Ένας από τους «ιδανικούς αυτόχειρες» της παγκόσμιας λογοτεχνίας υπήρξε ο αυστριακός Στέφαν Τσβάιχ. Η φήμη του έφθασε στο απόγειο τις δεκαετίες '40 και '50, για να ακολουθήσει έκτοτε σταθερά καθοδική πορεία.
Ο Στέφαν Τσβάιχ γεννήθηκε στη Βιέννη στις 28 Νοεμβρίου του 1881 και αυτοκτόνησε μαζί με τη γυναίκα του στις 22 Φεβρουαρίου του 1942 στη Βραζιλία. Έπασχε από μανία καταδίωξης και πίστευε ότι αποτελεί προσωπικό στόχο του Χίτλερ. Υπήρξε ένας από τους πιο συνεπείς αντιφασίστες και περιπλανήθηκε σε διάφορες χώρες του κόσμου, όταν πήρε την εξουσία ο Χίτλερ στη Γερμανία. Από την εποχή του μεσοπολέμου πίστευε στην ιδέα της ενωμένης Ευρώπης, υπό κεντρική διακυβέρνηση.Στην ιστορία της λογοτεχνίας κατέχει μία σημαντική θέση, κυρίως για τις βιογραφίες ιστορικών προσωπικοτήτων, που συνέγραψε επηρεασμένος από τις ψυχαναλυτικές θεωρίες του φίλου του Ζίγκμουντ Φρόυντ. Τα πορτραίτα των Αμέριγκο Βεσπούτσι, Μαγγελάνου, Μαρίας Αντουανέτας, Μαρίας Στιούαρτ, Ονορέ Ντε Μπαλζάκ, Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι και Φρειδερίκου Νίτσε, διαβάστηκαν πολύ και στη χώρα μας.
Ξεχωριστή θέση στο έργο του Στέφαν Τσβάιχ κατέχει τo εξομολογητικό έργο του «Η σκακιστική νουβέλα» , που χρησιμοποιεί το σκάκι για να εικονογραφήσει την ψυχολογία του Ναζισμού. Ειπε : «Αυτός που είναι στην ευτυχία μόνος του, θα είναι και στη δυστυχία μόνος του.» «Δεν μένει καιρός στην ιστορία για να είναι δίκαιη. Δουλειά της είναι, αφού είναι μεροληπτική, να αναφέρει τις επιτυχίες, όμως πολύ σπάνια την ηθική τους αξία. Έχει τα μάτια της στυλωμένα στους νικητές κι αφήνει στη σκιά τους αφανισμένους.» «Κάθε έθνος, κάθε εποχή, κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος, πρέπει συχνά να καθορίζει τα όρια ανάμεσα στην ελευθερία και την εξουσία. Γιατί ελευθερία χωρίς εξουσία καταντάει χάος, και εξουσία χωρίς το σεβασμό της ελευθερίας, τυραννία.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου