Tου Παντελη Μπουκαλα
Παιδιά, όταν παίζαμε μπάλα, για να μοιραστούμε σε κάπως ισοδύναμες ομάδες, βάζαμε πόδι, ποιος θα πατήσει πρώτος τον άλλον, ώστε να διαλέξει τους καλύτερους. Οι δύο αρχηγοί (οι κοινώς αναγνωριζόμενοι σαν πιο τεχνίτες ή οι ιδιοκτήτες της σπάνιας τότε μπάλας) στέκονταν ο ένας απέναντι στον άλλον σε δυο-τρία μέτρα απόσταση και, αφού έστριβαν ένα νόμισμα για τη σειρά, έβαζαν το ένα πόδι μπροστά από το άλλο ώσπου να συναντηθούν με τον αντίπαλο.
Για να πετύχουν την πολυπόθητη πρωτιά στην επιλογή σκαρφίζονταν τη μια πονηριά πάνω στην άλλη, έβαζαν δηλαδή και μισό πόδι, ακόμα και τη μύτη, πατώντας στην άκρη των δαχτύλων, αφού οι κανόνες φτιάχνονταν κάθε φορά από την αρχή, συνήθως σύμφωνα με το δίκαιο του ισχυρότερου. Δεν ήταν σπάνιο, λοιπόν, να τσακωθούμε για τα καλά πριν καν αρχίσει το καθαυτό παιχνίδι· αλλά κι ο καβγάς μας ένα παιχνίδι ήταν τελικά, ούτε χρήματα είχαμε να μοιράσουμε ούτε εξουσίες......
Τα θυμήθηκα αυτά ακούγοντας τους ώριμους ανθρώπους που διοικούν τις μεγάλες μας ομάδες να καβγαδίζουν στην τηλεόραση και στα ραδιόφωνα σαν μικρά παιδιά που δεν είναι. Κι αυτοί το ίδιο θέλουν: να πατήσουν ο ένας το πόδι του άλλου, αλλά με στόχο να το τσακίσουν, να το λιώσουν. Οι δικές τους πονηριές δεν έχουν τίποτα το χαριτωμένο, απλώς, σαν βαριά υποκριτές που είναι, χρησιμοποιούν την εκάστοτε λαθροχειρία (λαθροποδία μάλλον) του άλλου για να ψευτοκαθαρίσουν τις δικές τους. Παιδαριωδώς συμφεροντολόγος η μνήμη τους, ανακαλεί ό, τι τους εξυπηρετεί και σβήνει ό, τι τους εκθέτει.
Οι σποραδικές «συγγνώμες» τους» είναι εξίσου πειστικές με τις συχνότατες εξαγγελίες καθάρσεως και εξυγιάνσεως. Οταν ερίζουν για το ποιος βούλιαξε περισσότερο το ποδόσφαιρο αναπαράγουν, όσον αφορά την ειλικρίνεια και την υπευθυνότητα, την έριδα του κ. Παπανδρέου και του κ. Σαμαρά για το ποιος βούλιαξε πρώτος ή βαθύτερα τη χώρα. Και να σκεφτεί κανείς ότι ορισμένοι είχαν ποντάρει πως η παλιά φιλία του κ. Μαρινάκη με τον κ. Πατέρα, όπως και του κ. Σαμαρά με τον κ. Παπανδρέου, θα εγκαινίαζε μια περίοδο στοιχειώδους δυνατότητας να ειπωθούν κάποια πράγματα με το όνομά τους. kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου