Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2014

Το τέλος του υπαρκτού καταναλωτισμού

Γιάννης Μακριδάκης   Αυτό ακριβώς ζει η Ελλάδα την τρέχουσα ιστορική περίοδο. Ακολουθεί βεβαίως όλος ο δυτικός κόσμος, όλες οι επί χρόνια διαμορφούμενες καταναλωτικές κοινωνίες και κράτη.
Κάθε καθεστώς που παραπαίει, πόσω μάλλον ο υπαρκτός καταναλωτισμός μετατρέπεται σε τυραννικό για ολοένα και ευρύτερες ομάδες πληθυσμού των ανθρώπων που το ενσαρκώνουν....

Η ανθρωπότητα των καταναλωτών αποπροσανατολισμένη εντελώς λόγω της αντιστροφής των όρων και των αξιών επί των οποίων πορεύεται στην καθημερινή της ύβρη, είναι καταδικασμένη να βιώσει τις συνέπειες των πράξεών της πλέον.
Κι έχουμε απομείνει κάποιοι να απορούμε ακόμη ειλικρινά πού πήγε τόση γνώση, τόσος πολιτισμός και τόση επιστημοσύνη. Πώς μπορεί να πορεύεται έτσι αυτό το ον το τέλειο. Από τη μια να μελετά το Χάος και να γνωρίζει με τεκμηρίωση απόλυτη ότι κάθε του κίνηση, ακόμη και ανεπαίσθητη, η οποία εκβιάζει τους ρυθμούς της φυσικής ανάπτυξης, διαταράσσει το σύμπαν και επιφέρει συνέπειες πολλαπλάσιες απ’ αυτού και από την άλλη να την αγνοεί όλην αυτή τη γνώση και να αυτοκαταστρέφεται.
Αυτό που με θλίβει όμως, και το νιώθω κάθε σούρουπο στην βόλτα μου, όταν από τα γύρω δέντρα φτεροκοπούν και φεύγουν τα πουλιά τρομαγμένα από τα βήματά μου, είναι ότι καταστρέφει όλα τα άλλα πλάσματα πριν απ’ αυτόν. Τα πλάσματα της φύσης, που είναι όχι μόνο αθώα της ύβρης του της υπέρτατης αλλά και που βιώνουν την ζωή με τρόπο, τον οποίον θα έπρεπε αυτός να διδαχθεί.         φωτο:by Lyokin

1 σχόλιο:

α Κενταύρου είπε...

Πιστεύω ότι οι ανθρώπινες κοινωνίες οργανώνονται πολιτικά ,οικονομικά με βασικό στόχο την επιβίωση του ατόμου και μάλιστα εφαρμόζοντας τεχνολογίες που κάνουν πιο άνετη τη ζωή του.Παρατηρούμε πράγματι ότι ο καταναλωτισμός έρχεται σε αντίθεση με το περιβάλλον, θεωρώ όμως ότι η ανθρωπότητα για να επιβιώσει θα βρει εκείνη την απαραίτητη ισορροπία μεταξύ του καταναλωτισμού και της διατήρησης του περιβάλλοντος.Ένα παράδειγμα. Τον περασμένο αιώνα γινόταν μεγάλη χρήση του ξύλου για διάφορες χρήσεις η ανάπτυξη των πλαστικών υλικών και των συνθετικών υλικών μείωσε την ανάγκη χρήσης του ξύλου μπήκαν κανόνες προστασίας του δάσους ακόμη και στην άναρχη και ανοργάνωτη Ελλάδα,ένας συγγενής μου μου είπε φέτος ότι πήρε άδεια από τη δασική υπηρεσία για να κόψει πουρνάρια για ατομική χρήση.Ποιός τολμά σήμερα να κόψει έλατο χωρίς άδεια?Δεν συμμερίζομαι πολλές φορές τις οικολογικές ανησυχίες τις θεωρώ υπερβολικές και σε ορισμένες περιπτώσεις κατευθυνόμενες από συμφέροντα.Η μη χρήση άνθρακα με πρόσχημα την οικολογία ευνοεί της ανεπτυγμένες χώρες και βλάπτει χώρες με χαμηλό επίπεδο ανάπτυξης και την Ελλάδα φυσικά που βρίσκεται σε οικονομική κρίση και της επιβάλλουν πρόστιμα.