Ο καλός μας ο Ντανιέλ!

Tης Χριστιάννας Λούπα                  Είναι γνωστή η κόντρα ανάμεσα στον ευρωβουλευτή Ντανιέλ Κον Μπεντίτ και τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μπαρόζο. Ο κ. Μπεντίτ δεν χάνει ευκαιρία για να "τα χώσει" στον Πορτογάλο πρόεδρο και στους ισχυρούς της Ευρώπης για τα παιχνίδια με οικονομικά οφέλη που παίζονται - όπως ισχυρίζεται - εις βάρος των πιο αδύναμων κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τους τελευταίους μήνες μάλιστα, ο Γαλλογερμανός ευρωβουλευτής των Πρασίνων έχει μετατραπεί σε φύλακα άγγελο της Ελλάδας, διαμαρτυρόμενος κατ' επανάληψη με λάβρους φιλιππικούς για τα δυσβάχτατα οικονομικά μέτρα που έχουν επιβληθεί στη χώρα μας. Κανείς μας, νομίζω, δεν έχει ξεχάσει την ομιλία του εκείνη του περασμένου Μαΐου, όπου με παρρησία διακήρυσσε: "Βγάζουμε λεφτά στην πλάτη της Ελλάδας"!

Πρόσφατα, επανήλθε εξ ίσου δριμύς και καυστικός, με αφορμή την αγορά αμυντικού εξοπλισμού της χώρας μας από Σαρκοζί και Μέρκελ:...

«Γνωρίζατε χρόνια πριν από την κρίση για το πρόβλημα της Ελλάδας και δεν κάνατε καμία επίσημη παρέμβαση. Όμως αυτή την ώρα κύριε Μπαρόζο, που ασκείται πίεση στους Έλληνες για να τα καταφέρουν, δεν σας άκουσα να σχολιάζετε το γεγονός πως τον Αύγουστο εκπρόσωποι της γαλλικής και της γερμανικής αμυντικής βιομηχανίας είχαν διαπραγματεύσεις με την ελληνική κυβέρνηση για να συνεχιστεί η πώληση οπλικών συστημάτων στην Ελλάδα».

Πρόκειται για την αγορά έξι φρεγατών τύπου Fremm από τη Γαλλία, παρά τις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού ότι «θα ήταν παράδοξο σε αυτήν τη χρονική περίοδο να μιλάμε για περαιτέρω εξοπλισμούς» και παρά το γεγονός ότι η χώρα μας πνέει τα λοίσθια και ο κόσμος αγωνίζεται ασθμαίνοντας να τα βγάλει πέρα με μειωμένους μισθούς και συντάξεις.

Σε 3,5 - 5 δις (!!!) υπολογίζεται το κόστος των τελευταίας τεχνολογίας φρεγατών, ενώ η συμφωνία υπογράφηκε μεταξύ της γαλλικής DCNS και των Ναυπηγείων Ελευσίνας-Νεωρίου. Ας σημειωθεί δε εδώ, ότι η απόφαση για την αγορά ανακοινώθηκε από τον αναπληρωτή υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Μπεγλίτη, τον περασμένο Φεβρουάριο, ενόσω ο κ. Παπανδρέου βρισκόταν στο Παρίσι και διαπραγματευόταν με τον Νικολά Σαρκοζί το οικονομικό πλαίσιο στήριξης προς τη χώρα μας. Τυχαίο; Δεν νομίζω!

Όσο για τα προβληματικά υποβρύχια που προσπάθησε να μας πασάρει η Γερμανία, τι να πει κανείς; Ο Τζέρι Ζόμερ,  από το Διεθνές Κέντρο για την Ειρήνη και την Ανάπτυξη (BICC) που εδρεύει στη Βόννη, τα είπε όλα στο μικρόφωνο της Deutsche Welle: «Προσωπικά σαν Ευρωπαίος ή και σαν Γερμανός πολίτης δεν μπορώ να ανεχθώ από κοινωνικής πλευράς να δίδονται πιστώσεις σε μια χώρα που κάνει δραστικές περικοπές στις κοινωνικές παροχές και στις συντάξεις, αλλά ταυτόχρονα αγοράζει καινούργια υποβρύχια, καινούργιες φρεγάτες, όπως σχεδιάζεται, για 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ».

Κι αναρωτιέμαι εγώ η Ελληνίδα και φτωχοσυγγενής της Ευρώπης, γιατί κάθε φορά που ακούω για αμυντικούς εξοπλισμούς στριφογυρίζει επίμονα στο μυαλό μου εκείνο το τραγουδάκι του αείμνηστου Μάνου Λοΐζου, σε στίχους Γιάννη Νεγρεπόντη με τον Πέτρο, τον Γιόχαν και τον Φράντς, που δούλευαν οι ταλαίπωροι στον Μπράουν, στον Φίσερ και στον Κραφτ και ενώ αυτούς (τους ταλαίπωρους) τους έφαγε η μαρμάγκα, μετά τον πόλεμο οι τρεις τελευταίοι ξανάσμιξαν πάλι και φτιάξανε τραστ. Μπορεί κανείς να με βοηθήσει να λύσω την απορία μου;                  Palmografos.com