ΑΠΤΟΗΤΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΤΑΤΟΙ !...

Αναδημοσιευση απο ΛΟΓΟΠΛΟΚΙΕΣ                                       Εντάξει, οι τράπεζες διαχειρίζονται τις αποταμιεύσεις των πολιτών, τον καρπό της δουλειάς και των κόπων, ατόμων, οικογενειών και επιχειρήσεων και γι αυτό πρέπει να αντιμετωπίζονται με προσοχή και υπομονή, αλλά ως πόσο και ως πότε ;

Η περίπτωση των ελλήνων τραπεζιτών ταιριάζει απόλυτα στο σκηνικό της τολμηρής, αλλά σοφής παροιμίας «εδώ ο κόσμος καίγεται και το μουνί χτενίζεται !...». Η χώρα και η οικονομία βρίσκονται σε πρωτοφανή και υπαρξιακή κρίση, το ημιβυθισμένο κράτος προσπαθεί απεγνωσμένα να σώσει τα απαραίτητα και μεταξύ αυτών το τραπεζικό σύστημα, οι ενισχύσεις και οι εγγυήσεις πέφτουν σύννεφο - την ίδια ώρα που εργαζόμενοι και επιχειρήσεις βογγάνε και λιμοκτονούν - κι αυτοί, απτόητοι και ατάραχοι να διαγκωνίζονται και να κονταροχτυπιούνται για το τουπέ και για το λουφέ !

Μιλάμε για το πιο προκλητικό φαινόμενο στη σημερινή ελληνική κοινωνία, για την πιο..... κουτσαβάκικη συμπεριφορά παραγόντων της δημόσιας οικονομικής ζωής, οι οποίοι δεν φαίνεται να χαμπαριάζουν, ούτε από κρίση, ούτε από προβλήματα, ούτε από ανάγκες και καθήκοντα. Βγαίνουν και μιλάνε για τις τράπεζές «ΤΟΥΣ», αποσιωπώντας το γεγονός, πως, στην ουσία, δεν τους ανήκουν πλέον !   Βγαίνουν και λένε όχι στις συγχωνεύσεις, επειδή, τάχα, θα …κρατικοποιηθούν, λες και δεν ξέρουν πως, ήδη, ΟΛΕΣ οι τράπεζες ανήκουν στο δημόσιο !

Δυστυχώς, στην προκειμένη περίπτωση δεν έχουμε το φαινόμενο της «μαντάμ Σουσούς», που ξέπεσε και λάλησε και ζει στον «κόσμο της» αναπολώντας περασμένα μεγαλεία. ΄Εχουμε να κάνουμε με το αφάν κατέ της ελληνικής μπουρζουαζίας, τους χαρακτηριστικότερους εκπροσώπους του ελληνικού μεταπρατικού καπιταλιστικού συστήματος και κυκλώματος, που παρά τις εξελίξεις, παρά τις θεμελιακές αλλαγές, παρά το δομικό, αλλά και επιχειρησιακό εκτροχιασμό τους, παραμένουν απτόητοι, άνετοι, αισιόδοξοι και φυσικά, προκλητικότατοι !

Η εξήγηση είναι απλή και γνωστή : όντας ανέκαθεν οι απλόχεροι χρηματοδότες του πολιτικού συστήματος και των φορέων του, αλλά και των μέσων μαζικής πληροφόρησης, απολαμβάνουν και σήμερα την ασυλία και την πλήρη στήριξη της πολιτικής και των πολιτικών, καθώς και το λιβάνισμα των κάθε είδους ΜΜΕ !...