Το κλειδί.

Τα ανομήματα μου εγώ κραυγάζω

Μέσα στις ρίμες ενταφιάζω το πόθο

και γεννιέται Έρωτας

Έρωτα

Τον εξοστρακισμένο θεό να φέρω είπες

μα ξέχασες να δώσεις το βότσαλο που χώθηκε στην τσέπη της θάλασσας σου

Κλειδί.

Πάνω στο βότσαλο γράφει το όνομα της Αρχής

πριν ουρλιάξουν οι άνθρωποι την Αγάπη

Τότε που ύμνος από ρέμα…ποτάμι και ωκεανό
δεν έφτανε στα αυτιά μονάχα 

μα και στην καρδιά μας.

Μυστηρίων κάλεσμα                                                                Καλυψω Διακιδη         Η Πόλη Των Τρελών