“Και συγχρόνως (και εγώ μαζί σας) αρχίστε να σκέφτεστε πως υπάρχουν άνθρωποι που ήδη ζουν έτσι, εδώ στην Ελλάδα αλλά και σε όλον τον πλανήτη. Πραγματικά οργανωμένα, ευγενικά «κινήματα» που ούτε κραυγάζουν, ούτε φωνασκούν, ούτε διεκδικούν βίαια οτιδήποτε, αλλά μεταμορφώνουν τους εαυτούς τους καθημερινά και σταδιακά σε κανονικούς, φυσικούς ανθρώπους....
Τους βλέπω και τους ζηλεύω – ενώ τους θαυμάζω κιόλας. Τα κορμιά τους, άσχετα από ηλικία, δεν κουβαλάνε λίπος, κοιλίτσες και δύσπνοιες. Καρδιοπάθειες και καρκίνοι δεν πλησιάζουν. Μιλάνε ωραία, γελαστά, σε ακούνε, θέλουνε να σε καταλάβουνε και θέλουνε να τους καταλάβεις. Δεν βρίζουνε, δεν αγχώνονται για πράγματα που δεν μπορούν να τα αλλάξουν, αγωνίζονται για την δικαιοσύνη (την πραγματική, όχι την άλλη), για την ισότητα, για τα δικαιώματα όλων των πλασμάτων του οικοσυστήματος και φυσικά όλων των ανθρώπων – και κυρίως των αδυνάτων, αυτών που ζουν σχεδόν χωρίς να τρέφονται και τα παιδιά τους πεθαίνουν από δίψα η από νερά που δεν είναι πόσιμα αλλά μολυσμένα από τα απορρίμματα μας και την κακοδιαχείριση σε όλον τον πλανήτη.
Αυτή η παράγραφός του δείχνει κατά την άποψή μου ότι αποτέλεσε
εύφορη γη ο Άρης και πέτυχε η σπορά μέσα του. Τώρα με την σειρά του
γίνεται σπορέας κι εκείνος με τον λόγο και τις πράξεις του για να
επηρεάσει και άλλους ανθρώπους προς την κατεύθυνση αυτή, της “ευγενικής
επανάστασης”.
Με τέτοια οπτική και λόγο κάνουμε δια-σπορά της επανάστασης. Όλοι
όσοι είμαστε ήδη συνοδοιπόροι στη νέα πορεία μας, όλοι όσοι έχουμε
νιώσει ξεκάθαρα εντός μας την επανάστασή μας διότι είδαμε σαφέστατα τον
φωτεινό δρόμο που ορίζει αυτή σε προσωπικό και σε συλλογικό επίπεδο.
Είμαστε ήδη πάρα πολλοί όσοι έχουμε ήδη λάβει μέρος στην επανάσταση
και αυτοί που μπαίνουν καθημερινά, ιδίως κατά τα τελευταία χρόνια της
καταλυτικής κρίσης του οικονομικού συστήματος είναι ακόμη περισσότεροι. Η
ανθρωπότητα βλέπει το αδιέξοδο και ανασκουμπώνεται, ψάχνει ποιοτικούς
και υγιείς δρόμους πλέον, έχει ήδη μπει σε άλλην τροχιά, αλλάζει το
τοπίο καθημερινά με γεωμετρική πρόοδο όσο φυτρώνουν τα σπόρια της
αλλαγής μέσα σε κάθε καταναλωτή, τον προσανατολίζουν ξανά σωστά, τον
ξανακάνουν φυσικό ον άνθρωπο.
Και έτσι, με το μυαλό σε αυτή την τροχιά, στην αλλαγή πορείας
δηλαδή της διαρκούς επανάστασης των ανθρώπων επί της γης, στην ήπια
ανάπτυξη και στη σμίκρυνση πρέπει να στραφεί και η διακυβέρνησή μας, να
στρέψει η επερχόμενη κυβέρνηση το βλέμμα προς τα εκεί, τον νου της στο
οικοσύστημα. Διότι αν δεν το κάνει θα αποτύχει παταγωδώς και σύντομα.
Και μετά θα έρθει η ακροδεξιά και ο μεσαίωνας ολοσκότεινος μια για
πάντα. Δεν το αξίζουμε αυτό να το βιώσουμε μέχρι τα τέλη της ζωής μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου