Ημέρα του Κόκκινου Χεριού.

Η 12η Φεβρουαρίου έχει ονομαστεί Ημέρα της Ερυθράς Χειρός, ή Ημέρα του Κόκκινου Χεριού, με στόχο την υπενθύμιση και την ευαισθητοποίηση των πολιτών όλου του κόσμου για τα παιδιά εμπλεκόμενα σε ένοπλες ομάδες, τα οποία βρίσκονται να υπηρετούν σε μέτωπα πολέμων και συγκρούσεις σε ολόκληρο τον κόσμο, τις περισσότερες φορές παρά τη θέλησή τους. Η επιστράτευση παιδιών αποτελεί την χείριστη μορφή κακοποίησης του παιδιού.

Η Ημέρα του Κόκκινου Χεριού θεσπίστηκε για πρώτη φορά το 2002, όταν τέθηκε σε ισχύ το Προαιρετικό Πρωτόκολλο της Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Παιδιού του ΟΗΕ (που ψηφίστηκε το 1992). Σύμφωνα με την Unicef, μέσα στην τελευταία δεκαετία μονάχα, περισσότερα από 2 εκατομμύρια παιδιά πέθαναν εξ αιτίας των πολέμων και σχεδόν 15 εκατομμύρια εκτοπίσθηκαν ή έγιναν πρόσφυγες από τις διάφορες συρράξεις.

Από το 2001, το γραφείο του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ δημοσιεύει κάθε χρόνο μια έκθεση για τα παιδιά που αναγκάζονται να κουβαλήσουν όπλο και να λάβουν μέρος σε ένοπλες συρράξεις. Σύμφωνα με τον Οργανισμό, υπάρχουν τουλάχιστον 250.000 παιδιά σε όλο τον κόσμο που έχουν στρατολογηθεί, ουσιαστικά δια της βίας, από ένοπλες ομάδες, δυνάμεις ανταρτών ή ακόμα και τακτικούς στρατούς για να συμμετάσχουν σε ενεργό στρατιωτική δράση. Ο αριθμός των παιδιών-στρατιωτών έφτανε τις 300.000 πριν πέντε χρόνια, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, αλλά είναι ακόμα εντελώς άγνωστος ο αριθμός των παιδιών που σκοτώνονται στο πεδίο της μάχης.

Μετά το τέλος μιας σύρραξης, η αποστρατεία, ο αφοπλισμός και η κοινωνική επανένταξη δεν είναι ποτέ απλές υποθέσεις. Πολλά παιδιά δεν επιθυμούν να επιστρέψουν στην οικογένειά τους, επιλέγοντας οικειοθελώς να γίνουν στρατιώτες, θεωρώντας πως κι αυτό ένα επάγγελμα είναι. Άλλωστε, η ζωή παρέα με ένα όπλο σε κάποιες κοινωνίες έχει και τα προνόμιά της: είναι ευκολότερο να κλέψεις μια αγελάδα από το να την αγοράσεις ή να την εκτρέφεις.

Επιπλέον, όπως τονίζουν ερευνητές στο πανεπιστήμιο του Αμβούργου, «ευρήματα μελέτης υποδεικνύουν πως η ψυχική διαταραχή και οι ψυχικές αρρώστιες, σχετίζεται με την ανικανότητα των παιδιών, που επηρεάστηκαν άμεσα από τον πόλεμο, να προχωρήσουν σε συμφιλίωση με τον εχθρό, με αποτέλεσμα να μην αποδέχονται μια σταθερή και μακρόχρονη ειρήνη».

Σύμφωνα με τους ειδικούς τα συμπτώματα μετατραυματικής αγχώδους διαταραχής περιλαμβάνουν οξυθυμία, έχουν εξάρσεις θυμού, δυσκολίες στον ύπνο, δεν μπορούν να συγκεντρωθούν και είναι σε συνεχή επαγρύπνηση. Ένα άτομο μπορεί ν' αντιδράει στο τραύμα με φρίκη ή ανικανότητα να βοηθηθεί, ενώ ζει και ξαναζεί το τραυματικό γεγονός. Επιπλέον, πολλές δύσκολες περιπτώσεις παιδιών αρνούνταν να σκεφτούν τη συμφιλίωση και θεωρούσαν την εκδίκηση ως το μόνο τρόπο για να ξεπεράσουν το ψυχολογικό τραύμα τους.

Η έρευνα των Γερμανών επιστημόνων βασίστηκε σε συνεντεύξεις 169 παιδιών - πρώην στρατιωτών στην Ουγκάντα και το Κονγκό ηλικίας 11 - 18 ετών σήμερα, τα οποία ζουν σε κέντρο αποκατάστασης στην Ουγκάντα και την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία του Κονγκό. Τα τελευταία δέκα χρόνια στα δύο κέντρα αποκατάστασης έχουν βρει καταφύγιο περίπου 20.000 πρώην παιδιά - στρατιώτες.

Τι λέει η σύμβαση των δικαιωμάτων του Παιδιού
Άρθρο 38
1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να σέβονται και να διασφαλίζουν το σεβασμό στους κανόνες του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου που εφαρμόζονται σε αυτά σε περίπτωση ένοπλης σύρραξης, και των οποίων η προστασία επεκτείνεται στα παιδιά.
2. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη παίρνουν όλα τα δυνατά μέτρα για να διασφαλίσουν ότι τα πρόσωπα κάτω των δεκαπέντε ετών, δεν θα συμμετέχουν άμεσα στις εχθροπραξίες.
3. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη απέχουν από την επιστράτευση στις ένοπλες δυνάμεις τους κάθε προσώπου κάτω των δεκαπέντε ετών. Κατά την επιστράτευση ανάμεσα σε πρόσωπα άνω των δεκαπέντε ετών αλλά κάτω των δεκαοκτώ ετών, τα Συμβαλλόμενα Κράτη προσπαθούν να δίνουν προτεραιότητα στα πρόσωπα μεγαλύτερης ηλικίας.
4. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη, σύμφωνα με την υποχρέωση που έχουν, δυνάμει του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, να προστατεύουν τον άμαχο πληθυσμό σε περίπτωση ένοπλης σύρραξης, παίρνουν όλα τα δυνατά μέτρα για την προστασία και την φροντίδα των παιδιών, που θίγονται από την ένοπλη σύρραξη.    tvxs.gr