Η προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης της Ε.Ε. (στον οποίο οι δεξιοί της Ευρώπης έχωσαν και το ΔΝΤ) κρίθηκε εκ των ουκ άνευ μετά τον αποκλεισμό της χώρας από τις διεθνείς αγορές. Τα περιβόητο Μνημόνιο επιβλήθηκε από τους νεοδανειστές μας, για να χτυπηθεί η βασική αιτία του δημόσιου χρέους, τα ελλείμματα του κρατικού προϋπολογισμού.
Στο χώρο της Οικονομίας επικράτησαν συνθήκες κατάρρευσης και τα αντιλαϊκά περιοριστικά μέτρα ήρθαν ως, περίπου, μοναδική διέξοδος, αυτό που ονομάστηκε μονόδρομος, για να μη χρεοκοπήσει το ελληνικό δημόσιο και μαζί του η χώρα ολάκερη.
Αυτή είναι η αλήθεια κι όλα τάλλα είναι μπαρούφες, είτε δεν αναγνωρίζουν τη σοβαρότητα της κατάστασης, (σαν τους αιθεροβάμονες αριστερούς…), είτε θεωρούν πως έχουν το μαγικό ραβδί της επίλυσης των προβλημάτων, πέρα κι έξω από τα σκληρά μέτρα λιτότητας, (όπως ο αρλούμπας – κατά Πάγκαλο – Σαμαράς…)...
Για όσους δεν καταλαβαίνουν (κατανοητό) και για όσους κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν (κάφροι που το παίζουν έξυπνοι…), να σημειωθεί πως το κυριότερο πράγμα που επέρχεται με την υπαγωγή της Ελλάδας στο μηχανισμό στήριξης και τη λήψη των 110 δις. €, είναι η μετατροπή ενός μεγάλου μέρους του χρέους (περίπου το 1/3) από χρέος προς τις αγορές (επενδυτές και τράπεζες), σε χρέος προς τα κράτη της Ε.Ε., αναλογικά.
Μ΄ αυτή την έννοια καλό θα ήταν όλοι αυτοί που σχίζονται να γράφουν, να διερωτώνται και να επιχειρούν να μαντέψουν τι θα γίνει στο μέλλον να το πάρουν επιτέλους χαμπάρι : σ΄ ό, τι αφορά αυτό το κομμάτι του χρέους, (προς τα κράτη της Ε.Ε.) και παράταση του προγράμματος στήριξης, μπορεί να υπάρξει ( με νέα δάνεια, πέρα των 110 δις €) και ρύθμιση, δηλαδή, αναθεώρησή του, θα γίνει, εφ΄ όσον κριθεί αναγκαίο, είτε γιατί δεν θα βγαίνουν οι δόσεις, είτε γιατί θα χρειάζεται να πέσουν κονδύλια σε αναπτυξιακές πρωτοβουλίες.
Τα παραπάνω δεν θα γίνουν στο όποιο κομμάτι του χρέους παραμείνει προς τι αγορές (αυτή η χάρη δεν θα γίνει στα κοράκια της διεθνούς κερδοσκοπίας), ούτε στο κομμάτι του ΔΝΤ, (που θα εισπράττει τις δόσεις του κανονικά, φεύγοντας, μετά το 2013, από τη μέση…), αλλά μόνο σ΄ εκείνο προς τα κράτη και μάλιστα θα γίνει με πολιτική απόφαση, σε επίπεδο κορυφής στην Ε.Ε. και θα είναι για δυο βασικούς λόγους : και, για επιβράβευση της προόδου που θάχει επιτευχθεί στην ελληνική οικονομία και των εξυγιαντικών μεταρρυθμίσεων στο μεγάλο ασθενή, το κράτος, και, για να κλείσουν οι όποιες τρύπες και να εκλείψουν οι όποιες σκιές, στη λειτουργία και την πορεία της Ευρωζώνης !
Στο εύλογο ερώτημα, «τι είναι όλ΄ αυτά ?...» και στους κακεντρεχείς που θα μιλήσουν για μάντεις, αντίστοιχους κι ανάλογους του …μάγου Σαμαρά, να σημειωθεί, ξεκάθαρα, πως πρόκειται για σκέψεις και σχεδιασμούς της κυβερνητικής πλευράς, οι οποίες, ακόμα κι αν δεν πραγματοποιηθούν, έχουν – ως επιδιώξεις – και τη σημασία τους και τη βαρύτητά τους…
Το σημείωμα των Α. Καλού και Π. Κασάμου, διαμόρφωσε συντακτικά ο Λογοπλόκος… ΛΟΓΟΠΛΟΚΙΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου