Το σκάνδαλο του αιώνα μας...

Τσερεζόλε Ε.

Ο Ζαν Ζιγκλέρ, αντιπρόεδρος της συμβουλευτικής επιτροπής του συμβουλίου των δικαιωμάτων του ανθρώπου του ΟΗΕ, έγραψε βιβλίο με τίτλο "Μαζική καταστροφή. Γεωπολιτική της πείνας. "70 εκατομμύρια άτομα πεθαίνουν κάθε χρόνο στον κόσμο, από τα οποία τα μισά λόγω της πείνας και των συνεπειών της. Αυτή η σφαγή είναι το σκάνδαλο του αιώνα μας. Αυτό λέει το Παγκόσμιο Διατροφικό πρόγραμμα: κάθε πέντε δευτερόλεπτα, ένα παιδί κατά των 10 ετών πεθαίνει από την πείνα. 37 χιλιάδες άτομα πεθαίνουν από την πείνα κάθε μέρα, και, επί συνόλου 7 δισ. ανθρώπων που ζούμε στον πλανήτη, περίπου το ένα δισ. υποσιτίζονται σε μόνιμη βάση. Δεν έχουν σεξουαλική ζωή, δεν έχουν δουλειά... Ακρωτηριάζονται από την πείνα, ενώ δεν υφίσταται πλέον αντικειμενική έλλειψη τροφής: υπάρχει έλλειμμα πρόσβασης στην τροφή. Για τον λόγο αυτό λέω ότι με τα μέσα που διαθέτουμε, ένα παιδί που πεθαίνει από πείνα, είναι ένα παιδί που δολοφονείται", τονίζει ο Ζιγκλέρ, μιλώντας στο περιοδικό Κουριέ Ιντερνασιονάλ...

Εξηγώντας τις αιτίες για τους θανάτους από την πείνα, ο Ζιγκλέρ, διακρίνει πέντε, που "διασταυρώνονται μερικές φορές και όλες τους είναι αποτέλεσμα ανθρώπινης ενέργειας". "Καταρχήν η χρηματοπιστωτική κερδοσκοπία στις διατροφικές πρώτες ύλες. Μετά από την απώλεια 85 δισ. στο κραχ του 2007 - 2008, τα μεγάλα επενδυτικά ταμεία μεταφέρθηκαν στις αγορές τροφίμων, κυρίως το........ρύζι, το καλαμπόκι και το στάρι, βασικά τρόφιμα, που καλύπτουν το 75% των παγκόσμιων διατροφικών αναγκών. Οδήγησαν στην έκρηξη των τιμών αυτών των τροφίμων". Δεύτερη αιτία, κατά Ζιγκλέρ, "τα αγροκαύσιμα". "Πρέπει να απαγορευθούν τα αγροκαύσιμα που προέρχονται από διατροφικά φυτά αύριο κιόλας". Τρίτον, "υφίσταται το εξωτερικό χρέος, που συνιστά βρόγχο για τους πιο φτωχούς και που αποτρέπει τα κράτη από το να επενδύσουν σε μια γεωργία υποκατάστασης". "Τέλος, το γεωργικό ντάμπινγκ: πέρσι, οι χώρες του ΟΟΣΑ έδωσαν 349 δισ. δολάρια ως επιδοτήσεις στην παραγωγή και στις εξαγωγές, στους αγρότες τους με αποτέλεσμα σε οποιαδήποτε αφρικανική αγορά να βρίσκει κανείς γαλλικά, γερμανικά, ελληνικά φρούτα, πουλερικά, κ.ά. στο 1/3 ή στη μισή τιμή του αντίστοιχου αφρικανικού προϊόντος. Σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων, ο Αφρικανός γεωργός που καλλιεργεί το χωράφι του δεν έχει καμία πιθανότητα να πουλήσει τα φρούτα ή τα λαχανικά του σε ανταγωνιστικές τιμές". Τέλος, "η κλοπή της γης". "Πέρσι μόνο στη μαύρη Αφρική, 41 εκατομμύρια εκτάρια χάθηκαν σε πλήρη αδιαφάνεια", προς "όφελος των επενδυτικών ταμείων με χρήματα κατά βάση της Παγκόσμιας Τράπεζας, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και της Αφρικανικής Τράπεζας Ανάπτυξης". "Σε ό,τι αφορά στους κατοίκους, δεν γνωρίζουν καν τι καλλιεργείται στη χώρα τους: τα πάντα πάνε στις εξαγωγές, προς τις χώρες όπου υφίσταται η αγοραστική δύναμη".

avgi.gr

Τεϊοποτείον