Δεύτερον, η εν λόγω δημοσκόπηση έβγαλε το αποτέλεσμα ότι το 58% των πολιτών τάσσεται υπέρ ενός ιστορικού συμβιβασμού μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς....
Ένας συμβιβασμός πάνω σε ποιο θέμα; Στο να χορέψουμε το τσιφτετέλι οποποποποπ στα τρελάδικα; Δηλαδή σε τι ακριβώς να συμβιβαστούν κάτω από τις σημερινές συνθήκες αυτοί οι δύο πολιτικοί χώροι; Αν αυτό το 58% ζητά να συμβιβαστούν οι δύο χώροι για να συνεχιστεί αδιατάρακτα η μνημονιακή πορεία γιατί να μην ψηφίσει ΝΔ, ΠΑΣΟΚ ή Δράση; Αν πάλι αυτό το 58% ζητά να συμβιβαστούν αυτοί οι δύο χώροι για να ανατραπεί η μνημονιακή πολιτική, γιατί να μην ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ ή ΑΝΤΑΡΣΥΑ;
Ένα 58% των πολιτών, ένα 58% της κοινωνίας, ένα 58% των ψηφοφόρων – διότι αυτό ακριβώς το «συμπέρασμα» χρησιμοποιούν όσοι επικαλούνται τη δημοσκόπηση – θα μπορούσε να δώσει όχι μία, αλλά πέντε – έξι αυτοδυναμίες σε μία κυβέρνηση. Πώς γίνεται λοιπόν οι υπόλοιπες δημοσκοπήσεις να μη δίνουν αυτοδυναμία σε κανένα κόμμα, αλλά αυτή η δημοσκόπηση να βρίσκει μονιασμένο ένα 58%;
Τρίτον, για να υπάρξει συζήτηση πρέπει να υπάρξουν δύο πλευρές. Απ’ ότι γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, αυτοί που το συζητάνε μεταξύ τους είναι ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος. Αυτό το πράγμα το λες «ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται», αλλά συζήτηση δεν το λες με τίποτα. Σαμαράς και Βενιζέλος είναι η μία πλευρά, η άλλη δεν υπάρχει.
Ούτε μπορείς να βαφτίσεις δήλωση αυτό που είπε ο Γεωργιάδης «Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ή το κάθε κόμμα αντιλαμβάνεται αυτό που αντιλαμβανόμαστε εμείς ως μείζον συμφέρον της χώρας, που είναι η παραμονή της χώρας στο ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τότε δεν υπάρχει θέμα. Μπορούμε όλοι να συνεργαστούμε». Το λες «έχω χεστεί πάνω μου από το φόβο μου», αλλά δήλωση δεν το λες, ειδικά όταν προέρχεται από κάποιον ο οποίος την προηγούμενη ημέρα τουίταρε φωτογραφίες με διαβατήριο σε περίπτωση νίκης του ΣΥΡΙΖΑ.
Κι από την άλλη διαβάζω στο «ΒΗΜΑ» το εξής αφοπλιστικό: «Είναι βέβαιο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στις κατ΄αρχήν συζητήσεις δεν θα δεχτεί τη συνεργασία, όμως με τον κίνδυνο μιας Εθνικής κατάρρευσης και την απόδοση ευθυνών σ’ αυτόν λόγω της άρνησης της συνεργασίας για τη διάσωση της χώρας είναι πολύ πιθανόν να δεχθεί, έστω και προσωρινά τη συνεργασία ως μια κυβέρνησης κατ’ ανάγκη σωτηρίας». Δηλαδή, η «Εθνική κατάρρευση» δεν έχει έρθει ακόμη, ενώ υπάρχουν περιθώρια «για τη διάσωση της χώρας» από μία κυβέρνηση στην οποία θα συμμετέχει η Νέα Δημοκρατία – και πιθανώς το ΠΑΣΟΚ, αν υφίσταται έως τότε.
Πράγματι εκπληκτικό!
Πέρα όμως απ’ όλα τα παπαρολογικά σενάρια που ξεκίνησαν από μια δημοσκόπηση που βόλεψε αρκετούς ανησυχούντες, η αλήθεια είναι ότι η μόνη που έχει κέρδος από αυτή την ιστορία είναι η ΝΔ. Μία ακόμη προσπάθεια συσπείρωσης της βάσης της είναι. «Ψηφίστε μας, γιατί αν ταπεινωθούμε εκλογικά θα συρθούμε σε εκλογές και υποχρεωτική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα καταλήξουμε όπως το ΠΑΣΟΚ», φωνάζει το σενάριο συνεργασίας ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ.
Οι ξαφνικοί έρωτες Γεωργιάδηδων και Σπηλιωτόπουλων για τον ΣΥΡΙΖΑ, του στυλ: «Είναι κρίμα να πάνε χαμένα όσα πετύχαμε. Κάτω από αυτή τη λογική και με σχέδιο για την επόμενη ημέρα, για την Ελλάδα της ανάπτυξης μπορεί να χωρέσουμε πολλοί και από πολλά κόμματα!», είναι μια ομολογία μεγάλης ήττας και τίποτε παραπάνω. Το πόσο ενδιαφέρθηκαν όλοι αυτοί για τη σωτηρία της χώρας και των πολιτών της, το έχουν αποδείξει με τον ισχυρότερο τρόπο. Το «ας πεθάνουν και μερικοί φτωχοί για να αυξήσει τα κέρδη της η Μέρκελ» είναι το μότο της πολιτικής τους παρουσίας.
Είναι ανήθικο – σε ποιους μιλάμε για ηθική τώρα! – και άθλιο να χρησιμοποιούν και πάλι τη χώρα ως όμηρο για να παραμείνουν στην εξουσία, για να μη διερευνηθούν οι ευθύνες τους, για να μην πληρώσουν όσα έκαναν εναντίον της κοινωνίας. Από το 2009 αποδεικνύεται καθημερινά ότι η χώρα δεν κινδυνεύει από την ακυβερνησία, αλλά από τις κυβερνήσεις της. Το χρέος αυξάνεται μαζί με την ανεργία, την ύφεση, τη φτώχεια. Αυτά κατάφεραν οι κυβερνήσεις της που υποσχέθηκαν σωτηρία.
Και όχι, δε μιλάω εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχω ιδέα αν θα συνεργαστεί ή όχι με τη ΝΔ. Απλώς πολλά μπορώ να χρεώσω στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αυτοκτονικές τάσεις όχι. Τουλάχιστον όχι ακόμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου