Κυριακή 22 Αυγούστου 2010

Είμαι μειονότητα

Μπορεί να έχω ταυτότητα, ΑΦΜ, εθνικότητα καταγεγραμμένη (δεν ξέρω από ποιον), αλλά νιώθω μειονότητα μέσα στα γεωγραφικά αλλά και στα κοινωνικά όρια της χώρας. Δεν είμαι σε ομάδα, αλλά ούτε ανήκω σε πολιτικό χώρο. Δεν έχω κοινά ενδιαφέρονται με κανέναν και το μόνο που με δένει με τους υπόλοιπους είναι η γλώσσα. Θρησκεία δεν έχω επιλέξει αλλά τις σέβομαι όλες. Ο τόπος που θεωρώ πατρίδα απαρτίζεται από τις μνήμες μου και από πλάσματα (ζωντανά και νεκρά) που θα τα υπερασπιστώ με απόλυτο πάθος μέχρι το τέλος.
Γνωρίζω ότι για την χώρα μου είμαι πολύτιμο ον μόνο κατά τις προεκλογικές περιόδους και έχω πλήρη συναίσθηση ότι για το υπόλοιπο χρονικό διάστημα είμαι μία μετακινούμενη καμπύλη στις δημοσκοπήσεις τους. Ποτέ άλλωστε δε με ρώτησαν ποιον θεωρώ κατάλληλο και ποιον αυστηρά ακατάλληλο για σκεπτόμενους ενηλίκους. Πολλοί με δελέασαν από τα εφηβικά μου χρόνια να ακολουθήσω την πολιτική τους γραμμή, μα όταν άρχισα να κάνω ερωτήσεις μου είπαν ότι η έξοδος είναι πρώτη πόρτα αριστερά όπως θα βγαίνω. Δε με έχουν ρωτήσει ποτέ πώς νιώθω για τις οικιστικές και περιβαλλοντικές παρεμβάσεις τους, παρά μόνο υπομένω τα έκτρωματά τους σαν Ινδός αποικοκρατούμενος από την Μεγάλη Βρετανία....


Δεν υπήρξε ποτέ μία Κούρτοβικ για να υπερασπιστεί τις πολιτικές μου θέσεις όταν διώκομαι καθημερινά από την δήθεν δημοκρατία που κυβερνά τον τόπο που έτυχε να γεννηθώ και να μεγαλώσω, αλλά και ούτε ένας Βαλιανάτος να μου πάρει συνέντευξη υπερασπιζόμενος το δικαίωμα να μιλώ. Η δίωξη μου δεν θα είναι ούτε ρατσιστική, ούτε πολιτική όταν θα αποφασίσω να μην ξαναπληρώσω φόρους σε ένα Κράτος που δεν μου έχει εξοφλήσει τους λογαριασμούς των ονείρων μου και της ίδιας της ελευθερίας μου. Επειδή δεν ανήκω επίσημα σε ένα είδος προς εξαφάνιση, καμία Greenpeace δεν θα αναρτήσει πανό όταν θα με σέρνουν από νοσοκομείο σε νοσοκομείο ψάχνοντας μία εντατική όταν θα την χρειασθώ. Και όταν πεθάνω δεν θα έχω το δικαίωμα να ζήτησω να θαφτώ κάτω από την βελανιδιά που παλιά σκαρφάλωνα επάνω της, αλλά θα με παραχώσουν σε ένα νεκροταφείο και οι δικοί μου θα πληρώνουν ενοίκιο.
Δεν θα καταγραφτώ ποτέ ως μειονότητα γιατί κανένα σύστημα, εθνικό και διεθνές, δεν ταιριάζει στην περίπτωση μου. Είμαι σαν την μερίδα πατάτες που βρίσκεις σε κάθε κατάλογου εστιατορίου. Χωρίς gourmet γεύση, χωρίς ιδιαίτερο χρώμα και πάντα σε χαμηλή τιμή. Τόσο αναλώσιμο είδος και τόσο σίγουρα υπαρκτό, που κανείς δεν μου δίνει και ούτε πρόκειται να μου δώσει σημασία στα καλοστρωμένα τους γεύματα μιλώντας, ανάμεσα σε άλλα, για μειόνοτητες.        
Simple Man  

2 σχόλια:

blackbedlam είπε...

Καλησπέρα ostria. Χαίρομαι που σε συναντώ. Περίεργο μόνο που πριν από το δικό σου blog συμπτωματικά βρέθηκα στο χώρο από τον οποιο πήρες το κείμενο.Θα μου επιτρέψεις την ίδια απάντηση που έγραψα σε σχόλιό μου και εκεί. Έλεγα λοιπόν ότι μου έδωσες την ευκαιρία να ανασκευάσω την άποψη που υπέβοσκε μέσα μου και με έκανε να νιώθω μειοψηφία.Κατάλαβα ότι τελικά όλοι οι άνθρωποι νιώθουν μειοψηφία, άλλοτε γιατί αισθάνονται οι αδικημένοι της ζωής,άλλοτε γιατί αισθάνονται ένα είδος ανωτερότητας,άλλοτε γιατί είναι ανασφαλείς ........ο καθένας μας νιώθει κάτι ξεχωριστό για τον εαυτό του και ως προς αυτό νιώθει και μειονότητα.Εγώ που λες προσωπικά ανήκω σε αυτήν την συνομοταξία που αναφέρει το κείμενο.Διαβάζοντας το λοιπόν συνειδητοποίησα ότι ανήκω σε μια μεγάλη μειοψηφία που τελικά με καθιστά πλειοψηφία.Ανήκουμε λοιπόν στην μεγάλη εκείνη πλειοψηφία, που μας επιφυλάσσουν όλα όσα περιγράφονται στο κείμενό .Αλλά εκτός αυτών των χαρακτηριστικών, ανήκουμε στην μειοψηφία εκείνη που μας κάνει ποιο πολλούς, έτσι και αλλιώς είμαστε λοιπόν, η πλειοψηφία που παράγει τα αγαθά, που δεν μπορούμε να απολαύσουμε,είμαστε η πλειοψηφία εκείνη που έχουμε το δίκιο με το μέρος μας,είμαστε η πλειοψηφία που μπορεί να ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση. Ποτέ όμως αισθανόμενοι μειοψηφία όπως τους συμφέρει να νιώθουμε.Αυτοί που επιβουλεύονται την ζωή μας, μας θέλουν μειοψηφία έτσι και καταλάβουμε ότι είμαστε πολλοί, μαύρο φίδι που τους έφαγε.
Να είσαι καλά,καλό σου βράδυ

OSTRIA είπε...

kαλημερα φιλε Black Bedlam ,ευχαριστω για το σχολιο...εγω θα επικεντρωθω στο υπεροχο αυτο κειμενο του simple man ...ενα ιστολογιο που ξεχωριζει μεσα στη σαβουρα με ενδιαφεροντες σκεψεις και που αξιζει να αναδειξουμε...συμφωνω μαζι σου ,θα τα λεμε...