Το Νησί

Το νησί σου
το νησί μου
στα βράχια του θα χτυπηθώ
- σε κάθε σου “σ αγαπώ” -
κομμάτι κομμάτι θα αφήσω τη σάρκα μου
μέχρι η ψυχή μου να μείνει γυμνή.

Θα έχει πέσει ο ήλιος,
μικροί φτερωτοί άγγελοι θα κατέβουν απ’ τον ουρανό,
θα την αγκαλιάσουν και θα την παραδώσουν στα πόδια σου.

Εσύ γυμνή,
στο σημείο ακριβώς που σε άφησα,
θα χύσεις το κρασί που κρατάς έναν αιώνα στο αριστερό σου χέρι,....

νερωμένο πια από το δάκρυ σου,
πάνω στην ασάλευτη παραδομένη ψυχή μου.

Τότε μονάχα θα βρω τη γαλήνη που αιώνες αναζητούσα
και πλήρης από αγάπη και πόνο
θα χαθώ μια για πάντα στον έναστρο ουρανό.                     

Μάνος Ορφανουδάκης                             Ποιείν             φωτο:by Alexander Martynov