Γιάννης Μακριδάκης Ωραία βροχή, ποτιστική δεν μας αφήνει σήμερα, για πρώτη φορά μετά από
μήνες, να βγούμε προς πρωινή τροφοσυλλογή. Κάθομαι μέσα, ακούω τον ήχο
της κ αναπολώ τον πλούτο αυτής της γης που απαξιώσαμε, καταστρέφουμε και
εκποιούμε ασυνείδητα, ως εθισμένοι στο χρήμα κ πλανεμένοι από τις αξίες
του τις ευτελείς.Χόρτα άγρια κ ήμερα, λάχανα, μπρόκολα, παντζάρια, μανιτάρια, ξινά, άγρια σπαράγγια, ρίγανες, θυμάρια, άνθη, μούσμουλα, αγγινάρες, κουκιά, ρεβύθια, καίσια, ήμερα σπαράγγια, φιρίκια, νεράμπουλες, ρεγκλότες, μούρα, αμύγδαλα, τόσων ειδών λαχανικά, σύκα, σταφύλια, ρόδια, ελιές, κουρμάδες, όλα τα μαζέψαμε από φθινοπωρο σε φθινόπωρο, και τώρα ξανά πάλι χόρτα κ πρασινικά, απ την αρχή ο κύκλος....
Κάθε πρωί σκυμμένοι στη γη ή τεντωμένοι στα κλαδιά των δεντρών κερδίζουμε τη ζωή μας και υμνούμε τη γεύση, την όσφρηση, την κάθε αίσθησή μας.
Συνειδητά και αμετανόητα εδώ και χρόνια στο περιθώριο του “πολιτισμού” της κατανάλωσης, αλλά στο επίκεντρο της φυσικής διαδικασίας της Ζωής ως καθημερινής και τόσο απολαυστικής Άσκησης για τον Θάνατο.. Γιάννης Μακριδάκης | Φυσικός καλλιεργητής – συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου