όπως φαίνεται, λάμπει με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο. Η σημαία της Ιαπωνίας, δεν απεικονίζει παρά έναν ολοπόρφυρο ήλιο στο κέντρο, ενώ το όνομά της αποτελείται από το συνδυασμό δύο ιδεογραμμάτων που σημαίνουν ήλιος και αρχή αντίστοιχα. Παρ’ όλα αυτά, τις τελευταίες μέρες ο λαμπερός «Taiyō» φαίνεται να ξέχασε την αγαπημένη του χώρα, που έχει βυθιστεί στο πένθιμο σκοτάδι κι αγωνίζεται να κλείσει τις πληγές της.

Κι ενώ με την ψυχή στο στόμα παρακολουθούμε βήμα βήμα τις εξελίξεις στην Ιαπωνία, κρατώντας την αναπνοή μας, καθώς ακούμε τις ατελείωτες νεκρολογίες και τον απολογισμό των καταστροφών, δεν μπορούμε να μη θαυμάσουμε την άψογη οργάνωση και τον πολιτισμό αυτού του λαού......

Άλλη δε θέλω

Άλλο δε θέλω, από να ζω μες στ’ αφρισμένα της μαλλιά,
τα πότε αγριεμένα,
κι άλλοτε μέσα στα νερά που με γεμίζουνε χαρά,
τα ήρεμ’ αφημένα.

Άλλη δε θέλησα, γιατί όσες κι αν έζησα πολύ,
αυτή μου εστάθει,
κι όπως με θέλησε κι αυτή, έτσι τη θέλησα, γιατί
δεν είχε λάθη.

Άλλη μπορούσα ν’ αγαπώ, όμως αυτή σκέφτομ’ εγώ,
αυτή και μόνο.
Αυτή μου γέμισε χαρά την πληγωμένη μου καρδιά,
αυτή στον πόνο....

Ο εφιάλτης της αλαζονείας

Του Παντελη Mπουκαλα

Οτι τα πρώτα εικοσιτετράωρα μετά τον σεισμό, το τσουνάμι και το πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα ήταν εικασία ή υποψία, ημέρα με την ημέρα, βδομάδα τη βδομάδα, γίνεται βεβαιότητα, την οποία αποδέχονται πλέον και πολλοί από τους αρχικούς σίγουρους πως όλα θα πάνε καλά και θα τελειώσουν γρήγορα: Ούτε εύκολα αντιμετωπίσιμο είναι το πρόβλημα, λοιπόν, όπως επέμεναν οι πρώτες παραμυθητικές ανακοινώσεις ούτε όσοι εμπλέκονται στην αντιμετώπισή του (η διαχειρίστρια εταιρεία και η ιαπωνική κυβέρνηση) έχουν αποδείξει με την ώς τώρα δράση τους πως η μέθοδός τους είναι περισσότερο επεξεργασμένη και αποτελεσματική από τις μεθόδους που οι ανεπτυγμένοι και πεπολιτισμένοι αυτού του κόσμου αποκαλούν ονειδιστικά «τρικοκοσμικές» ή και «βαλκανικές», κι εμείς εδώ, πάντοτε σε αυτοκριτική εγρήγορση, τις χαρακτηρίζουμε «ελληνικές».

Δεν αρκεί, δυστυχώς, η αυτοθυσιαστική προσπάθεια των ολιγάριθμων «σαμουράι», όταν η κατεξοχήν υπεύθυνη, η εταιρεία Tepco, εκμεταλλευόμενη εξακολουθεί να αυτοσχεδιάζει πρόχειρα, αντιμετωπίζοντας τον εφιάλτη που απειλεί ολόκληρη χώρα, αλλά και τον κόσμο όλον, σαν να πρόκειται για ασήμαντο και συνηθισμένο πρόβλημα τοπικού ενδιαφέροντος.....

Κοινωνική Μηχανική: Η τεχνική της παγκόσμιας εξαπάτησης

« ...Η ελίτ δεν θα δίσταζε να πραγματοποιήσει τους πολιτικούς της σκοπούς, χρησιμοποιώντας τις τελευταίες σύγχρονες τεχνικές για να επηρεάσει τη συμπεριφορά του κοινού και να κρατήσει την κοινωνία υπό στενή παρακολούθηση». Ζπμίγκνιου Μπρεζίνσκυ σύμβουλος εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει επιστητό ότι, για τη νεοταξική μεταμόρφωση του πλανήτη, χρησιμοποιείται μια ολόκληρη «επιστήμη» ψυχολογικών επιχειρήσεων από την υπερεθνική ελίτ.

Η σημερινή κοινωνική κατάσταση είναι παραπροϊόν μιας σειράς τεχνικών «κοινωνικής μηχανικής» η οποία δρα στο παρασκήνιο της πολιτικής, της κοινωνικής μέριμνας, της οικονομίας, της ενημέρωσης, του πολιτισμού, της βιομηχανίας, του θεάματος και του μάρκετινγκ, επιχειρώντας να χειραγωγήσει και να παθητικοποιήσει τους πολίτες, να μεγιστοποιήσει τα κέρδη των πολυεθνικών, να αποδομήσει τα παραδοσιακά έθνη, τις κοινωνίες και τα θρησκευτικά συστήματα, επιβάλλοντας πολέμους και «τρομοκρατία» εναντίον ολόκληρων λαών και μετακινώντας στρατιές φθηνής εργατικής δύναμης με τη λαθρομετανάστευση επιδιώκοντας τη νέα δουλοκρατία.....

Μόρφωση-παραμόρφωση

Της Καίτης Βασιλάκου                                                    Διαβάζω σημαίνει πληροφορούμαι και επίσης μορφώνομαι.

Αυτή είναι μια κοινώς αποδεκτή άποψη, στην οποία, αν κανείς φέρει αντίρρηση, θα θεωρηθεί τουλάχιστον ιδιόρρυθμος. Όταν διαβάζουμε, αποχτούμε πληροφορίες και γνώση, άρα μορφωνόμαστε, ξεφεύγουμε βήμα-βήμα από την κατάσταση της άγνοιας και της αμάθειας, μπορεί κάποια στιγμή, αν επιμείνουμε σ’ αυτή την ευγενική συνήθεια, να γίνουμε και σοφοί. Μπορεί όμως και να πάθουμε κάτι άλλο: να παραμορφωθούμε. Γι αυτό καλό είναι να προσθέσουμε σ’ αυτό τον ορισμό του «διαβάζω» μερικά ακόμα στοιχεία.

Διαβάζω σημαίνει μορφώνομαι ή παραμορφώνομαι.

Και:

Διαβάζω σημαίνει πληροφορούμαι ή παραπληροφορούμαι.

 Αυτή η συγκεκριμένη πρόθεση «παρά» είναι που κάνει τη διαφορά. Διότι παραμορφώνομαι δεν σημαίνει ότι έχω μορφωθεί πάρα πολύ, αλλά ότι έχω χάσει το φυσικό μου σχήμα, έχω γίνει κάτι τερατώδες. Παραπληροφορούμαι σημαίνει ότι μαθαίνω παραμορφωμένα πράγματα......

Guardian: Η Ευρώπη χρειάζεται ελάφρυνση χρέους και όχι δεκαετίες λιτότητας

Από το Donegal στην Algarve και έως τους δρόμους της Αθήνας, οι ψηφοφόροι στην «περιφέρεια» της Ευρώπης, όπως τους αποκαλούν περιφρονητικά οι οικονομολόγοι, σιγά σιγά ξυπνούν σε μια όντως αφυπνιστική αλήθεια – βρίσκονται αντιμέτωποι με χρόνια λιτότητας, επιπλέον περικοπές μισθών, απώλειες θέσεων εργασίας και διαμελισμένες δημόσιες υπηρεσίες που δεν θα τους βγάλουν από την οικονομική κρίση. Στην πραγματικότητα, με το να οδηγούνται οι οικονομίες τους σε όλο και βαθύτερη ύφεση, τα πράγματα μπορούν να γίνουν ακόμα χειρότερα. Ο πόνος θα μπορούσε να φέρει μόνο περισσότερο πόνο.

Αυτή η «παγίδα χρέους», όπως ονομάζεται είναι γνωστή εδώ και πολλά χρόνια σε όσους αγωνίστηκαν προκειμένου να διαγράψουν το τεράστιο χρέος της Αφρικής απέναντι στις χώρες της Δύσης.

Αν και η κατάσταση των υπερχρεωμένων κρατών της ευρωζώνης δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτή των αφρικανικών χωρών ωστόσο η υιοθέτηση σκληρών αποπληθωριστικών πολιτικών που επιβάλλουν οι διεθνείς πιστωτές αλλά και τα πολύ υψηλά επιτόκια, αποδυναμώνουν ακόμα περισσότερο τις ήδη εύθραυστες οικονομίες γεγονός που καθιστά την αποπληρωμή των χρεών τους ακόμα πιο δύσκολη....

Η προπαγάνδα του πολέμου

Του ΓΙΩΡΓΟΥ Χ. ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ                               Ασφαλώς και η Λιβύη δεν απολάμβανε ένα δημοκρατικό καθεστώς. Το ίδιο και η Συρία. Αλλά το ίδιο συμβαίνει και με το Μπαχρέιν ή τη Σαουδική Αραβία. Γιατί οι προβολείς των ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης επικεντρώνονται μόνο στη Λιβύη και τη Συρία; Γιατί αυτές οι δύο χώρες δεν ταυτίζονται με τα συμφέροντα των δυτικών δυνάμεων και τα αντίστοιχα μίντια προσαρμόζονται στους λεγόμενους κανόνες της «προπαγάνδας του πολέμου».

Πρόκειται γι’ αυτό που έγραφε ο Λέων Τολστόι στο «Πόλεμος και Ειρήνη», ότι δηλαδή για να υπάρξει μία πολεμική σύγκρουση είναι «απαραίτητος ο συνδυασμός αναρίθμητων περιστάσεων (...), είναι αναγκαίο να δεχτούν εκατομμύρια άνθρωποι, στους οποίους βρίσκεται η πραγματική δύναμη -οι στρατιώτες που πυροβολούσαν ή μετέφεραν προμήθειες και κανόνια- να ακολουθήσουν την επιθυμία εκείνων των αδύναμων προσωπικοτήτων (σ.σ. όπως ο Ναπολέοντας και ο τσάρος Αλέξανδρος) και να πειστούν να το κάνουν….».
Η παραπάνω άποψη μπορεί να έχει ισχύ τόσο γα τον πόλεμο του 1812 όσο και για κάθε άλλο πόλεμο.....

Το υβρίδιο Μπουτάρη

Oταν έπεσαν τα τείχη του λεγόμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού» της Ανατολικής Ευρώπης, πολλοί προσδοκούσαν ότι η Θεσσαλονίκη και η Βόρεια Ελλάδα θα είχαν μοναδική ευκαιρία αναγέννησης, ανασυγκρότησης και αποκατάστασης του ιστορικού ρόλου της.

του Αντώνη Καρακούση

Το 1989 και το 1990 οι περισσότεροι φαντάστηκαν και ονειρεύτηκαν τη Θεσσαλονίκη ως οικονομική, τουριστική και πνευματική πρωτεύουσα των Βαλκανίων. Δυστυχώς, όταν ανεδείχθη το «Μακεδονικό» η πόλη και η περιοχή κακόπεσαν. Κυριάρχησαν εσωστρεφείς φωνές ενός ιδιότυπου εθνολαϊκισμού, που αντί να ανοίξει απομόνωσε, όχι μόνο τη Θεσσαλονίκη αλλά ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα. Χάθηκε χρόνος και μαζί δυνάμεις και ευκαιρίες.

Ωστόσο η πόλη είναι εκεί, ο χώρος διατηρεί τα φυσικά, γεωγραφικά και ιστορικά του πλεονεκτήματα και οι πολίτες έχουν πεισθεί ότι η προηγούμενη μέθοδος μόνο δυστυχία έφερε και τίποτε άλλο. Τώρα όλοι αναγνωρίζουν τους κκ. Παπαγεωργόπουλο και Ψωμιάδη ως εστίες καθυστέρησης, ως βάσεις αναχρονισμού και λαϊκισμού, ως πολιτικές οντότητες ζημιογόνες για τον τόπο που υποτίθεται ότι υπερασπίζονταν....

Οι μεγα-σεισμοί δεν προκαλούν άλλους σεισμούς

Μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα κατέληξε στο καθησυχαστικό συμπέρασμα ότι οι τερατώδεις σεισμοί, όπως αυτός των 9 βαθμών που αναστάτωσε την Ιαπωνία, με το μέγεθός του και, ακόμη περισσότερο, με τις παρενέργειές του (τσουνάμι, πυρηνική κρίση), είναι απίθανο να πυροδοτήσουν άλλους μεγάλους σεισμούς σε μακρινές περιοχές του κόσμου.

Η νέα μελέτη αντικρούει την θεωρία ότι ένας ασυνήθιστα ισχυρός σεισμός σε μια ήπειρο μπορεί στη συνέχεια να προκαλέσει σεισμό σε μια άλλη ήπειρο.

Οι ερευνητές Τομ Πάρσονς της Αμερικανικής Γεωλογικής Υπηρεσίας και Άαρον Βελάσκο του τμήματος γεωλογικών επιστημών του πανεπιστημίου του Τέξας, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό γεωεπιστημών "Nature Geoscience", σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, μελέτησαν στοιχεία σεισμών σε βάθος χρόνου 30 ετών, αναλύοντας όλους τους σεισμούς άνω των 7 επτά βαθμών, που συνέβησαν παντού στον κόσμο και ακολουθήθηκαν από σεισμούς μεγαλύτερους των 5 βαθμών.....

261 χρόνια από τη γέννηση του Φρανσίσκο Ντε Μιράντα

Δευτέρα  28 Μαρτίου  & Σαββάτο 2 Απριλίου στην Αργυρούπολη.

- ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΗΣ ΜΠΟΛΙΒΑΡΙΑΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑΣ

- ΔΗΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ - ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗΣ

- ΕΤΑΙΡΕΙΑ NEW STAR

O  Φρανσίσκο ντε Μιράντα ήταν ο πιο διεθνής Βενεζολάνος, αγωνίστηκε στην Ευρώπη,στην Αμερική και στην Αφρική και πήρε μέρος στα τρία μεγαλύτερα ιστορικά γεγονότα της εποχής του: την Ανεξαρτησία των ΗΠΑ, τη Γαλλική Επανάσταση και την Λατινοαμερικάνικη Ανεξαρτησία......

Συντάχθηκα πάντοτε με πολιτικές, όχι με ηγεσίες

Φώτης Κουβέλης, πρόεδρος Δημοκρατικής Αριστεράς
Η Αριστερά δεν οργάνωσε ποτέ δική της
εναλλακτική, πειστική, πρόταση επί της ουσίας

Της Μαριας Kατσουνακη

Αφήσαμε γύρω στη μία το δικηγορικό γραφείο του στην Κριεζώτου. Εριξα μια τελευταία ματιά στον τοίχο με έργα Μποκόρου, Καλογεροπούλου, Χάρου, Σπεράντζα και Μυταρά και στα πολλά βιβλία (νομικού και πολιτικού κυρίως περιεχομένου) - «δεν έχω πού να τα βάλω πια» μονολογεί σχεδόν ο Φώτης Κουβέλης- και κατευθυνθήκαμε στο παρακείμενο Cellier. Οι περαστικοί που αναγνώριζαν τον πρόεδρο της Δημοκρατικής Αριστεράς, στα λίγα μέτρα που διανύσαμε, δεν έδειξαν να δυσφορούν. Σε μια εποχή που ο προπηλακισμός πολιτικών παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Το σχολιάζω. «Σας μιλώ χωρίς αυταρέσκεια: είμαι από τους πολιτικούς που περπατούν με τα πόδια σε όλη την Αθήνα, όχι μόνο πρωί αλλά και βράδυ χωρίς συνοδεία», απαντά. «Βέβαια», επανέρχομαι, «δεν βρεθήκατε στην εξουσία, αν εξαιρέσει κανείς τους τέσσερις μήνες του '89...». «Είναι μια ερμηνεία...

Η ακαταμάχητη γοητεία του λαϊκισμού.

Του Μάκη Καραγιάννη                             Δοκίμιο για τη χρεοκοπία των μυαλών και των συνειδήσεων

Η ελληνική κοινωνία αγουροξυπνημένη από τον λήθαργο της μπελ εποκ ενός καταναλωτικού ευδαιμονισμού που στηρίχτηκε στον υπερδανεισμό, αναζητά οργισμένη εξιλαστήρια θύματα. Το ελληνικό δημόσιο χρεοκόπησε. Όμως εκείνο που μας διαφεύγει είναι ότι ταυτόχρονα χρεοκόπησαν οι Δήμοι, οι συνεταιρισμοί, τα νοσοκομεία, τα ΜΜΕ. Εν τέλει, χρεοκόπησε όχι το δημόσιο αλλά ένας ολόκληρος τρόπος σκέψης, οργάνωσης και πολιτικής στην οποία στηρίχτηκε η μεταπολίτευση. Δεν πρόκειται για οικονομική χρεοκοπία αλλά για την χρεοκοπία των μυαλών και των συνειδήσεων.

Τα ΜΜΕ δεν αναγνώρισαν τη μεγαλύτερη είδηση των τελευταίων 40 χρόνων. Το κρίσιμο ερώτημα είναι γιατί δεν την αντιλήφθηκε η Αριστερά. Η αριστερά που είναι μέρος αλλά και η αιτία του προβλήματος. Ακόμη και στην ύστερη φάση, όταν βρισκόμασταν στο χείλος της χρεοκοπίας πρότεινε 100.000 διορισμούς στο δημόσιο. Τη «γη της επαγγελίας» για τον έλληνα της μεταπολίτευσης. Όμως, δεν μπορούμε να κάνουμε πολιτική ερήμην των αριθμών. Τα γεγονότα είναι ξεροκέφαλα, όπως έλεγε κι ο Βλαδίμηρος....

Οικονομικός παραλογισμός

Η πρόσφατη τραγωδία στην Ιαπωνία κέντρισε όπως ήταν αναμενόμενο το παγκόσμιο ενδιαφέρον δίνοντας έτσι τροφή στα ΜΜΕ για άρθρα και συζητήσεις περιβαλλοντικού περιεχομένου. Αναμφισβήτητα η οικολογική αυτή ανησυχία ευαισθητοποιεί αλλά και ενεργοποιεί πλήθος κόσμου γι΄αυτό και ορθά καλλιεργείται. Παράλληλα όμως δεν έλειψαν οι λεπτομερειακές οικονομικές αναλύσεις, οι προσεγγίσεις του χρηματικού μεγέθους της καταστροφής και τα σχεδιαγράμματα που υπολόγιζαν τον αντίκτυπο της στο κόσμο του χρηματιστηρίου.
  Το φαινόμενο αυτό φυσικά δεν μας είναι πρωτόγνωρο. Εδώ και δεκαετίες ο Τύπος και ιδιαίτερα η τηλεόραση δίχως να διαθέτει τους στοιχειώδεις ηθικούς φραγμούς, μετατρέπει τις ανυπολόγιστες με μαθηματικά κριτήρια καταστροφές σε ψυχρά και απάνθρωπα οικονομικά συμπεράσματα. Η απώλεια της ανθρώπινης ζωής, η καταστροφή του περιβάλλοντος και τα ψυχικά τραύματα που αφήνει μια θεομηνία ή ένας πόλεμος αποδίδονται πια με πολυψήφιους αριθμούς που προκαλούν το δέος των τηλεθεατών.....

Νευρικά κύτταρα του «σωλήνα»: Ελπίδα για θεραπεία της παραπληγίας και της τετραπληγίας

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν πέτυχαν να «καλλιεργήσουν» νευρικά κύτταρα μέσα σε μικροσκοπικούς σωλήνες. Ελπίζεται ότι το νέο επίτευγμα θα επιτρέψει κάποια ημέρα σε παράλυτα άτομα με τραυματισμούς του νωτιαίου μυελού να ξαναπερπατήσουν.
Πρόκειται για ερευνητικό πρόγραμμα που δεν έχει οδηγήσει ακόμη σε αποτελέσματα και κατά συνέπεια δεν αποτελεί θεραπευτική πρόταση.

Οι επιστήμονες δημιούργησαν σωλήνες που έμοιαζαν πολύ με το εξωτερικό περίβλημα των φυσιολογικών κυττάρων και τους κάλυψαν με νευρικά κύτταρα ποντικών. Όπως προέκυψε κατά τη διάρκεια του πειράματος, τα νευρικά κύτταρα άρχισαν να αναπτύσσουν εκβλαστήσεις οι οποίες εξελίσσονται σε δενδρίτες (οι διακλαδώσεις του κυττάρου οι οποίες δημιουργούν συνάψεις με άλλα νευρικά κύτταρα). Οι εκβλαστήσεις αυτές αναπτύσσονταν κατά μήκος των σωλήνων και σε κάποιες περιπτώσεις ακολουθούσαν το σχήμα τους.....

Προειδοποιήσεις ενός καρμπονάρου

Tου Παντελη Μπουκαλα

«Ας είσαι καλά, Ευρώπη! που σε ορισμένες / στιγμές ντροπής, / μένεις άκαρδη, άπραγη σ’ αυτόν / τον αφανισμό των λαών» έγραφε με στηλιτευτική ειρωνεία το 1822 ο φιλέλληνας Γερμανός ποιητής Κάρολος Αουγκούστ Μέμπολν.

Από την πλευρά της, η ελληνική ποίηση τίμησε τον φιλελληνισμό («Γκαρδιακά χαροποιήθη / και του Βάσιγκτον η γη, / και τα σίδερα ενθυμήθη / που την έδεναν κι αυτή» έγραφε ο Σολωμός στον «Υμνο»), ήξερε όμως πως «δεν είν’ εύκολες οι θύρες / εάν η χρεία τες κουρταλεί». Οι θύρες των ηγεμόνων παραμένουν μανταλωμένες, ή ανοίγουν υπό τους όρους που θέτει η σκοπιμότητα, ακόμα κι όταν οι λαοί τους εκφράζουν ανιδιοτελές πάθος συμπαράστασης σε εξεγερμένα έθνη.

Οξύτατη καταθέτει την αντίθεσή του στο ενδεχόμενο να πέσει η Ελλάδα στην ανάγκη προστατών ο άλλος ποιητής του Αγώνα, ο Κάλβος, το 1826. Καχύποπτος ο καρμπονάρος και γνώστης της Ιστορίας, γνωρίζει ότι τίποτα δεν δωρίζεται δίχως βαρύ τίμημα, και ότι η ελευθερία η αποκτημένη με ξένη συνδρομή είναι λειψή, ποδηγετημένη. Το «παρά προστάτας να ’χωμεν» το προτιμά ακόμα κι αν οδηγεί στον αφανισμό.....

Περί…αφροδισίων ηδονών

Της Ίνας Ταράντου                                           Ψάχνοντας στη βιβλιοθήκη ενός φίλου που έχει στην κατοχή του πολλά παλιά βιβλία τα οποία χρονολογούνται μέχρι και το 1600, έπεσε στα χέρια μου ένα απίστευτο εγχειρίδιο γάμου! Είναι του 1898, λέγεται «Υγιεινή και φυσιολογία του γάμου» γραμμένο από γιατρούς-επιστήμονες και είχε κυκλοφορήσει μεταφρασμένο σε όλη την Ευρώπη. Υπήρχε τότε στη βιβλιοθήκη κάθε καλής και τίμιας οικογένειας. Διάλεξα ένα απόσπασμα για όλους εμάς τους αμαρτωλούς που γνωρίσαμε πάνω από έναν εραστή/ερωμένη!

Σύμφωνα με το βιβλίο, κάθε συνεύρεση εκτός γάμου αποτελεί σίγουρα αμαρτία και ανισορροπία. Οι «ποταποί» που αλλάζουν συντρόφους κάθε τρεις και λίγο αλλά και εκείνοι που κάνουν σεξ με τον άντρα ή τη γυναίκα τους πάνω από τέσσερις φορές την εβδομάδα (υπάρχουν τέτοιοι σήμερα;),  με μαθηματική ακρίβεια οδηγούνται αργά αλλά σταθερά στο θάνατο! (το κείμενο στην καθαρεύουσα έχει πολλή πλάκα αλλά εδώ θα το μεταφράσω για να το καταλάβουμε καλύτερα): «Η κατάχρηση  των αφροδισίων ηδονών εξασθενεί σε σύντομο χρονικό διάστημα, το σώμα και τη διάνοια......

Οργανισμός Ηνωμένων Εγκλημάτων (ΟΗΕ)

του Γιώργου Πήττα

Δεν υπάρχει αμφιβολία καμιά, είμαστε εξοργιστικά κι απύθμενα χαλασμένοι, μπουκωμένοι ως τα αυτιά με πλήθος ιδεολογημάτων και ψεύδους. Αλλοτριωμένοι και συχνά τόσο κουρασμένοι από όσα συμβαίνουν, ώστε να προσπαθούμε μάταια να δικαιολογήσουμε τα όσα διαδραματίζονται στον πλανήτη μας.

Είναι ίσως φυσικό, είναι ίσως εύλογο, γιατί αλλιώς θα αρχίσουμε να φλερτάρουμε έντονα με την ιδέα και το συναίσθημα της καθολικής απόρριψης.

Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών. ΟΗΕ, για συντομία.

Ιδρύθηκε το 45 του 20ου αιώνα, από τους νικητές του Β’Πολέμου και σύμφωνα με το καταστατικό του, «είναι ένας διεθνής οργανισμός κρατών του κόσμου μας με σκοπό τη συνεργασία στο Διεθνές Δίκαιο,την ασφάλεια, την οικονομική ανάπτυξη και, την πολιτική ισότητα».

Αν ελάχιστα αναλογιστεί κανείς πόσα έχουν συμβεί από τότε μέχρι σήμερα, ασφαλώς ο ΟΗΕ μοιάζει με έναν διεστραμμένο και καλοταϊσμένο παλιάτσο που κάνει τα νούμερα του βουτηγμένος στο αίμα, στη σκηνή ενός άθλιου τσίρκου.....

Πολυσύμπαν

Καίτη Βασιλάκου                                                                    Πώς  σας φαίνεται η ιδέα το ένα σύμπαν να γεννά το άλλο;

Πώς  σας φαίνεται η περίπτωση να ζούμε σε ένα Πολυσύμπαν, όπου υπάρχουν πολλά παράλληλα Σύμπαντα;  Κάθε επί μέρους Σύμπαν έχει τους δικούς του φυσικούς νόμους που δεν ισχύουν στα άλλα Σύμπαντα με εξαίρεση το νόμο της βαρύτητας. Αγνοώ γιατί εξαιρείται αυτός ο νόμος, αλλά οι επιστήμονες που θέτουν στα τραπέζι αυτές τις υποθέσεις, ξέρουν.

 Το ένα Σύμπαν λοιπόν γεννά το άλλο μέσα σε μια αέναη διαδικασία παραγωγής Συμπάντων  που καταργεί την έννοια της αρχής και του τέλους του χρόνου. Μπορεί μάλιστα αυτά τα Σύμπαντα να βρίσκονται πολύ κοντά μας, δίπλα μας, αλλά εμείς δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε με αυτά.

 Ο Δημήτρης Νανόπουλος, ο γνωστός φυσικός και διευθυντής Αστροσωματιδιακής Φυσικής του Κέντρου Προκεχωρημένων Ερευνών του Χιούστον που μας  λέει αυτά τα καταπληκτικά πράγματα, προχωρεί ακόμα περισσότερο: μπορεί κάποιος Χάκερ από ένα άλλο Σύμπαν να έχει δημιουργήσει το δικό μας Σύμπαν....

Αγνώριστος το 2050 ο πλανήτης

Με τον παγκόσμιο πληθυσμό να εκτιμάται ότι θα αγγίξει τα επτά δισεκατομμύρια το 2011 και τα εννιά δισεκατομμύρια γύρω στα μέσα του αιώνα, οι ερευνητές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, επισημαίνοντας ότι ο πλανήτης θα καταστεί αγνώριστος μέχρι το 2050. Η αύξηση του πληθυσμού, όπως σημείωσε ο John Casterline, διευθυντής της Πρωτοβουλίας Πληθυσμιακής Έρευνας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο, σημείωσε ότι η αύξηση του πληθυσμού θα επιδεινώσει το πρόβλημα της εξάντλησης των φυσικών πόρων.
Σε περίπτωση που συνεχιστεί η αυξητική τάση, όπως παρατήρησε ο Jason Clay της WWF στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης για την Πρόοδο της Επιστήμης, «θα πρέπει τα...
επόμενα σαράντα χρόνια να παράγουμε όσα τρόφιμα είχαμε παραγάγει τα τελευταία 8.000 χρόνια». «Μέχρι το 2050 ο πλανήτης μας δεν θα είναι αναγνωρίσιμος», συμπλήρωσε.....

Ο Ομπάμα στη Λατινική Αμερική: «Συμμαχία των ίσων» ή Ιμπεριαλισμός με «αγγελικό προσωπείο» ;

Του Νικολάου Μόττα

Τη στιγμή που η αμερικανο-βρετανο-γαλλική συμμαχία ξεκινούσε την ιμπεριαλιστικού τύπου στρατιωτική της επέμβαση στη Λιβυή με πρόσχημα τα ανθρώπινα δικαιώματα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ επισκεπτόταν τη Νότια Αμερική. Πρώτος σταθμός η Βραζιλία, δεύτερος η Χιλή και τρίτο το Ελ Σαλβαδόρ. Από το Ρίο ντε Τζανέιρο, ο Μπαράκ Ομπάμα πρότεινε στη Λατινική Αμερική μιά συνεργασία υπό ίσους όρους, ή αλλιώς, μιά «συμμαχία ισότητας» με διεθνείς προεκτάσεις. Πόσο «ίσος» όμως μπορεί να είναι κάποιος απέναντι σε μιά υπερδύναμη της οποίας κινητήρια δύναμη είναι η επέκταση των νεοαποικιακών οικονομικών συμφερόντων της; Και κυρίως δε, ποιός είναι διατεθειμένος να ξεχάσει το ρόλο που έπαιξε κατά το παρελθόν η Ουάσινγκτον ως υποκινητής και υποστηρικτής δικτατορικών καθεστώτων στην Κεντρική και Νότια Αμερική;

Η περιοδεία Ομπάμα έδωσε την ευκαιρία στον Φιντέλ Κάστρο να γράψει ορισμένες - εξαιρετικά εύστοχες - σκέψεις με αφορμή τα τελευταία γεγονότα. Ο Κομαντάντε, στο τελευταίο του άρθρο με τίτλο «Η συμμαχία των ίσων» που δημοσιεύθηκε στη «Γκράνμα» στις 20 Μαρτίου, αναφέρει μεταξύ άλλων: «Σάββατο απόγευμα, της 19ης, έπειτα από ένα πολυτελές γεύμα, οι ηγέτες του ΝΑΤΟ διέταξαν την επίθεση στη Λιβύη.....

«Κατασκευή του έθνους»: Πού είναι το περίεργο;

Είναι αξιοπερίεργη η έκπληξη και ο θυμός που προκαλείται σε μεγάλο μέρος Ελλήνων στο άκουσμα της φράσης «κατασκευή ενός έθνους». Ακόμα πιο αφοπλιστική είναι η δύναμη της εθνικής ιδέας και ταυτότητας, που γεννημένη αιώνες μετά από το παρελθόν που της αποδίδουμε καταφέρνει να παίρνει διαστάσεις πανταχού παρούσας επικής δύναμης. Για το θέμα μιλά στο tvxs.gr, ο επίκουρος καθηγητής Νεότερης Ευρωπαϊκής Ιστορίας, Θεοδόσης Νικολαΐδης.

της Κατρίν Αλαμάνου

Αν μη τι άλλο, η σχέση μας με την αρχαία Ελλάδα είναι γεωγραφική και η «συνέχεια» της γλώσσας επιλογή μέσα από πλήθος τοπικών γλωσσών, που πέθαναν μαζί με την ανάδυση του «ένα έθνος, μια γλώσσα, μια ιστορία». Και η θρησκεία; Κάπου εδώ μπαίνει το Βυζάντιο. Σε αυτό τον χώρο-χρόνο, όπου επελέγη ως επίσημη κρατική γλώσσα (όχι των λαών) η ελληνική και χρήστηκε επίσημη θρησκεία ο Χριστιανισμός, επιλέξαμε να συνδέσουμε μια άλλη ελληνική συνέχεια (με την εθνική έννοια). Αν η έννοια του έθνους γεννήθηκε πολύ αργότερα, ποσώς μας ενδιαφέρει.....

Ελλάδα και Λιβύη. (Του Στέλιου Κούλογλου)

Η αβάσταχτη ελαφρότητα και το χαμηλό πνευματικό επίπεδο της χώρας φανερώνονται σε κάθε διεθνή κρίση. Τότε είναι που εμφανίζονται σε όλη τους τη μεγαλοπρέπεια η ασχετοσύνη, η κομπορρημοσύνη και ο ελληνικός επαρχιωτισμός. Τύποι που δεν έχουν ιδέα από την ιστορία ή τα δεδομένα μιας σύρραξης που μόλις αντιλήφθηκαν, παρότι προϋπήρχε για χρόνια, αρχίζουν να αναλύουν την κατάσταση με ύφος περισπούδαστο, καταγγέλλοντας τον ιμπεριαλισμό, τους δικτάτορες που μόλις ανακάλυψαν ή τον εχθρό κατά περίσταση και υποβάλλοντας με πατριωτικό στόμφο προτάσεις, ώστε η Ελλάδα να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο - τρομάρα της. Αυτές τις μέρες ήταν η σειρά της Λιβύης να την πληρώσει. Ακολουθούν 5 θέσεις που ξεκαθαρίζουν τα πράγματα και μια υπόδειξη για την ελληνική συνεισφορά.

1. Η αρχική απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την επιβολή μιας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων στη Λιβύη ήταν σωστή και δικαιολογημένη. Όπως είχαν και δημοσίως δηλώσει, οι δυνάμεις του Καντάφι ήθελαν να σφάξουν μέχρι και τον τελευταίο από τους αντιπάλους τους που είχαν εξεγερθεί.....

Παπανδρέου: "Οι θυσίες μας αναγνωρίζονται από όλους"

"Συμπληρώνεται ένας χρόνος πρωτόγνωρης προσπάθειας αλλαγών στη χώρα μας και θυσιών του λαού μας- σήμερα αναγνωρίζονται από όλους στην Ευρώπη και ανοίγουν μία θετική προοπτική για το μέλλον", τόνισε ο πρωθυπουργός, μετά το πέρας της Συνόδου Κορυφής.

Ο Γ. Παπανδρέου σημείωσε ότι "πέρυσι ο αγώνας ήταν να αποτρέψουμε τη χρεοκοπία της χώρας μας, να αποκαταστήσουμε την αξιοπιστία της Ελλάδας- και να αναδείξουμε την ευρωπαϊκή διάσταση αυτής της κρίσης" και πρόσθεσε: "Όλοι αναγνωρίζουν το σημαντικό δρόμο που διανύσαμε".

Υπογράμμισε ότι υπήρξε επιτυχής η προσπάθεια για τη βελτίωση του πλαισίου του Μνημονίου, ενώ συμπλήρωσε ότι η χώρα μας συνέβαλε καθοριστικά ώστε "η ΕΕ να υιοθετήσει μία συνεκτική και συνολική απάντηση στην κρίση- τη σαφή απόφαση για στήριξη της ευρωζώνης"......

Η Δημοκρατική Αριστερά μπροστά στο Ιδρυτικό της Συνέδριο, ή αλλιώς: Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού ή Το Πέταγμα του Κύκνου;

του Θέμη Δημητρακόπουλου*

Σε μια εποχή σεισμικών και απρόβλεπτων αναδιατάξεων στο διεθνές γεωπολιτικό σκηνικό, με νέες δυσοίωνες απειλές στον πλανητικό ορίζοντα (κρίση με το κατεστραμμένο πυρηνικό εργοστάσιο στη Φουκουσίμα που ανοίγει ακόμη μια φορά τη συζήτηση για την πυρηνική ενέργεια αλλά και οι υπαρκτές πυρηνικές απειλές στη γειτονιά μας, το απαρχαιωμένο Κοζλοντούι, τα προγραμματισμένα πυρηνικά εργοστάσια στη Βουλγαρία, τη FYROM και την Τουρκία), σε μια εποχή βαθιάς και πολύπλευρης παγκόσμιας κρίσης που τη βιώνουμε με μεγαλύτερη ένταση στην Ελλάδα λόγω της ανικανότητας και της αδιαφορίας ενός διεφθαρμένου πελατειακού πολιτικού συστήματος να ενδιαφερθεί για οτιδήποτε πέραν της δικής του επιβίωσης και αναπαραγωγής, κρίσης που μας κατέστησε δέσμιους, για γενιές, ενός ασύμμετρου, κατά δικαίων και αδίκων, και οιονεί αποικιοκρατικού μνημόνιου, η Αριστερά –όπου υφίσταται με υπαρκτές, υπολογίσιμες δυνάμεις– μοιάζει αμήχανη και μετέωρη ανάμεσα στις ιδεολογικές και εν πολλοίς ματαιωμένες βεβαιότητες του χτες, τις δύσκολα διαχειρίσιμες προκλήσεις του σήμερα και την αδυναμία διατύπωσης και επεξεργασίας πειστικών, τεκμηριωμένων και ρεαλιστικών προτάσεων για το μέλλον που έρχεται καλπάζοντας....

Περπατώντας στην πόλη..

Γράφει η Λίζα Δουκακάρου                                                                          Δεν έχω λεφτά, φύγε από δω. Έτσι του 'πα σήμερα. Ήρθε τρέχοντας να καθαρίσει τα τζάμια με ένα πανί σφηνωμένο σε κοντάρι,κάτι σαν σκουπόξυλο. Πάντα του έδινα κάτι, αλλά σήμερα η κακοκεφιά μου χτυπούσε στο παρμπρίζ του αυτοκίνητου κι επέστρεφε με ταχύτητα, λες και ήθελε να μου αστράψει ένα γερό χαστούκι στα μάγουλα.

Λίγο αργότερα στέκομαι μπροστά σε ένα περίπτερο για το ...τρίπτυχο τσίχλες, σοκολάτα, εφημερίδα . Κάποιος πλησιάζει και μου ζητάει χρήματα.

Γνέφω αρνητικά ότι δεν έχω τίποτα. Σε λίγα δευτερόλεπτα τα ρέστα του περιπτερά κουδουνίζουν στη χούφτα μου και με διαψεύδουν πανηγυρικά. Ο ακαθορίστου ηλικίας άντρας με κοιτάζει με ένα βλέμμα μεταξύ παρακαλετού, θυμού και περιφρόνησης. Παίρνω τα ρέστα μου κι απομακρύνομαι.

Οι καθημερινές ενοχές περπατάνε πια δίπλα μας στο δρόμο.....

Ενός λεπτού σιγή

ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ
Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπό σας
κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά,
έναν ώμο ν' ακουμπάτε την πίκρα σας,
ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψή σας,

κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας,

έστω και μια φορά;

είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή

για τους απεγνωσμένους;               Ντίνος Χριστιανόπουλος                       ποίηση: Ντίνος Χριστιανόπουλος
μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
ερμηνεία: Ανδρέας Καρακότας
Από τον κύκλο τραγουδιών "Τα τραγούδια της αμαρτίας" (1996)            

Ο τσολιάς με τα Nike

Tου Κώστα Γιαννακίδη                                                           Μικροί τσολιάδες με Nike παπούτσια και Adidas αδιάβροχα πηγαίνουν στο σχολείο χωρίς βιβλία. Μολυβένια μουστάκια ζωγραφίζονται σε άγουρα πρόσωπα, κορίτσια ντύνονται μία άλλη ηλικία και ποιήματα ζωντανεύουν σαν ξωτικά παραμυθιού για μία μόνο μέρα το χρόνο. Στις 24 Μαρτίου τα σχολεία διοργανώνουν τη γιορτή μνήμης για την εθνική επέτειο που τιμούμε την επομένη. Ξέρετε πως είναι αυτά τα πράγματα. Τα παιδιά θα πουν, βεβαίως,  ποιήματα. Θα δραματοποιήσουν θεατρικά τα γεγονότα. Ενας δάσκαλος θα εκφωνήσει τον πανηγυρικό. Και μετά οι τσολιάδες με τις Σουλιώτισσες θα σκορπίσουν στους δρόμους σαν σουβενίρ που το έσκασαν από την Πλάκα.

Ετσι δεν γινόταν πάντα; Θα γίνεται και στο μέλλον, μέχρι μνήμες που δεν γεννήθηκαν ακόμα να αντικαταστήσουν τις γερασμένες ή εκείνες που δεν εμπνέουν πλέον. Αλλωστε ποιος ο σκοπός των σχολικών γιορτών; Να εντυπώσουν τα εθνικά ιδανικά στη συλλογική συνείδηση των παιδιών. Και σε γενικές γραμμές αυτό λειτουργεί αποτελεσματικά......

«Καλό αίμα, κακό αίμα»

«Καλό αίμα, κακό αίμα», Ε. Σταθοπούλου (Εστία)                      της Αρτέμιδος Καπούλα    Δεκαοχτώ μικρές ιστορίες. Δεκαοχτώ κρυμμένες πληγές που στάζουν αίμα, πληγώνουν και λυτρώνουν ταυτόχρονα. Μικρές ιστορίες αγάπης, μίσους, πάθους, ενοχών, πίστης και ελπίδας. Η συγγραφέας καταπιάνεται με τρόπο αιρετικό με τις ανθρώπινες σχέσεις,  τα γηρατειά, την χαμένη αθωότητα, την μοναξιά. Την αγάπη που άλλοτε πνίγει και άλλοτε σπαταλάς μιαν ολόκληρη ζωή να την αναζητάς γιατί ποτέ δεν φτάνει.

Οι χαρακτήρες των ηρώων της Ελεωνόρας Σταθοπούλου είναι υπερβατικοί, έχουν συμπεριφορές ακραίες, σκέψεις και πράξεις παράλογες μακριά από το συμβατικά ορθό. Άνθρωποι που οι πράξεις τους σε προκαλούν όσο και σε τρομάζουν.  Τους αγάπησα τους ήρωές της. Με σόκαρε η αλήθεια των λόγων τους, η εντιμότητα της παραδοχής  του εγώ τους,  ο πόνος που ξεπρόβαλε μέσα από την υπέρβασή τους. Είναι κωμικοί και τραγικοί ταυτόχρονα, οι κρυφές τους σκέψεις είναι τόσο ωμές που η ειλικρίνεια τους πληγώνει,  τρομοκρατεί, σκάβουν μέσα σου και κάνουν το αίμα να αναβλύσει.

Η συγγραφέας έχει  μια τρομακτική ικανότητα να ψυχογραφεί τους ήρωές της, ο λόγος της  είναι τόσο μεστός που της αρκούν λίγες γραμμές για να σε κάνει να τους νοιώσεις, να δεις μέσα τους την πάλη ενώ αναζητούν την λύτρωση.....

Καλώς ήλθατε στο "Hotel ΔΝΤ"

“Μία ομάδα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που βρίσκεται στη Λισαβόνα για συζητήσεις αναφορικά με δάνειο στήριξης προς την Πορτογαλία έχει παραμείνει περισσότερο απ’ όσο αναμενόταν καθώς οι Πορτογάλοι αντιστέκονται στους όρους που το Ταμείο θέλει να επιβάλλει. Η ομάδα που ήταν προγραμματισμένο να φύγει την Τετάρτη αποφάσισε να παραμείνει για να προσπαθήσει να πετύχει μία συμφωνία στο περιεχόμενο ενός Μνημονίου με την ελπίδα ότι η Πορτογαλία θα το υπογράψει τον επόμενο μήνα. Το πρόβλημα είναι ότι το ΔΝΤ επιθυμεί να δει το δημοσιονομικό έλλειμμα της Πορτογαλίας να μειώνεται κατά 30% μέσα στα επόμενα δύο χρόνια”

Η παραπάνω είδηση δημοσιεύτηκε στους  New York Times όχι στις 23 Μαρτίου του 2011 αλλά στις 02 Αυγούστου του 1983, όταν η το ΔΝΤ πίεζε την Πορτογαλία να αποδεχτεί ένα σκληρό Μνημόνιο προκειμένου να λάβει δάνεια για να πληρώσει τις συνέπειες ενός … προηγούμενου Μνημονίου.

Σε αντίθεση με την Ελλάδα η Πορτογαλία έχει σχετικά πρόσφατες μνήμες από την παρουσία του ΔΝΤ στο έδαφος της και την επιρροή του στην οικονομία και την κοινωνία της......

Ο σοσιαλισμός του Κάστρο στην Κούβα και ο δικός μας καπιταλιστικός "παράδεισος"

10 ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΚΟΥΒΑ         Της Μυρσίνης Τσακίρη       americalatina.com.gr

Με αφορμή το άρθρο μου για την Κούβα, με τίτλο «Η ζωή στην Κούβα, 52 χρόνια μετά από την Επανάσταση», θέλω να απαντήσω σε ορισμένα ζητήματα που έθεσαν αναγνώστες αμφισβητώντας στοιχεία για γεγονότα και πρακτικές του καθεστώτος του Κάστρο, που εγώ είδα και έζησα κατά την παραμονή μου στην Κούβα και τα περιέγραψα στο άρθρο μου.

Ρωτούν πολλοί τί είναι οι Comites de Defensa de la Revolucion (Επιτροπές για την Υπεράσπιση της Επανάστασης).

Είναι ένα δίκτυο επιτροπών γειτονιάς σε όλη τη Κούβα. Υπάρχουν για να προωθούν την κοινωνική ευημερία, οργανώνουν τις προμήθειες τροφίμων για το λαό, αξιολογούν τους πολίτες, μεσολαβούν ανάμεσα σε αυτούς και τη κυβέρνηση για τη διευθέτηση προβλημάτων και εντοπίζουν τυχόν αντι-επαναστατική δραστηριότητα. Μέσα στα καθήκοντα τους είναι επίσης η διοργάνωση φεστιβάλ, εκδηλώσεων μνήμης και ιδεολογικές καμπάνιες στις οποίες δίνουν ιδέες για θέματα της σύγχρονης κοινωνίας, διαχειρίζονται πολλά εθελοντικά προγράμματα της κοινότητας, οργανώνουν συλλαλητήρια-ιατρικές-εκπαιδευτικές ή άλλες εκστρατείες. Επίσης αναλαμβάνουν ενεργό ρόλο σε εκστρατείες εμβολιασμού, τράπεζες αίματος, ανακύκλωσης, εξάσκησης εκκενώσεων για τους τυφώνες, καθώς και τη δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας της κυβέρνησης στην καταπολέμηση της διαφθοράς και της κερδοσκοπίας....

Μένης Κουμανταρέας: Τι πρέπει να κάνουμε;

Αν κάτι μας έφερε ως εδώ αυτά είναι:

• Η άκρα απερισκεψία στην κατανάλωση και η πίστη στο πλαστικό χρήμα. Η απάθεια προς κάθε τι πνευματικό και η εμμονή στο χρήμα και τον χρηματισμό.
• Ο δανεισμός που κρατάει από τα γεννοφάσκια του ελληνικού κράτους.
• Η προσκόλληση σε κομματικά ταμπού.

Τι πρέπει να κάνουμε; Το λογικότερο είναι ο καθένας να αφοσιωθεί στη δουλειά που κάνει, και να την κάνει καλά, απλά και αληθινά.

Το ίδιο ισχύει και για μας τους συγγραφείς. Μη περιμένετε να βγούμε με πλακάτ στους δρόμους, η δουλειά μας είναι να μορφωνόμαστε οι ίδιοι και να μορφώνουμε τον κόσμο....

Αιγύπτιες διαδηλώτριες εξαναγκάζονται να υποβληθούν σε «τεστ παρθενίας»

Η Διεθνής Αμνηστία κάλεσε σήμερα τις αιγυπτιακές αρχές να διερευνήσουν σοβαρούς ισχυρισμούς για βασανιστήρια, συμπεριλαμβανομένων εξαναγκαστικών «τεστ παρθενίας», τα οποία επέβαλε ο στρατός σε διαδηλώτριες που είχαν συλληφθεί στην Πλατεία Ταχίρ νωρίτερα μέσα στο μήνα.

Αφού αξιωματούχοι του στρατού έδιωξαν από την πλατεία τους διαδηλωτές, στις 9 Μαρτίου, τουλάχιστον 18 γυναίκες τέθηκαν υπό στρατιωτική κράτηση. Διαδηλώτριες δήλωσαν στη Διεθνή Αμνηστία ότι ξυλοκοπήθηκαν, υποβλήθηκαν σε ηλεκτροσόκ, υποβλήθηκαν σε σωματικό έλεγχο χωρίς ρούχα, ενώ τις φωτογράφιζαν άνδρες στρατιώτες, και, στη συνέχεια, υποβλήθηκαν εξαναγκαστικά σε «τεστ παρθενίας» και απειλήθηκαν ότι θα κατηγορηθούν για πορνεία.

Τα «τεστ παρθενίας» αποτελούν μορφή βασανιστηρίου όταν γίνονται εξαναγκαστικά.

«Η υποβολή των γυναικών σε ‘τεστ παρθενίας’ είναι εντελώς απαράδεκτη. Ο σκοπός της πράξης αυτής είναι να εξευτελίζει τις γυναίκες επειδή είναι γυναίκες», δήλωσε η Διεθνής Αμνηστία.....

Σε έχω ήδη σκοτώσει

Έτσι, γιατί το όρισε το παγκόσμιο σύστημα των ασθενικών κατόχων του εξασθενημένου ουρανίου θα πρέπει να πεθάνεις εσύ, Μικρέ μου, που με κοιτάς με τα μάτια ορθάνοιχτα ζητώντας μία απάντηση ανθρώπινη σε έναν γεμάτο ερωτηματικά απάνθρωπο κόσμο. Θα είσαι ο επόμενος στην λίστα για αφίσα σε γραφεία συντακτών εφημερίδων, όπως και τόσοι άλλοι Μικροί, πριν από σένα. Θα μπεις σε μια κορνίζα πιο γυαλιστερή από τα μάτια σου και δεν θα έχεις το ερωτηματικό χαμόγελο της ξιπασμένης Μόνα Λίζα. Το δικό σου πορτρέτο δε θα έχει την τύχη να κρατήσει 500 χρόνια δόξας, ούτε να μπει σε μία φωτισμένη θέση στο Λούβρο. Θα αντικατασταθεί, όπως κι εσύ θα έχεις αντικαταστήσει έναν πιτσιρικά από το Ιράκ, σε ένα ιλουστρασιόν κωλόχαρτο και θα σε βρίσκουμε πάντα με ένα κλικ στην αναζήτηση της Google για να κοσμήσουμε ένα ακόμα δακρύβρεχτο κείμενο ενός δικτυογράφου που ο μόνος πόνος που νιώθει είναι το μούδιασμα από την καρέκλα του γραφείου του.
Χωρίς να σε γνωρίζω θα σε σκοτώσω αργά ή γρήγορα, διότι στις Δημοκρατίες έτσι κάνουμε.....

Από την Ιαπωνία ως τον αραβικό κόσμο... τι πήγε στραβά;

Τρομακτικές εικόνες γεμίζουν τις τελευταίες ημέρες τις τηλεοπτικές μας οθόνες. Λίβυοι αντάρτες φορώντας κουρέλια περιμένουν να έρθουν τα τανκς. Σιωπηρές εκρήξεις πάνω από τη Φουκουσίμα, καθώς το τολμηρότερο όνειρο της επιστήμης μετατρέπεται σε δηλητήριο. Οι αξιοπρεπείς ηλικιωμένες γυναίκες της Ιαπωνίας περιμένουν μέσα στο χιόνι χωρίς τρόφιμα ούτε ζεστασιά. Ένα νοσοκομείο στο Μπαχρέιν, όπου άνθρωποι μέσα στα αίματα πίστευαν μόλις χθες ότι είχαν κερδίσει την ελευθερία τους. Αλλά δεν είχαν υπολογίσει τη θάλασσα των σαουδαραβικών αρμάτων μάχης που θα συνέτριβαν το όνειρό τους.

Ως συνήθως, ο Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς τα έχει πει όλα: «απ' το αίμα θολός λύνεται ο ποταμός, και παντού η τελετή της αθωότητας πνίγεται».

Όλα αυτά που συμβαίνουν αυτές τις μέρες στον κόσμο δεν ήταν όμως ανάγκη να συμβούν, γράφει ο Νιλ Άτσερσον στην κυριακάτικη Independent.

Είναι αλήθεια ότι οι σεισμοί και τα τσουνάμι δεν μπορούν να αποφευχθούν. Η υπερθέρμανση της Γης, όμως, και οι συνέπειες του κυκλώνα Κατρίνα ήταν σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα της δικής μας βλακείας. Η τρύπα του όζοντος ή η συσσώρευση των αερίων του θερμοκηπίου μπορούν να αντιμετωπιστούν.....

Σχέδιο νόμου για κατοικίδια, αδέσποτα και ζώα τσίρκου

Την ικανοποίησή τους εκφράζουν η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Ζωοφιλικών Σωματείων (110 σωματεία) και η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία (23 σωματεία) για το δελτίο Τύπου του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για το αναμενόμενο σχέδιο νόμου για τα κατοικίδια και αδέσποτα ζώα.

Μετά τις διαρκείς πιέσεις του φιλοζωικού κινήματος τα τελευταία χρόνια προς τους αρμόδιους φορείς, κάτι φαίνεται σιγά-σιγά να αλλάζει. Καταστάσεις που στις πολιτισμένες χώρες έχουν ρυθμιστεί από χρόνια, στην Ελλάδα του σήμερα αρμόδιοι και υπεύθυνοι καλούνται να τις αντιμετωπίσουν τελευταίοι και καταϊδρωμένοι φυσικά - και ύστερα από ουκ ολίγα πρόστιμα που ως χώρα έχουμε πληρώσει.....

Γυναίκες στα πεδία των συγκρούσεων

της Δώρας Αυγέρη

Βροχερό πρωινό στην οδό Λαγκαδά. Η πόρτα μιας μπαγαζιέρας τουριστικού λεωφορείου που φεύγει για την Τιφλίδα, κλείνει βαριά. Μέσα στις φτωχικές αποσκευές είναι κρυμμένο ένα φέρετρο, που θα ξεκινήσει το ταξίδι του για να παραχωθεί στο χώμα της Γεωργίας.

Δεν φανταζόταν έτσι το ταξίδι της επιστροφής η 22χρονη Μαρίνα, που είχε όνειρα όταν ήρθε στη Θεσσαλονίκη. Δεν έμεινε στιγμή χωρίς δουλειά, έστελνε όσα χρήματα μπορούσε στην οικογένειά της, μαζί με γράμματα και ευχές από τη Θεσσαλονίκη, με τους πολλούς μετανάστες από τη Γεωργία.

Αλλά αρρώστησε βαριά. Στο νοσοκομείο δεν ήταν μόνη. Οι μετανάστριες από την χώρα της φυλάγανε βάρδιες και τις ψιθυρίζανε στο αυτί ότι η μάνα της θα καταφέρει να πάρει άδεια και να έρθει στην Ελλάδα. Αλλά, χρειάστηκαν παρακάλια και ικεσίες για να πεισθεί η ελληνική πολιτεία ότι η 55χρονη μάνα δεν θα ερχόταν για να κλέψει τις δουλειές των ντόπιων.

Η Ταμάρα πρόλαβε να κρατήσει την Μαρίνα της στην αγκαλιά της, όπως όταν ήταν μωρό, και να της τραγουδήσει το νανούρισμα της Νάνας, που λένε οι μανάδες στη Γεωργία....

Στην αυγή νέας Οδύσσειας

Τα πετρέλαια που έγιναν μπετόν στην έρημο και στα κεφάλια μας

Του Βασίλη Ασβεστόπουλου

Αυτές τις μέρες παρατηρούμε διάφορα περίεργα. Η καθημερινή ειδησεογραφία παρουσιάζεται στους σκεπτόμενους πολίτες σαν ένας ατελείωτος εφιάλτης. Αλλά και μεταξύ των συνήθως αδιάφορων υπολοίπων πολιτών επικρατεί ένα κλίμα τρόμου. Συνωμοσιολόγοι πάσης απόχρωσης βρίσκουν εύφορο έδαφος για θεωρίες τρομολαγνείας.

Φανταζόμασταν όμως ότι θα μαθαίναμε μια μέρα, ότι οι τόσο τυπικοί Ιάπωνες έχτισαν αντιδραστήρα πυρηνικής διάσπασης χωρίς πρόβλεψη ούτε σεισμού αλλά ούτε και Τσουνάμι; Ήμασταν έτοιμοι πριν συνέλθουμε από το σοκ αυτό, να δεχτούμε ότι ξεκίνησε νέος πόλεμος, αυτή την φορά στην Λιβύη; Πόλεμος στην γειτονιά μας και με όλη τη Μέση Ανατολή να είναι σε λανθάνουσα κατάσταση επανάστασης των λαών ενάντια στα καθεστώτα τους; Τέτοια γεγονότα ήταν μέχρι πριν από λίγα χρόνια θέμα μαθημάτων ιστορίας για εποχές που τις θεωρούσαμε περασμένες.
Όχι ότι δεν υπήρχε αφορμή .....