Γαλίφηδες, Γαληνότατοι και Γαληνεμένοι

Καρτέσιος   «Είναι δύσκολα, αλλά δεν έχουμε και κάτι καλύτερο να κάνουμε. Το καλύτερο που είναι να κάνουμε να βάλουμε όλες μας τις πλάτες, ενωμένοι, να βοηθήσουμε και ο λαός δεν πρέπει να αγανακτεί, με ποια έννοια: του δίνεται η δυνατότητα στο χέρι του να αποφασίσει. Δεν μπορεί να ψηφίζει τη μία ημέρα και την άλλη ημέρα να λέει ότι επαναστατώ. Έχει στα χέρια του όλη τη δύναμη. Ποιος άλλος θα του πει “κάνε έτσι ή διαφορετικά;”. Το είπε ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος.
Τη δουλειά του κάνει. Δε μπορείς να ανοίξεις συζήτηση με αρχιεπίσκοπο. Εκτός κι αν συμφωνείς μαζί του. Αν σε βολεύουν τα λόγια του. Διότι όταν συμφωνείς μαζί του, νιώθεις γαλήνη. Όπως ο Αλέξης Τσίπρας....
Ή ο Αντώνης Σαμαράς πριν. Ή ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Κώστας Καραμανλής πιο πριν. Τα ίδια έλεγαν και οι αρχιεπίσκοποι πριν τον Ιερώνυμο.
«Δε μπορεί ο λαός να ψηφίζει τη μία ημέρα και την άλλη ημέρα να επαναστατεί». Θέτει όρους και προϋποθέσεις για την επανάσταση του λαού ο αρχιεπίσκοπος. Κι αυτομάτως διαχωρίζει τη θέση του από τον λαό. Όμως αν δεν πάει να ψηφίσει ο λαός θα τον χαρακτηρίσουν ανώριμο, αρνητή της Δημοκρατίας, λαό που πετά τις ευκαιρίες που του προσφέρει η καλή Εξουσία. Αν, από την άλλη, ο λαός ψηφίσει «όχι» και προκύψει «ναι», ευθύνεται ο λαός.
Απαγορεύεται ο λαός να επαναστατήσει εναντίον της κοροϊδίας των αρχόντων. Απαγορεύεται ο λαός να επαναστατήσει απέναντι στην τυραννία που προκύπτει από εκλογές, δίχως να την έχει ψηφίσει ο λαός. Συγχωρεμένα τα ψέματα της Εξουσίας. Κατ’ οικονομίαν και κατ’ ανάγκην διά την σωτηρίαν της πατρίδος. Συγχωρεμένα τα εγκλήματα της εκλεγμένης Εξουσίας εναντίον του λαού. Σε κάθε περίπτωση, ευθύνεται ο λαός.
Μακάριοι οι έχοντες και κατέχοντες παρανόμως. Ο λαός δεν έχει την ευχή τού αρχιεπισκόπου να επαναστατήσει. Ούτε να διεκδικήσει. Αυτή είναι, άραγε, η γαλήνη που προσφέρει η Εκκλησία; Ένα αντίδωρο στους άρχοντες για τα δικά τους δώρα; Ους η Εξουσία συνέζευξεν λαός μη χωριζέτω. Θα ξεχάσουμε και τα βασικά που ξέραμε.