Πώς ανταποκρίθηκαν κάποια κράτη σε μια παγκόσμια απειλή για την υγεία; Η Κούβα έστειλε ιατρικό προσωπικό στις περιοχές που επιδεινώνεται η κρίση του Έμπολα ενώ οι ΗΠΑ έστειλαν 3000 στρατιώτες.Διαβάζοντας τα σχετικά άρθρα στο BBC και στο Reuters, μάθαμε ότι η κυβέρνηση της Κούβας, η οποία διαχειρίζεται ένα μικρό κράτος, 11 εκατομμυρίων ανθρώπων - με μια προβληματική οικονομία, με έναν εθνικό προϋπολογισμό 50 δισεκατομμύρια δολάρια, Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν 121 δις ευρώ και κατά κεφαλήν ΑΕΠ μόλις πάνω από $ 10.000 - έστειλε 165 άτομα, ιατρικό προσωπικό, στην Αφρική ...
σε περιοχές όπου υπάρχουν εστίες του ιού Έμπολα, ενώ οι ΗΠΑ - το πλουσιότερο έθνος στον κόσμο, με πληθυσμό κοντά στα 320 εκατομμύρια, εθνικό προϋπολογισμό 3.770 δισεκατομμύρια αμερικανικά δολάρια, ΑΕΠ των 17 τρισεκατομμυρίων δολαρίων και κατά κεφαλήν ΑΕΠ πάνω από $ 53.000 - στέλνει 3000στρατιώτες για να "πολεμήσουν" την επιδημία του ιού Έμπολα.
Εντάξει, καταλαβαίνω ότι αυτά τα στρατεύματα υποτίθεται ότι πρόκειται να «επιβλέπουν» την κατασκευή των κέντρων θεραπείας, αλλά ας σοβαρευτούμε. Με μια επιδημία που μαίνεται στην Αφρική, όπου βρίσκονται μερικές από τις φτωχότερες χώρες στον κόσμο, αυτό που χρειάζεται τώρα δεν είναι νέες δομές. Οι εγκαταστάσεις σε σκηνές είναι αρκετές για την αντιμετώπιση των ατόμων σε αυτό το είδος της κρίσης. Αυτό που χρειάζεται είναι ιατρικό προσωπικό. Το σημαντικό σημείο στο άρθρο του Reuters σχετικά με το σχέδιο "βοήθειας" των ΗΠΑ, είναι ότι τα στρατεύματα:
... "θα δημιουργήσουν ένα στρατιωτικό κέντρο ελέγχου για τον συντονισμό, όπως δήλωσαν, αξιωματούχοι των ΗΠΑ,στους δημοσιογράφους.
"Ο στόχος είναι - μέσω της
αμερικανικής εμπειρίας, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών και
διοικητικών γνώσεων καθώς και της τεχνογνωσίας μας - να προσπαθήσουμε να
ελέγξουμε αυτό το ξέσπασμα στην πηγή του, στη δυτική Αφρική," είπε η
σύμβουλος αντιτρομοκρατίας του Ομπάμα, Λίζα Μονακό, στην τηλεόραση
MSNBC.
Η Κούβα προφανώς δεν αισθάνεται ότι πρέπει να καθιερώσει ένα
στρατιωτικό κέντρο ελέγχου για την αποστολή γιατρών και νοσηλευτών,
ούτε αισθάνεται ότι η «στρατιωτική και η διοικητική μέριμνα» είναι αυτό
που χρειάζεται.Όποιος νομίζει ότι η αποστολή του στρατιωτικού προσωπικού των ΗΠΑ στην Αφρική είναι για την καταπολέμηση της μάστιγας του Έμπολα, ζει σε έναν φανταστικό κόσμο. Αυτό γίνεται για την περαιτέρω προβολή της στρατιωτικής ισχύος των ΗΠΑ στην Αφρική, η οποία έχει ήδη γίνει ένας στόχος της διοίκησης του Ομπάμα, προσπαθώντας να εμποδίσει την Κίνα από το να αποκτήσει τον έλεγχο των ορυκτών πόρων της Αφρικής και να κρατήσει τον έλεγχο για την εκμετάλλευση των ΗΠΑ.
Ο Έμπολα, για τις ΗΠΑ, είναι τόσο μια ευκαιρία να αποκτήσει μεγαλύτερο έρεισμα στην Αφρική, όσο και κίνδυνος, υπό το πρίσμα της εξάπλωσης της νόσου στις ΗΠΑ.
Η Κούβα, της οποίας ο πληθυσμός δεν περιλαμβάνει πολλούς τουρίστες, και η οποία δεν είναι ένας προορισμός για πολλούς επισκέπτες από την Αφρική, στέλνει το ιατρικό προσωπικό της στην Αφρική, όχι για να αποκτήσει τον έλεγχο των πόρων της Αφρικής, ούτε για να βοηθήσει την δημιουργία εμπορικών σχέσεων με την Αφρική. Δεν έχει κανένα συμφέρον ή ελπίδα να γίνει ένας σημαντικός παίκτης στον παγκόσμιο διαγωνισμό για την επιρροή, με τον τρόπο που οι ΗΠΑ, η Κίνα ή η Γερμανία θα μπορούσαν. Στέλνει ιατρικό προσωπικό, επειδή στην Αφρική το χρειάζονται, όπως έκανε σχεδόν αμέσως μετά το σεισμό στην Αϊτή, όπου οι ΗΠΑ απάντησαν επίσης με στρατεύματα και όχι με ιατρική βοήθεια (το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ είχε σταλεί, μετά από σημαντική καθυστέρηση, και όταν οι αμερικανικές δυνάμεις έφθασαν τελικά, βρήκαν περίπου 300 Κουβανούς γιατρούς και νοσηλευτές, οι οποίοι είχαν ήδη καταφέρει να επαναλειτουργήσουν το μη κατεστραμμένο τμήμα του Νοσοκομείου Port-au-Prince, και να δημιουργήσουν νοσοκομεία σε σκηνές, πολύ πριν ο πρώτος γιατρός των ΗΠΑ πατήσει το πόδι του στην Αϊτή.)
Αυτή η τελευταία διεθνής κρίση, η οποία υπόσχεται να επιδεινωθεί, καθώς ο ιός Έμπολα μεταδίδεται περαιτέρω στην Αφρική και, αναπόφευκτα, κινείται σε άλλες ηπείρους, τονίζει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίες αντιμετωπίζουν, όλο και περισσότερο, όλα τα διεθνή ζητήματα μέσω μιας στρατιωτικής οπτικής, και απαντούν σε κάθε κρίση σαν το μόνο που απαιτείται να είναι μια στρατιωτική αντίδραση.
Ο πιο ευγενικός τρόπος για να εξετάσουμε αυτό το θέμα θα ήταν να πούμε ότι το ιατρικό "σύστημα" των ΗΠΑ, ακόμα κι αν είναι καλά οργανωμένο, στηρίζεται τόσο πολύ στο κίνητρο του κέρδους που αδυνατεί να αποστείλει εκατοντάδες ειδικευμένους γιατρούς στην Αφρική για να βοηθήσουν στην καταπολέμηση μιας τέτοιας μάστιγας, όπως ο ιός Έμπολα. Οι άνθρωποι στις ΗΠΑ δεν εξυπηρετούνται επαρκώς από γιατρούς της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, αυτούς τους ίδιους γιατρούς που απαιτούνται για την καταπολέμηση της εξάπλωσης της νόσου. Αντ 'αυτού, εμείς στις ΗΠΑ έχουμε ακριβοπληρωμένους ειδικούς σε όλα, από δερματολογία και λιποαναρρόφηση μέχρι ειδικούς στον καρκίνο, που μας βοηθούν να καταπολεμήσουμε τις ασθένειες που προκαλούνται από το ολοένα και πιο τοξικό περιβάλλον μας και τα συνδεδεμένα με χημικά τρόφιμά μας.
Η Κούβα, από την άλλη πλευρά, παρά τη φτώχεια της χώρας (το αποτέλεσμα, κατά κύριο λόγο, ενός πάνω από μισό αιώνα εμπάργκο, που επιβάλλουν οι ΗΠΑ, από τότε που ένα αριστερό κίνημα ανταρτών υπό την ηγεσία του Φιντέλ Κάστρο ανέτρεψε την αποικιακή κυβέρνηση του Φουλχένσιο Μπατίστα), έχει ένα πρώτης τάξης ιατρικό σύστημα που αποτελείται κυρίως από εκείνους τους ίδιους γιατρούς πρωτοβάθμιας φροντίδας που αυτή τη στιγμή, χρειάζονται τόσο πολύ στην Αφρική.
Ας μην κοροϊδευόμαστε. Σίγουρα θα υπάρξει κάποιο ιατρικό στρατιωτικό προσωπικό μεταξύ των αποσταλέντων στρατιωτών, αλλά οι ΗΠΑ δεν στέλνουν 3000 στρατιώτες στην Αφρική ως πράξη ελεημοσύνης. Είναι σίγουρο ότι όταν τα μη-ιατρικά στρατεύματα εγκαθιδρύσουν το κέντρο "διοίκησης και ελέγχου" στην Αφρική, θα μείνουν εκεί.Ο Έμπολα, για το Πεντάγωνο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ, δεν είναι μια κρίση, είναι μια ευκαιρία, ακριβώς όπως ο σεισμός στην Αϊτή ήταν μια ευκαιρία, και, επιτρέψτε μου να προσθέσω, όπως ο τυφώνας Κατρίνα ήταν μια ευκαιρία - μια ευκαιρία να ισοπεδωθεί ένα μεγάλο μέρος της μαύρης Νέας Ορλεάνης και να ξαναφτιαχθεί η πόλη ως μια λευκή πόλη της μεσαίας τάξης.
*Ο Dave Lindorff είναι ιδρυτικό μέλος της ThisCantBeHappening!, μιας διαδικτυακής συλλογικής εφημερίδας, και είναι ένας από τους συγγραφείς του βιβλίου Hopeless: Barack Obama and the Politics of Illusion.
ΠΗΓΗ: counterpunch (απόδοση filistina) OmniaTV
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου