η κάθε Βαστίλη έχει το τέλος που της ταιριάζει
αλλά και η μοίρα των εξεγέρσεων είναι σκληρή
14 Ιούλη 1789. Η πτώση της ΒαστίληςΟι εξεγέρσεις του παρελθόντος γίνονται ονόματα σε δρόμους, πλατείες και κυβερνητικά κτίρια , εις ανάμνησιν.
Γίνονται δεκάρικοι λόγοι εκφωνημένοι από ορκισμένους εχθρούς τους σε νυσταγμένα ακροατήρια.
Γίνονται Εθνικές αργίες με παρελάσεις και βεγγαλικά.
Όμως, μας αρέσει ή όχι, οι εξεγέρσεις είναι που κίνησαν το δυσκίνητο τροχό της Ιστορίας. Χωρίς τις εξεγέρσεις και το αίμα των απροσάρμοστων ίσως να φορούσαμε ακόμα μεταλλικούς χαλκάδες στον αστράγαλο, δουλεύοντας από το χάραμα μέχρι να νυχτώσει.
Ε, σήμερα ζούμε λίγο καλύτερα.
Μας έπεισαν βέβαια πως "οι εξεγέρσεις μας είναι εν γένει εκτός του κλίματος" και πως μόνο με την ψήφο μας μπορούμε να αλλάξουμε τη ζωή μας. Παρόλα αυτά εξακολουθούν να τις βλέπουν σαν εφιάλτες στον ύπνο τους.
Ας κάνουμε πάλι τους εφιάλτες τους όνειρά μας!
Στίχοι: Κώστας ΤριπολίτηςΜουσική: Θάνος ΜικρούτσικοςΠρώτη εκτέλεση: Γιώργος ΝταλάραςΆλλες ερμηνείες: Διονύσης Τσακνής || Υπόγεια Ρεύματα
Έβγαλε βρώμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμεείμαστε λέει το παρατράγουδο στα ωραία άσματακαι επιτέλους σκασμός οι ρήτορες πολύ μιλήσαμεστο εξής θα παίζουμε σ' αυτό το θίασο μόνο ως φαντάσματα
Κάτω οι σημαίες στις λεωφόρους που παρελάσαμεάλλαξαν λέει τ' ανεμολόγια και οι ορίζοντεςμας κάνουν χάρη που μας ανέχονται και που γελάσαμετώρα δημόσια θα έχουν μικρόφωνο μόνο οι γνωρίζοντες
Βγήκαν δελτία και επισήμως ανακοινώθηκεείμαστε λάθος μες το κεφάλαιο του λάθος λήμματοςο σάπιος κόσμος εκεί που σάπιζε ξανατονώθηκεκι οι εξεγέρσεις μας είναι εν γένει εκτός του κλίματος
Δήλωσε η τσούλα η ιστορία ότι γεράσαμετις εμμονές μας περισυλλέγουνε τα σκουπιδιάρικαόνειρα ξένα ράκη αλλότρια ζητωκραυγάσαμεκαι τώρα εισπράττουμε απ' την εξέδρα μας βροχή δεκάρικα
Ξέσκισε η πόρνη η ιστορία αρχαία οράματατώρα για σέρβις μας ξαποστέλνει και για χαμόμηλοτην παρθενιά της επανορθώσαμε σφιχτά με ράμματατην κουβαλήσαμε και μας κουβάλησε στον ανεμόμυλο καλώδια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου