Γι’ αυτό μου κάνει πραγματικά εντύπωση το γεγονός ότι στην περίπτωση της Ισπανίας αναστατωθήκαμε τόσο πολύ για την απλοχεριά των Γερμανών και της τρόικας απέναντι στις ισπανικές τράπεζες.....
Ναι, βολεύει το θυμικό μας. Φταίει ο Παπανδρέου κι ο Βενιζέλος που δεν διαπραγματεύθηκαν όπως οι Ισπανοί κι έτσι εμείς κληθήκαμε να πληρώσουμε με Μνημόνια τη διάσωση των ελληνικών τραπεζών.
Είναι δηλαδή σα να λέμε ότι ο αντίστοιχος Έλληνας Ραχόι, ο Αντώνης Σαμαράς, θα διαπραγματευτεί πολύ καλύτερα τις επόμενες συμφωνίες με την τρόικα. Αυτό θα μπορούσαν να το χρησιμοποιήσουν ως επιχείρημα οι νεοφιλελεύθεροι και διάφοροι εξυπνάκηδες ψηφοφόροι της ΝΔ. Έχει μια λογική να το κάνουν. Όμως είναι γελοίο και αυτοκαταστροφικό να το χρησιμοποιούν ψηφοφόροι της Αριστεράς.
Θέλω να ελπίζω ότι ακόμη και οι εξυπνάκηδες ψηφοφόροι της ΝΔ που πανηγυρίζουν για το «sms Ραχόι» με το οποίο «απείλησε» τη Μέρκελ η Ισπανία, ξέρουν την αλήθεια ή έστω ότι έχουν πονηρευτεί σχετικά με το θέμα και απλώς φροντίζουν να στηρίξουν την πολιτική επιλογή τους.
Είναι γελοίο να πιστεύουμε σήμερα εμείς, οι έμπειροι της κρίσης, ότι η Γερμανία δέχτηκε να δώσει έστω κι ένα ευρώ χωρίς να ζητήσει ανταλλάγματα. Θα τα μάθουμε τα ανταλλάγματα πολύ γρήγορα και θα είναι σκληρά για την Ισπανία. Απλώς θα τα μάθουμε πρώτον, μετά τις ελληνικές εκλογές και δεύτερον, όταν αρχίσει να βράζει η Ισπανία από τη ζέστη και οι «επαναστάτες» της θα δροσίζουν τα cojones τους κάτω από αιρ – κοντίσιον, αντί να βρίσκονται στους δρόμους.
Η Μέρκελ και η τρόικα έδειξε στην Ελλάδα ότι τα καλά παιδιά επιβραβεύονται. Κι ο Ραχόι υπήρξε καλό παιδί. Το είπε ξεκάθαρα και ο Γιούνκερ. Μας έδωσαν, λοιπόν, να καταλάβουμε κι εμείς, ότι αν ψηφίσουμε το δικό μας καλό παιδί, ε βρε αδελφέ, δε θα μας αφήσουν έτσι. Όλο και κάποιο δώρο θα μας κάνουν.
Όταν λοιπόν ανακηρύξουμε πρωθυπουργό τον Σαμαρά και αρχίσουν οι καύσωνες στη Βαρκελώνη, τότε οι Ισπανοί θα μάθουν το αντάλλαγμα που θα πληρώσουν για τα 100 δισ. και εμείς θα καταλάβουμε ότι το δώρο μας θα είναι ένα τρίτο μνημόνιο.
Η Ελλάδα είναι άχρηστη στην ευρωζώνη. Ναι, την ήθελαν για φτηνή βιομηχανική ζώνη. Καθημερινά αποδεικνύεται μέσω της Βουλγαρίας ότι ακόμη κι ο μισθός των 50 ευρώ δε μπορεί να ανταγωνιστεί τις τρεις κούπες ρύζι που παίρνουν μεροκάματο οι κινέζοι εργάτες στα βάθη της χώρας τους.
Δε βολεύουμε για τίποτα. Άντε, το πολύ – πολύ, να έλθουν και ν’ αρπάξουν τα ασημικά της δημόσιας περιουσίας. Κατά τα λοιπά, δεν ενδιαφέρουμε πλέον, παρά μόνο στον τομέα γοήτρου. Τώρα ενδιαφέρει η Ισπανία, μέχρι να ξεφορτωθούν οι γαλλογερμανικές τράπεζες τα δικά της ομόλογα. Ύστερα θα είναι κι αυτή αχρείαστη, άντε να αρπάξουν και τα δικά της φιλέτα με παραλίες.
Κανείς δε μοιράζει χρήματα σήμερα. Οι νεοφιλελεύθεροι προσπαθούν να κάνουν τις γνωστές πιθηκοειδείς αναλύσεις τους, ότι τάχα μου διαφορετική είναι η περίπτωση της Ισπανίας και διαφορετικής της Ελλάδας και έτσι να δώσουν διάφορες εξηγήσεις που θα κρατήσουν ζωντανό το ενδιαφέρον του κοινού και θα δώσουν ελπίδα για μια νίκη του Σαμαρά.
Παπαριές. Ίδια κρίση είναι. Στις ισπανικές τράπεζες πήγαν τα 100 δισ. ευρώ, στις ελληνικές τράπεζες πήγαν τα μισά χρήματα από τα δάνεια που πήρε η Ελλάδα. Τι έγιναν τα υπόλοιπα μισά; Ορίστε, το λέει ο Αυστριακός πρώην υπουργός Οικονομικών των κυβερνήσεων (1970-1983) του ιστορικού καγκελάριου Μπρούνο Κράισκι και σήμερα κορυφαίος οικονομικός παράγοντας της χώρας, Χάνες Αντρος: «170 δισεκατομμύρια ευρώ δεν έφτασαν ποτέ στην Ελλάδα, αλλά κατέληξαν στις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες».
Η Ισπανία έμπλεξε χειρότερα από εμάς, όμως τώρα χρησιμοποιούν την Ισπανία για να μπλέξουν εμάς ακόμη χειρότερα και το ίδιο έργο θα παίζεται μέχρι να ξεμπερδέψουν οικονομικά μαζί μας και να τους μείνει η εθνική κυριαρχία. Ας μην πέφτουμε σε ηλίθιες παγίδες. Διότι, το να θαυμάζουμε τις «διαπραγματευτικές ικανότητες και τον τσαμπουκά» της μαριονέτας της Μέρκελ, Μαριάνο Ραχόι, είναι τουλάχιστον ηλίθιο. ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου