Μονομάχοι, σκλάβοι, πανοπλίες,
σπαθιά, θηρία, βάρβαροι ντυμένοι με τομάρια. Οχι, δεν αναφερόμαστε στον
«Μονομάχο» του Ρίντλεϊ Σκοτ, ούτε στον «Κόναν τον Βάρβαρο», αλλά σε μια
ελληνική περιπέτεια επικής φαντασίας γυρισμένη στην... Πάρνηθα, το Τατόι
και τη Βαρυμπόμπη!
Τιτλοφορείται «Τα Χρονικά του Δρακοφοίνικα: Αδάμαστος», θα τη δούμε
στις Νύχτες Πρεμιέρας (18-29/9, Δαναός, Ιντεάλ, Οπερα, Ταινιοθήκη) και
είναι η πρώτη ελληνική ταινία επικής φαντασίας μεγάλου μήκους....Κι αυτό είναι είδηση: στη χώρα μας δεν έχουμε καμία παράδοση στο είδος αυτό (γενικώς οι Ελληνες κινηματογραφιστές αποφεύγουν τα λεγόμενα genre). Τα ζόμπι του «Κακού», που γύρισε ο Νούσιας, ήταν εξαίρεση.
«Τι πάτε να κάνετε; Αυτά δεν γίνονται στην Ελλάδα», έλεγαν φίλοι και συνάδελφοι στον 28χρονο σκηνοθέτη Θάνο Κερμίτση και τον συν-σεναριογράφο του Γιάννη Ρουμπούλια, τον βραβευμένο (Comicdom) κομίστα που δημιούργησε «Τα Χρονικά του Δρακοφοίνικα» (τα κόμικς του κυκλοφορούσαν σε συνέχειες από το 2005). Δεν πτοήθηκαν. Και γύρισαν μια αμιγώς ανεξάρτητη ταινία, χρηματοδοτούμενη αποκλειστικά μέσω της μεθόδου του crowdfunding (www.indiegogo.com). Την ταινία στήριξαν Ελληνες, αλλά κυρίως ξένοι. Κόστισε μόλις 10.000 ευρώ!
«Από μικρός αγαπούσα το είδος της φαντασίας», μας είπε ο Θ. Κερμίτσης. «Διάβαζα κόμικς, απολάμβανα τον λογοτεχνικό ήρωα Κόναν του Ρόμπερτ Χάουαρντ και βέβαια τις κλασικές ταινίες του είδους, όπως ο "Κόναν ο Βάρβαρος", ο "Μονομάχος", ο "Αρχοντας των Δαχτυλιδιών". Αγαπώ πολύ τον Τόλκιν και τον κόσμο της Μέσης Γης που επινόησε».
Η δική του ταινία διαδραματίζεται σε έναν άλλο επινοημένο κόσμο: τον «Σκοτεινό κόσμο του Ελεμπρος» του Ρουμπούλια. Εχει στοιχεία φαντασίας, μαγείας και ρεαλιστικότητας. Αλλά ο ήρωάς του παραπέμπει στον Οδυσσέα... Ο Ντράγκαρ είναι ένας σκλάβος μονομάχος, ένας βάρβαρος πολεμιστής από τις περιοχές του Βορρά, που παίρνει μέρος σε μονομαχίες, διασκεδάζοντας έτσι τους ευγενείς της πανίσχυρης Αυτοκρατορίας του Δρακοφοίνικα που κυβερνά με σιδερένια γροθιά όλους τους λαούς που βρίσκονται κάτω από την κυριαρχία της.
Ομως το μυαλό του Ντράγκαρ είναι στον τόπο του και στην γυναίκα του, που έχει να δει τέσσερα χρόνια... Ο παραλληλισμός με την Πηνελόπη και την Ιθάκη είναι προφανής.
Ο Ντράγκαρ καταφέρνει να αποδράσει και παίρνει ως όμηρο την κακομαθημένη Βαλέρια, κόρη ενός Στρατηγού της Αυτοκρατορίας (τον οποίο ενσαρκώνει ο καλός ηθοποιός Μελέτης Γεωργιάδης). Ο Στρατηγός στήνει άγριο ανθρωποκυνηγητό για να την πάρει πίσω. Ο δρόμος του γυρισμού θα είναι δύσκολος και γεμάτος περιπέτειες και εκπλήξεις για τον Ντράγκαρ, τον οποίο ερμηνεύει ο ίδιος ο Γιάννης Ρουμπούλιας, δηλαδή ο άνθρωπος που τον επινόησε!
«Δεν μπορούσα να σκεφτώ ιδανικότερο ηθοποιό για το ρόλο», μας είπε ο σκηνοθέτης. «Ο Γιάννης βγάζει αυτό το brutal που πρέπει να έχει ο χαρακτήρας του. Μοιάζει αγριάνθρωπος! (γέλια). Ειδικά με όλες αυτές τις γούνες και το warpaint (χρώματα του πολέμου) που του βάλαμε!».
Ο Θ. Κερμίτσης, που έχει δύο πτυχία, έχει βραβευτεί στο εξωτερικό για τις μικρού μήκους ταινίες του. Ο «Αδάμαστος» είναι η πρώτη του μεγάλη. Μάλιστα κράτησε κι έναν ρόλο για τον εαυτό του: αυτόν ενός μισθοφόρου που κυνηγά τον ήρωα... Για την ταινία του, που γυρίστηκε κυρίως σε δάση και βουνά (μεταξύ άλλων και στην ορεινή Κορινθία και τη Φωκίδα), επιστρατεύτηκαν κάμποσα ειδικά εφέ διά χειρός Κωστή Αντωνίνη. Ετσι, θα δούμε κάμποσα παράξενα πλάσματα και βέβαια πολλές αιματηρές σκηνές. Και φυσικά, αποκεφαλισμούς!
Προσοχή: Δεν πρόκειται περί παρωδίας. Κι ας έχουμε όλοι συσχετίσει τέτοιου είδους ταινίες με τεράστια μπάτζετ και βέβαια με την αγγλική γλώσσα. Τούτη εδώ θα είναι στα ελληνικά. «Θα ήταν πιο κωμικό να ακούμε Ελληνες να μιλούν αγγλικά με ελληνική προφορά!», λέει. Κι έχει δίκιο.
«Ασφαλώς και δεν έχουμε 50.000 άτομα στρατό ούτε θεαματικούς δράκους, θεωρούμε ωστόσο πως και με ένα πολύ μικρό μπάτζετ μπορεί κανείς να διηγηθεί με αξιοπρέπεια και αισθητική μια ιστορία όπως αυτή που επιλέξαμε. Με σεβασμό στο είδος».
Ωστόσο, δεν μπήκαν καν στον κόπο να χτυπήσουν την πόρτα μεγάλων εταιρειών παραγωγής στην Ελλάδα. Ξέραν πως «υπάρχει μια προκατάληψη για το είδος. Θεωρούν πως οι Ελληνες δεν μπορούν να κάνουν τέτοια». Απέδειξαν πως αν υπάρχει μεράκι, όλα γίνονται. «Κι ελπίζουμε ότι έτσι ίσως ανοίξει μια πόρτα για τέτοιου είδος φιλμ στην Ελλάδα». | Ελευθεροτυπία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου