Tης Τασουλας Καραϊσκακη
Αντί να πετούν το μπαλάκι των ευθυνών ο ένας στον άλλον, οι αρμόδιοι για την ομαλότητα της καθημερινής ζωής των πολιτών θα έπρεπε να δράσουν τώρα! Χωρίς την παραμικρή καθυστέρηση. Να κοιτάξουν κατάματα το πρόβλημα και να λειτουργήσουν ως ιθύνοντες σε μια ευνομούμενη πολιτεία. Αμεση εξυπηρέτηση, έλεγχο, προστασία του πολίτη, διευθέτηση των κρίσιμων εκκρεμοτήτων, εφαρμογή των σχεδίων που υπάρχουν στα συρτάρια. Με τα υπάρχοντα διαθέσιμα μέσα (ποτέ δεν κάνουμε κάτι, βολικά αναμένοντες να εκταμιευτεί όλο το ποσό, να διοριστούν όλοι οι προϋπολογισμένοι υπάλληλοι). Οπως θα έπραττε κάποιος που βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο, σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, σε συνθήκες πολέμου. Οι προϊστάμενοι θα πρέπει να καταλάβουν ότι το «σπίτι μας» έχει πιάσει φωτιά και οφείλουν να τη σβήσουν αξιοποιώντας ό, τι δυνάμεις διαθέτουν. Να σηκώσουν από τις καρέκλες όσους βολεύτηκαν σε μια θεσούλα περιορισμένων απαιτήσεων, να επιστρατεύσουν τμήματα σε μερική αδράνεια, να κάνουν κάτι! .....
Να συντονίσουν τη σύμπραξη υπηρεσιών, ΟΤΑ και εθελοντών όλων των τομέων, αυτών για την παιδική φροντίδα και την οικογενειακή στήριξη, εκείνων για τα συσσίτια προς απόρους και την ιατροφαρμακευτική ανακούφιση των φτωχών, των άλλων για τη βοήθεια προς τοξικοεξαρτημένους, ακόμη και όσων ασχολούνται με το περιβάλλον, με στόχο τους αναξιοπαθούντες, τους απελπισμένους, τους περιθωριακούς, τους καταραμένους όλων των κατηγοριών, ώστε να αντιστραφεί η πορεία προς το καταγκρέμισμα, τη μεγαλύτερη -σε ειρηνικές περιόδους- κοινωνική κρίση στη χώρα.
Οι πολίτες το γνωρίζουν ότι πρέπει να δράσουν τώρα, οι κυβερνώντες το συζητούν. Μπλοκαρισμένοι στο αδιέξοδο της οικονομίας και με μοναδικό «χαρτί» τη λιτότητα (που ένα χρόνο τώρα δεν έβγαλε την Ελλάδα από την κρίση -το αντίθετο, το χρέος έφτασε όπως αναμενόταν στο 142% του ΑΕΠ και η ύφεση στο 4,5%- ενώ το ΔΝΤ απαιτεί όλο και σκληρότερα μέτρα, οι εμπειρογνώμονες μας ρίχνουν με το ένα χέρι στον Καιάδα και με το άλλο μας ανασύρουν στο χείλος του, οι χρηματαγορές μας τιμωρούν), εγκληματικά αδρανούν. Δεν υφίσταται κοινωνία. Μόνο βαλτωμένη, αποτυχημένη πολιτική και οικονομία. Ομως η κοινωνία «βράζει», ορισμένοι «πήραν τα όπλα», πλέον φανερά μετά τη δολοφονία του Μανώλη Καντάρη, που επιβεβαίωσε το πόσο χαμηλά έπεσε η αξία της ανθρώπινης ζωής στην Ελλάδα, τη διαβατή από το οργανωμένο και ανοργάνωτο ανατολικο-ευρωπαϊκό και τριτοκοσμικό έγκλημα, τις κουλτούρες της οπισθοδρόμησης, της ευτελούς ύπαρξης, του καλάσνικοφ και της λεπίδας.
Και αυτό είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε μια δοκιμαζόμενη χώρα. Να εμπεδωθεί τόσο καλά ότι το κράτος αδυνατεί να παρέμβει, ώστε ως μόνη λύση να προβάλλει η οργάνωση πολιτοφυλακών και η αυτοδικία. Η ιδίοις χερσί εξολόθρευση των υποτιθέμενων δραστών ή όποιου το χρώμα, η μιλιά, η θρησκεία ενοχλεί. Ενα έγκλημα που βυθίζει τ’ αγκάθια πιο βαθιά στο σώμα του έθνους, που παρασύρει τους πολίτες στο μίσος, τον φανατισμό, τον τρόμο, τα αντίποινα, τις βεντέτες, έναν κλειστό φαύλο κύκλο φωτιάς και αίματος, με κατάληξη την εξαχρείωση των ψυχών, την αποδόμηση και τη σήψη. kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου