Ο καπιταλισμός της καταστροφής

Του ΠΕΡΙΚΛΗ ΚΟΡΟΒΕΣΗ

Ο θεμελιωτής της σημερινής παγκόσμιας οικονομίας του νεοφιλελευθερισμού, Φρίντμαν, ο περίφημος γκουρού της Οικονομικής Σχολής του Σικάγου, τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ της Οικονομίας.

Κατά μία σύμπτωση και οι άλλοι οικονομολόγοι που πήραν αυτό το βραβείο είχαν τις αντίστοιχες φανατικές θεωρίες του «καθαρού και αγνού καπιταλισμού». Και παρά το γεγονός πως οι θεωρίες τους, όπου και αν εφαρμόστηκαν, κατέστρεψαν δεκάδες χώρες, εντούτοις τα βραβεία αυτά εξακολουθούν να δίνονται σε αυτούς τους φονταμενταλιστές «TALIBANK». Η εξήγηση είναι απλή. Βραβείο για την οικονομία δεν προβλέπεται στη διαθήκη του Νόμπελ. Το βραβείο αυτό το επινόησαν οι τράπεζες του Βορρά και το δίνουν κάθε χρόνο στον πιο μαφιόζο οικονομολόγο. Η απονομή γίνεται από την επιτροπή Νόμπελ, χωρίς η ίδια να έχει καμία αρμοδιότητα για την οικονομία.

Τα Νόμπελ δεν είναι μόνο λογοτεχνία, είναι και πολιτική. Με το γνωστό παγκόσμιο κύρος τους, δίνουν βραβεία σε ανθρώπους όχι τόσο για το επιστημονικό τους έργο, αλλά για την προπαγάνδα που μπορούν να κάνουν προς όφελος του καταστρεπτικού καπιταλισμού. Π.χ.... στην έκκληση της Χαϊδελβέργης, που υπέγραψαν 264 επιστήμονες, με αφορμή τη Συνδιάσκεψη για το περιβάλλον στο Ρίο ντε Ζανέιρο το 1993, υπήρχαν ανάμεσά τους και 59 νομπελίστες που απέρριπταν την οικολογία σαν μια «άλογη ιδεολογία που αντιτίθεται στην επιστημονική και βιομηχανική πρόοδο». Ο μύθος της «αντικειμενικής» επιστήμης είναι πια μόνο για τους αφελείς. Πίσω από τα φονικά όπλα μαζικής εξόντωσης, την καταστροφή του περιβάλλοντος και τη δηλητηρίαση της τροφής με τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα, είναι επιστήμονες που υπηρετούν το κέρδος των πολυεθνικών και έχουν μισθούς κροίσων.

Μπορεί ο Φρίντμαν να μην είναι γνωστός στην Ελλάδα, αλλά όλοι θα μάθουμε το έργο του, μια που αυτό έχει αρχίσει ήδη και εφαρμόζεται με ταχύτατους ρυθμούς στις πλάτες μας. Η συνταγή του είναι απλή. Πρώτον, οι κυβερνήσεις πρέπει να καταργήσουν όλους τους κανόνες και τις ρυθμίσεις που εμποδίζουν τη συσσώρευση κέρδους, το οποίο θα πρέπει να είναι αφορολόγητο. Δεύτερον, οφείλουν να πουλήσουν όλη τη δημόσια περιουσία σε ιδιωτικές εταιρείες και τα κέρδη, αντί να πηγαίνουν στο κράτος και να τα ξαναεπενδύει στην κοινωνία (δημόσια έργα, παιδεία, υγεία, κ.λπ.), να δίνονται όλα στους ιδιώτες.

Τρίτον, κατάργηση του κράτους πρόνοιας και περικοπή όλων των κοινωνικών δαπανών. Αυτά συνοδεύονται με ένα πλήθος λεπτομερειών: ιδιωτικοποίηση ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ταχυδρομείων, παιδείας, συγκοινωνιών, λιμανιών, δασών κ.λπ. Ακόμα και πάρκων. Επιπλέον η εργασία δεν θα έχει καμία προστασία και δεν θα υπάρχει κατώτερος μισθός. Με άλλα λόγια, ό,τι κερδήθηκε από τους εργαζόμενους με θυσίες και αίμα, καταργείται, και ο καπιταλισμός ξαναρχίζει από λευκή σελίδα. Και το εργατικό κίνημα διαγράφεται. Ολοι οι φονταμενταλιστές του κόσμου δεν παραδέχονται λάθη. Αν κάτι πάει στραβά, αυτό οφείλεται στην κακή εφαρμογή του. Ο καπιταλισμός του Φρίντμαν είναι ένα «φυσικό φαινόμενο» και δεν χρειάζεται καμία παρέμβαση του κράτους, γιατί απλά αυτορυθμίζεται.

Ανάμεσα στους αρχαϊκούς θεσμούς είναι η Αστική Δημοκρατία. Η μαθητές του Φρίντμαν προετοίμασαν το πραξικόπημα του Πινοσέτ στη Χιλή και αργότερα κατέβηκε ο ίδιος στη χώρα για να επιστατήσει στην πρώτη ανά τον κόσμο εφαρμογή των θεωριών του. Οι δεκάδες χιλιάδες εξαφανισθέντες και οι εκατοντάδες φυλακισθέντες και βασανισθέντες δεν είχαν καμία σημασία για τον Φρίντμαν.

Το 74% ενός μισθού πήγαινε για ψωμί. Οι πολυεθνικές μαζί με την ντόπια ελίτ είδαν τα κέρδη τους να πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο. Οικονομίες της Λατινικής Αμερικής που ήκμαζαν, όπως η Αργεντινή, η Βραζιλία και η Ουρουγουάη, βρέθηκαν στην ίδια μοίρα με τη Χιλή και καταστράφηκαν. Οι θεωρίες του Φρίντμαν θα ήταν ανεφάρμοστες αν η CIA δεν είχε άμεση ανάμειξη, με χρήμα και υπηρεσίες.

Είτε το θέλουμε είτε όχι, αυτό θα είναι το αύριο της Ελλάδας. Μα, θα μου πείτε, δεν έχουμε χούντα. Εχουμε όμως μια αστυνομική καταστολή που μόνο σε δικτατορίες υπάρχει. Και ακόμα, επισήμως ο στρατός γυμνάζεται για να καταστέλλει τις πιθανές αναταραχές που θα ξεσπάσουν. Και δεν είναι λίγοι αυτοί που τις περιμένουν. Ανάμεσα σε αυτούς, στρατός και κυβέρνηση.   Ελευθεροτυπία