Δίκιο έχει. Ξεκάθαρο παράδειγμα ο υπουργός Δικαστών και ουχί Δικαιοσύνης, Αντώνης Ρουπακιώτης. Συμπαθής ως φυσιογνωμία, αλλά μέγας συντεχνιάρχης.....
Την ώρα που βάλλεται όλη η κοινωνία από τα μέτρα, ο προστάτης των δικαστών, μοιράζει ανταλλάγματα για να σταματήσει τις κινητοποιήσεις του ο δικαστικός κλάδος.
Μόλις χτες, έφτασε στο σημείο να εκλιπαρεί τους δικαστικούς να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις τους τάζοντάς τους:
Α) Η καταβολή των αναδρομικών του 2011 που είχαν κερδίσει οι δικαστές με αποφάσεις του Μισθοδικείου να γίνει σε μετρητά (και όχι σε ομόλογα) μέσα στον ερχόμενο Ιανουάριο.
Β) Να υπάρξει ευνοϊκή νομοθετική ρύθμιση για όσους έχουν πάρει στεγαστικά δάνεια και έχουν υποστεί μειώσεις των αποδοχών τους πάνω από το 30%.
Γ) Ότι δεν θα έχουν άλλες οχλήσεις από τις τράπεζες δικαστές που έχουν εξαγοράσει πρόωρα τα ομόλογα που έχουν λάβει, αντί μετρητών, από τα αναδρομικά που είχαν κερδίσει τα προηγούμενα έτη.
Δ) Να μην απορριφθεί το αίτημα του δικαστικού κλάδου να ενταχθεί ένα από τα επιδόματά τους στο βασικό μισθό τους, αλλά δεν μπορεί αυτό να γίνει τώρα, πριν καταβληθεί η δόση από το ΔΝΤ, ωστόσο το τελευταίο θεωρείται βασικό μέλημα της κυβέρνησης.
Την ίδια ώρα που απλόχερα μοιράζεται από την κυβέρνηση αναδρομικό ρευστό στους δικαστές, κάποιοι δήμαρχοι φωνάζουν τον εισαγγελέα να πετάξει στο δρόμο σαν σκουπίδια τους υπαλλήλους καθαριότητας του Δήμου τους, επειδή ενοχλούν. Ενώ η κυβέρνηση μέσω Ρουπακιώτη υπόσχεται στους δικαστικούς ότι οι τράπεζες δε θα τους ενοχλούν πλέον για δάνεια που πήραν και ομόλογα που εξαγόρασαν, την ίδια ώρα για τους υπόλοιπους πολίτες, την πλέμπα, εμάς, η κυβέρνηση δηλώνει ότι δε μπορεί να κάνει τίποτα σε σχέση με τις τράπεζες.
Και όχι μόνο η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα για να σώσει τους υπόλοιπους πολίτες, την πλέμπα, εμάς, αλλά ήρθε πριν λίγες ημέρες κι ο Βορίδης να ταχθεί υπέρ της σταδιακής άρσης της αναστολής πλειστηριασμών, που ισχύει σήμερα για την πρώτη κατοικία.
Ο πρωθυπουργεύων, Γιάννης Στουρνάρας, είναι φανερό ότι δε συμπαθεί ούτε τον Ρουπακιώτη, ούτε τους δικαστικούς. Μόλις προχθές είπε ξεκάθαρα ότι οι δικαστές βγάζουν αποφάσεις εναντίον του Κράτους και υπέρ των πολιτών, επειδή το Κράτος προχώρησε σε περικοπές των αποδοχών τους. Να σημειώσουμε βέβαια ότι κανένας δικαστής δεν προχώρησε σε ενέργειες εναντίον αυτής της ταπεινωτικής δήλωσης του κ. Στουρνάρα. Ίσως τελικά οι δικαστές να μην έχουν εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη.
Σωστός, λοιπόν, ο κ. Στουρνάρας που κατηγορεί κάποιους από τους…. υπουργούς του ότι δρουν ως συνδικαλιστές. Άραγε, όμως, ως τι λειτουργεί ο κ. Στουρνάρας; Μήπως δε λειτουργεί ως εκπρόσωπος των τραπεζιτών; Μήπως δε λειτουργεί ως συνδικαλιστικός εκπρόσωπος των μεγαλοεπιχειρηματιών, ικανοποιώντας κάθε αίτημά τους για κατάργηση εργατικών δικαιωμάτων, διευκόλυνση των απολύσεων, μείωση των αποζημιώσεων; Μήπως δε λειτουργεί ως προστάτης των καρτέλ επιτρέποντας στις τιμές ακόμη και των βασικών προϊόντων να ίπτανται σαν γλάροι;
Μήπως ο κ. Στουρνάρας, δε λειτουργεί ως εκπρόσωπος των εφοπλιστών διατηρώντας ακόμη και σήμερα σε αυτές τις τραγικές στιγμές, όλες τις φοροαπαλλαγές τους; Ο κ. Στουρνάρας δεν είναι αυτός που από τη θέση του στον ΙΟΒΕ προωθούσε τα συμφέροντα μερικών «επενδυτικών» ομίλων που ζητούσαν το ξεπούλημα της χώρας; Ορίστε, εδώ τα είχα ξαναγράψει. Ο ίδιος τα έλεγε.
Λέει ο κ. Στουρνάρας ότι «Σε ορισμένα υπουργεία οι υπουργοί λειτούργησαν σαν συνδικαλιστές. Υπήρχαν υπουργοί που μέχρι την τελευταία στιγμή δεν τόλμησαν…». Μα κι ο ίδιος αυτό ακριβώς δεν έκανε; Γιατί μπορεί να λειτουργεί ο ίδιος ως εκπρόσωπος τραπεζιτών και εφοπλιστών, αλλά απαγορεύεται να λειτουργεί ο Ρουπακιώτης ως υπερασπιστής των δικαστικών;
Κι άραγε, τι να εννοεί ο κ. Στουρνάρας λέγοντας ότι κάποιοι υπουργοί δεν τόλμησαν; Δεν τόλμησαν, τι; Μήπως να τον εξυπηρετήσουν για να πετύχει τις δικές του εξυπηρετήσεις; Κι ο ίδιος άραγε, πού τόλμησε; Μήπως ήρθε σε σύγκρουση με το κατεστημένο της φοροδιαφυγής και του ύποπτου ξαφνικού πλουτισμού; Ή μήπως είναι περήφανος που τόλμησε να συνεχίσει την εξαθλίωση ενός λαού για να ωφεληθεί η Μέρκελ στην προεκλογική της εκστρατεία;
Σε αυτό το μπουρδέλο, παρθένες δεν υπάρχουν. Με τόσα χρόνια εμπειρίας εμείς οι απλοί πολίτες, η πλέμπα, έχουμε γίνει παλιές πουτάνες, οπότε μπορούμε άνετα να λέμε «στην πουτάνα, όχι πουτανιές». Ξέρουμε πολύ καλά τι εκπροσωπεί ο καθένας και για ποια συμφέροντα παλεύει. Σ’ αυτό το μπουρδέλο, όλοι γνωριζόμαστε, οπότε οι παρθενοραφές είναι περιττές. Ακόμη και οι πρωθυπουργικές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου