Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Οι απελπισμένοι πωλητές

Του Κώστα Γιαννακίδη                                      Η Μαρία είδε τον λογαριασμό του τηλεφώνου της να φουσκώνει ως τα 500 ευρώ. Ο τραπεζικός της λογαριασμός έμεινε ως είχε: αναιμικός, χωρίς ουσιαστικό λόγο ύπαρξης. Η Μαρία την πάτησε. Είπε να δουλέψει από το σπίτι. Δεν είχε να δουλέψει και από κάπου αλλού. Και η συμφωνία ήταν σαφής: «πουλάς τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες και παίρνεις το ποσοστό σου. Εμείς ως γραφείο δεν καλύπτουμε ούτε καν τα έξοδα των τηλεφωνημάτων που θα κάνεις.» Επίσης παρέλαβε μία λίστα με πιθανούς στόχους. Δεν ήξερε τι ακριβώς είναι αυτοί οι άνθρωποι. Το χαρτί είχε μόνο δύο κολώνες, ονοματεπώνυμο και αριθμός τηλεφώνου. Η Μαρία καλούσε τον αριθμό. Συνήθως δεν κατάφερνε να κρατήσει άνθρωπο στη γραμμή πάνω από είκοσι δευτερόλεπτα. Σταμάτησε όταν της έκοψαν το τηλέφωνο. Ξόδεψε 500 ευρώ, δεν έβγαλε ούτε σεντς....

Συμβαίνει σε όλο και περισσότερους ανθρώπους. Η κρίση και η ανεργία θρέφουν την απελπισία. Νέοι άνεργοι ή μεσήλικες που δεν τα βγάζουν πέρα με μία δουλειά, προσπαθούν να τα βολέψουν όπως μπορούν. Τα απογεύματα διαμερίσματα των Αμπελοκήπων και της Ομόνοιας γεμίζουν από ανθρώπους που συμμετέχουν σε δίκτυα τηλεφωνικών πωλήσεων, πληρώνοντας οι ίδιοι το τηλεπικοινωνιακό κόστος. Αρκετοί δεν ξέρουν περί τίνος πρόκειται μέχρι να τους εξηγήσουν αναλυτικά. Συνήθως προσέρχονται στο πρώτο ραντεβού ακολουθώντας κάποιον που τους είπε ότι θα τους βάλει στη νέα μπίζνα με τα φωτοβολταϊκά. Ομως αυτός ο «κάποιος» θέλει να συνδέσει τον νέο με τις καινούργιες πυραμίδες που δημιουργούνται, αυτή τη φορά με βάση τη δωρεάν εργασία και όχι τα κεφάλαια των κορόιδων. Κάπως έτσι στήνονται ολόκληρα δίκτυα πωλητών που εργάζονται δωρεάν, προσδοκώντας να εισπράξουν ποσοστά από τις πωλήσεις. Και επειδή κανένας δεν αγοράζει ασφαλιστικά, τα δάνεια και οι κάρτες τελείωσαν, έμειναν οι τηλεπικοινωνίες, τα φωτοβολταϊκά και μερικές ευφάνταστες ιδέες του τηλεμάρκετινγκ.


Οσο πέφτουν οι τζίροι των πωλήσεων, τόσο οι όροι της αγοράς γίνονται πιο απαιτητικοί. Η κλασική μέθοδος τηλεφωνικών πωλήσεων θέλει ένα call center να δουλεύει για λογαριασμό του πωλητή. Η κοπέλα που θα τηλεφωνήσει παίρνει ένα σταθερό μισθό, αλλά για να κρατήσει τη δουλειά της πρέπει να συγκεντρώσει υψηλή βαθμολογία. Αλλά τώρα αυτή η μέθοδος υποχωρεί μπροστά στο κόλπο με τους απελπισμένους ανθρώπους που παίζουν, κυριολεκτικά, τα ρέστα τους σε τηλεφωνικές πωλήσεις με δικό τους ρίσκο και κόστος. Μέρα με τη μέρα η κοινωνία αποκτά όλο και περισσότερους που προσπαθούν να σε πείσουν για να τους δώσεις κάτι. Δεν είναι μόνο η κοπέλα από τις τηλεφωνικές πωλήσεις. Αυτή είναι και η πιο υγιής περίπτωση. Είναι ο Πακιστανός στο φανάρι-σε κάθε φανάρι- ο Ρώσος με το ακορντεόν και το παιδί στο μετρό, ο Ελληνας που σου δείχνει τις εξετάσεις της κόρης του, οι ανάπηροι που παρατάσσονται εν σειρά στο κέντρο της πόλης, οι ζητιάνοι με τα άσπρα, οι τσιγγάνοι, οι ηλικιωμένοι έξω από νοσοκομεία, αλκοολικοί και πρεζόνια. Και είναι ακόμα στην αρχή.     
PROTAGON    

Δεν υπάρχουν σχόλια: