Μπουμπουκοκρατία

 

Την ώρα που όλα καταστρέφονται, στο τιμόνι της χώρας εξακολουθούν να παραμένουν οι ίδιοι άνθρωποι. Πηγή: www.lifo.gr

 ΣΤ.ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ    Την ώρα που όλα καταστρέφονται, στο τιμόνι της χώρας εξακολουθούν να παραμένουν οι ίδιοι άνθρωποι.                   Ο Αντώνης Σαμαράς είναι ο άνθρωπος που χύνει την καρδάρα με το γάλα. Το 1990 έγινε υπουργός Εξωτερικών του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, δημιούργησε ένα καλό προφίλ και, αν ήξερε να περιμένει και να κάνει κάποιες σωστές κινήσεις για την Ελλάδα, θα είχε βάλει σοβαρή υποψηφιότητα για την αρχηγία της ΝΔ. Αντί γι' αυτό βιάστηκε, έμπλεξε τη χώρα σε περιπέτειες, οδηγώντας τη σε πρωτοφανή διπλωματική απομόνωση και.... ήττα, ενώ ο ίδιος βρέθηκε για χρόνια σε αυτό που αποκαλούσε «πολιτική έρημο». Τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα το 2013, γιατί η ευφορία και το success story ήταν τεχνητά και το γάλα στην καρδάρα εικονικό. Παρ' όλα αυτά, μια μερίδα κόσμου έχει πιστέψει ότι τα πράγματα μπορεί και να μην πάνε τόσο άσχημα, πράγμα που έδινε στον πρωθυπουργό πίστωση χρόνου, μήπως δώσει καμιά βοήθεια η νονά Μέρκελ και ξελασπώσει. Πολύ μικρή πιθανότητα, αλλά η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Αποτέλεσμα κακών υπολογισμών, ακροδεξιάς νοοτροπίας και αχαλίνωτης αλαζονείας, το λουκέτο στην ΕΡΤ κατέστρεψε, όπως και τη δεκαετία του '90, με μια κίνηση τα πάντα. Έτσι κάπως ο Σαμαράς χρειάστηκε για στήριγμα τον Ευάγγελο Βενιζέλο: προχθές τον έβαλε αντιπρόεδρο στην κυβέρνηση και του έδωσε και 11 υπουργεία. Σε αντάλλαγμα, ο Βενιζέλος τον έβγαλε από το αδιέξοδο που είχε περιέλθει με την ΕΡΤ, μετά τη διεθνή και ντόπια κατακραυγή. Ο Βενιζέλος είναι ο άνθρωπος που του αρέσει να τρώει από τις καρδάρες με το γάλα που έχουν μαζέψει οι άλλοι. Η δική του παραγωγή είναι μικρή, όπως ελάχιστο είναι το έργο που άφησε στα διάφορα υπουργεία από τα οποία πέρασε. Οι σκελετοί στις ντουλάπες τους είναι πολύ περισσότεροι. Το ΠΑΣΟΚ είναι πλήρως χρεοκοπημένο και έχει μάθει να τρώει από το γάλα του κράτους. Από πέρσι το καλοκαίρι, όταν μετά από καιρό βρέθηκε εκτός κυβέρνησης, φυλλορροεί από οπαδούς και δεν έχει να πληρώσει ούτε τους υπαλλήλους του. Αναλαμβάνοντας τα βασικά υπουργεία που έχουν να κάνουν με χρήμα και εργολαβίες, το ΠΑΣΟΚ και ο Βενιζέλος ελπίζουν να ρεφάρουν. Το πρόβλημα με όλους τους παραπάνω υπολογισμούς είναι ότι δεν έχουν καμία σχέση με το κοινό καλό. Την ώρα που η χώρα κατρακυλάει, οι επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη και η ανεργία θεριεύει, στο τιμόνι του Τιτανικού βρίσκονται βασικά οι ίδιοι άνθρωποι και ακριβώς η ίδια νοοτροπία που οδήγησαν το σκάφος στα βράχια. Αντίθετα με όλες τις υποσχέσεις για μικρό και ευέλικτο κυβερνητικό σχήμα, στον ανασχηματισμό της Δευτέρας ο αριθμός των υπουργών και των υφυπουργών αυξήθηκε, πράγμα αναμενόμενο αφού οι αρχηγοί έχουν τόσα στόματα να θρέψουν. Αλλά δεν μπήκαν στον κόπο να τοποθετήσουν ούτε έναν εξωκομματικό υπουργό, ώστε να δοθεί τουλάχιστον η εντύπωση ότι το νέο κυβερνητικό σχήμα δεν αποτελεί μια στυγνή επιστροφή στο αμαρτωλό δικομματικό παρελθόν. Έτσι, βρε αδελφέ, για ξεκάρφωμα. Δεν υπάρχει πλέον ούτε success story, ούτε παραμύθα για να πουληθεί στον κόσμο. Ο λόγος του πρωθυπουργού στην πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου έβαλε ως στόχο μια «μεγάλη συνταγματική μεταρρύθμιση» στο τέλος της τετραετίας. Άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε. Οι τοποθετήσεις των υπουργών δείχνουν πού θα πάει το πράγμα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που έχει ταχθεί υπέρ των απολύσεων στο Δημόσιο, καταλαμβάνει τη θέση του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και ο Άδωνις Γεωργιάδης, που στην ανάγκη είναι ικανός να φάει δημόσιο υπάλληλο ζωντανό, αναλαμβάνει την πλήρη απορρύθμιση του συστήματος Υγείας, της ψυχικής συμπεριλαμβανομένης, σε ενός είδους αυτογκόλ. Από εδώ και πέρα, δεν έχει ούτε τους αστερίσκους με τις κοινωνικές ευαισθησίες της ΔΗΜ.ΑΡ., που έφριξε με την ακροδεξιά και αποχώρησε από την κυβέρνηση. Θα μετράμε νοσοκομεία και κέντρα υγείας που κλείνουν. Τελείωσαν τα καρότα και θα μείνουν μόνο μαστίγια. Ο δικομματισμός, τον οποίο οι εκλογείς έδιωξαν από την πόρτα στις προηγούμενες εκλογές, ξαναμπήκε από το παράθυρο, ακόμα πιο κυνικός και αδίστακτος. Περάσαμε στο καθεστώς της Μπουμπουκοκρατίας.                    lifo.gr