Την ιστορία σου

Δημήτρης Ψαλίδας

 Την ιστορία σου, τη βάλαν σε μουσεία.

Αστραφτερά τα τζάμια, γρανίτης για το πάτωμα.

Βιβλία γράψανε με αυτήν,

εύκολα να τη βρίσκεις,  γρήγορα να τη μαθαίνεις.

 

Αρκεί να τη μαθαίνεις.

Να τη μαθαίνεις σαν κάτι μακρινό,

σαν ξένο οργανισμό,

πέρα και μακριά απ’ την απλή ζωή σου....

 

 

Τη δύναμη σου στολίσαν στα χρυσά.

Νεκρούς κι αγώνες που έχεις στο σωρό,

αγάλματα τους κάναν,

αστραφτερά κι ωραία.

 

Για να σε καθηλώνουν σαν τα βλέπεις.

Αυτό ζητάνε απο σέ.

Καθηλωμένος να ‘σαι,

με την απελπισιά για συντροφιά.

 

Τη δύναμη σου μπροστά σου να τη βλέπεις.

Απο τα μάτια σου να μην κρυφτεί ποτέ.

Ποτέ σου όμως μην την αντιληφθείς,

ποτέ να μην τη νιώσεις,

ποτέ σου κτήμα μην την κάνεις.

 

 

Σε θέλουν γελαστό μπροστά στη δύναμη σου.

Σαν χάνος να γελάς.

Να χαίρεσαι με την παλιά σου δόξα,

το τώρα να ξεχνάς.

 

 

Να σε φοβίσουν μην  τους αφήσεις!

Τα ψέματα τους μην πιστέψεις!

 

Την ιστορία σου τη γράφεις πάντα εσύ.

 

Η δύναμη σου στις φλέβες σου κυλά.

 

Κι όσο για το χαμόγελο,

Κι αυτό μην τ’ αρνηθείς.

 

Γιατί ανήκει στους νικητές.

 

Σ’ εσένα.                                             αριστερό blog