του Άλκη Γαλδαδά
«Μεσάνυχτα στην Πλ. Αττικής και βρίσκονταν παρατεταγμένα περίπου 80 άτομα. Γυναίκες μέσης ηλικίας, δεκαπεντάχρονα παιδιά, ηλικιωμένοι. Στέκονταν μπροστά στα ΜΑΤ και φώναζαν: «Δεν είναι άνθρωποι οι λαθρομετανάστες είναι σκουλήκια». Δανείζομαι αυτή τη φράση από την περιγραφή της Γεωργίας Δάμα στην Ελευθεροτυπία που δίνει όσο γίνεται καλύτερα το κλίμα που επικράτησε το Σαββατόβραδο, όταν και πάλι κάποιοι συμπατριώτες μας έδειξαν με βρισιές, μπουνιές, κλωτσιές και ξυλιές το πόσο καλά έχουν αφομοιώσει τα αρχαία κείμενα που περιγράφουν το πώς κάποιοι άλλοι Έλληνες γεννημένοι στα ίδια χώματα δεχόταν τους ξένους σε αυτό τον τόπο. Ξέρω πως οι συνθήκες δεν είναι ίδιες αλλά οι άνθρωποι τότε και τώρα συνεχίζουν να είναι από τα ίδια ευαίσθητα υλικά φτιαγμένοι και πονούν και λυπούνται το ίδιο όταν οι άλλοι τους βρίζουν και τους δείχνουν πόσο ανεπιθύμητοι είναι. Έπεσε πολύ ξύλο από τα γνωστά καθάρματα που έχουν κάνει κατάσχεση ακόμη και στην ελληνική σημαία, ενώ έχουν "αιχμαλωτίσει" και την ελληνική αστυνομία. Με τον νέο πολιτικό της προϊστάμενο εκκωφαντικά απόντα. Λες και βάλθηκε να τον ξεχάσουμε, λες και δεν ζει ανάμεσά μας....
Τρεις Έλληνες σκηνοθέτες, ο Γιώργος Κόρρας, ο Κωνσταντίνος Γιάνναρης και ο Χρήστος Βούπουρας, κάτοικοι της γειτονιάς, προς τιμήν τους προσπάθησαν να καταγγείλουν όσα ζουν και βλέπουν με τα μάτια τους. Αλλά η σιχαμένη συμπεριφορά αυτών των καθαρμάτων δεν πρόκειται να σταματήσει έτσι. Κατά τη γνώμη μου μόνον εμείς, που ζούμε εδώ από παλιά, έχουμε υποχρέωση να πάψουμε να κάνουμε το κορόιδο και να σταματήσουμε αυτή την αισχρή συμπεριφορά. Ποιητές, γραφιάδες, συγγραφείς, στιχοπλόκοι, σκηνοθέτες, αρχιτέκτονες, μουσικοί, ζωγράφοι, ηθοποιοί, δημοσιογράφοι, κάθε είδους καλλιτέχνες και «διασημότητες» δεν μπορούμε να ποζάρουμε ευχαριστημένοι, να αλληλο-συγχαιρόμαστε, να βραβεύουμε ο ένας τον άλλο, να γράφουμε καλές κριτικές να είμαστε τάχα μου τόσο δημιουργικοί αλλά και τόσο απόντες. Αλήθεια αν μαθαίναμε ότι στη Γερμανία οι Έλληνες μετανάστες τρώνε ξύλο και θέλουν να τους διώξουν τι θα σκεπτόμασταν γι αυτή τη χώρα και τους ανθρώπους της; Και σε όποιον αυτά δεν λένε κάτι αλλά ενοχλείται από τους διαδηλωτές στην Ακρόπολη, τις φωτογραφίες τους που κάνουν το γύρο του κόσμου, τη μυρωδιά των μεταναστών ή σκέφτεται τα καράβια τα δικά του που χάνονται μέσα στην οικονομική κρίση ας πιστέψει ότι κι εκείνος θα φθάσει να ντρέπεται κάποια ημέρα όταν η κατάσταση θα είναι εκτός ελέγχου και μετά οι παλληκαράδες με τα ρόπαλα θα στραφούν και ενάντια στους άλλους, τους γεννημένους εδώ, που δεν θα τραγουδούν στις δικές τους νότες.
Πρέπει να διαμαρτυρηθούμε όσο γίνεται πιο ηχηρά και με μια ανοιχτή επιστολή, ένα κείμενο αποφασιστικό που να ζητούμε σαν πολίτες αυτής της χώρας εξηγήσεις από τον αόρατο Υπουργό Προ(στασίας του) Πο(λίτη), και αν δεν τις δώσει, παραμένοντας πεισματικά έξω από την πόρτα του, να μας δεχθεί και να μάθουμε επιτέλους γιατί αυτή η στάση της Πολιτείας σε ένα θέμα που βρωμίζει κυριολεκτικά τη ζωή μας. Όλα τα παραπάνω αυθόρμητα, χωρίς κομματικά δεσμά, πολιτικές υστεροβουλίες και πονηριές, έτοιμοι να ξαναδιαλυθούμε αμέσως μόλις επιτύχουμε μια ικανοποιητική δέσμευση σχετικά με τα...σκουλήκια της Πλ. Αττικής και των άλλων συνοικιών.
Το protagon, να εξηγούμαστε, δεν οργανώνει τίποτα, ούτε ξέρω σήμερα πόσοι συμφωνούν με τα παραπάνω. Εγώ χρησιμοποιώ σαν σημείο συνάντησης το protagon. Ακόμη και πέντε άτομα να είμαστε, θα προσπαθήσουμε. Μακάρι να εμφανιστούν πολλοί, πέρα από τα σχόλια, που τυχόν θα κάνουν, να επικοινωνήσουν με κάποιο e-mail για να βρεθούμε. Περιμένω να δω και αυτούς που δεν τους έχω ξανακούσει αλλά και τις «ονοματάρες», να αποφασίζουν να κάνουν κάτι πέρα από τα συνηθισμένα που κάνουν μόνο για τον εαυτό τους. Να σταματήσουμε τους κάθε λογής βλαμμένους της εθνικοφροσύνης, τους εκμεταλλευτές της ελληνικής σημαίας, τους εμπόρους των χριστιανικών πιστεύω, από το να καθορίζουν τη ζωή όσων ανθρώπων αποφάσισαν να ζήσουν εδώ.
Διεύθυνση επικοινωνίας: algaldadas@gmail.com Palmografos.com
Τρεις Έλληνες σκηνοθέτες, ο Γιώργος Κόρρας, ο Κωνσταντίνος Γιάνναρης και ο Χρήστος Βούπουρας, κάτοικοι της γειτονιάς, προς τιμήν τους προσπάθησαν να καταγγείλουν όσα ζουν και βλέπουν με τα μάτια τους. Αλλά η σιχαμένη συμπεριφορά αυτών των καθαρμάτων δεν πρόκειται να σταματήσει έτσι. Κατά τη γνώμη μου μόνον εμείς, που ζούμε εδώ από παλιά, έχουμε υποχρέωση να πάψουμε να κάνουμε το κορόιδο και να σταματήσουμε αυτή την αισχρή συμπεριφορά. Ποιητές, γραφιάδες, συγγραφείς, στιχοπλόκοι, σκηνοθέτες, αρχιτέκτονες, μουσικοί, ζωγράφοι, ηθοποιοί, δημοσιογράφοι, κάθε είδους καλλιτέχνες και «διασημότητες» δεν μπορούμε να ποζάρουμε ευχαριστημένοι, να αλληλο-συγχαιρόμαστε, να βραβεύουμε ο ένας τον άλλο, να γράφουμε καλές κριτικές να είμαστε τάχα μου τόσο δημιουργικοί αλλά και τόσο απόντες. Αλήθεια αν μαθαίναμε ότι στη Γερμανία οι Έλληνες μετανάστες τρώνε ξύλο και θέλουν να τους διώξουν τι θα σκεπτόμασταν γι αυτή τη χώρα και τους ανθρώπους της; Και σε όποιον αυτά δεν λένε κάτι αλλά ενοχλείται από τους διαδηλωτές στην Ακρόπολη, τις φωτογραφίες τους που κάνουν το γύρο του κόσμου, τη μυρωδιά των μεταναστών ή σκέφτεται τα καράβια τα δικά του που χάνονται μέσα στην οικονομική κρίση ας πιστέψει ότι κι εκείνος θα φθάσει να ντρέπεται κάποια ημέρα όταν η κατάσταση θα είναι εκτός ελέγχου και μετά οι παλληκαράδες με τα ρόπαλα θα στραφούν και ενάντια στους άλλους, τους γεννημένους εδώ, που δεν θα τραγουδούν στις δικές τους νότες.
Πρέπει να διαμαρτυρηθούμε όσο γίνεται πιο ηχηρά και με μια ανοιχτή επιστολή, ένα κείμενο αποφασιστικό που να ζητούμε σαν πολίτες αυτής της χώρας εξηγήσεις από τον αόρατο Υπουργό Προ(στασίας του) Πο(λίτη), και αν δεν τις δώσει, παραμένοντας πεισματικά έξω από την πόρτα του, να μας δεχθεί και να μάθουμε επιτέλους γιατί αυτή η στάση της Πολιτείας σε ένα θέμα που βρωμίζει κυριολεκτικά τη ζωή μας. Όλα τα παραπάνω αυθόρμητα, χωρίς κομματικά δεσμά, πολιτικές υστεροβουλίες και πονηριές, έτοιμοι να ξαναδιαλυθούμε αμέσως μόλις επιτύχουμε μια ικανοποιητική δέσμευση σχετικά με τα...σκουλήκια της Πλ. Αττικής και των άλλων συνοικιών.
Το protagon, να εξηγούμαστε, δεν οργανώνει τίποτα, ούτε ξέρω σήμερα πόσοι συμφωνούν με τα παραπάνω. Εγώ χρησιμοποιώ σαν σημείο συνάντησης το protagon. Ακόμη και πέντε άτομα να είμαστε, θα προσπαθήσουμε. Μακάρι να εμφανιστούν πολλοί, πέρα από τα σχόλια, που τυχόν θα κάνουν, να επικοινωνήσουν με κάποιο e-mail για να βρεθούμε. Περιμένω να δω και αυτούς που δεν τους έχω ξανακούσει αλλά και τις «ονοματάρες», να αποφασίζουν να κάνουν κάτι πέρα από τα συνηθισμένα που κάνουν μόνο για τον εαυτό τους. Να σταματήσουμε τους κάθε λογής βλαμμένους της εθνικοφροσύνης, τους εκμεταλλευτές της ελληνικής σημαίας, τους εμπόρους των χριστιανικών πιστεύω, από το να καθορίζουν τη ζωή όσων ανθρώπων αποφάσισαν να ζήσουν εδώ.
Διεύθυνση επικοινωνίας: algaldadas@gmail.com Palmografos.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου