Μπορώ να τα βγάλω πέρα με όλα αυτά...
δηλαδή με τα έξοδα, με το άγχος της δουλειάς (είτε έχω είτε όχι), με την πίεση από το περιβάλλον, από τις αυτοκτονίες (μια σιωπηρή γενοκτονία), χωρίς να είμαι βολεμένος. Ας πούμε έχω κάτι για το οποίο νιώθω τυχερός και ως τώρα με στηρίζει.
Ωστόσο έχασα την δυνατότητα να δικαιολογώ και να είμαι επιεικής. Πλέον έγινα αρκετά πιο αυστηρός και κριτικός απέναντι στους ανθρώπους. Πρώτα ρωτάω και μετά δίνω ευκαιρίες. Ψήφισες Σαμαρά, θεωρείς τον Γιωργάκη αδικημένο, μυρίζεις χρυσαυγίτικη σουβλακίλα; Λυπάμαι, αλλά αν έπεφτες από γκρεμό, δεν θα έδινα το χέρι μου για να σε σώσω. Μπορεί να μην σ’ έσπρωχνα, αλλά σίγουρα θα σε άφηνα να πέσεις. Φυσικά, αν υποφέρεις από τα νέα μέτρα δεν θα συμπάσχω μαζί σου. Δεν μπορώ να καταλάβω τι πρέπει να γίνει για να βάλει μυαλό ο κλασικός ο μαλάκας ο Έλληνας.
Προσπαθώ να κρατήσω την ανθρωπιά μου, να μην γενικεύω, να νοιάζομαι. Αυτό είναι και το πιο δύσκολο αυτή την εποχή. Αλλά πως να το καταφέρεις όταν ακούς άτομα ακόμα να πιστεύουν τα ψέματα, να ελπίζουν στις προβλέψεις του Στουρνάρα, να τα βάζουν με την κάθε εργασιακή ομάδα και να δικαιολογούν τα μέτρα της κυβέρνησης γιατί “έτσι μπαίνουμε σε τάξη“; Και καλά να είσαι ένας ξεπουλημένος γραφιάς ή πλύστρα κάποιου think tank που τρώει από το γλοιώδες χέρι του Βενιζέλου, καταλαβαίνω πως έχεις συμφέρον, αφού συνεργάζεσαι με την μαφία. Όταν σε έχουν γαμήσει, τι άλλο θες να δεις; Εκτός αν η δική σου ζωή τελικά θα τακτοποιηθεί σε κάποιο γραφειάκι από αυτούς που γλείφεις.
Ε λοιπόν, σήμερα θα σου πω κάτι που δεν το περιμένεις. Μπορεί να γλιτώσεις από το να βρεθείς στον δρόμο, μπορεί να γλιτώσεις από την πείνα, ίσως και να χαρείς που άλλοι θα τα παθαίνουν αυτά, γιατί ανήκεις σε μια κωλοφάρα. Δεν σε γουστάρω και δεν θέλω να έχω καμία επαφή μαζί σου. Αλλά επειδή οι δικές σου επιλογές απειλούν πλέον την δική μου ύπαρξη, να με περιμένεις. Από μένα, δεν θα γλιτώσεις. Έτσι θα έχεις κάτι να φοβάσαι. STRANGE JOURNAL
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου