Μπαράζ κυβερνητικής τρομοκρατίας για να περάσει το νέο Μνημόνιο
Μέχρι και τον Οκτώβριο τα κυβερνητικά παπαγαλάκια περιέγραφαν πολύ διαφορετικά τον φετινό Δεκέμβριο. Η αλλαγή του έτους θα γιορτάζονταν με την απομάκρυνση της τρόικας, την απαλλαγή από το Μνημόνιο, την επιστροφή της ανάπτυξης και μια νέα πολιτική σταθερότητα. Η πραγματικότητά τους διέψευσε οικτρά. Η τρόικα όχι μόνο δεν φεύγει, αλλά δεν…
έρχεται καν και απαιτεί νέα σκληρά μέτρα. Το παλαιό Μνημόνιο θα παραταθεί για να έρθει να κουμπώσει με το νέο Μνημόνιο της πιστωτικής γραμμής στο πλαίσιο του μόνιμου ευρωμνημονίου του Συμφώνου Σταθερότητας. Η ισχνή «ανάπτυξη» είναι μόνο για τα αφεντικά και η πολιτική σταθερότητα δοκιμάζεται από τη δυσκολία να βρεθούν οι 180, αλλά κυρίως από τους δρόμους που αποκτούν και πάλι φωνή.
Η «σκληρή στάση» της τρόικας, για την οποία τόσο αναρωτιέται και διαμαρτύρεται το κυβερνητικό μπλοκ (σαν εταίρες που τις παράτησε ο προστάτης τους), δεν είναι κεραυνός εν αιθρία: εκφράζει τη διεθνή τάση για πρωτοφανή αντεργατικά αντιλαϊκά μέτρα, για να αντιμετωπιστεί η βαθιά καπιταλιστική κρίση. Εκφράζει το νέο, ακόμα πιο αντιδραστικό, χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ευρωζώνης. Αποτυπώνει τα ταξικά συμφέροντα των πολυεθνικών μονοπωλίων και των ηγεμονικών ευρωπαϊκών αστικών μερίδων (με πρώτη τη γερμανική ολιγαρχία) και την αυστηρή προειδοποίηση προς τον ελληνικό λαό (και όλους τους λαούς του ευρωπαϊκού Νότου –κι όχι μόνο– που αντιστέκονται) πως οι κανόνες της ΕΕ είναι δεδομένοι και δεν επιδέχονται ελαφρύνσεις.
Τι θα κάνει η κυβέρνηση; Μετά από πέντε χρόνια «σκληρών διαπραγματεύσεων», πάντα με το ίδιο αποτέλεσμα, δεν χωρούν αυταπάτες. Μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου θα επιτευχθεί συμφωνία, είπε προχθές ο Β. Βενιζέλος. Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου αργά ή γρήγορα, με όλη την κατάλληλη προετοιμασία και τη διεκτραγώδηση των καταστάσεων, θα φέρει νέο πακέτο σφαγιαστικών μέτρων. Πιθανώς δεν θα το φέρει καν στη Βουλή, αλλά θα προσπαθήσει να το περάσει με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου. Θα «σώσουν τη χώρα» ακόμα μια φορά, για να υπηρετήσουν τα συμφέροντα του ελληνικού μεγάλου κεφαλαίου και των ξένων αρπακτικών. Ήδη με το απαντητικό μέιλ που απέστειλαν στις αρχές της προηγούμενης βδομάδας οι κυβερνητικοί δεσμεύονται για αύξηση των ορίων ηλικίας και των ελάχιστων ενσήμων για σύνταξη (από 4.500 σε 6.000) χτυπώντας βαριά τα πιο εκμεταλλευόμενα τμήματα της εργατικής τάξης (χειρώνακτες, μαύρη εργασία, γυναίκες), καθώς και για αύξηση του ΦΠΑ στα ξενοδοχεία κι άλλες φορολογικές επιβαρύνσεις, όπως την επιβολή ολόκληρης της εισφοράς αλληλεγγύης (και όχι μειωμένης κατά 30% όπως είχε πει ο Σαμαράς στη ΔΕΘ). Έχουν ήδη αποδεχθεί την προώθηση ρυθμίσεων ενάντια στο απεργιακό δικαίωμα και το συνδικαλισμό, υπέρ των ομαδικών απολύσεων και του εργοδοτικού λοκάουτ, φέρνουν λίαν συντόμως νέο μισθολόγιο-φτωχολόγιο στο Δημόσιο, προωθούν μεγάλη περικοπή στις συντάξεις (και τις κύριες). Προχθές ο Βενιζέλος άφησε παράθυρο ακόμα και για παραπέρα περιορισμό των 100 δόσεων, το κυβερνητικό καμάρι. Οι αντιδράσεις κλιμακώνονται, ακόμα και από μεσαία κοινωνικά στρώματα (βλέπε δημοψήφισμα των δικηγόρων).
Αυτό το θρίλερ δεν θα έχει χάπι εντ. Αφού η κυβέρνηση δεν μπορεί να επιβιώσει μέσα από το σενάριο της επιτυχίας, ξαναπαίρνει μπρος το σενάριο της καταστροφής, των απειλών και του φόβου. Όπως γίνεται καθαρό πλέον και με την υπόθεση Ρωμανού, το μαύρο μέτωπο προωθεί ένα κατάμαυρο σχέδιο. Η κυβέρνηση και οι υποστηρικτές της εμφανίζονται άτεγκτοι εκφραστές του νόμου και της τάξης, που δεν διστάζουν ούτε μπροστά στον κίνδυνο να χαθεί η ζωή ενός νέου ανθρώπου. Οι αντιδράσεις πατάσσονται αστραπιαία (χαρακτηριστική η αστυνομική απαγωγή 40 εκπροσώπων φοιτητικών συλλόγων που πήγαν να διαμαρτυρηθούν προχθές στο υπουργείο Δικαιοσύνης), ενώ τα αστικά ΜΜΕ πωλούν ολημερίς βία, φωτιές, αίμα και τρόμο. Η αστυνομία και οι λοιποί κρατικοί μηχανισμοί θα κάνουν ό,τι μπορούν γι’ αυτό. Η κρατική-αστυνομική τρομολαγνεία θα συμπληρωθεί με την τρομοκρατία τής αποπομπής από το ευρώ, της ανυπεράσπιστης Ελλάδας μπροστά στις αγορές (άρα καλύτερα μέσα στην ευρωφυλακή των Μνημονίων), των άδειων ΑΤΜ και των ελλείψεων σε βασικά είδη. Ένα κλίμα ζόφου, τρόμου, θανάτου και βιασμού της λαϊκής θέλησης, ακόμα και με μεγάλες προβοκάτσιες. Μέσα σε αυτό το μαύρο σχέδιο ακροδεξιοί συστημικοί κύκλοι φλερτάρουν με την ιδέα να πετάξουν τη ζωή του αναρχικού Ν. Ρωμανού θυσία στον βρόμικο βωμό του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού, που σκοτώνει με… τροπολογίες.
Το σχέδιο έχει μαστίγιο έχει και καρότο. Μπροστά σε τόσους κινδύνους η πατρίδα χρειάζεται μια όσο το δυνατόν πιο ευρεία συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων για τη σταθερότητα, μας λένε. Τα κυρίαρχα ΜΜΕ και οι πολιτικές ορντινάντσες του κεφαλαίου ζητούν από το πρωί μέχρι το βράδυ συναίνεση, πολιτική συνεννόηση κ.λπ. Για να εξασφαλιστεί η συνέχιση της ίδιας πολιτικής, με επιδίωξη την υπέρβαση του κάβου της προεδρικής εκλογής. Καταστολή και νέα αντιδραστική συναίνεση πάνε μαζί!
Αυτοί που μπορούν να χαλάσουν αυτά τα σχέδια είναι ο μαχόμενος λαός και η ανυπόταχτη νεολαία. Το παιχνίδι της τρομολαγνείας και των ευρωεκβιασμών είναι ξαναπαιγμένο. Το μαζικό κίνημα με ένα μεγάλο τίναγμα προς τα πάνω, με ένα σαρωτικό κύμα αγώνων, με το εξεγερτικό πνεύμα του Δεκέμβρη, από σήμερα κιόλας και σε όλη αυτή την περίοδο μπορεί να επιβάλει το δικό του σχέδιο ανατροπής. Η ελπίδα και η ζωή να νικήσει το φόβο και το θάνατο.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η μάχη για τη νίκη και τη ζωή του Νίκου Ρωμανού γίνεται κόμβος στο συνολικό αγώνα του λαού μας να εκτροχιάσει το αντιδραστικό σχέδιο του μαύρου μετώπου, να «ανοίξει» τη φυλακή των απεργών πείνας, να σπάσει τη μεγάλη φυλακή της ΕΕ, του κεφαλαίου και του ολοκληρωτισμού που θέλουν να μας κλείσουν για πάντα. Θα είναι μια ανάσα ελευθερίας και ανατροπής απέναντι στον κόσμο της εκμετάλλευσης, της καταστολής, της ψευτιάς και της παρακμής. Δεν υπάρχει περιθώριο για καμία καθυστέρηση στον αγώνα αυτόν. Με τους στίχους του Λ. Παπαδόπουλου; «Υπερασπίσου το παιδί. Γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου