Καίτη Βασιλάκου
Φωτογραφίες
μες τα συρτάρια φυλαγμένες
που
με το θάνατό μου θα χαθούν,
στην
ανακύκλωση θα πεταχτούν
σε
ισόβια λήθη καταδικασμένες.
Τι
κόπος άδικος με επιμονή να αποτυπώνω
στιγμές
χαράς με κείνους που αγαπώ,
φίλους
που έχασα και που ακόμα αναζητώ,
κομμάτια
της ζωής μου αποκομμένα από το χρόνο.
Αυτά
όλα τώρα κείτονται παγωμένα
πάνω
σε άχρηστα, χρωματιστά χαρτιά,
μες
σε συρτάρια σκοτεινά και ξεχασμένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου