Ειδικά τα τελευταία χρόνια, αναπτύχθηκε σαν σαπρόφυτο στο βούρκο της κοινωνικής εξαθλίωσης, των μνημονίων και της βάρβαρης πολιτικής κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ. Βλέποντας στη ΓΑΔΑ τα πρωτοκλασάτα στελέχη της νεοναζιστικής συμμορίας, οι εργαζόμενοι διακατέχονται από ένα αίσθημα δικαίωσης. Προσοχή όμως: η κυβερνητική επιχείρηση κατά της Χρυσής Αυγής γίνεται και κάτω από το βάρος της λαϊκής αντιφασιστικής κατακραυγής, εντάσσεται όμως πρωτίστως στον κυβερνητικό σχεδιασμό για την εμβάθυνση του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού. Η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ (και ειδικά το ακροδεξιό επιτελείο του Σαμαρά) διεκδικεί να είναι αυτή που θα επιβάλει μια ακραία αντιδραστική ημι-φασιστική πολιτική κατάσταση κατά του «εχθρού λαού», χωρίς περισπασμό και ανταγωνισμό από τη Χρυσή Αυγή. Είναι τόσο βαθιά αντιλαϊκά και αντεργατικά τα μέτρα που έρχονται, που απαιτείται μια αστική «σιδερένια φτέρνα». Επιδιώκουν όμως αυτή να έχει τη βούλα της κοινοβουλευτικής «χούντας», των θεσμών και του «συνταγματικού τόξου». Ακριβώς γι’ αυτό, η Αριστερά δεν μπορεί να «τσιμπήσει» στο δόλωμα της δημοκρατικής ευαισθησίας των ακροδεξιών Σαμαρά – Δένδια και των συνεργατών τους. Ο πραγματικός στόχος είναι το λαϊκό κίνημα και η Αριστερά, ειδικά οι ανατρεπτικές κι επαναστατικές τάσεις. Γι’ αυτό ενεργοποιείται η θεωρία των «δύο άκρων». Καμιά συναίνεση της Αριστεράς με την κυβέρνηση του πολιτικού και κοινωνικού εκφασισμού. Απεναντίας, είναι επιτακτική ανάγκη η ανεξάρτητη πολιτική αντεπίθεση των μαχόμενων δυνάμεων της Αριστεράς, με κοινή δράση και στροφή στο μαζικό κίνημα, για να γίνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων. Οι μεγάλες απεργίες και οι μαζικότατες αντιφασιστικές διαδηλώσεις δείχνουν το δρόμο. Αγώνας για αντικαπιταλιστική ανατροπή, για ψωμί και ελευθερία, ενάντια στην εξαθλίωση και τον εκφασισμό, ενάντια στην κυβέρνηση και το φασισμό, που μόνο το λαϊκό και εργατικό κίνημα μπορεί να ξεριζώσει. ΠΡΙΝ-Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου