Βάσκανο βλέμμα

Tου Παντελη Μπουκαλα

Η αλήθεια είναι πως οι κάμερες τους κυνηγούν μανιωδώς, θαρρείς κι είναι αστέρια του θεάματος, ηθοποιοί, τραγουδιστές ή ποδοσφαιριστές, ή τίποτε ξεπεσμένοι γαλαζοαίματοι που βγάζουν βόλτα την ανία τους. Από υπουργείο σε υπουργείο αυτοί, με τους σωματοφύλακες να τους προσφέρουν ίσκιο ασφαλείας και με ημιεπίσημους Ελληνες να τους ανοίγουν τον δρόμο με μισοξινισμένο χαμόγελο, και από κοντά σαράντα πέντε κάμερες κι εξήντα φωτογράφοι. Και σε εστιατόριο αν σταθούν για να γευματίσουν, να αναλάβουν δυνάμεις και να συνεχίσουν τον αυστηρό τους έλεγχο, σαν μέλη της τρόικας που είναι, οι παρατηρητικοί ρεπόρτερ θα σπεύσουν να μετρήσουν τις μπουκιές τους και να μας πληροφορήσουν ποιες γεύσεις δοκίμασαν, πόσα πλήρωσαν (αν δεν τους κέρασαν οι οικοδεσπότες τους) κι αν άφησαν πουρμπουάρ. Αστειότητες; Υπερβολές; Σουσουδισμός που παριστάνει την κοπιωδώς ερευνητική και κατακεραυνωτικά αποκαλυπτική δημοσιογραφία; Μπορεί. Αλλά έτσι παράγεται το μισό τηλεοπτικό θέαμα, αυτό που υποδύεται την είδηση. Το ξέρουμε. Και το καταναλώνουμε. Αγόγγυστα ή διαμαρτυρόμενοι, καμιά σημασία και καμιά διαφορά. Ωσπου κάποια στιγμή τους πήρε το μάτι μου (στην τηλεόραση βέβαια, σε δελτίο ειδήσεων, στην πρωινή ζώνη ή σε μεσημεριανό κουτσομπολάδικο, δεν καλοθυμάμαι, καμιά σημασία και καμιά διαφορά) να προσπαθούν να κρύψουν το πρόσωπό τους με τους φακέλους που κρατούσαν στα χέρια τους, αυτούς τους φακέλους που ίσως έχουν μέσα την απόφαση της καταδίκης μας..... Ψιλοτσαντίστηκα, για να πω την αμαρτία μου, βλέποντας την κίνησή τους, για να μην πω κι ότι ντράπηκα (για λογαριασμό τους; Για λογαριασμό των πολιτικών μας που με τα φιλότιμα έργα τους τούς έφεραν εδώ σαν ελεγκτές; Καμιά σημασία, καμιά διαφορά).

Επιστήμονες άνθρωποι αυτοί, πεφωτισμένοι, ψυχρόαιμοι, φοβούνται μήπως τους ματιάσει ο περαστικός που θα τους αναγνωρίσει και παίρνουν τα μέτρα τους για να αναχαιτίσουν το επικίνδυνο βλέμμα των ιθαγενών; Τρέμουν στην πιθανότητα να γίνουν αντικείμενο αποδοκιμασιών, όπως έγιναν ουκ ολίγοι Ελληνες πολιτικοί, πρώην και νυν εξουσιούχοι; Ενοχλήθηκαν που τους αντιμετωπίζουν σαν αστέρια, ενώ είναι απλοί γραφειοκράτες που σήμερα είναι εδώ κι αύριο θα βρεθούν στην Ισπανία ή την Ουγγαρία για την ίδια λεπτή δουλειά και με τον ίδιο τιμωρητικό χάρακα υπό μάλης; Ηθελαν απλώς να δείξουν ότι σνομπάρουν και όσους τους κυνηγούν καμεροοπλισμένοι και όσους καταναλώνουν ύστερα το θέαμα του μάταιου κυνηγιού; Μακάρι να ’ξερα τι πέρασε από το μυαλό τους. Εδώ δεν τους πολυκαταλαβαίνουν οι υπουργοί μας που τους συναστρέφονται (αν η απολογία νοείται σαν συναναστροφή), γι’ αυτό και άλλα λένε στα πρωινάδικα, άλλα στα μεσημεριανάδικα κι άλλα στα βραδινά δελτία. Απίθανο είναι, δηλαδή, να μην επιχειρούσαν να κρυφτούν από το δικό μας βάσκανο βλέμμα, αλλά να προσπαθούσαν να μας πουν ευγενικά ότι δεν θέλουν να μας βλέπουν καν στα μάτια τους;          kathimerini.gr