Του Στελιου Κουλογλου Σύμφωνα με τα παπαγαλάκια και τους σχολιαστές στα τηλεοπτικά παράθυρα, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ανακοινώσει νέο πακέτο μέτρων που θα προκαλέσουν ακόμη μεγαλύτερο «σοκ και δέος» στην ελληνική κοινωνία: περικοπή του 13ου και 14ου μισθού στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα και ακόμη κατάργηση του ορίου 2% τον μήνα στις απολύσεις καθώς και των συλλογικών συμβάσεων εργοδοτών-εργαζόμενων. Θέλουμε να ελπίζουμε ότι τέτοιου είδους μέτρα δεν θα υιοθετηθούν και ότι πρόκειται απλώς για σκόπιμες διαρροές από το κυβερνητικό στρατόπεδο,ώστε στο τέλος να εμφανιστεί ότι αντιστάθηκε στις πιέσεις των εμπειρογνωμόνων της ΕΕ και του ΔΝΤ. Γιατί παρόμοια μέτρα είναι απαράδεκτα από ηθική,κοινωνική και συνταγματική άποψη, χώρια ότι ισοδυναμούν και με πολιτική αυτοκτονία.
Η κυβέρνηση και οι ξένοι ειδικοί γνωρίζουν καλά ότι οι Ελληνες απασχολούμενοι στον ιδιωτικό τομέα είναι από τους χαμηλότερα αμειβόμενους στην Ευρώπη ενώ συγχρόνως -σύμφωνα με όλες τις στατιστικές- εργάζονται περισσότερο απ όλους τους Ευρωπαίους συναδέλφους τους. Μετά πρόσφατα έκτακτα μέτρα όπως η αύξηση του ΦΠΑ και οι έκτακτοι φόροι ο ελληνικός πληθωρισμός διεκδικεί πανευρωπαική πρωτιά και οι τιμές σε ορισμένα είδη έχουν απογειωθεί: η ελληνική βενζίνη είναι αυτή την στιγμή η ακριβότερη στον κόσμο.
Οσο για την ελαστικότητα στην εργασία, αυτή ήδη εφαρμόζεται σε μεγάλη κλίμακα εξ αιτίας της απουσίας αποτελεσματικών μηχανισμών ελέγχου. Σίγουρα υπάρχει πρόβλημα παραγωγικότητας και στον ιδιωτικό τομέα αλλά αυτό απαιτεί άλλου είδους μέτρα τεχνολογικού και αναπτυξιακού χαρακτήρα. Δεν πρόκειται να λυθεί με μία ανάλγητη επιχείρηση εξολόθρευσης σημαντικών μερίδων του πληθυσμού που έχουν φτάσει στα όρια τους.
Η κυβέρνηση έχει ήδη παραβιάσει πλήρως το προεκλογικό της πρόγραμμα.....
αλλά έως σήμερα τα έκτακτα μέτρα παρουσιάστηκαν ως αναγκαίο και μάλλον προσωρινό κακό που προκλήθηκε από την καταστροφική διακυβέρνηση της ΝΔ. Ομως ρυθμίσεις όπως η κατάργηση του 13 και 14 μισθού ή των συλλογικών συμβάσεων συνιστούν ριζικές αλλαγές της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας,για τις οποίες η κυβέρνηση δεν διαθέτει την απαιτούμενη νομιμοποίηση .
αλλά έως σήμερα τα έκτακτα μέτρα παρουσιάστηκαν ως αναγκαίο και μάλλον προσωρινό κακό που προκλήθηκε από την καταστροφική διακυβέρνηση της ΝΔ. Ομως ρυθμίσεις όπως η κατάργηση του 13 και 14 μισθού ή των συλλογικών συμβάσεων συνιστούν ριζικές αλλαγές της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας,για τις οποίες η κυβέρνηση δεν διαθέτει την απαιτούμενη νομιμοποίηση .
Αν το ΠΑΣΟΚ θεωρεί τέτοιου ειδους μέτρα αναγκαία και θελήσει να τα εφαρμόσει, πρεπει να τα επικυρώσει με νέα λαική εντολή. Πιθανότατα ελλείψει αντιπάλου να ξανακερδίσει τις εκλογές, αλλά μόνο έτσι οι εξελίξεις δεν θα φλερτάρουν με την παραβίαση του Συντάγματος ή την πολιτική ανηθικότητα.
Φυσικά η κυβέρνηση και ο κ. Παπανδρέου δεν συμμετείχαν σε κάποιο συνομωτικό σχέδιο νεοφιλελεύθερης μετάλλαξης της ελληνικής κοινωνίας. Οδηγήθηκαν σταδιακά σε θέσεις που απέχουν παρασάγγας από το προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, λόγω των οικονομικών εξελίξεων και της συμπεριφοράς των «αγορών», τις οποίες δεν είχαν κατανοήσει και προβλέψει. Ισως θα έπρεπε απέναντι στις αρχικές πιέσεις της κύρίας Μέρκελ και των Βρυξελλών που οδήγησαν στα μεχρι τώρα μέτρα να είχαν προβληθεί περισσότερες αντιστάσεις, αλλά ισχύουν εδώ τα ελαφρυντικα της απειρίας, του αιφνιδιασμού και της έλλειψης σοβαρών διαπραγματευτικών όπλων.
Σήμερα όμως υπάρχει ένα ισχυρότατο ατού. Η πανευρωπαική πλέον διάσταση που έχει πάρει το ελληνικό πρόβλημα, κάνει την Ευρωπαική Ενωση και την Γερμανία να θέλει το ίδιο με την Ελλάδα την εξέρευση μιας συμφωνίας και μάλιστα γρήγορα. Η Αθήνα μπορεί να πει όχι στις γνωστές συνταγές του ΔΝΤ, απειλώντας ότι διαφορετικά η ευρωζώνη θα τιναχθεί στον αέρα με απρόβλεπτες συνέπειες για όλο τον πλανήτη. Και μια τέτοια εξέλιξη δεν την θέλει ούτε η κυρία Μέρκελ –την οποία ήδη κατηγορούν ότι πολλαπλασίασε το πρόβλημα και ότι καθυστερεί την επίλυση του- ούτε οι Βρυεξέλλες και το Παρίσι και πιθανότατα ούτε η Ουάσιγκτον.
Η σχετικά ήρεμη αντίδραση της ελληνικής κοινωνίας στα μέτρα που έχουν ήδη ληφθεί οφείλεται μετάξύ των άλλων και στην δυσαρέσκεια της πλειοψηφίας των πολιτών απέναντι στην γραφειοκρατία του δημοσίου και την συμπεριφορά των υπαλλήλων του. Αν ο 13ος ή ο 14 μισθός περικοπεί και στον ιδιωτικό τομέα, η κυβέρνηση θα έχει καταφέρει μετά από πολλά χρόνια να ενώσει σε ένα ενιαίο μέτωπο δημόσιους και ιδιωτικούς υπαλλήλους. Γι αυτό, δεδομένων και των υπόλοιπων κοινωνικών προβλήμάτων που οξύνονται από την ύφεση καθώς και της ανυποληψίας του πολιτικού συστήματος, μια πιθανή υιοθέτηση από την κυβέρνηση του πακέτου «σοκ και δέους» θα διδάσκεται προσεχώς στα Πανεπιστήμια ως κλασσικό παράδειγμα πολιτικής αυτοκτονίας. tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου