Το ρατσιστικό, συχνά απάνθρωπο πρόσωπο της ελληνικής πραγματικότητας στους εργαζόμενους μετανάστες αναδείχθηκε σε όλες του τις διαστάσεις στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, με αφορμή την περίπτωση της Βουλγάρας καθαρίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα, η οποία το Δεκέμβριο του 2008 δέχθηκε επίθεση με βιτριόλι.
Και ακούστηκαν στη Βουλή σημεία και τέρατα!
Αλλά γιατί θα πρέπει να κατηγορεί κανείς υπουργούς, βουλευτές και εργολάβους για την σκαιότατη εκμετάλλευση εργαζομένων μεταναστών, όταν, όπως καταγγέλθηκε, ακόμα κι η Ιερά Σύνοδος απέλυσε εργαζόμενη αμέσως μετά την επιστροφή της από άδεια λοχείας;
Τελικώς, εμείς οι νεοέλληνες, παιδιά ενός ανώτερου Θεού - αλλά παρόλα αυτά γεμάτοι φοβικά σύνδρομα περί της απειλούμενης εθνικής μας καθαρότητας – έχουμε ξεχάσει ότι αυτή η χώρα έχει ζήσει στο πετσί της τη μετανάστευση, την πλήρωσε με το αίμα της για δεκαετίες…
Την ίδια ώρα συζητάμε για τη χορήγηση ιθαγένειας, για το δικαίωμα ψήφου στους μετανάστες , με την ελληνική κοινωνία, διχασμένη, όπως διχασμένοι εμφανίζονται και οι ταγοί της που την επηρεάζουν με τις φοβικές τους κορόνες. Κι εδώ θα δανειστώ ένα απόσπασμα από ένα άρθρο προ ημερών στην εφημερίδα Καθημερινή:
«Ο ελληνισμός και η ελληνικότητα, για τη σωτηρία των οποίων κηρύχτηκε εκστρατεία και απαιτείται δημοψήφισμα από το ΛΑΟΣ, δεν είχαν ποτέ τη στενότητα (πνεύματος και ψυχής) που τους αποδίδουν τώρα οι κινδυνολογούντες υπερασπιστές τους• αν άντεξαν, το χρωστούν στην ανοιχτοσύνη και την ευρυχωρία τους, ικανή να σκορπίσει κάθε φοβικό σύνδρομο. Αλλά είπαμε, «η Ελλάδα στους Έλληνες» - αυτό είναι είναι το σύνθημα–δόλωμα με το οποίο η ακροδεξιά στις διάφορες εκδοχές της, από τις κοινοβουλευτικές έως τις απροκάλυπτα φιλοναζιστικές, συλλέγει υπογραφές για τη διενέργεια δημοψηφίσματος, ανακαλύπτοντας με μεγάλη αργοπορία τη λατρεία της για τη δημοκρατία και το πάθος της κατά του... αυταρχισμού». ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ της ΡΟΔΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου