Η επέτειος της Οκτωβριανής Επανάστασης (7 Νοέμβρη με το νέο
ημερολόγιο) αποκτά μια μοναδική επικαιρότητα στην εποχή μας. Η κρίση του
καπιταλισμού οδηγεί την ανθρωπότητα από το κακό στο χειρότερο και δίνει
εκ νέου νόημα στο ερώτημα: υπάρχει δρόμος για μια κοινωνία χωρίς
εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, χωρίς καταπίεση και καταστροφή της
φύσης, χωρίς σπαταλημένες ζωές ανθρώπων που χάνονται στο όνομα των
κερδών; Υπάρχει δηλαδή σύγχρονος δρόμος για την ανατροπή του
καπιταλισμού....
και για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού της εποχής μας; Σήμερα όμως δεν αρκεί η αντίθεση σε αυτή την κατάσταση, ήρθε ξανά να τεθεί έμπρακτα η αναγκαιότητα της κομμουνιστικής απελευθέρωσης. Απέναντι στην κοινωνική καταστροφή που προκαλεί η στρατηγική του κεφαλαίου για την παραμονή σε ευρώ και ΕΕ, απάντηση είναι ο σοσιαλισμός, η κοινωνική δικαιοσύνη, η στροφή στις ανάγκες και τα δικαιώματα της κοινωνίας, η σωτηρία του περιβάλλοντος που προϋποθέτουν το ξήλωμα της Ανώνυμης Εταιρείας από τις ζωές μας και μια εργατική δημοκρατία που φέρει την εξουσία μέσα στην κοινωνία.
Ο υπαρκτός καπιταλισμός πρέπει να ξεπεραστεί επαναστατικά, χωρίς αυταπάτες για τον κοινοβουλευτικό δρόμο και την πιθανότητα η εκλογική και ηθική υπεροχή της Αριστεράς να αναγκάσει την αστική τάξη να περάσει μόνη της στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Η νέα σοσιαλιστική προσπάθεια που έχει ανάγκη η εποχή μας δεν μπορεί παρά να οριοθετηθεί και από τον υπαρκτό σοσιαλισμό του 20ού αιώνα. Όχι για να μηδενιστούν τα καινοτόμα επαναστατικά βήματα και ο ηρωισμός της εργατικής τάξης, αλλά για να φωτιστούν με κριτική και αυτοκριτική ματιά οι πολιτικές αιτίες που οδήγησαν στην κατάρρευση.
Στην κοινωνική βαρβαρότητα που σκοτώνει κάθε ελπίδα για μια καλύτερη ζωή, που σήμερα γεννά το φασισμό και αύριο τον πόλεμο, είναι αναγκαία η συζήτηση και επεξεργασία του σοσιαλιστικού δρόμου που θα αξιοποιήσει την εμπειρία και τις γνώσεις της εργατικής τάξης, τις δυνατότητες της επιστήμης και του πολιτισμού, του παραγόμενου πλούτου για μια ζωή αξιοβίωτη, για να χαραχτεί ο δρόμος για την κομμουνιστική απελευθέρωση. Πριν
και για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού της εποχής μας; Σήμερα όμως δεν αρκεί η αντίθεση σε αυτή την κατάσταση, ήρθε ξανά να τεθεί έμπρακτα η αναγκαιότητα της κομμουνιστικής απελευθέρωσης. Απέναντι στην κοινωνική καταστροφή που προκαλεί η στρατηγική του κεφαλαίου για την παραμονή σε ευρώ και ΕΕ, απάντηση είναι ο σοσιαλισμός, η κοινωνική δικαιοσύνη, η στροφή στις ανάγκες και τα δικαιώματα της κοινωνίας, η σωτηρία του περιβάλλοντος που προϋποθέτουν το ξήλωμα της Ανώνυμης Εταιρείας από τις ζωές μας και μια εργατική δημοκρατία που φέρει την εξουσία μέσα στην κοινωνία.
Ο υπαρκτός καπιταλισμός πρέπει να ξεπεραστεί επαναστατικά, χωρίς αυταπάτες για τον κοινοβουλευτικό δρόμο και την πιθανότητα η εκλογική και ηθική υπεροχή της Αριστεράς να αναγκάσει την αστική τάξη να περάσει μόνη της στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Η νέα σοσιαλιστική προσπάθεια που έχει ανάγκη η εποχή μας δεν μπορεί παρά να οριοθετηθεί και από τον υπαρκτό σοσιαλισμό του 20ού αιώνα. Όχι για να μηδενιστούν τα καινοτόμα επαναστατικά βήματα και ο ηρωισμός της εργατικής τάξης, αλλά για να φωτιστούν με κριτική και αυτοκριτική ματιά οι πολιτικές αιτίες που οδήγησαν στην κατάρρευση.
Στην κοινωνική βαρβαρότητα που σκοτώνει κάθε ελπίδα για μια καλύτερη ζωή, που σήμερα γεννά το φασισμό και αύριο τον πόλεμο, είναι αναγκαία η συζήτηση και επεξεργασία του σοσιαλιστικού δρόμου που θα αξιοποιήσει την εμπειρία και τις γνώσεις της εργατικής τάξης, τις δυνατότητες της επιστήμης και του πολιτισμού, του παραγόμενου πλούτου για μια ζωή αξιοβίωτη, για να χαραχτεί ο δρόμος για την κομμουνιστική απελευθέρωση. Πριν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου