Γ. Καπόπουλος Στη Δουγκέρκη, τον Ιούνιο του 1940, το βρετανικό εκστρατευτικό σώμα στη Γαλλία υποχρεώθηκε σε ταπεινωτική αποχώρηση από τη Γηραιά Ηπειρο, ένα επεισόδιο που τότε ταυτίσθηκε με την εγκαθίδρυση γερμανικής Ευρώπης.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, η απόβαση των ΗΠΑ και της Βρετανίας στη Νορμανδία έκλεινε το κεφάλαιο της σύντομης αγγλοσαξονικής απουσίας από την ηπειρωτική Ευρώπη.
Σήμερα, αν παρομοιάσουμε την απομόνωση της Βρετανίας στη Σύνοδο Κορυφής της Παρασκευής με τη Δουγκέρκη, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι η αγγλοσαξονική αντεπίθεση, η Νορμανδία, ήδη προαναγγέλλεται και προεξοφλείται ως επερχόμενη :
Σε συνέντευξή του στη χθεσινή Monde, ο Σαρκοζί παραδέχθηκε εμμέσως πλην....
σαφώς ότι επίκειται η απώλεια της βαθμολογίας ΑΑΑ της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας είτε μεμονωμένα είτε στο πλαίσιο συνολικής υποβάθμισης της Ευρωζώνης, και αρκέστηκε στη διαβεβαίωση ότι θα πρόκειται για μία αρνητική εξέλιξη μεν, αλλά, πάντως, όχι μη αντιμετωπίσιμη.
Σε χθεσινή του ομιλία στο Τελ Αβίβ, ο επικεφαλής οικονομολόγος της S&P για την Ευρώπη, αφού συμπέρανε ότι η αρνητική επιτήρηση των 15 χωρών της Ευρωζώνης ενόψει πιθανής υποβάθμισης δεν επαρκεί, τόνισε ότι «χρειάζεται ένα άλλο σοκ πριν όλοι στην Ευρωζώνη διαβάσουν την ίδια σελίδα, όπως π.χ. μία μεγάλη γερμανική τράπεζα που συναντά πραγματικές δυσκολίες στις αγορές, κάτι που βραχυπρόθεσμα είναι πολύ πιθανό». Τότε, κατέληξε, στη Γερμανία θα καταλάβουν ότι κανένας δεν είναι στο απυρόβλητο.
Πέραν, όμως, της προαναγγελθείσας και αναμενόμενης επίθεσης των αγορών και των οίκων αξιολόγησης, αλλά και των ελάχιστα διπλωματικών αρνητικών τοποθετήσεων της Ουάσιγκτον, η εσωτερική πολιτική συγκυρία στη Γαλλία κινδυνεύει να εξελιχθεί σε σοβαρό παράγοντα περιπλοκής, αν όχι να βραχυκυκλώσει τα συμφωνηθέντων την Παρασκευή στις Βρυξέλλες.
Με δεδομένο ότι η αναθεώρηση του Συντάγματος στη Γαλλία απαιτεί πλειοψηφία των δύο τρίτων σε κοινή σύνοδο Βουλής - Γερουσίας, η υιοθέτηση του «χρυσού κανόνα», του μονίμου δηλαδή περιορισμού των ελλειμμάτων, προβάλλει ως αδύνατη, τουλάχιστον μέχρι τον προσεχή Μάιο, όπου διεξάγεται ο δεύτερος γύρος της προεδρικής εκλογής.
Ετσι, η Γαλλία προβάλλει σαν ένα εξίσου σημαντικό με την αντίδραση των αγορών πεδίο δοκιμασίας των αποφάσεων της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής: Πλειοψηφικό ρεύμα υπέρ του υποψηφίου των Σοσιαλιστών Ολάντ που έχει ήδη δεσμευθεί για επαναδιαπραγμάτευση, υποβάθμιση από τους οίκους αξιολόγησης και κλυδωνισμός του τραπεζικού συστήματος κάθε φορά που θα πιέζονται η Ιταλία και η Ισπανία.
Μία παρόμοια εξέλιξη θα επιβεβαιώσει για τρίτη φορά στη μεταπολεμική ιστορία μία γαλλική σταθερά, την αδυναμία υλοποίησης των συμβιβασμών που συνάπτονται με τη Γερμανία: Το 1954 απερρίφθη στη γαλλική Βουλή η πρόταση για Ευρωπαϊκή Αμυντική Κοινότητα και το 2005 σε δημοψήφισμα η Συνταγματική Συνθήκη.
Η εμμονή των ΗΠΑ στην εναρμόνιση της Ευρωζώνης με την πολιτική της Fed και η συνέχιση της πίεσης των αγορών και των οίκων αξιολόγησης εγγυώνται ότι η Νορμανδία είναι από ότι φαίνεται η επόμενη μέρα της Δουγκέρκης.
Πρόκειται για ένα σκηνικό που εγγυάται περισσότερες Συνόδους Κορυφής μέχρι να κατανοήσουν στο Βερολίνο ότι η βαρύνουσα επιρροή των ΗΠΑ και της Βρετανίας στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν επιτρέπει πρόωρες αλαζονικές θριαμβολογίες του τύπου «Bye bye Britain», που ήταν ο υπέρτιτλος άρθρου του Spiegel την Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου. ΛΟΓΟΠΛΟΚΙΕΣ
Ετσι, η Γαλλία προβάλλει σαν ένα εξίσου σημαντικό με την αντίδραση των αγορών πεδίο δοκιμασίας των αποφάσεων της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής: Πλειοψηφικό ρεύμα υπέρ του υποψηφίου των Σοσιαλιστών Ολάντ που έχει ήδη δεσμευθεί για επαναδιαπραγμάτευση, υποβάθμιση από τους οίκους αξιολόγησης και κλυδωνισμός του τραπεζικού συστήματος κάθε φορά που θα πιέζονται η Ιταλία και η Ισπανία.
Μία παρόμοια εξέλιξη θα επιβεβαιώσει για τρίτη φορά στη μεταπολεμική ιστορία μία γαλλική σταθερά, την αδυναμία υλοποίησης των συμβιβασμών που συνάπτονται με τη Γερμανία: Το 1954 απερρίφθη στη γαλλική Βουλή η πρόταση για Ευρωπαϊκή Αμυντική Κοινότητα και το 2005 σε δημοψήφισμα η Συνταγματική Συνθήκη.
Η εμμονή των ΗΠΑ στην εναρμόνιση της Ευρωζώνης με την πολιτική της Fed και η συνέχιση της πίεσης των αγορών και των οίκων αξιολόγησης εγγυώνται ότι η Νορμανδία είναι από ότι φαίνεται η επόμενη μέρα της Δουγκέρκης.
Πρόκειται για ένα σκηνικό που εγγυάται περισσότερες Συνόδους Κορυφής μέχρι να κατανοήσουν στο Βερολίνο ότι η βαρύνουσα επιρροή των ΗΠΑ και της Βρετανίας στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν επιτρέπει πρόωρες αλαζονικές θριαμβολογίες του τύπου «Bye bye Britain», που ήταν ο υπέρτιτλος άρθρου του Spiegel την Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου. ΛΟΓΟΠΛΟΚΙΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου