Αγνωστο παραμένει βέβαια -και ίσως δεν θα το μάθουμε ποτέ- πόσους ακτιβιστές κράτησαν στο Ισραήλ, πόσα πτώματα θυμάτων από μουσουλμανικές χώρες κατέληξαν στον βυθό της θάλασσας, πόσοι τραυματίες από τέτοιες χώρες θα πεθάνουν ίσως σε ισραηλινά νοσοκομεία.
Το ερώτημα που έρχεται τώρα στην επικαιρότητα είναι όμως άλλο. Θα τιμωρηθούν, άραγε, οι Ισραηλινοί δράστες αυτών των εγκλημάτων; Και επειδή, φυσικά, δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος στον κόσμο που να πιστεύει ότι οι ισραηλινές Αρχές θα τιμωρούσαν ποτέ έστω και τον στυγερότερο Ισραηλινό εγκληματία πολέμου, το ερώτημα που πραγματικά τίθεται είναι άλλο: υπάρχει νομική βάση για να δικαστούν οι Ισραηλινοί ένοχοι από άλλα δικαστήρια, έξω από το Ισραήλ; Η απάντηση είναι σαφέστατη: ναι, υπάρχει νομική βάση. Δεν αναφερόμαστε στο Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο άλλωστε το Ισραήλ εξακολουθεί να παραμένει μία από τις ελάχιστες χώρες του κόσμου που δεν το έχει υπογράψει. Υπάρχει, όμως, η Διεθνής Συμφωνία για την Καταπολέμηση Παράνομων Πράξεων κατά της Ασφάλειας της Ναυσιπλοΐας (SUA), την οποία το Ισραήλ έχει υπογράψει και επικυρώσει πολύ πρόσφατα, καθώς η συμφωνία αυτή άρχισε να ισχύει για το Τελ Αβίβ τον Απρίλιο του 2009, παρόλο που η Συμφωνία αυτή αρχικά συνήφθη το 1988.
Η ειρωνεία δεν έγκειται στο ότι αιτία αυτής της διεθνούς συμφωνίας ήταν η δολοφονία ενός Αμερικανοεβραίου, του Λέον Κλινγκχόφερ, στο πλοίο "Ακίλε Λάουρο", που είχε πέσει θύμα πειρατείας από Παλαιστίνιους!.....
Βάσει, λοιπόν, της Συμφωνίας SUA ορίζονται ως εγκλήματα διεθνούς δικαίου η διά της βίας κατάληψη πλοίου και η διάπραξη πράξεων βίας εναντίον των επιβαινόντων σε αυτό, όποιος και αν είναι ο λόγος που διαπράττονται οι πράξεις βίας - ιδιωτικός, πολιτικός, κρατικός, τρομοκρατικός.
Το άρθρο 6.1 αυτής της Διεθνούς Συμφωνίας καθορίζει υποχρεωτικά ως χώρα εκδίκασης της υπόθεσης τη χώρα υπό τη σημαία της οποίας βρίσκεται το πλοίο που δέχθηκε την επίθεση ή επί του οποίου διεπράχθησαν οι πράξεις βίας. Σε απλά Ελληνικά αυτό σημαίνει ότι η Τουρκία είναι η χώρα όπου πρέπει υποχρεωτικά να δικαστούν οι Ισραηλινοί στρατιωτικοί που δολοφόνησαν τους Τούρκους ακτιβιστές και τραυμάτισαν τους υπόλοιπους στο πλοίο "Μαβί Μαρμαρά".
Βάσει του ίδιου άρθρου, η Ελλάδα είναι η χώρα που έχει δικαίωμα να δικάσει τους Ισραηλινούς που κατέλαβαν το πλοίο "Σφενδόνη", απήγαγαν και μετέφεραν διά της βίας στο Ισραήλ όσους Ελληνες πολίτες επέβαιναν σε αυτό, όπου και τους φυλάκισαν παράνομα, ενώ βασάνισαν και ξυλοκόπησαν ορισμένους εξ αυτών.
Επιπροσθέτως, το άρθρο 6.2 της ίδιας Διεθνούς Συμφωνίας ορίζει ότι υφίσταται προαιρετική δικαιοδοσία εκδίκασης της υπόθεσης και σε οποιοδήποτε κράτος εμπλέκεται υπό το πρίσμα ότι πολίτες του έπεσαν θύματα παράνομων πράξεων που διεπράχθησαν επί των πλοίων που κατελήφθησαν.
Αυτό πρακτικά σημαίνει δύο πράγματα. Πρώτον, ότι μπορούν να δικαστούν στην Ελλάδα οι Ισραηλινοί ένοχοι οποιουδήποτε αδικήματος διέπραξαν επί όλων ανεξαιρέτως των Ελλήνων που συμμετείχαν στην αποστολή, ανεξαρτήτως του σε ποιο από τα έξι πλοία βρίσκονταν, αφού όλοι ανεξαιρέτως απήχθησαν και φυλακίστηκαν στο Ισραήλ, χώρια όσοι ξυλοκοπήθηκαν και βασανίστηκαν.
Δεύτερον, ότι δίκες εναντίον των Ισραηλινών υπευθύνων μπορούν να διεξαχθούν σε δεκάδες χώρες, βάσει της εν λόγω Διεθνούς Συμφωνίας, αφού από δεκάδες χώρες προέρχονταν όσοι συμμετείχαν σε αυτή την ανθρωπιστική αποστολή που βάφτηκε στο αίμα.
Αναμένεται
Σωρεία μηνύσεων κατά του Ισραήλ
Εκατοντάδες μηνύσεις σε δεκάδες χώρες αναμένεται να υποβληθούν εναντίον των Ισραηλινών στρατιωτικών που δολοφόνησαν, τραυμάτισαν, βασάνισαν και απήγαγαν τους περίπου επτακόσιους ακτιβιστές του Στόλου της Ελευθερίας, όπως και εναντίον των Ισραηλινών αστυνομικών που τους φυλάκισαν παράνομα, ξυλοκοπώντας ή βασανίζοντας εκατοντάδες από αυτούς. Το ίδιο, φυσικά, ισχύει και για τους Ελληνες που συμμετείχαν στην αποστολή, δεδομένου ότι η Διεθνής Συμφωνία για την Ασφάλεια της Ναυσιπλοΐας, την οποία έχει επικυρώσει και το Ισραήλ, παρέχει το δικαίωμα εκδίκασης των υποθέσεων στην Ελλάδα. Η υποβολή δεκάδων μηνύσεων στα ελληνικά δικαστήρια θα σηματοδοτήσει την έναρξη της νομικής μάχης. Έθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου