Σιγή

               

Περασμένα μεσάνυχτα

σιγή απόλυτη....

πικρές αναθυμιάσεις στους ίσκιους της βραδιάς

μοιάζει η γη ακατοίκητη

ισημερία αλησμόνητη ισημερία

αντίο στον έρωτα

στην κορυφή του κύματος

στα ανθρώπινα πλάσματα που ζουν το σκοτάδι

ενώ διαρκώς ατενίζουν έξω από τα παράθυρα

μέσα τους μέσα από άλλους προς τα έξω

καμιά φορά προς τα πάνω στο απέραντο άγνωστο

ανάσα και σιωπή σε ένωση πλήρη

η αλήθεια κατάματα άγνωστη τρομερή εξαίσια

αντίο στο χάδι

κρυώνουν κρυώνουν τα πρόσωπα πολύ

και τίποτα δεν επιθυμούν περισσότερο

από ένα φως παλλόμενο

από την οδύνη του να υπάρχεις

από την ανία του να ζεις

η απόλαυση των ερωτηματικών

στα νερά των βροχών καταπνίγεται

περασμένα μεσάνυχτα

δεν υπήρξε ξανά ποτέ τόση σιγή

    Βικυ Δερμανη     
ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ