Δε χάσαμε μόνο τον τιποτένιο μισθό μας
Μέσα στη μέθη του παιχνιδιου σας δώσαμε και τις γυναίκες μας
Τα πιο ακριβά ενθύμια που μέσα στην κάσα κρύβαμε
Στο τέλος το ίδιο το σπίτι μας με όλα τα υπάρχοντα.
Νύχτες ατέλειωτες παίζαμε, μακριά από το φως της ημέρας -
Μήπως πέρασαν χρόνια; σαπίσαν τα φύλλα του ημεροδείχτη
Δε βγάλαμε ποτέ καλό χαρτί, χάναμε· χάναμε ολοένα
Πως θα φύγουμε τώρα; που θα πάμε; ποιός θα μας δεχτεί;
Δώστε μας πίσω τα χρόνια μας δώστε μας πίσω τα χαρτιά μας
Κλέφτες!
Στα ψέματα παίζαμε! Mανώλης Αναγνωστάκης
1 σχόλιο:
Καλημερα φιλε οστρια, περιμενα καποια αναρτηση για τους πρωιν συναδελφους σου τους ναυτεργατες..
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Μαρίνος & Θίασος ( Ντουέτο )
Όλη μου η ζωή διδασκαλία
Όλη μου η ζωή συντακτικό
Δίνω ρήμα επίρρημα και ζητώ
Το ουσιαστικό
Αρχίζει το μάθημα:
Συνοπτική ιστορία Ελλάδος
Οι Έλληνες είναι λαός
Όλο τιμή και δόξα
Το ένδοξό τους παρελθόν
Κλωσάνε σαν την κλώσα
Κι ανέκαθεν πολέμησαν
κατά της τυραννίας
Τους έμεινε η καρκατσουλιά
Και δυο αβγά Τουρκίας
Οι Έλληνες είναι λαός
Με βίτσια και ψωνάρα
Γι’αυτό τους μούντζωσε ο Θεός
Τους έριξε κατάρα
Κι αφού πολύ δοξάστηκαν
Και φτάσαν στην ακμή τους
Τους έσπασε ο τσαμπουκάς
Και βράζουν στο ζουμί τους
Αρχαία ιστορία:
Η μάχη των Θερμοπυλών
Φωτιά κι ασπίδα
Του Λεωνίδα
Με τους τριακόσους πού’χαν πιάσει τα στενά
Καμένα Βούρλα
Κι απάνω τούρλα
Πλακώσαν Πέρσες και τσακίσαν τα παιδιά
Μ’ ένα ρυθμό Μάμπο
Ποιος αντίχριστος
Ποιο κάθαρμα τους πρόδωσε παιδιά;
-Καλέ κυρία
-Καλέ κυρία
-Ο Εφιάλτης
-Μπράβο παιδί μου
Κι έτσι μάθαμε τι εστί
Χαφιεδισμός και πουτανιά
Και κωλογάντζα
και ρουσφέτι
Και επίσης τα συνώνυμα αυτών
Νταβατζιλίκι ρουφιανά και ρεβεράντζα
Και σωθήτω όποιος σώζει εαυτόν
- Τι παράγει η Ελλάς παιδιά;
- Χαφιεδισμό και πουτανιά
Και κωλογάντζα…
-Και χαλβά Φαρσάλων τραχανά
-Νταβατζιλίκι ρουφιανά και ρεβεράντζα
-Και σταφίδα Κορινθίας και καπνά
Εκτακτα
Και πάμε παρακάτω:
Αλωσις. Η Αλωσις
Ποιος ξέρει τώρα να μου πει
Ποιαν αποφράδα μέρα
Μας πήρε και μας σήκωσε
Ο διάολος τον πατέρα
Κι οι Δεσποτάδες νταχτιρντί
Και γύρω γύρω όλοι
Μπουκάραν οι Οθωμανοί
Και πήρανε την Πόλη
Πότε συνέβη αυτό παιδιά;
-Κυρία… Κυρία… Το 1453
-Μπράβο αγόρι μου
Και πάμε παρακάτω:
Ο χορός του Ζαλόγγου
Η Δέσπω η Τζαβέλαινα μια καθαρή Δευτέρα
Εσύναξε τις γκόμενες και σήκωσε παντιέρα
Τις πήγε κατά Ζάλογγο κι αυτές μερακλωθήκαν
Και ρίξαν κι ένα ποτ πουρί και κατακρημνισθήκαν
Μ’ έναν ρυθμό – μάμπο
Και πάμε παρακάτω:
Ο Αθανάσιος Διάκος
Θανάσης Διάκος έψηνε στη Λιβαδειά σουβλάκια
Κι ο Ομέρ Βρυώνης πέρναγε και ήθελε ουζάκια
Δεν σε σερβίρω άπιστε – σουβλάκι δεν σου φτιάχνω
Κι ο Ομέρ Βρυώνης έκραξε «σουβλάκι θα σε κάνω»
Και το’πε και το’κανε – μ’ ένα ρυθμό μάμπο
Γιατί ήρθαν κι άλλοι
Γάλλοι, Άγγλοι, Ρώσοι
Μισθοφόροι σταυροφόροι
Αμερικάνοι Γερμανοί
Κι έτσι τραβήξαμε
Ετούτο εδώ το ζόρι
Κι έγινε γυαλιά καρφιά το μαγαζί
Κι άντε πάλι
Η Ελλάς η προ αιώνων
Μια φωνή των μεγαφώνων
Μια τρελή
Μέσα στην ίντριγκα φωνάζει και σπαράζει
Τι το ήθελα καλέ το μπικουτί;
Και η ζωή μας μια επέτειος φριχτή
Τα φώτα κάηκαν
Και τέλειωσε η γιορτή
Χαμένοι ήρωες φαντάσματα του χτες
Μάθε να ζεις
Και μες στο τώρα μπες
Όλη μου η ζωή διδασκαλία
Όλη μου η ζωή συντακτικό
Δίνω ρήμα επίρρημα και ζητώ
Το ουσιαστικό
Δημοσίευση σχολίου