84 χρόνια μαζί μας!

Ούτε στα πιο τολμηρά μου όνειρα τις μέρες που έγραφα τα Εκατό χρόνια μοναξιά δε θα έφτανα να φανταστώ ότι θα μπορούσα να δω μια έκδοση ενός εκατομμυρίου αντιτύπων. Να σκεφτώ ότι ένα εκατομμύριο άνθρωποι μπορούσαν να αποφασίσουν να διαβάσουν κάτι γραμμένο στη μοναξιά ενός δωματίου, με είκοσι οκτώ γράμματα του αλφαβήτου και δύο δάχτυλα σαν μοναδικό μου οπλοστάσιο, θα φαινόταν όπως και να το δεις μια τρέλα. Σήμερα, οι Γλωσσικές Ακαδημίες το κάνουν σαν μια χειρονομία προς ένα μυθιστόρημα που έχει περάσει μπροστά από τα μάτια πενήντα φορές ενός εκατομμυρίου αναγνωστών, και προς έναν άυπνο τεχνίτη όπως εγώ, ο οποίος δεν μπορεί να συνέλθει από την έκπληξή του για όλα όσα έχουν συμβεί.

Αλλά δεν πρόκειται ούτε θα μπορούσε να θεωρηθεί ως αναγνώριση προς έναν συγγραφέα. Αυτό το θαύμα είναι η αδιάσειστη απόδειξη ότι υπάρχει ένα τεράστιο πλήθος ανθρώπων διατεθειμένων να διαβάσει ιστορίες στην ισπανική γλώσσα, και γι' αυτό ένα εκατομμύριο αντίτυπα του Εκατό χρόνια μοναξιά δεν είναι ένα εκατομμύριο ύμνοι στον συγγραφέα που σήμερα παραλαμβάνει ντροπαλός το πρώτο βιβλίο αυτής της τεράστιας έκδοσης. Είναι η απόδειξη ότι υπάρχουν εκατομμύρια αναγνώστες κειμένων στα ισπανικά που περιμένουν αυτή την τροφή.....

Στην καθημερινή μου ζωή ως συγγραφέα τίποτα δεν έχει αλλάξει από τότε. Ποτέ δεν έχω δει τίποτα διαφορετικό από τους δύο δείκτες των δαχτύλων μου να χτυπάνε ένα ένα ρυθμικά τα είκοσι οκτώ γράμματα του ίδιου αλφαβήτου που έχω μπροστά στα μάτια μου εδώ και ογδόντα χρόνια. Σήμερα μπόρεσα να σηκώσω το κεφάλι για να παραβρεθώ σε αυτό το φόρο τιμής που με χαροποιεί και δεν μπορώ να κάνω αλλιώς παρά να υποχρεωθώ να σκεφτώ τι είναι αυτό που έχει συμβεί. Αυτό που βλέπω είναι ότι ο αναγνώστης που δεν υπάρχει στη λευκή σελίδα μου είναι σήμερα ένα τε
ράστιο πλήθος πεινασμένο για αναγνώσματα στην ισπανική γλώσσα.

Οι αναγνώστες του Εκατό χρόνια μοναξιά είναι μια κοινωνία η οποία, αν ζούσε στο ίδιο κομμάτι γης, θα ήταν μια από τις είκοσι πιο πολυπληθείς χώρες του κόσμου. Δεν πρόκειται για δήλωση καυχησιάς. Το αντίθετο. Θέλω μόνο να δείξω ότι εκεί υπάρχει ένα πλήθος ανθρώπων οι οποίοι έχουν δείξει με τις αναγνωστικές τους συνήθειες ότι έχουν την ψυχή τους ανοιχτή για να γεμίσει με μηνύματα στα ισπανικά. Η πρόκληση είναι για όλους τους συγγραφείς, όλους τους ποιητές, αφηγητές και εκπαιδευτές αυτής της γλώσσας, για να τροφοδοτήσουν αυτή τη δίψα και να πολλαπλασιάσουν αυτό το πλήθος, ο πραγματικός λόγος για να είμαστε στη θέση μας και φυσικά ο καθένας ο εαυτός του.

Στα τριάντα οκτώ μου χρόνια και ήδη με τέσσερα βιβλία να έχουν εκδοθεί από τα είκοσι μου χρόνια, κάθισα στη γραφομηχανή και έγραψα: “Πολλά χρόνια αργότερα, μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα ο συνταγματάρχης Αουρελιάνο Μπουενδία θα θυμόταν εκείνο το μακρινό απόγευμα, που ο πατέρας του τον είχε πάει να γνωρίσει τον πάγο.” Δεν είχα την παραμικρή ιδέα της σημασίας ή της προέλευσης αυτής της φράσης ούτε προς τα που θα με οδηγούσε. Αυτό που σήμερα γνωρίζω είναι ότι δεν σταμάτησα να γράφω ούτε μια μέρα για δεκαοχτώ μήνες, μέχρι να τελειώσει το βιβλίο.

Απόσπασμα από την ομιλία που εκφώνησε Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες στην Καρταχένα της Κολομβίας, στις 26 Μαρτίου 2007, με την ευκαιρία των πρόσφατων 80ων γενεθλίων αλλά και της ειδικής έκδοσης του βιβλίου Εκατό χρόνια μοναξιά, 40 χρόνια μετά την πρώτη έκδοση και 25 χρόνια μετά το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Ένα βιβλίο που ο μεγάλος Χιλιανός ποιητής Πάβλο Νερούδα χαρακτήρισε ως “μεγαλύτερη αποκάλυψη στην ισπανική γλώσσα μετά τον Δον Κιχώτη του Θερβάντες”.

Στις 6 Μαρτίου ο πολυαγαπημένος μας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες έγινε 84 ετών. Παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε τα τελευταία χρόνια, συνεχίζει να εργάζεται διαψεύδοντας μια κακόγουστη φάρσα που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο εδώ και πάνω από 10 χρόνια, κατά την οποία είναι δήθεν ετοιμοθάνατος και αποχαιρετά τον κόσμο κάνοντας μάλιστα επίκληση στο... θεό – μεταξύ άλλων μάλλον φαιδρών, με κομψό τρόπο γραμμένων είναι αλήθεια ώστε να παρασύρουν λιγότερο μυημένους αναγνώστες του. Σαν... πειστήριο παρουσιάζουμε φωτογραφία που τραβήχτηκε πριν μια βδομάδα, όταν ο Γκάμπο εμφανίστηκε στα εγκαίνια μουσείου στο Μεξικό.

Ο νομπελίστας συγγραφέας πρόσφατα εξέδωσε μια συλλογή από ομιλίες που έκανε σε διάστημα μισού αιώνα, με τίτλο Yo no vengo a decir un discurso (Δεν είμαι εδώ για να κάνω μία ομιλία), από την οποία μεταφράσαμε μέρος της τελευταίας. Επίσης πρόκειται να εκδοθεί προσεχώς ένα νέο μυθιστόρημά του, με τίτλο En agosto nos vemos (Θα συναντηθούμε τον Αύγουστο).

Επίσης, με την ευκαιρία των γενεθλίων 20.000 νέοι εθελοντές στο Λονδίνο μοίρασαν αντίτυπα του δεύτερου ίσως πιο γνωστού βιβλίου του, Έρωτας στα χρόνια της χολέρας, δωρεάν σε περαστικούς, υπό τον όρο να διαβάσουν το βιβλίο και στη συνέχεια να το χαρίσουν σε κάποιο φιλικό τους πρόσωπο, ώστε να διαβαστεί και από αυτό.

ΧΡΟΝΙΑ – ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ – ΠΟΛΛΑ
ΚΑΙ ΜΑΓΙΚΑ ΔΟΝ ΓΚΑΜΠΟ!                                  Sierra Maestra