Πιστεύω πως η σημερινή κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας είναι αποτέλεσμα της ιδιόμορφης εξέλιξης που είχε το Ελληνικό Κράτος μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Ένας λαός που δημιούργησε το θαύμα της Εθνικής Αντίστασης σύρθηκε, μετά από λάθη και των δύο πλευρών, σ’ έναν εμφύλιο πόλεμο, με αποτέλεσμα να επικρατήσει στο τέλος μια αλαζονική και ανήθικη δεξιά ,που με την συμπαράσταση των ξένων, κατακρεούργησε το λαϊκό κίνημα και βράβευσε τους συνεργάτες των κατακτητών.
Αυτή η πρακτική της ανηθικότητας και της ατιμωρησίας, των πολιτικών βοηθούντων, εδραιώθηκε και άρχισε σιγά - σιγά να διαβρώνει τον κορμό της ελληνικής κοινωνίας. Σήμερα αυτό το φαινόμενο έχει πάρει τεράστια έκταση, διαπερνά όλα τα στρώματα και τις τάξεις, έχει διατρύσει ακόμα και τα ανθεκτικά τείχη της αριστεράς και έχει μετατραπεί από ταξικό και πολιτικο-κομματικό φαινόμενο σε βαθύ ηθικό κοινωνικό πρόβλημα.... Γιατί πως αλλιώς μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς την εκτεταμένη φοροδιαφυγή της πλειονότητας των πολιτών αν όχι σαν αλαζονική και ανήθικη συμπεριφορά απέναντι στο κοινωνικό σύνολο και μάλιστα με την συνέργεια της πολιτείας ,αφού κυριαρχεί γενικευμένη ατιμωρησία των παραβατικών συμπεριφορών και επιβολή άδικων μέτρων για τους αδύναμους. Είναι η πλήρης απαξίωση του κράτους δικαίου και της έννοιας της δικαιοσύνης.
Αυτή η πρακτική της ανηθικότητας και της ατιμωρησίας, των πολιτικών βοηθούντων, εδραιώθηκε και άρχισε σιγά - σιγά να διαβρώνει τον κορμό της ελληνικής κοινωνίας. Σήμερα αυτό το φαινόμενο έχει πάρει τεράστια έκταση, διαπερνά όλα τα στρώματα και τις τάξεις, έχει διατρύσει ακόμα και τα ανθεκτικά τείχη της αριστεράς και έχει μετατραπεί από ταξικό και πολιτικο-κομματικό φαινόμενο σε βαθύ ηθικό κοινωνικό πρόβλημα.... Γιατί πως αλλιώς μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς την εκτεταμένη φοροδιαφυγή της πλειονότητας των πολιτών αν όχι σαν αλαζονική και ανήθικη συμπεριφορά απέναντι στο κοινωνικό σύνολο και μάλιστα με την συνέργεια της πολιτείας ,αφού κυριαρχεί γενικευμένη ατιμωρησία των παραβατικών συμπεριφορών και επιβολή άδικων μέτρων για τους αδύναμους. Είναι η πλήρης απαξίωση του κράτους δικαίου και της έννοιας της δικαιοσύνης.
Σαν ηθικό λοιπόν πρέπει ν’αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Αν γίνει δυνατή η αποκατάσταση του αισθήματος της δικαιοσύνης στις συνειδήσεις των ανθρώπων τότε θα μπορούσε αυτό να μετατραπεί σε ισχυρότατο μοχλό για την ανάκαμψη της Ελληνικής Κοινωνίας. Οι αιτίες που μας έφεραν ως εδώ και κυρίως «τι πρέπει να κάνουμε;» είναι το αντικείμενο έρευνας της Κρυσταλίας Πατούλη - ερωτήματα στα οποία δίνουν τη δική τους απάντηση γνωστές προσωπικότητες της τέχνης και των γραμμάτων. Μετά το πρώτο μέρος με τις απόψεις των Σ.Χατζάκη, Μ. Θεοδωράκη, Χ. Γιανναρά, Σ. Ροζάνη, Χ. Μίσσιο, Γ. Γκιζέλη, Θ. Καρακατσάνη, Σ. Κούλογλου, Γ.Ψαριανό, Ν. Ζούδιαρη, και το δεύτερο με αυτές των Σ. Σεραφείμ και Θ. Χειμωνά, σήμερα δημοσιεύουμε τις απαντήσεις του σκηνοθέτη Μάνου Ζαχαρία. tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου